تأثیر هشت هفته تمرین قدرتی- استقامتی بر سطوح سرمی AGRP، هورمون رشد، تغییرات اشتها و وزن بدن در زنان یائسه

نوع مقاله : اصیل پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.

2 استادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.

3 دانشیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.

4 دکترای فیزیولوژی ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.

چکیده

مقدمه: یائسگی با تغییرات فیزیولوژیکی، روانی و اجتماعی نظیر افسردگی، افزایش وزن و اختلالات اشتها همراه است. پروتئین وابسته به آگوتی (AGRP) یک پپتید مترشحه از هسته کمانی هیپوتالاموس است که نقش مهمی در تعادل انرژی، کنترل وزن و دریافت غذا ایفا می‌کند. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر 8 هفته تمرین ترکیبی (قدرتی و استقامتی) بر سطوح سرمی پروتئین وابسته به آگوتی (AGRP)، هورمون رشد، تغییرات اشتها و وزن بدن در زنان یائسه انجام شد.
روش‌کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1393 بر روی 40 نفر از زنان سالمند یائسه بازنشسته آموزش و پرورش مراجعه‌کننده به پایگاه قهرمانی شهرستان شهرکرد انجام شد. افراد به طور تصادفی ساده در یکی از چهار گروه تمرین استقامتی+ قدرتی (E+S)، قدرتی+ استقامتی (S+E)، ترکیبی چرخشی (CI) و کنترل قرار گرفتند. برنامه‌های تمرینی به مدت 8 هفته و 3 روز در هفته انجام شد. برنامه تمرین استقامتی شامل کار بر روی دوچرخه ثابت و برنامه تمرین قدرتی شامل چند تمرین منتخب بالاتنه و پایین تنـه بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون‌های تی‌وابسته و آنالیز واریانس یک ‌طرفه انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: پس از 8 هفته تمرینات ترکیبی اختلاف معنی‌داری در بین چهار گروه در توده‌ بدنی (017/0=p) و شاخص توده بدنی (023/0=p) وجود داشت، اما در مقادیر AGRP (07/0=p) و هورمون رشد (35/0=p) اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. با وجود افزایش معنی‌دار احساس سیری در گروه S+E (05/0>p) اختلاف معنی‌داری در مقادیر این شاخص بین 4 گروه مشاهده نشد (4/0=p).
نتیجه‌گیری:انجام تمرینات ترکیبی با هر ترتیبی می‌تواند منجر به بهبود ترکیب بدن شود، اما تمرینات با ترکیب متفاوت در مدت 8 هفته نمی‌تواند تغییر معنی‌داری در AGRP، اشتها و هورمون رشد افراد سالمند ایجاد کند، لذا تمرینات با دوره طولانی‌تر پیشنهاد می‌گردد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Effects of 8-weeks combined training (strength and endurance) on serum levels of AGRP, GH and changes in appetite and body mass in postmenopausal women

نویسندگان [English]

  • Elham Salehi 1
  • Ebrahim Banitalebi 2
  • Mohammad Faramarzi 3
  • Laleh Bagheri 4
  • Zahra Mardanpour Shahrekordi 1
1 M.Sc. of Sport Physiology, School of Literature and Human Sciences, Shahrekord University, Shahrekord, Iran
2 Assistant Professor, Department of Physical Education and Sport Sciences, School of Literature and Human Sciences, Shahrekord University, Shahrekord, Iran.
3 Associate Professor, Department of Physical Education and Sport Sciences, School of Literature and Human Sciences, Shahrekord University, Shahrekord, Iran.
4 PhD in Sport Physiology, School of Literature and Human Sciences, Shahrekord University, Shahrekord, Iran.
چکیده [English]

Introduction: Menopause is associated with physiological, mental and social changes such as depression, weight gain and appetite disturbances. AGRP is a neuropeptide released from Arcuate Neucleus of hypothalamus which plays an important role in energy balance, weight control and feeding. This study was performed with aim to investigate the effects of 8-weeks combined training (strength and endurance) on agouti – related protein (AGRP), GH and changes in appetite and body mass in postmenopausal women.
Methods: This clinical trial study was performed on 40 Postmenopausal women who were retired from Growth and Education referred to Shahrekork Ghahremani Center in 2014. They were randomly placed into four groups, strength + endurance (S+E), endurance + strength (E+S), circulation concurrent (CI) and control groups. Training program was done eight week, 3 times per week. Endurance training was performed on a cycle ergometer and strength training involved several upper and lower body workout. Data was analyzed by SPSS software (version 16) and dependent-t test and ANOVA. PResults: After 8 weeks of combined training, there was significant difference between four groups in terms of body mass (P=0.017) and BMI (P=0.023). But, no significant difference was observed between four groups in AGRP (P=0.07) and GH (P=0.35). Despite the increase in feeling of fullness in the group S + E (P<0.05), there was no significant differences between four groups (P=0.4).
Conclusion: Combined exercise training with every order could lead to improved body composition. But training with different combination during 8 weeks cannot significantly change appetite, GH and AGRP levels in elderly people; so, longer training period is suggested.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Aged
  • Agouti-Related Protein
  • Appetite
  • Exercise

مراجع

  1. Hirschberg AL. Sex hormones, appetite and eating behaviour in women. Maturitas 2012; 71(3):248-56.
  2. Loos RJ, Rankinen T, Rice T, Rao DC, Leon AS, Skinner JS, et al. Two ethnic-specific polymorphisms in the human Agouti-related protein gene are associated with macronutrient intake. Am J Clin Nutr 2005; 82(5):1097-101.
  3. Lu XY, Shieh KR, Kabbaj M, Barsh GS, Akil H, Watson SJ. Diurnal rhythm of agouti-related protein and its relation to corticosterone and food intake. Endocrinology 2002; 143(10):3905-15.
  4. Ghanbari-Niaki A, Nabatchian S, Hedayati M. Plasma agouti-related protein (AGRP), growth hormone, insulin responses to a single circuit-resistance exercise in male college students. Peptides 2007; 28(5):1035-9.
  5. Levin BE, Dunn-Meynell AA. Chronic exercise lowers the defended body weight gain and adiposity in diet-induced obese rats. Am J Physiol Regul Integr Comp Physiol 2004; 286(4):R771-8.
  6. Rashidlamir A, Ghanbari-Niaki A, Saboosi M. Effects of Anaerobic (RAST) and Aerobic (Cooper) running training programs on plasma AgRP concentrations in female students. Iran J Health Phys Act 2011; 2(2):25-8.
  7. Wolden-Hanson T. Mechanisms of the anorexia of aging in the Brown Norway rat. Physiol Behav 2006; 88(3):267-76.
  8. Duval K, Prud'homme D, Rabasa-Lhoret R, Strychar I, Brochu M, Lavoie JM, et al. Effects of the menopausal transition on dietary intake and appetite: a MONET Group Study. Eur J Clin Nutr 2014; 68(2):271-6.
  9. Coburn JW, Malek MH. NSCA's essentials of personal training. 2th ed. Canada: Human Kinetics; 2012.
  10. Cadore EL, Pinto RS, Lhullier FL, Correa CS, Alberton CL, Pinto SS, et al. Physiological effects of concurrent training in elderly men. Int J Sports Med 2010; 31(10):689-97.
  11. Di Blasio A, Gemello E, Di Iorio A, Di Giacinto G, Celso T, Di Renzo D, et al. Order effects of concurrent endurance and resistance training on post-exercise response of non-trained women. J Sports Sci Med 2012; 11(3):393-9.
  12. Khalilzadeh M, Azali Alamdari K, Choobineh S, Ebadi Shirmard B, Ghahramani M. Effects of aerobic training with low and intermediate intensity on appetite, body weight, exercise energy expenditure and plasma ghrelin level in relatively thin and obese sedentary women. Iran J Nutr Sci Food Technol 2011; 6(1):1-10. (Persian).
  13. Delphan MA, Rashidlamir AM, Ebrahimi-Atri A, Saadatnia AR. The effect of two weight loss protocols on plasma concentration of agouti related peptide (AgRP) in elite wrestlers. Jundishapur Sci Med J 2013; 12(3):229-41.
  14. Carnier J, de Mello MT, Ackel-D́Elia C, Corgosinho FC, da Silveira Campos RM, Sanches Pde L, et al. Aerobic training (AT) is more effective than aerobic plus resistance training (AT+RT) to improve anorexigenic/orexigenic factors in obese adolescents. Appetite 2013; 69:168-73.
  15. de Mello MT, de Piano A, Carnier J, Sanches Pde L, Correa FA, Tock L, et al. Long‐term effects of aerobic plus resistance training on the metabolic syndrome and adiponectinemia in obese adolescents. J Clin Hypertens 2011; 13(5):343-50.
  16. de Rijke CE, Hillebrand JJ, Verhagen LA, Roeling TA, Adan RA. Hypothalamic neuropeptide expression following chronic food restriction in sedentary and wheel-running rats. J Mol Endocrinol 2005; 35(2):381-90.
  17. Mooradian AD, Morley JE, Korenman SG. Endocrinology in aging. Dis Mon 1988; 34(7):398-461.
  18. Hakkinen K, Pakarinen A. Acute hormonal responses to heavy resistance exercise in men and women at different ages. Int J Sports Med 1995; 16(8):507-13.
  19. Hakkinen K, Pakarinen A, Kraemer WJ, Newton RU, Alen M. Basal concentrations and acute responses of serum hormones and strength development during heavy resistance training in middle-aged and elderly men and women. J Gerontol A Biol Sci Med Sci 2000; 55(2):B95-105.
  20. Copeland JL, Consitt LA, Tremblay MS. Hormonal responses to endurance and resistance exercise in females aged 19-69 years. J Gerontol A Biol Sci Med Sci 2002; 57(4):B158-65.
  21. Santos-Filho SD, Pinto NS, Monteiro MB, Arthur AP, Misssailidis S, Marín PJ, et al. The ageing, the decline of hormones and the whole-body vibration exercises in vibratory platforms: a review and a case report. J Med Med Sci 2011; 2(6):925-31.
  22. Pomerleau M, Imbeault P, Parker T, Doucet E. Effects of exercise intensity on food intake and appetite in women. Am J Clin Nutr 2004; 80(5):1230-6.
  23. King NA, Caudwell PP, Hopkins M, Stubbs JR, Naslund E, Blundell JE. Dual-process action of exercise on appetite control: increase in orexigenic drive but improvement in meal-induced satiety. Am J Clin Nutr 2009; 90(4):921-7.
  24. Whybrow S, Hughes DA, Ritz P, Johnstone AM, Horgan GW, King N, et al. The effect of an incremental increase in exercise on appetite, eating behaviour and energy balance in lean men and women feeding ad libitum. Br J Nutr 2008; 100(5):1109-15.

مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
دوره 19، شماره 28
هفته چهارم مهر ماه 1395
مهر 1395
صفحه 1-9

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار