گزارش یک مورد بیمار باردار با سکته وسیع قلبی

نوع مقاله : گزارش مورد

نویسندگان

1 استادیار گروه قلب و عروق، مرکز تحقیقات قلب و عروق، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

2 دستیار تخصصی قلب و عروق، مرکز تحقیقات قلب و عروق، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

چکیده

مقدمه: میزان بروز سکته قلبی در دوران حاملگی 6 مورد در هر 100000 تولد است که در سه ماهه سوم شایع‌تر است. میزان موربیدیتی مادر 19-37% و مرگ‌و‌میر جنین 9-13% ذکر شده است. بیشترین منطقه سکته قلبی در دوران بارداری در ناحیه قدامی است (78%). عوامل خطر بروز سکته قلبی در دوران بارداری شامل: سن بالای 35 سال مادر، پرفشاری خون، دیابت، مصرف دخانیات، پره اکلامپسی، عفونت‌ها و ترومبوفیلی می‌باشد. از طرفی حاملگی از عوامل مساعدکننده برای dissection کرونر می‌باشد. در مطالعه حاضر یک مورد سکته قلبی در حاملگی گزارش شد.
گزارش مورد: بیمار زن 37 ساله با حاملگی دوم بود که در هفته 37 بارداری با تشخیص انفارکتوس حاد وسیع ناحیه قدامی بستری شده و تحت درمان فیبرینولیتیک قرار گرفته بود. پس از انجام آنژیوگرافی در مرکز ارجاعی با توجه به اینکه ضایعه ترومبوتیک بوده  و جریان دیستال کرونر مناسب بود ابتدا تحت درمان دارویی ضد پلاکتی و ضد انعقادی قرار گرفت. پس از 12 ساعت دچار دردهای زایمانی و احتمالاً خونریزی پشت جفتی شده و زایمان واژینال صورت گرفت. بیمار با تأخیر چند روزه تحت تعبیه استنت روی ضایعه dissected رگ کرونری قرار گرفت. پس از حدود 50 روز با توجه به افت شدید عملکرد قلبی بیمار، برای بیمار دفیبریلاتور داخل قلبی (ICD) تعبیه شد.
نتیجه‌گیری: در صورت وقوع سکته قلبی در بارداری، بهترین روش برقراری مجدد جریان خون در عروق قلبی، روش مداخله‌ای تهاجمی (آنژیوگرافی و تعبیه استنت عروق کرونر) و پس از آن ادامه درمان دارویی ضد پلاکتی است. در این بیمار با توجه به اینکه ضایعه کرونر در آنژیوگرافی در ابتدا ترومبوتیک بوده و و جریان دیستال کرونر مناسب بود، تعبیه استنت با تأخیر و پس از چند روز درمان ضد پلاکتی و ضد انعقادی انجام گرفت. توصیه می‌شود در صورت وقوع سکته حاد قلبی در خانم باردار در مرکزی که امکان مداخله تهاجمی وجود نداشته باشد، در صورتی که حیات مادر در مخاطره باشد ابتدا از فیبرینولیتیک استفاده گردد و سپس مداخله تهاجمی صورت گیرد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

A pregnant patient with extensive myocardial infarction: a case report

نویسندگان [English]

  • Ramin Khameneh Bagheri 1
  • Mostafa Ahmadi 1
  • Fatemeh Haghparsat 2
  • Shahram Kargar 2
1 Assistant professor, Department of Cardiovascular, Cardiovascular Research Center, School of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
2 Resident, Department of Cardiovascular, Cardiovascular Research Center, School of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
چکیده [English]

Introduction: The incidence of myocardial infarction (MI) during pregnancy is 6 cases per 100000 births which occur more commonly at third trimester. Its maternal morbidity is 19-37% and fetal mortality is 9-13%. Anterior wall is the most common location of myocardial infraction (78%). The risk factors for myocardial infarction during pregnancy included: maternal age >35 year, hypertension, diabetes, smoking, preeclampsia, infections, and thrombophilia. On the other hand, pregnancy is a predisposing factor for coronary artery dissection. In this study, a case of myocardial infarction during pregnancy was reported.
Case report: The patient was a 37 year old pregnant woman with second pregnancy who was admitted with diagnosis of acute anterior ST elevation Myocardial infarction at 37th weeks of gestation. She had received fibrinolytic agent. After performing angiography in referral center, regarding to that the lesion was thrombotic and with good distal run off, antiplatelet and anticoagulant agents was administrated for her. After 12 hours, active labor started, probably because of retroplacental bleeding, and vaginal delivery was performed. With some days delay, percutaneous coronary intervention (PCI) was done on the dissected lesion of Left anterior descending artery by using of drug-eluting stent (DES). After 50 days, implantable cardioverter-defibrillator (ICD) was implanted for her because of low left ventricular systolic function.
Conclusion: If myocardial infarction occurs in pregnancy, invasive approach (angiography and Coronary stenting and then, continuing the antiplatelet agent is best choice for re-run off. In this patient, according to the angiography result, some thrombosis in LAD artery with good distal run off, antiplatelet and anticoagulant agents were administrated for her and after some days delay, angioplasty was done. If acute myocardial infarction occurs in the center without the procedures of invasive intervention, if the mother's life is threatened, at first, fibrinolytic should be used and then, invasive intervention be performed.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Coronary Stent
  • Myocardial infarction
  • pregnancy
  1. Mann DL, Zipes DP, Libby P, Bonow RO. Braunwald's heart disease: a textbook of cardiovascular medicine. New York: Elsevier Health Sciences; 2014.
  2. Camm AJ, Lüscher TF, Serruys PW. The ESC textbook of cardiovascular medicine. Oxford, United Kingdom: Oxford University Press; 2009.
  3. Safi M, Vakili H, Saadat H, Ramezani J, Ahmadi M. The comparison of intracoronary versus intravenous eptifibatide administration during primary percutaneous coronary intervention of acute ST-segment elevation myocardial infarction. Life Sci J 2012; 9(4):215-22.
  4. Jaiswal A, Rashid M, Balek M, Park C. Acute myocardial infarction during pregnancy: a clinical checkmate. Indian Heart J 2013; 65(4):464-8.
  5. Poh CL, Lee CH. Acute myocardial infarction in pregnant women: Ann Acad Med Singapore 2010; 39(3):247-53.
  6. Qasqas SA, McPherson C, Frishman WH, Elkayam U. Cardiovascular pharmacotheraputic considerations during pregnancy and lactation. Cardiol Rev 2004; 12(4):201-21.
  7. Ladner HE, Danielson B, Gilbert WM. Acute myocardial infarction in pregnancy and the puerperium: a population-based study. Obstet Gynaecol 2005; 105(3):480-4.