نوع مقاله : اصیل پژوهشی
نویسندگان
1
دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز آموزشی- درمانی الزهرا (س)، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
2
استادیار گروه علوم آزمایشگاهی، مرکز آموزشی- درمانی امام رضا (ع)، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
3
استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز آموزشی- درمانی الزهرا (س)، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
4
دستیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
5
پزشک عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
چکیده
مقدمه: کیفیت مایع منی، یکی از مهمترین عوامل تعیین کننده ناباروری مردان است. پنتوکسی فیلین دارویی است که عموماً جهت درمان لنگیدن متناوب و سایر اختلالات عروقی به کار می رود. ظاهراً پنتوکسی فیلین قادر است کیفیت و کمیت اسپرم را نیز ارتقاء بخشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات آزمایشگاهی پنتوکسی فیلین بر تحرک و میزان زنده ماندن اسپرم در نمونه های مایع منی مردان نابارور الیگوآستنواسپرمیک انجام شد.
روش‌کار: در این مطالعه تجربی یک سو کور، 25 نمونه اسپرم از 25 مرد نابارور الیگوآستنواسپرمیک بررسی شد. پس از جداسازی اسپرم ها به روش شناورسازی، نمونه ها در محیط ISM1™ به طور تصادفی در چهار گروه قرار گرفتند: گروه شاهد که به طور عادی بررسی شدند، در گروه 1، پنتوکسی فیلین با دوز 50 میکروگرم در میلی لیتر؛ در گروه 2 پنتوکسی فیلین با دوز 100 میکروگرم در میلی لیتر و در گروه 3، پنتوکسی فیلین با دوز 200 میکروگرم در میلی لیتر به محیط کشت اضافه شد. تحرک و میزان زنده ماندن اسپرم 45 دقیقه و 24، 36 و 48 ساعت بعد مقایسه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 15) و آزمون اندازه گیری های مکرر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: متوسط درصد اسپرم های متحرک در فواصل زمانی 45 دقیقه و 24، 36 و 48 ساعت بعد در گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفت که با گذشت زمان تا پایان مطالعه به طور معنی داری کاهش یافت (001/0>p) و چهار گروه از این نظر تفاوت آماری معنی داری نداشتند (19/0=p). متوسط درصد اسپرم های زنده در فواصل زمانی اشاره شده در گروه شاهد نیز مورد بررسی قرار گرفت و تا پایان مطالعه به طور معنی داری کاهش یافت (001/0>p) که این کاهش در گروه 3 به طور معنی داری کمتر از گروه های دیگر بود (01/0=p).
نتیجه‌گیری: پنتوکسی فیلین امکان زنده ماندن اسپرم در مردان نابارور الیگوآستنواسپرمیک را تنها در دوز 200 میکروگرم در میلی لیتر بهبود می بخشد ولی تأثیری بر تحرک آن ندارد.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Effects of Pentoxifylline on In Vitro Sperm Motility and Viability of Infertile Males with Oligoasthenospermia
نویسندگان [English]
-
Alieh Ghasemzadeh
1
-
Mohammad Nouri
2
-
Mahzad Sedghiani
3
-
Solmaz Yousefzadeh
4
-
Rohollah Fadaei Fouladi
5
1
Associate Professor, Department of Obstetrics and Gynecology, Alzahra Hospital, Faculty of Medicine, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran.
2
Assistant Professor, Department of Laboratory Sciences, Imam Reza Hospital, Faculty of Medicine, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran.
3
Assistant Professor, Department of Obstetrics and Gynecology, Alzahra Hospital, Faculty of Medicine, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran.
4
Resident of Obstetrics and Gynecology, Faculty of Medicine, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran.
5
General Practitioner, Faculty of Medicine, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran.
چکیده [English]
Introduction: Quality of semen is one of the main determinants of male infertility. Pentoxifylline is generally being used in treating intermittent claudication and other vascular disorders. Apparently, pentoxifylline can enhance the quality and quantity of sperms, as well. This study was done to investigate the effects of pentoxifylline on in vitro sperm motility and viability of infertile males with oligoasthenospermia.
Methods: In this single blind experimental study, 25 semen samples from 25 infertile males with oligoasthenospermia were examined. After isolating spermatozoa through swim-up method, they were divided randomly into four groups in ISM1™ environment: the controls which were treated normally; group 1 which was treated by 50 mcg/ml pentoxifylline, group 2 which was treated by 100 mcg/ml pentoxifylline and group 3 which was treated by 200 mcg/ml pentoxifylline. Sperm motility and viability were compared among groups after 45 minutes, 24, 36 and 48 hours. Data were analyzed using SPSS software version 15 and repeated measures test. P value less than 0.05 was considered statistically significant.
Results: Mean percentage of motile sperms was examined in control group after 45 minutes, 24, 36 and 48 hours which was declined significantly at the end of study (p<0.001). There was not a significant difference between four groups in this regard (p=0.19). Mean percentage of live sperms was examined at mentioned time intervals in control group and declined significantly at the end of study (p<0.001). This decline was significantly lower in group 3 compare with other groups (p=0.01).
Conclusion: Pentoxifylline enhances the viability of spermatozoa in infertile males with oligoasthenospermia only with dose of 200mcg/ml; with no significant effect on its motility.
کلیدواژه‌ها [English]
-
Asthenozoospermia
-
Pentoxifylline
-
Sperm motility
)