ارزیابی میزان آنزیمهای Drosha، Dicer و پروتئین DGCR8 در بیماران مبتلا به پره‌اکلامپسی

نوع مقاله : اصیل پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران.

2 استادیار گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران.

3 دانشیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.

4 متخصص زنان و زایمان، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، آستارا، ایران.

چکیده

مقدمه: پره‌اکلامپسی به عنوان یک اختلال مهم دوران بارداری شناخته شده است که با افزایش فشارخون در نیمه دوم بارداری و پروتئینوری همراه می­باشد و یکی از سه عامل اصلی مرگ‌و‌میر مادر و جنین به شمار می­آید. بی‌نظمی در میکروRANها با مکانسیم تأثیر بر عوامل رگزایی، در پره­اکلامپسی نقش دارند و می­توانند برای تشخیص این بیماری به‌کار روند.مطالعه‏ حاضر با هدف بررسی میزان بیان ژن‌هایDGCR8 ،Dicer و Drosha در بیماران مبتلا به پره‌‌اکلامپسی انجام شد.
روش‌کار: این مطالعه توصیفی - تحلیلی در سال 95-1394 بر روی 84 نفر از زنان باردار و غیر‌باردار سالم مراجعه‌کننده به درمانگاه زنان مرکز آموزشی و درمانی علوی اردبیل انجام شد. شرکت کنندگان به‌طور تصادفی در سه گروه 28 نفره شامل زنان باردار مبتلا به بیماری پره­اکلامپسی، زنان باردار سالم و زنان غیر‌ باردار سالم (گروه کنترل) قرار گرفتند. مشخصات فردی شرکت‌کنندگان از جمله سن، سن بارداری، وزن، قد و شاخص توده بدنی تعیین گردید. سپس نمونه خون وریدی آنها جهت بررسی بیان ژن‌هایDGCR8 ، Dicer و Drosha به مرکز تحقیقات دانشکده پزشکی ارسال شد. اطلاعات حاصل از پیامد زایمان بر اساس چک لیست‌های موجود و نتایج بررسی نمونه خون نیز جمع‌آوری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمون‌های آنالیز واریانس یک طرفه، تی‌تست و دقیق فیشر انجام شد. میزان p‌ کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: میزان هر سه پروتئین DGCR8 و آنزیم­های Dicer و Drosha در زنان باردار مبتلا به پره­اکلامپسی و مادران باردار سالم نسبت به زنان سالم غیر ‌باردار بالاتر بود (05/0≥p). همچنین میزان پروتئین DGCR8 و آنزیم Dicer در مادران باردار مبتلا به پره­اکلامپسی از مادران باردار سالم بیشتر بود (05/0≥p)، ولی میزان آنزیم Drosha در مادران باردار مبتلا به پره­اکلامپسی از مادران باردار سالم کمتر بود.
نتیجه‌گیری: میزان آنزیم Dicer، Drosha و پروتئین DGCR8 در مادران باردار مبتلا به پره­اکلامپسی و مادران باردار سالم نسبت به گروه کنترل بالاتر است، بنابراین می­توان از این مولکول‌ها هم در تشخیص به عنوان مولکول نشانگر احتمالی و هم در درمان استفاده نمود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Expression levels of Drosha and Dicer enzymes and DGCR8 protein in pre-eclamptic patients

نویسندگان [English]

  • Roghayeh Dargahi 1
  • Samira Shahbazzadegan 2
  • Abbas Naghizadeh-Baghi 3
  • Sahar Sefati Kooyakhi 4
1 Assistant Professor, Department of Obstetrics and Gynecology, Faculty of Medicine, Ardabil University of Medical Sciences, Ardabil, Iran.
2 Assistant Professor, Department of Midwifery, School of Nursing and Midwifery, Ardabil University of Medical Sciences, Ardabil, Iran.
3 Associate Professor, Department of Physical Education and Sport Sciences, Faculty of Education and Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran.
4 Gynecologist, Guilan University of Medical Sciences, Astara, Iran.
چکیده [English]

Introduction: Pre-eclampsia is a serious problem of pregnancy that is associated with proteinuria and increased blood pressure in the second half of pregnancy. It is one of the three leading causes of maternal and fetal mortality. Dysregulated expression of miRNAs related to angiogenesis plays a role in pre-eclampsia and can be considered in the diagnosis of this complication. In the current study, we sought to investigate the expression of Drosha, Dicer, and DGCR8 genes in patients with preeclampsia.
Methods: This descriptive-analytic study was carried out among 84 healthy non-pregnant and pregnant women who visited the Women’s Clinic of Alavi Hospital during 2014-2015. The subjects were randomly divided into three groups of 28 each, namely pregnant women with pre-eclampsia, healthy pregnant women, and healthy non-pregnant women (control). Demographic, clinical, and anthropometric data such as age, age of pregnancy, weight, height, and body mass index (BMI) were recorded for all the patients. Then, blood samples were taken from the participants and sent to the research center of Faculty of Medical Sciences for the investigation of the expression rates of Dicer, Drosha, and DGCR8 genes. We also collected delivery outcome information, patient data, and blood test results. The data were analyzed by using descriptive statistics and performing ANOVA, t-test, and Fisher’s exact test in SPSS, version 21.
Results: The levels of DGCR8 protein and Dicer and Drosha enzymes in the pre-eclamptic pregnant women and healthy pregnant women were higher than in the non-pregnant healthy women (control group; P≤0.05). Moreover, the levels of DGCR8 protein and Dicer enzyme were higher in the pregnant mothers with pre-eclampsia than the healthy pregnant women, while the level of Drosha enzyme was lower  in the pregnant women with pre-eclampsia relative to the healthy pregnant women.
Conclusion: The levels of Dicer and Drosha enzymes and DGCR8 protein were higher in the healthy and pre-eclamptic pregnant women compare to the healthy controls. Thereby, these molecules can be considered in both diagnosis, as potential indicator molecules of pre-eclampsia, and treatment.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Pregnant Women
  • Pre-eclampsia
  • MicroRNA
  • Dicer
  • Drosha
  • DGCR8

مراجع

  1. Lotfalizadeh M, Deldar K, Salehi M, Ghomian N. Diagnostic value of the test of protein to creatinine ratio in random urine in pregnant women with hypertension for diagnosis of preeclampsia. Iran J Obstet Gynecol Infertil 2014; 17(123):1-6. (Persian).
  2. Hutcheon JA, Lisonkova S, Joseph KS. Epidemiology of pre-eclampsia and the other hypertensive disorders of pregnancy. Best Pract Res Clin Obstet Gynaecol 2011; 25(4):391-403.
  3. Grill S, Rusterholz C, Zanetti-Dällenbach R, Tercanli S, Holzgreve W, Hahn S, et al. Potential markers of preeclampsia--a review. Reprod Biol Endocrinol 2009; 7:70.
  4. Shahshahan Z, Hashemi M. Crown-rump length discordance in twins in the first trimester and its correlation with perinatal complications. J Res Med Sci 2011; 16(9):1224-7.
  5. Mohaupt M. Molecular aspects of preeclampsia. Mol Aspects Med 2007; 28(2):169-91.
  6. Sibai BM, Stella CL. Diagnosis and management of atypical preeclampsia-eclampsia. Am J Obstet Gynecol 2009; 200(5):481-7.
  7. Chadha G, Sood D. Hellp Syndrome-revisited. Apollo Med 2009; 6(3):242-6.
  8. Jabelameli M, Shahshahan Z, Azizian A. Evaluating the correlation of systemic inflammatory response syndrome with mortality and morbidity in critically III obstetric patients in ICU. Qom Univ Med Sci J 2010; 4(1):37-41. (Persian).
  9. Cunningham FG, Leveno KJ, Bloom SL, Spong CY, Dashe J. Williams obstetrics. 23th ed. New York: McGraw Hill; 2010. P. 712.
  10. Dalmez CA, Santos KG, Botton MR, Tedoldi CL, Roisenberg I. Relationship between polymorphism thrombophilic genes and preeclampsia in brizilian population. Blood Cells Mol Dis 2006; 37(2):107-10.
  11. Hill LD, York TP, Kusanovic JP, Gomez R, Eaves LJ, Romero R, et al. Epistasis between COMT and MTHFR in mathernal-fetal dyads increase risk for preeclampsia. PLoS One 2011; 6(1):e16681.
  12. de Faria Maraschin J. Classification of diabetes. Adv Exp Med Biol 2012; 771:12-9.
  13. He L, Hannon GJ. MicroRNAs: small RNAs with a big role in gene regulation. Nat Rev Genet 2004; 5(7):522-31.
  14. Rahimi G, Jafari N, Khodabakhsh M, Shirzad Z, Dogaheh HP. Upregulation of microRNA processing enzymes Drosha and Dicer in gestational diabetes mellitus. Gynecol Endocrinol 2015; 31(2):156-9.
  15. Jafari N, Dogaheh HP, Bohlooli S, Oyong GG, Shirzad Z, Alibeiki F, et al. Expression levels of microRNA machinery components Drosha, Dicer and DGCR8 in human (AGS, HepG2, and KEYSE-30) cancer cell lines. Int J Clin Exp Med 2013; 6(4):269-74.
  16. Zhao C, Dong J, Jiang T, Shi Z, Yu B, Zhu Y, et al. Early second-trimester serum miRNA profiling predicts gestational diabetes mellitus. PLoS One 2011; 6(8):e23925.
  17. Collares CV, Evangelista AF, Xavier DJ, Rassi DM, Arns T, Foss-Freitas MC, et al. Identifying common and specific microRNAs expressed in peripheral blood mononuclear cell of type 1, type 2, and gestational diabetes mellitus patients. BMC Res Notes 2013; 6:491.
  18. Bartel DP. MicroRNAs: genomics, biogenesis, mechanism, and function. Cell 2004; 116(2):281-97.
  19. Gunel T, Hosseini MK, Gumusoglu E, Kisakesen HI, Benian A, Aydinli K. Expression profiling of maternal plasma and placenta microRNAs in preeclamptic pregnancies by microarray technology. Placenta 2017; 52:77-85.
  20. Harapan H, Yeni CM. The role of microRNAs on angiogenesis and vascular pressure in preeclampsia: the evidence from systematic review. Egypt J Med Hum Genet 2015; 16(4):313-25.
  21. Sheikh AM, Small HY, Currie G, Delles C. Systematic review of micro-RNA expression in pre-eclampsia identifies a number of common pathways associated with the disease. PLoS One 2016: 11(8):e0160808.
  22. Sand M, Skrygan M, Georgas D, Arenz C, Gambichler T, Sand D, et al. Expression levels of the microRNA maturing microprocessor complex component DGCR8 and the RNA-induced silencing complex (RISC) components argonaute-1, argonaute-2, PACT, TARBP1, and TARBP2 in epithelial skin cancer. Mol Carcinog 2012; 51(11):916-22.
  23. Kuehbacher A1, Urbich C, Zeiher AM, Dimmeler S. Role of Dicer and Drosha for endothelial microRNA expression and angiogenesis. Circ Res 2007; 10(1):59-68.
  24. Li Q, Long A, Jiang L, Cai L, Xie LI, Gu J, et al. Quantification of preeclampsia-related microRNAs in maternal serum. Biomed Rep 2015; 3(6):792-6.
  25. Lasabová Z, Vazan M, Zibolenova J, Svecova I. Overexpression of miR-21 and miR-122 in preeclamptic placentas. Neuro Endocrinol Lett 2015; 36(7):695-9.
  26. Pineles BL, Romero R, Montenegro D, Tarca AL, Han YM, Kim YM, et al. Distinct subsets of microRNAs are expressed differentially in the human placentas of patients with preeclampsia. Am J Obstet Gynecol 2007; 196(3):261-6.
  27. Sandrim VC, Eleuterio N, Pilan E, Tanus-Santos JE, Fernandes K, Cavalli R. Plasma levels of increased miR-195-5p correlates with the sFLT-1 levels in preeclampsia. Hypertens Pregnancy 2016; 35(2):150-8.
  28. Chen D, Wang W. Human placental microRNAs and preeclamsia. Biol Reprod 2013; 88(5):130-1.
  29. Shulman JP, Weng C, Wilkes J, Greene T, Hartnett ME. Association of maternal preeclampsia with infant risk of premature birth and retinopathy of prematurity. JAMA Ophthalmol 2017; 135(9):947-53.

Khader YS, Batieha A, Al-Njadat RA, Hijazi SS. Preeclampsia in Jordan: incidence, risk factors, and its associated maternal and neonatal outcomes. J Matern Fetal Neonatal Med 2018; 31(6):770-6.

مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
دوره 20، شماره 12
اسفند 1396
صفحه 40-49

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار