بررسی اثر بخشی آموزش ایمن سازی در مقابل استرس بر نگرش های مختل و مهارت های حل مسأله اجتماعی در بیماران مبتلا به سرطان پستان

نوع مقاله : اصیل پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.

2 . کارشناسی ارشد روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.

3 استادیار گروه آنکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

4 استاد گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.

چکیده

مقدمه: در سال های اخیر به ارتقاء بهداشت روانی در بیماران مبتلا به سرطان توجه ویژه ای شده است. شواهد حاکی از تأثیر مثبت آموزش های روانشناختی در کاهش پیامدهای ناشی از سرطان است. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر بخشی آموزش ایمن سازی در مقابل استرس بر بهبود نگرش های مختل و مهارت های حل مسأله اجتماعی در زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شد.
روش‌کار: مطالعه حاضر یک مطالعه آزمایشی است که در آن از طرح پیش آزمون- پس آزمون - پیگیری با گروه کنترل استفاده شد و شرکت کنندگان آن شامل کلیه زنان تازه تشخیص مبتلا به سرطان پستان بودند که در سال 1389 به 2 مرکز بالینی شهر مشهد مراجعه و اولین دوره شیمی درمانی خود را می گذراندند. 30 زن از بین زنان تازه تشخیص مبتلا به سرطان پستان انتخاب و به طور تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. افراد گروه آزمایش تحت درمان با روش آموزش ایمن سازی در مقابل استرس قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامة نگرش های مختل و مقیاس حل مسأله اجتماعی استفاده شد. داده ها پس از گردآوری با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه های مکرر و آزمون پیگیری بون فرنی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: میانگین ± انحراف معیار سن افراد مورد مطالعه در گروه آزمایش 33/47 ± 03/7 و در گروه کنترل 27/41 ± 75/5 بود. نتایج تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که روش آموزش ایمن سازی در مقابل استرس در بهبود نگرش های مختل و مهارت های حل مسأله اجتماعی در بیماران مبتلا به سرطان پستان تأثیر مثبت دارد. به عبارت دیگر، میانگین نمرات نگرش های مختل، جهت گیری منفی و سبک های تکانشی/ اجتنابی آزمودنی ها در گروه آزمایش در پس آزمون و پیگیری نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت (001/0>p). در صورتی که میانگین نمرات جهت گیری مثبت و سبک حل مسأله منطقی آزمودنی ها در گروه آزمایش در پس آزمون و پیگیری نسبت به گروه کنترل افزایش داشت.
نتیجه‌گیری: آموزش ایمن سازی در مقابل استرس در کاهش نگرش های مختل و افزایش مهارت های حل مسأله اجتماعی بیماران مبتلا به سرطان پستان مؤثر می باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Study of Effectiveness of Stress Inoculation Training on Dysfunction Attitudes and Social Problem -Solving Skills in Patients with Breast Cancer

نویسندگان [English]

  • Abas Abolghasemi 1
  • Mansoureh Akbari 2
  • Hamidreza Raziee 3
  • Mohammad Narimani 4
1 Associate Professor of Psychology, Faculty of Psychology and Educational Sciences, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran.
2 M.Sc. of Psychology, Faculty of Psychology and Educational Sciences, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran.
3 Assistant Professor of Radiotherapy, Faculty of Medicine, University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
4 Professor of Psychology, Faculty of Psychology and Educational Sciences, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran.
چکیده [English]

Introduction: Recently, special attention has been paid to patients with cancer in order to promote their mental health. Evidences suggest that psychological training has positive effect on reduction of cancer consequences. The aim of the present research was to determine the efficacy of stress inoculation training on the improvement of dysfunctional attitudes and social problem solving skills in women with breast cancer.
Methods: This is a pilot study in which pre-test and post-test follow-up control was used. Participation included all women who were newly diagnosed with breast cancer and referred to two clinical centers in Mashhad, Iran in 2010 and they were spending their first chemotherapy period. 30 women among newly diagnosed patients with breast cancer were selected and randomly assigned to experimental and control groups. The therapeutic technique used for the experimental group was stress inoculation training. For data collection, questionnaires of Social Problem-Solving Inventory and Dysfunction Attitude Scale were used. Data were analyzed by using repeated measures analysis of variance and follow-up tests. P value less than 0.05 was considered statistically significant.
Results: The mean±SD age of the subjects was 7.03±47.33 in the experimental group and 5.75±41.27 in the control group. A Repeated Measure of Analysis of Variance showed that stress inoculation training was effective in improvement of dysfunction attitude and social problem-solving skills of patients with breast cancer. In other words, the average scores of dysfunction attitude, negative orientations, and styles of impulsive/avoidant of subjects were significantly lower in the experimental group at post-test and follow-up test compared to the control group (p<0.001), while scores of positive orientation and subjects' rational style of problem-solving were increased in the experimental group than the control group at post-test and follow-up test.
Conclusion: Stress inoculation training can be effective in reduction of dysfunctional attitudes and enhancement of social problem -solving skills in patients with breast cancer.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Stress inoculation
  • Attitude
  • Social problem-solving
  • Breast Cancer