بررسی دلایل رادیوتراپی در بیماران مبتلا به سرطان دهانه رحم

نوع مقاله : اصیل پژوهشی

نویسندگان

1 استاد گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

2 دانشیار گروه رادیوتراپی، مرکز تحقیقات سرطان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

3 رزیدنت زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

4 دانشیار گروه آمار حیاتی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

چکیده

مقدمه: سرطان مهاجم دهانه رحم یک سرطان قابل پیشگیری است. با این وجود مرگ و میر ناشی از آن در کشور ایران 50% می باشد. بایستی در انتخاب نوع درمان اولیه (جراحی یا رادیوتراپی) دقت زیادی به کار رود تا حتی الامکان از نیاز به انجام رادیوتراپی پس از جراحی، که عوارض بیماری زایی فراوانی دارد، اجتناب شود. در این مطالعه علت انجام رادیوتراپی پس از جراحی و همچنین اشکالات سیر درمان که منجر به تحمیل روش ترکیبی به بیمار شده است، مشخص شده و پیشنهاداتی برای همکاران محترم جراح، آسیب شناس و متخصص رادیوتراپی ارائه شده است
روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی تمامی بیماران مبتلا به سرطان دهانه رحم که در فاصله زمانی سال های 1377 تا 1387 به کلینیک تومور بیمارستان های قائم (عج) و امید شهر مشهد مراجعه کرده بودند و پس از عمل جراحی هیسترکتومی، رادیوتراپی شده بودند، انجام شد. 93 پرونده انتخاب شد و از نظر وضعیت بیمار در اولین مراجعه (بالینی- آسیب شناسی) و پیگیری پس از رادیوتراپی و وقوع عود یا مرگ، مطالعه شد. میزان بقاء با استفاده از روش کاپلان- مایر بررسی شد. برای مقایسه متغیرها از روش کای اسکوئر و مدل خطی عمومی استفاده شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته ها: 28 بیمار تحت هیسترکتومی رادیکال، 55 بیمار هیسترکتومی ساده و 10 بیمار تحت هیسترکتومی سوپراسرویکال قرارگرفته بودند. بقای 3 و 5 ساله بدون بیماری به ترتیب 1/57% و 8/52% و بقای کلی 3 و 5 ساله به ترتیب 2/76 و 67 درصد بود. میزان خطا در سیر درمان و انجام رادیوتراپی بعد از هیسترکتومی در 64 بیمار به علت خطاهای جراحی، در 23 بیمار به علت خطاهای آسیب شناسی، در 6 بیمار به دلیل خطاهای متخصص رادیوتراپی و در 8 مورد به علت خطا در مراجعه بیماران بود.
نتیجه گیری: پی گیری مناسب قبل از اقدام هیسترکتومی در کانسر سرویکس و دقت لازم جهت اقدام به درمان بعد از جراحی باعث بهبود سیر درمان بیماران مبتلا به سرطان دهانه رحم می شود. اکثر موارد اشعه درمانی بعد از هیسترکتومی، به دلیل جراحی ناکافی (نامناسب) انجام شده است. لذا در صورت نیاز به انجام هیسترکتومی به هر دلیل، باید بر اساس معاینه و جواب سلول شناسی از سلامت دهانه رحم بیمار اطمینان کافی داشت.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Investigating the Indication of Post Operation Radiotherapy in Cervical Cancer Patients

نویسندگان [English]

  • Zohreh Yousefi 1
  • Fatemeh Homaee 2
  • Marzieh Talebian 3
  • Habibollah Esmaily 4
1 Professor of Obstetrics and Gynecology, Women’s Health Research Center, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
2 Associate Professor of Radiotherapy, Cancer Research Center, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
3 Resident of Obstetrics and Gynecology, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
4 Associate Professor of Biostatistics, Faculty of Health, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
چکیده [English]

Introduction: Cervical cancer is preventable but still its mortality is 50% in our country. Primary treatment (surgery or radiotherapy) should be carefully planned to avoid radiotherapy after surgery which has high morbidity. In this study, the indications of post operation radiotherapy and errors of treatment that impose combined modality to patients were determined and some suggestions were given to surgeons, radiotherapists and pathologists.
 
Methods: This descriptive and analytical research was held on patients with cervical cancer who referred to Qaem and Omid tumor clinics from 1988 to 2008 and had been treated with radiotherapy after hysterectomy. Patients’ statuses in first refer (clinical-pathological), follow up after radiotherapy in term of recurrence or death were studied in 93 records. Survival rate was evaluated with kaplan-meier method. General linear model and chi-square test were used to compare of variables. P less than 0.05 was considered statistically significant.
 
Results: 28 patients had radical hysterectomy, 55 patients had simple and 10 patients had supracervical hysterectomy. 3and 5-year disease-free survival were respectively 57.1% and 52.8% and 3 and 5-year overall survival were respectively 76.2% and 67%. Error rate during treatment and doing radiotherapy after hysterectomy were 64 surgeon errors , 23 pathologist errors, 6 radiotherapist errors and 8 patients’ referring error.
 
Conclusion: Appropriate follow-up before doing hysterectomy in cervical cancer and being careful for postoperative treatment improve the treatment of patients with cervical cancer. Most of radiotherapy after hysterectomy cases was the result of inoperative surgery. Therefore, if hysterectomy is needed for any reason, we must be sure of health of patient's cervix by patient’s examination and answer of cytology.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Adjuvant radiotherapy
  • Cancer
  • Supracervical hysterectomy
  • Treatment error
  • Uterine cervical

مراجع

1. Robat M, Holtz D, Dunton CJ. A review of topotecan in combination chemotherapy for advanced cervical
cancer. Ther Clin Risk Manag 2005 Feb;4[3]:213-8.
2. International agency for research on cancer. Cancer Incidence, Mortality and Prevalence Worldwide in 2008.
Available at: http://globocan.iarc.fr
3. Bidus MA, Elkas JC. Cervical and vaginal cancer. In: Berek JS. Berek & Novak’s gynecology. 14th ed.
Philadelphia:Lippincott Williams & Wilkins;2007:1403-56.
4. Halperin EC, Perez CA, Brady LW. Perez and Brady’s principles and practice of radiation oncology. 5th ed.
Philadelphia:Lippincott Williams & Wilkins;2008:1532-609.
5. Hacker JS, Friedlander ML. Cervical cancer in gynecologic oncology. In: Berek JS, Hacker NF. Berek &
Hacker’s gynecologic oncology. 5th ed. Philadelphia:Lippincott Williams & Wilkins;2010:341-96.
6. Liu MT, Hsu JC, Liu WS, Wang AY, Huang WT, Chang TH, et al. Prognostic factors affecting the outcome of
early cervical treated with radical hysterectomy and post-operative adjuvant therapy. Eur J Cancer Care (Engl)
2008 Mar; 17(2):174-81.
7. Shibata K, Kajiyama H, Terauchi M, Yamamoto E, lno K, Nawa A, et al. Feasibility and effectiveness of
postoperative adjuvant concurrent chemoradiation theropy in Japanease patients with high-risk early-stage
cancer of uterine cervix. lnt J Clin Oncol 2008 Jun;13(3):233-8.
8. Yessaian A, Magistris A, Burger RA, Monk BJ. Radical hysterectomy followed by tailored postoperative
therapy in the treatment of stage IB2 cervical cancer: feasibility and indications for adjuvant theraphy. Gynecol
Oncol 2004 Jul;94(1):61-6.
9. Rogers L, Siu SS, Luesley D, Bryant A, Dickinson HO. Radiotherapy and chemoradiation after surgery for
cervical cancer. Cochrane Database Syst Rev 2010 May 16; 5:CD007583.
10. Greimel ER, Winter R, Kapp KS, Haas J. Quality of life and sexual functioning after cervical cancer treatment: a
long-term follow-up study. Psychooncology 2008 May; 18(5):478-82.
 
11. Pieterse QD, Trimbos JB, Dijkman A,Creutzberg Cl, Gaarenstroom KN, Peters AA , et al. Potoperative radiation
therapy improves prognosis in patients with adverse risk factors in localized, early–stage cervical cancer: a
retrospective comparative study. Int J Gynecol cancer 2006 May–Jun; 16(3):1112-8.
12. Lasry S, Cohen-Solal C, Hacene K, Delouche G, Brunet M, Quatramiz A, et al. [Long-term results of radiosurgical
treatment of operable carcinoma of the cervix uteri] [Article in French]. Bull Cancer 1990;77(4):355-62.
13. Kasamatsu T, Onda T, Sawada M, Kato T, Ikeda S, Sasajima Y, et al. Radical hysterectomy for FIGO stage I–
IIB adenocarcinoma of the uterine cervix. Br J Cancer 2009 May 5; 100(9):1400–5.
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
دوره 15، شماره 13 - شماره پیاپی 13
هفته سوم مردادماه 1391
مرداد 1391
صفحه 1-9

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار