تأثیر سولفات منیزیم در به تأخیر انداختن زایمان با پارگی زودرس کیسه آب و عوارض جنینی آن

نوع مقاله : اصیل پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه پریناتولوژی، مرکز تحقیقات بهداشت باروری و ناباروری، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.

2 استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.

3 دانشجوی دکترای تخصصی اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت و انستیتو تحقیقات بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.

4 دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران.

5 دانشجوی دکترای تخصصی اپیدمیولوژی، پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم، مرکز تحقیقات پیشگیری از بیماری‌ های متابولیک، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.

چکیده

مقدمه: استفاده از توکولیتیک‌ هایی مانند سولفات منیزیم، یکی از روش ‌های درمانی معمول جلوگیری از زایمان زودرس ناشی از پارگی زودرس کیسه آب می باشد. هر چند شواهد اندکی از اثرات مفید این دارو در بهبود پیامدهای بارداری وجود دارد، اما در بسیاری از مراکز به عنوان خط اول درمان به کار برده می‌شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر سولفات منیزیم در به تأخیر انداختن زایمان با پارگی زودرس کیسه آب و جلوگیری از عوارض جنینی آن انجام شد.
روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور بین فروردین ماه سال 1389 تا آخر بهمن سال 1390 در مرکز آموزشی پزشکی مهدیه تهران انجام شد. افراد در دو گروه 46 نفری مداخله (دریافت کننده داروی سولفات منیزیم) و کنترل (دریافت کننده پلاسبو) قرار گرفتند. با در نظر گرفتن متغیرهای اثرگذار بر پیامد، از رگرسیون لوجستیک با روش Backward Stepwise برای بررسی اثر متغیرهای مستقل بر پیامدهای مادری و نوزادی استفاده شده است. از نرم افزار SPSS نسخه‌ی 20 برای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شده است.
یافته ها: تجویز داروی سولفات منیزیم منجر به مشاهده شدن اثرات سوء در پیامد بارداری نشد. همچنین این دارو در جهت افزایش مدت زمان تأخیر در شروع زایمان (001/0>p) در زنان با پارگی زودرس کیسه آب و نیز کم کردن سندرم دیسترس تنفسی در نوزادان آن‌ ها تأثیرات مثبتی داشت (002/0=p). با در نظر گرفتن متغیرهای تأثیرگذار بر شروع فاز فعال زایمانی، تأخیر ایجاد شده در شروع فاز فعال زایمان به دلیل تجویز سولفات منیزیم در گروه مداخله 2/7 برابر همین زمان برای گروه کنترل بود (1/10-45/2CI:، 2/7=OR). همچنین تجویز این دارو هیچگونه تأثیری بر رخداد عوارض جنینی مرگ، سپسیس، خونریزی داخل بطنی و نیاز به NICU در افراد مورد بررسی نداشت.
نتیجه‌گیری: سولفات منیزیم باعث افزایش زمان تاخیر در رسیدن به فاز فعال در مادران با پارگی زودرس کیسه آب شده است و شواهدی دال بر اثر سوء این دارو بر جنین مشاهده نشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The effect of magnesium sulfate in delaying delivery in premature rupture of membrane and its fetal complications

نویسندگان [English]

  • masuomeh Mirzamoradi 1
  • Parichehr Kimyaiee 2
  • Asieh Mansouri 3
  • Zeinab Bakhtiyari 4
  • mahmoud Bakhtiyari 5
1
2
3
4
5
چکیده [English]

Introduction: Using Tocolytics such as magnesium sulphate is one of the regular treatments to prevent preterm labor due to PPROM. However, there is a little clinical evidence about its beneficial effects on improving pregnancy outcomes, but however, in many centers it is used as first-line therapy. This study was performed with aim to investigate the effects of magnesium sulfate in delaying labor in women with PROM and prevention of its subsequent fetal complications.
Methods: This two-blind clinical trial was conducted in the Mahdieh Medical Centre, Tehran between March 2010 and August 2012. Patients were allocated into two groups; intervention (magnesium sulphate, n=46) and control (placebo, n=46). Logistic regression analysis with Backward Stepwise method was used to evaluate the effect of independent variables on maternal and neonatal outcomes. The SPSS software version 20 was used for data analysis.
Results: Administration of magnesium sulfate has not been seen to associate with adverse effects in pregnancy outcomes. Also, the positive effect of this drug has been seen in relation to the increased duration of delay in delivery (P<0.001) in women with premature rupture of membrane and reducing respiratory distress syndrome in their neonates (P<0.002). Considering the affecting variables on active phase of labor, the logistic regression test showed that delay in the onset of the active phase of labor because of magnesium sulfate in the intervention group was 7.2 times that of the control group (OR=7.2, 95% CI:2.45-10.1). Also, administration of this drug has no effect on the incidence of fetal mortality, sepsis, intraventricular hemorrhage, and need for NICU in the studied subjects.
Conclusion: magnesium sulphate increased the delay duration in reaching active phase in mothers with premature rupture of membrane and no evidence of adverse foetal outcomes was not observed.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Active phase of labor
  • Clinical trial
  • Foetal outcome
  • Magnesium sulphate

مراجع

  1. Mercer BM. Preterm premature rupture of the membranes. Obstetrics & Gynecology 2003; 101(1):178-93.
  2. Danforth DN, Gibbs RS. Danforth's obstetrics and gynecology: Lippincott Williams & Wilkins; 2008.
  3. Park JS, Yoon BH, Romero R, Moon JB, Oh S-Y, Kim JC, et al. The relationship between oligohydramnios and the onset of preterm labor in preterm premature rupture of membranes. American journal of obstetrics and gynecology 2001; 184(3):459-62.
  4. Sanginabadi M, Seifrabie MA. A Comparative evaluation of maternal & Neonatal complications in women between outpatients & Inpatients with Preterm Premature Rupture of the membranes. Scientific Journal of Hamadan Nursing & Midwifery Faculty 2014; 22(2):26-32.
  5. Ananth CV, Oyelese Y, Srinivas N, Yeo L, Vintzileos AM. Preterm premature rupture of membranes, intrauterine infection, and oligohydramnios: risk factors for placental abruption. Obstetrics & Gynecology 2004;104(1):71-7.
  6. Guinn DA, Goldenberg RL, Hauth JC, Andrews WW, Thom E, Romero R. Risk factors for the development of preterm premature rupture of the membranes after arrest of preterm labor. American journal of obstetrics and gynecology 1995;173(4):1310-5.
  7. Cunningham F, Leveno K, Bloom S, Spong CY, Dashe J. Williams Obstetrics 24/E. 24th ed.NewYork:  McGraw Hill Professional; 2014.
  8. Creasy RK, Resnik R, Iams JD. Maternal-fetal medicine: principles and practice. Torento: Saunders; 1984.
  9. Martius JA, Steck T, Oehler MK, Wulf KH. Risk factors associated with preterm (< 37+ 0 weeks) and early preterm birth (< 32+ 0 weeks): univariate and multivariate analysis of 106 345 singleton births from the 1994 statewide perinatal survey of Bavaria. European Journal of Obstetrics & Gynecology and Reproductive Biology 1998; 80(2):183-9.
  10. Lemons JA, Bauer CR, Oh W, Korones SB, Papile LA, Stoll BJ, et al. Very low birth weight outcomes of the National Institute of Child Health and Human Development neonatal research network, January 1995 through December 1996. Pediatrics 2001; 107(1):e1.
  11. Mittendorf R, Dambrosia J, Pryde PG, Lee KS, Gianopoulos JG, Besinger RE, et al. Association between the use of antenatal magnesium sulfate in preterm labor and adverse health outcomes in infants. American journal of obstetrics and gynecology  2002; 186(6):1111-8.
  12. Rouse DJ, Hirtz DG, Thom E, Varner MW, Spong CY, Mercer BM, et al. A randomized, controlled trial of magnesium sulfate for the prevention of cerebral palsy. New England Journal of Medicine 2008; 359(9):895-905.
  13. Katz VL, Farmer RM. Controversies in tocolytic therapy. Clinical obstetrics and gynecology 1999; 42(4):802.
  14. Allen SR. Tocolytic therapy in preterm PROM. Clinical obstetrics and gynecology 1998; 41(4):842-8.
  15. Berkman ND, Thorp Jr JM, Lohr KN, Carey TS, Hartmann KE, Gavin NI, et al. Tocolytic treatment for the management of preterm labor: a review of the evidence. Am J Obstet Gynecol 2003; 188(6):1648-59.
  16. Sanchez-Ramos L, Kaunitz AM, Gaudier FL, Delke I. Efficacy of maintenance therapy after acute tocolysis: a meta-analysis. American journal of obstetrics and gynecology 1999; 181(2):484-90.
  17. Tan T, Devendra K, Tan L, Tan H. Tocolytic treatment for the management of preterm labour: a systematic review. Singapore medical journal 2006; 47(5):361-66.
  18. Hasanzadeh M, Yousefi Z, Malakoti H. Preterm Premature Rupture of Membranes: Aggressive Tocolysis Versus Expectant Management. Kowsar Medical Journal 2005; 10(3):217-22.
  19. Gehan EA. Clinical trials in cancer research. Environmental health perspectives 1979;32:31-8.
  20. Garite T, Keegan K, Freeman R, Nageotte M. A randomized trial of ritodrine tocolysis versus expectant management in patients with premature rupture of membranes at 25 to 30 weeks of gestation. American journal of obstetrics and gynecology 1987; 157(2):388-93.
  21. Mittendorf R, Covert R, Boman J, Khoshnood B, Lee KS, Siegler M. Is tocolytic magnesium sulphate associated with increased total paediatric mortality?. The Lancet  1997; 350(9090):1517-18.
  22. Ramsey PS, Nuthalapaty FS, Lu G, Ramin S, Nuthalapaty ES, Ramin KD. Contemporary management of preterm premature rupture of membranes (PPROM): a survey of maternal-fetal medicine providers. American journal of obstetrics and gynecology 2004; 191(4):1497-502.
  23. Nikbakht R, Moghadam MT, Ghane’ee H. Nifedipine compared to magnesium sulfate for treating preterm labor: A randomized clinical trial. Iranian journal of reproductive medicine 2014; 12(2):145.
  24. Papatsonis D, Flenady V, Cole S, Liley H. Oxytocin receptor antagonists for inhibiting preterm labour. Cochrane Database Syst Rev. 2005; 3(6).
  25. Weiner CP, Renk K, Klugman M. The therapeutic efficacy and cost-effectiveness of aggressive tocolysis for premature labor associated with premature rupture of the membranes. American journal of obstetrics and gynecology 1988; 159(1):216-22.
  26. Conde-Agudelo A, Romero R. Antenatal magnesium sulfate for the prevention of cerebral palsy in preterm infants less than 34 weeks' gestation: a systematic review and metaanalysis. American journal of obstetrics and gynecology 2009; 200(6):595-609.
  27. Pasquier JC, Picaud JC, Rabilloud M, Claris O, Ecochard R, Moret S, et al. Neonatal outcomes after elective delivery management of preterm premature rupture of the membranes before 34 weeks' gestation (DOMINOS study). European Journal of Obstetrics & Gynecology and Reproductive Biology 2009; 143(1):18-23.
  28. Grether JK, Hoogstrate J, Selvin S, Nelson KB. Magnesium sulfate tocolysis and risk of neonatal death. American journal of obstetrics and gynecology 1998; 178(1):1-6.
  29. Scudiero R, Khoshnood B, Pryde PG, Lee KS, Wall S, Mittendorf R. Perinatal death and tocolytic magnesium sulfate. Obstetrics & Gynecology  2000; 96(2):178-82.
  30. Zangooei M, Sharifzadeh GR, Karimi A, Gheytas H. The effect of Antibiotic, Corticosteroid and Tocolytic in patient with PPROM on neonatal outcomes. Modern Care Journal 2011; 8(1):19-24.
  31. How HY, Cook CR, Cook VD, Miles DE, Spinnato JA. Preterm premature rupture of membranes: aggressive tocolysis versus expectant management. Journal of Maternal-Fetal and Neonatal Medicine 1998; 7(1):8-12.
  32. Du J, Li L, Dou Y, Li P, Chen R, Liu H. Diagnostic Utility of Neutrophil CD64 as a Marker for Early-Onset Sepsis in Preterm Neonates. PloS one  2014; 9(7):e102647.
  33. Hassan Zadeh M YZ, Malakouti H. Preterm premature rupture of membranes: Aggressive Tocolysis versus expectant management. Kowsar Medical Journal 2005; 10(3):217-22.
  34. Jazayeri A, Jazayeri MK, Sutkin G. Tocolysis does not improve neonatal outcome in patients with preterm rupture of membranes. American journal of perinatology 2003; 20(04):189-94.
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
دوره 17، شماره 127 - شماره پیاپی 127
هفته اول دی ماه 1393
دی 1393
صفحه 1-9

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار