نوع مقاله : اصیل پژوهشی
نویسندگان
1
دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات بهداشت باروری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران.
2
دانشیار گروه پزشکی اجتماعی، مرکز تحقیقات بهداشت باروری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران.
3
کارشناس ارشد اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات بهداشت باروری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران.
4
دستیار تخصصی زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران
5
دانشجوی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران.
6
کارشناس ارشد بیوشیمی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران.
7
کارشناس پرستاری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران.
چکیده
مقدمه: مایع منی به عنوان عامل مشارکت کننده در آماده سازی آندومتر برای لانه گزینی جنین مطرح می باشد. این نظر در تضاد با باورهای سنتی است که پاسخ های ایمنی به آنتی ژن های مایع منی را مانع بارورسازی و ایجاد بارداری می دانند. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر تلقیح پلاسمای مایع منی در موفقیت روش درمانی تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم در درمان زوجین نابارور انجام شد.
روش کار: این کارآزمایی بالینی در سال1390 بر روی 140 زوج نابارور تحت درمان با روش تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم در مرکز پژوهشی کلینیک نازایی و بهداشت تولید مثل کوثر شهر ارومیه انجام شد. افراد در دو گروه تلقیح پلاسمای مایع منی و بدون تلقیح قرار گرفتند. 30 تا 60 دقیقه قبل از انتقال جنین، نمونه منی از فریزر خارج و آماده تلقیح بعد از انتقال جنین گردید. سطح سرمی βHCG در روز 14 و سونوگرافی در هفته 6 تا 12 پس از انتقال جنین انجام شد و دو گروه از نظر پیامد های مورد بررسی با یکدیگر مقایسه شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته ها: دو گروه از نظر تعداد تخمک های به دست آمده، تعداد جنین های منتقل شده و گرید جنین های انتقال یافته تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند (05/0p>). در بررسی میزان لانه گزینی بر اساس مثبت بودن نتیجه تست βHCG در دو گروه مورد مطالعه، نتایج تست در 18 نفر (5/25%) از بیماران گروه کنترل و 17 نفر (3/24%) از بیماران گروه مداخله مثبت بود که این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود (1=p). در گروه کنترل 2 مورد (1/11%) سقط و در گروه مطالعه 3 مورد (7/18%) سقط مشاهده شد که دو گروه از نظر سقط زودرس تفاوت معنی داری نداشتند (5/0=p).
نتیجه گیری: تلقیح پلاسمای مایع منی بر پیامدهای باروری در بیماران تحت درمان با تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم تأثیری ندارد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Effects of Intravaginal Application of Seminal Plasma on Embryo Implantation and Early Abortion Rate in Patients Undergoing Intracytoplasmic Sperm Injection
نویسندگان [English]
-
Sariyeh Golmahammad Lou
1
-
Masomeh Hagshafiha
1
-
Zahra yekta
2
-
Sima Oshnouei
3
-
Elham Firoozi
4
-
Sarvin Pashapoor
5
-
Yaghob Deldar
6
-
Vida Saidi
7
1
Associate Professor of Obstetrics and Gynecology, Reproductive Health Research Center, Urmia University of Medical Sciences, Urmia, Iran.
2
Associate Professor of Community Medicine , Reproductive Health Research Center, Urmia University of Medical Sciences, Urmia, Iran.
3
M.Sc. of Epidemiology, Reproductive Health Research Center, Urmia University of Medical Sciences, Urmia, Iran.
4
Resident of Obstetrics and Gynecology, School of Medicine, Urmia University of Medical Sciences, Urmia, Iran.
5
Medical Student, School of Medicine, Urmia University of Medical Sciences, Urmia, Iran.
6
M.Sc. of Clinical Chemistry, School of Medicine, Urmia University of Medical Sciences, Urmia, Iran.
7
B.Sc of Nursing, School of Medicine, Urmia University of Medical Sciences, Urmia, Iran.
چکیده [English]
Introduction: Semen is one of the factors in preparing endometrium for embryo implantation. This is in contrast with public believed that immune response to antigen in ejaculated semen will disrupt fertility and pregnancy. The aim of this study was investigation of the influence of seminal plasma injection on Intracytoplasmic Sperm Injection (ICSI) success among infertile couples.
Methods: This clinical trial was conducted on 140 infertile couples undergoing ICSI treatment in Kosar infertility clinic and reproductive health research center of Urmia, Iran during 2010-2011. Couples were randomly divided into seminal plasma injection and control groups. Cry preserved seminal plasma was prepared 30-60 minutes before embryo transferring. bHCG test and sonography was performed respectively at day 14 and between 6th to 12th weeks after embryo transfer. Outcomes were compared between two groups. Data were analyzed by SPSS software version 16 and chi-square test. P value less than 0.05 was considered significant.
Results: There were no significant differences in number of oocyte, quantity and quality of transferred embryo between two groups (p>0.05). Rate of implantation based on βHCG results were 24.3% (17 women) in intervention group and 25.5% (18 women) in control group. Rate of abortion was 18.7% (n=2) and 11.1% (n=3) in intervention and control groups, respectively. There were no significant differences in implantation rate (p=1) and early abortion rate (p=0.5) between two groups.
Conclusion: Intravaginal application of seminal plasma has no effects on fertility outcomes in patients undergoing ICSI treatment.
کلیدواژهها [English]
-
Abortion
-
Embryo Implantation
-
infertility Semen