نوع مقاله : اصیل پژوهشی
نویسندگان
1
دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات خونریزی های غیر طبیعی رحم، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران.
2
دانشیار گروه بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران.
3
دانشیار گروه پزشکی اجتماعی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران.
4
پزشک عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران
چکیده
مقدمه: توده های آدنکس، یکی از بیماری های شایع زنان در سنین باروری است. اغلب این توده ها خوش خیم بوده و در صورتی که توده بزرگ بوده یا علامت دار باشد، نیاز به جراحی دارد که برای جراحی آن از دو روش لاپاراسکوپی و لاپاراتومی استفاده می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی و مقایسه دو روش جراحی لاپاراسکوپی و لاپاراتومی در درمان توده های خوش خیم تخمدان انجام شد.
روش کار: این مطالعه کوهورت تاریخی بر روی 50 زن مبتلا به توده خوش خیم تخمدان که تحت سیستکتومی به روش لاپاراسکوپی و 50 زن مبتلا به توده خوش خیم تخمدان که تحت سیستکتومی به روش لاپاراتومی طی سال های 89-1385 توسط یک جراح زنان در این بیمارستان قرار گرفته بودند، انجام شد. با استفاده از پرونده بیمارستانی بیماران، اطلاعات مورد نیاز به طور جداگانه برای هر بیمار در چک لیست تهیه شده ثبت گردید. سپس با استفاده از پرونده های مطب جراح، چک لیستی از نظر بازگشت مجدد توده و انجام عمل مجدد همان نوع توده تخمدانی در طی حداقل 2 سال پس از جراحی اولیه، تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف، تی، من ویتینی، کای اسکوئر و فیشر مورد انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته ها: میانگین تعداد روزهای بستری پس از عمل جراحی (001/0>p) و میانگین تعداد دوز داروی ضد درد مصرفی پس از عمل جراحی (001/0=p) در گروه لاپاراسکوپی به طور معناداری کمتر از گروه لاپاراتومی بود. دو گروه لاپاراسکوپی و لاپاراتومی از نظر مدت زمان عمل جراحی (079/0=p)، میزان نیاز به تزریق خون در حین عمل جراحی (117/0=p)، عوارض پس از عمل جراحی شامل میزان بروز تهوع و استفراغ (372/0=p) و تب در 24 ساعت اول پس از عمل جراحی (678/0=p) و همچنین از نظر وجود شواهد سونوگرافیک بازگشت توده (445/0=p) و یا انجام عمل جراحی مجدد در طی 2 سال (392/0=p) تفاوت معناداری نداشتند.
نتیجه گیری: روش لاپاراسکوپی در درمان ضایعات خوش خیم تخمدان، روش مناسب و مؤثری به نظر می رسد. مزایای بالقوه این روش، کاهش تعداد روزهای بستری در بیمارستان، کاهش درد و به دنبال آن کاهش تعداد دوز ضد درد مصرف شده در بخش پس از عمل جراحی می باشد.
کلمات کلیدی: تخمدان، سیستکتومی، لاپاراسکوپی، لاپاراتومی
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Comparison of Laparoscopy versus Laparotomy for the Surgical Treatment of Benign Ovarian Masses
نویسندگان [English]
-
Sanam Moradan
1
-
Mohammad Forouzesh Fard
2
-
Raheb Ghorbani
3
-
Fereshteh Fahim Dejban
4
1
Associate Professor, Department of Obstetrics and Gynecology, Research Center of Abnormal Uterine Bleeding, School of Medicine, Semnan University of Medical Sciences, Semnan, Iran.
2
Associate Professor, Department of Anesthesiology, School of Medicine, Semnan University of Medical Sciences, Semnan, Iran.
3
Associate Professor, Department of Community Medicine, Research Center for Social Determinants of Health, School of Medicine, Semnan University of Medical Sciences, Semnan, Iran.
4
General Practitioner, School of Medicine, Semnan University of Medical Sciences, Semnan, Iran.
چکیده [English]
Introduction: Ovarian masses are one of the most common diseases in women of reproductive age. They are usually benign and surgery is necessary if they are getting large or symptomatic. Two methods of laparoscopic surgery and laparotomy are used for treatment of ovarian masses. Nowadays, there is belief that the laparoscopy procedure has some advantages in compare with laparotomy. The purpose of this study was to compare laparoscopy versus laparotomy for surgical treatment of benign ovarian masses.
Methods: This historical cohort study was conducted on 50 women with benign ovarian masses who underwent laparoscopy and 50 women who underwent laparotomy during 2006-2010 by the same gynecologist in Amir Almomenin hospital of Semnan, Iran. Data were gathered by a check list separately for each patient using hospital records and a check list from surgeon's office records that contained a two year follow-up of recurrence rate and re-intervention rate of masses. Data were analyzed using SPSS software version 16, Kolmogorov–Smirnov, t-test, Mann-Whitney, Chi-square and Fisher exact tests. P value less than 0.05 was considered significant.
Results: The mean duration of hospital stay after surgery (p<0.001) and the mean number of dose of postoperative analgesic (p=0.001) were significantly lower in the laparoscopy group than laparotomy group (p<0.001). There were no significant differences between two groups regarding the duration of surgery (p=0.079), rate of blood transfusion (p=0.117), postoperative complications such as nausea and vomiting (p=0.372) and the incidence of fever in the first 24 hours after surgery (p=0.678). Sonographic evidence of recurrence (p=0.445) and re-intervention rate performed within 2 years (p=0.392) were not significantly different between two groups.
Conclusion: Laparoscopic treatment of benign ovarian masses seems to have potential benefits includes shorter hospital stay after the surgery, less pain and less dose of postoperative analgesic. Also there is no difference between laparoscopy and laparotomy in recurrence and re-intervention rates of the same ovarian mass after 2 years.
کلیدواژهها [English]
-
Cystectomy
-
Laparoscopy
-
laparotomy
-
Ovary