نوع مقاله : اصیل پژوهشی
نویسندگان
1
دانشجوی دکترای مدیریت کنترل سرطان، مرکز تحقیقات سرطان، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران، تهران، ایران.
2
دانشیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
3
استاد گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
4
متخصص پزشکی اجتماعی، مرکز تحقیقات سرطان، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران..
5
دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات باروری و ناباروری، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
6
پروفسور جراحی انکولوژی، مرکز تحقیقات سرطان، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
چکیده
مقدمه: میزان بروز سرطان دهانه رحم در ایران نسبت به سایر کشورهای جهان کمتر است، با این حال میزان خطر مرگ و میر مبتلایان به این بیماری در این منطقه بیشتر است، به همین دلیل به نظر می رسد که یک برنامه منظم غربالگری سرطان دهانه رحم مورد نیاز است. مطالعه حاضر با هدف ارائه یک رویکرد سازمان یافته برای پیشگیری و کنترل سرطان دهانه رحم و ارائه پیشنهاداتی کاربردی برای یک برنامه غربالگری که استفاده از آن در سایر جوامع مسلمان نیز امکان پذیر باشد، انجام شد.
روش کار: برای استخراج و تدوین راهنمای بالینی غربالگری سرطان رحم، از مرور ساختار یافته مطالعات انجام شده مربوط به سرطان دهانه رحم در ایران و بررسی دستورالعمل های کشورهای خارجی استفاده شد. حدود 190 مقاله کامل در مورد سرطان دهانه رحم در ایران از سال 2013-1971 استخراج شد که 13 مقاله مرتبط با داده های مورد نیاز گروه تدوین برنامه غربالگری بود.همچنین راهنمای سازمان بهداشت جهانی، آژانس بین المللی تحقیقات سرطان، گزارش گلوباکون (GLOBACON)، نتایج برنامه ثبت سرطان منتشر شده توسط وزارت بهداشت و دستورالعمل های مربوط به برنامه غربالگری 8 کشور پیشرفته جهان مورد بررسی قرار گرفت. مستندات و مقالات با کیفیت بالا منطبق با اهداف تدوین گایدلاین انتخاب و روش تدوین راهنمای بالینی با استفاده از چرخه توسعه رهنمودهای عملی استاندارد انجام شد. واژه های کلیدی برای جستجوی در متون داخلی و خارجی بر اساس اهداف مطالعه انتخاب شد. پس از تهیه پیش نویس، پرسشنامه ای شامل سوالاتی که باید در راهنمای مورد نظر بدان پاسخ داده می شد طراحی شد و پس از اخذ نظرات خبرگان و متخصصین نسخه نهایی جهت طرح در شورای سیاستگذاری وزارت بهداشت تهیه گردید و پیشنهادات نهایی در اختیار وزارت متبوع قرار گرفت.
یافته ها: برنامه پیشنهادی ما برای غربالگری زنان کم خطر ایرانی به روش بررسی سیتولوژیک (پاپ اسمیر) است که از سن 30 سالگی شروع شده و هر 5 سال تکرار می شود. سن پایان دادن به غربالگری 69 سال است. نیازی به انجام غربالگری برای زنان باردار و زنانی که تحت عمل هیسترکتومی قرار گرفته اند وجود ندارد.
نتیجه گیری: به دلیل آنکه سرطان دهانه رحم از معدود سرطان هایی است که قابل پیشگیری و تشخیص زودرس می باشد و نمی توان ابتلا سالانه 500-400 نفر با این سرطان و مرگ بیش از 240 نفر در سال را نادیده گرفت، بنابراین اجرای برنامه سازمان یافته غربالگری برای زنان کم خطر ایرانی بعنوان یک ضرورت مطرح است. این برنامه می تواند برای سایر کشورهای مسلمان نیز قابل استفاده باشد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
The New Guideline for Cervical Cancer Screening in Low Risk Iranian Women
نویسندگان [English]
-
Nahid Khodakarami
1
-
Farah Farzaneh
2
-
Parvin Yavari
3
-
Maryam Khayamzadeh
4
-
Robabeh Taheripanah
5
-
Mohamad Esmaeil Akbari
6
1
Ph.D. Student of Cancer Management, Cancer Research Center, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
2
Associate Professor, Department of Obstetrics and Gynecology, School of Medicine, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
3
Professor, Department of Community Medicine, School of Medicine, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
4
Specialist of Community Medicine, Cancer Research Center, School of Medicine, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
5
Assistant Professor, Department of Obstetrics and Gynecology, Infertility and Reproductive Health Research Center, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
6
Professor of Oncology Surgery, Cancer Research Center, School of Medicine, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
چکیده [English]
Introduction: The incidence rate of cervical cancer is lower in Iran compare to other countries; however, because of higher risk of cervical cancer deaths in this region, a cervical cancer screening program seems to be required. The aim of this study was to provide an organized approach to prevention and control of cervical cancer which could be feasible in other Muslim societies.
Methods: We conducted a systematic review of previous studies related to cervical cancer in Iran and reviewing the foreign country's guidelines. 190 articles about cervical cancer in Iran from 1971 to 2013 were studied. 13 articles were related to the data that we needed for developing the recommendation questions. We also reviewed the guidelines of World Health Organization and International Agency for Research on Cancer (IARC), GLOBOCON report, Iran Ministry of Health cancer registry report and 8 available foreign developed countries guidelines. Documents and papers with highest level and consistent with the aims of this review were selected and the Iran cervical cancer screening program was conducted by using the practical guideline development cycle. A questionnaire that included questions which have been answered in the guideline was designed. Expert panel make a decision for the necessity of cervical cancer screening program for Iran.
Results: We recommended an organized screening program with cytologic evaluation (Pap smear) that would be start at age 30, continued for every 5 years. The age for ending the screening is 69 years. There is no need to do screening for pregnant women and women who had hysterectomy.
Conclusion: Organized cervical cancer screening is a necessity for Iran, because we could not ignore more than 500-900 new cases with invasive cervical cancer that have been diagnosed every year in Iran.
کلیدواژهها [English]
-
Early Detection of Cancer
-
Guideline
-
Uterine Cervical Neoplasms