ارتباط دریافت گروه غذایی قبل از بارداری با ابتلاء به استفراغ شدید بارداری: مطالعه مورد- شاهدی

نوع مقاله : اصیل پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد علوم تغذیه، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، انستیتو تحقیقات تغذیه‌ای و صنایع غذایی کشور، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.

2 استادیار گروه تغذیه سلولی مولکولی، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، انستیتو تحقیقات تغذیه‌ای و صنایع غذایی کشور، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.

3 استادیار گروه زنان و زایمان، مرکز تحقیقات پیشگیری از بیماری‌های زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.

4 دانشیار گروه تغذیه جامعه، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، انستیتو تحقیقات تغذیه‌ای و صنایع غذایی کشور، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.

چکیده

مقدمه: از عوامل اتیولوژیک استفراغ شدید بارداری، افزایش پراکسیداسیون اسیدهای چرب و کمبود ویتامین­ها و آنتی‌اکسیدان­ها هستند. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط دریافت گروه­های غذایی قبل از بارداری و ابتلاء به استفراغ شدید بارداری انجام شد.
روش‌کار: این مطالعه مورد- شاهدی در سال 1400-1399 بر روی 171 نفر از زنان باردار 35-18 ساله مراجعه‌کننده به بیمارستان­های تهران انجام شد. تشخیص ابتلاء به استفراغ شدید بارداری با استفاده از معیار کالج زنان و زایمان آمریکا صورت گرفت و افراد به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. با پرسشنامه بسامد خوراک نیمه کمی روا و پایا، شامل 168 ماده غذایی، دریافت غذایی افراد در یک سال گذشته قبل از بارداری جمع‌آوری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 22) و و آزمون های کای اسکوئر، من ویتنی و رگرسیون لجستیک انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: مقدار چربی کل و چربی اشباع دریافتی در گروه مورد به‌طور معنی‌داری بالاتر از گروه شاهد بود. میانه دریافت ویتامین­های گروه B و همچنین ویتامین­های A و C در گروه شاهد به‌طور معنی‌داری بالاتر از گروه مورد گزارش شد. پس از تعدیل اثر متغیرهای مخدوش‌کننده، احتمال استفراغ شدید بارداری برای افراد در بالاترین سهک دریافت سبزی (43/0-19/0:CI، 39/0=OR) و میوه (83/0-31/0:CI، 51/0=OR) به‌طور معنی‌داری کمتر از افراد دریافت کننده در سهک اول بود. در مقابل، احتمال این بیماری برای افراد در بالاترین سهک دریافت گوشت­  فرآوری ‌شده (11/6-04/1:CI، 93/3=OR) و امعاء و احشاء (03/5-23/1:CI، 39/2=OR)، به‌طور معنی‌داری بیشتر از افراد دریافت کننده در سهک اول بود.
نتیجه‌گیری: ارتباط معکوس و معنی داری بین دریافت سبزی‌ها، میوه‌ها، ماهی و غذاهای دریایی، غلات سبوس‌دار، حبوبات، مغز دانه­های روغنی، زیتون و روغن زیتون با استفراغ شدید بارداری مشاهده شد. در مقابل دریافت لبنیات پرچرب، گوشت­های فرآوری شده، امعاء و احشاء، شیرینی‌ها، چربی­های جامد با استفراغ شدید بارداری رابطه مستقیم و معنی‌داری داشت.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Association between pre-pregnancy food group intakes and hyperemesis gravidarum: a case-control study

نویسندگان [English]

  • Fatemeh Haghshenosabet 1
  • Ghazaleh Eslamian 2
  • Seyyedeh Neda Kazemi 3
  • Bahram Rashidkhani 4
1 M.Sc. Student of Nutrition Sciences, School of Nutrition and Food Technology, National Nutrition and Food Technology Research Institute, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
2 Assistant Professor, Department of Cellular and Molecular Nutrition, School of Nutrition and Food Technology, National Nutrition and Food Technology Research Institute, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
3 Assistant Professor, Department of Obstetrics and Gynecology, Preventative Gynecology Research Center, Faculty of Medicine, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
4 Associate Professor, Department of Community Nutrition, School of Nutrition and Food Technology, National Nutrition and Food Technology Research Institute, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
چکیده [English]

Introduction: Some of the etiological factors of hyperemesis gravidarum are increased fatty acid peroxidation and deficiency of vitamins and antioxidants. This study was performed with aim to determine the relationship between pre-pregnancy food group intakes and severe hyperemesis gravidarum.
Methods: This case-control study was performed in 2020-2021 on 171 pregnant women aged 18-35 years referred to the hospitals of Tehran. Hyperemesis gravidarum was diagnosed using the American College of Obstetrics and Gynecology criteria, and participants were divided into the case and control groups. A semi-quantitative valid and reliable food frequency questionnaire containing 168 food items was used to assess food intake of participants in the past year before pregnancy. Data analysis was performed by SPSS statistical software (version 22), using Chi-square, Mann-Whitney and logistic regression tests. A p-value lower than 0.05 was considered statistically significant
Results: The case group had significantly higher total fat and saturated fat intakes compared with controls. Median intakes of vitamin B groups, vitamin A and vitamin C were significantly higher among controls than cases. After adjusting for confounding variables, participants in the upper tertile of intakes of vegetables (OR=0.39, CI: 0.19-0.43) and fruits (OR=0.51, CI: 0.31-0.83) had a lower possibility of hyperemesis gravidarum. However, participants in the upper tertile of intakes of processed meats (OR=3.93, CI: 1.04-6.11) and organ meats (OR=2.39, CI: 1.23-5.03) were significantly more likely to be suffering from hyperemesis gravidarum.
Conclusion: There was a significant inverse association between intake of vegetables, fruits, fish and seafood, whole grains, legumes, nuts, olives and olive oil with hyperemesis gravidarum. However, intake of high-fat dairy products, processed meats, organ meats, sweets, solid fats had a significant direct association with hyperemesis gravidarum.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Hyperemesis gravidarum
  • Pregnancy
  • Food intake analysis
  • Case-control study

مراجع

  1. Koot MH, Boelig RC, van ‘t Hooft J, Limpens J, Roseboom TJ, Painter RC, et al. Variation in hyperemesis gravidarum definition and outcome reporting in randomised clinical trials: a systematic review. BJOG: An International Journal of Obstetrics & Gynaecology 2018; 125(12):1514-21.
  2. London V, Grube S, Sherer DM, Abulafia O. Hyperemesis gravidarum: a review of recent literature. Pharmacology 2017; 100(3-4):161-71.
  3. Einarson TR, Piwko C, Koren G. Quantifying the global rates of nausea and vomiting of pregnancy: a meta-analysis. Journal of population therapeutics and clinical pharmacology 2013; 20(2):e171-83.
  4. Fejzo MS, Trovik J, Grooten IJ, Sridharan K, Roseboom TJ, Vikanes Å, et al. Nausea and vomiting of pregnancy and hyperemesis gravidarum. Nature Reviews Disease Primers 2019; 5(1):1-7.
  5. Gazmararian JA, Petersen R, Jamieson DJ, Schild L, Adams MM, Deshpande AD, et al. Hospitalizations during pregnancy among managed care enrollees. Obstetrics & Gynecology 2002; 100(1):94-100.
  6. Aghababaei S, Soltanian AR, Sharifi S, Torkzaban E, Refaei M. Investigating the factors related to severity of nausea and vomiting during Pregnancy and how it is controlled by pregnant Women in Hamadan, 2014. Iran J Obstet Gynecol Infertil 2019; 21(11):23-31.
  7. Fell DB, Dodds L, Joseph KS, Allen VM, Butler B. Risk factors for hyperemesis gravidarum requiring hospital admission during pregnancy. Obstetrics & Gynecology. 2006 Feb 1;107(2):277-84.
  8. Vikanes Å, Grjibovski AM, Vangen S, Gunnes N, Samuelsen SO, Magnus P. Maternal body composition, smoking, and hyperemesis gravidarum. Annals of epidemiology 2010; 20(8):592-8.
  9. Roseboom TJ, Ravelli AC, van der Post JA, Painter RC. Maternal characteristics largely explain poor pregnancy outcome after hyperemesis gravidarum. European Journal of Obstetrics & Gynecology and Reproductive Biology 2011; 156(1):56-9.
  10. Mitsuda N, Eitoku M, Maeda N, Fujieda M, Suganuma N. Severity of nausea and vomiting in singleton and twin pregnancies in relation to fetal sex: the Japan Environment and Children’s Study (JECS). Journal of epidemiology 2019; 29(9):340-6.
  11. Berkowitz RS, Goldstein DP. Molar pregnancy. New England journal of medicine 2009; 360(16):1639-45.
  12. Fejzo MS, Ingles SA, Wilson M, Wang W, MacGibbon K, Romero R, et al. High prevalence of severe nausea and vomiting of pregnancy and hyperemesis gravidarum among relatives of affected individuals. European Journal of Obstetrics & Gynecology and Reproductive Biology 2008; 141(1):13-7.
  13. Li L, Li L, Zhou X, Xiao S, Gu H, Zhang G. Helicobacter pylori infection is associated with an increased risk of hyperemesis gravidarum: a meta-analysis. Gastroenterology research and practice 2015; 2015.
  14. Hassanzade Mofrad M, Ayati S, Ayatollahi H, Sima H, Shakeri MT, Hasanalizadeh Haghighi S, et al. Correlation of helicobacter pylori infection seropositivity and hyperemesis gravidarum. Iran J Obstet Gynecol Infertil 2015; 18(142):1-5.
  15. Yilmaz S, Ozgu-Erdinc AS, Demirtas C, Ozturk G, Erkaya S, Uygur D. The oxidative stress index increases among patients with hyperemesis gravidarum but not in normal pregnancies. Redox Report 2015; 20(3):97-102.
  16. Celik F, Guzel AI, Kuyumcuoglu U, Celik Y. Dietary antioxidant levels in hyperemesis gravidarum: a case control study. Ginekologia polska 2011; 82(11):840-4.
  17. Aksoy H, Aksoy AN, Ozkan A, Polat H. Serum lipid profile, oxidative status, and paraoxonase 1 activity in hyperemesis gravidarum. Journal of clinical laboratory analysis 2009; 23(2):105-9.
  18. Beyazit F, Türkön H, Pek E, Ozturk FH, Ünsal M. Elevated circulating nitric oxide levels correlates with enhanced oxidative stress in patients with hyperemesis gravidarum. Journal of Obstetrics and Gynaecology 2018; 38(5):668-73.
  19. Lindberg R, Lindqvist M, Trupp M, Vinnars MT, Nording ML. Polyunsaturated fatty acids and their metabolites in hyperemesis gravidarum. Nutrients 2020; 12(11):3384.
  20. Nagata C, Iwasa S, Shiraki M, Sahashi Y, Shimizu H. Association of maternal fat and alcohol intake with maternal and umbilical hormone levels and birth weight. Cancer science 2007; 98(6):869-73.
  21. Haugen M, Vikanes Å, Brantsæter AL, Meltzer HM, Grjibovski AM, Magnus P. Diet before pregnancy and the risk of hyperemesis gravidarum. British journal of nutrition. 2011; 106(4):596-602.
  22. Erick M, Cox JT, Mogensen KM. ACOG practice bulletin 189: nausea and vomiting of pregnancy. Obstetrics & Gynecology 2018; 131(5):935.
  23. Fahim NK, Negida A, Fahim AK. Sample size calculation guide-part 3: how to calculate the sample size for an independent case-control study. Frontiers in Emergency Medicine 2019; 3(2):e20.
  24. Mirmiran P, Moslehi N, Mahmoudof H, Sadeghi M, Azizi F. A longitudinal study of adherence to the Mediterranean dietary pattern and metabolic syndrome in a non-Mediterranean population. International journal of endocrinology and metabolism 2015; 13(3):e26128.
  25. Mirmiran P, Esfahani FH, Mehrabi Y, Hedayati M, Azizi F. Reliability and relative validity of an FFQ for nutrients in the Tehran lipid and glucose study. Public health nutrition 2010; 13(5):654-62.
  26. Willett W. Nutritional epidemiology. Oxford university press; 2012.
  27. van Stuijvenberg ME, Schabort I, Labadarios D, Nel JT. The nutritional status and treatment of patients with hyperemesis gravidarum. American journal of obstetrics and gynecology 1995; 172(5):1585-91.
  28. Campbell K, Rowe H, Azzam H, Lane CA. The Management of Nausea and Vomiting of Pregnancy. J Obstet Gynaecol Can 2016; 38(12):1127-37.
  29. Boelig RC, Barton SJ, Saccone G, Kelly AJ, Edwards SJ, Berghella V. Interventions for treating hyperemesis gravidarum. Cochrane Database of Systematic Reviews; 2016(5).
  30. Lobo V, Patil A, Phatak A, Chandra N. Free radicals, antioxidants and functional foods: Impact on human health. Pharmacognosy reviews 2010; 4(8):118-26.
  31. Zardast M, Namakin K, Kaho JE, Hashemi SS. Assessment of antibacterial effect of garlic in patients infected with Helicobacter pylori using urease breath test. Avicenna journal of phytomedicine 2016; 6(5):495-501.
  32. Signorello LB, Harlow BL, Wang S, Erick MA. Saturated fat intake and the risk of severe hyperemesis gravidarum. Epidemiology 1998; 9(6):636-40.
  33. Depue RH, Bernstein L, Ross RK, Judd HL, Henderson BE. Hyperemesis gravidarum in relation to estradiol levels, pregnancy outcome, and other maternal factors: a seroepidemiologic study. American journal of obstetrics and gynecology 1987; 156(5):1137-41.
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
دوره 24، شماره 12
بهمن 1400
صفحه 77-87

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار