نوع مقاله : اصیل پژوهشی
نویسندگان
1
دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش، بیوشیمی و متابولیسم ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
2
استاد گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
3
دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
4
دانشیار گروه دروس عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
5
دانشیار گروه رادیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
6
دستیار تخصصی رادیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
چکیده
مقدمه: امروزه از ورزش و فعالیتهای بدنی بهعنوان یک روش درمان غیردارویی مؤثر برای به حداقل رساندن سختی جدار عروق و پیشگیری از بیماریهای قلبی - عروقی استفاده میشود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تأثیر دو برنامه تمرین هوازی و مقاومتی بر سختی رگ و فاکتورهای التهابی و ضدالتهابی در زنان غیرفعال چاق انجام شد.
روشکار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1397 بر روی 27 زن چاق با دامنه سنی 40-30 سال در شهر مشهد انجام شد. افراد بهصورت تصادفی در دو گروه تمرین هوازی و تمرین مقاومتی تقسیم شدند. برنامه تمرین هوازی با شدت 70-50% حداکثر ضربان قلب ذخیره و تمرین مقاومتی با شدت 85-60% یک تکرار بیشینه بهمدت 24 جلسه یک روز در میان برگزار گردید. در شروع جلسات اول، 13 و 24 نمونهگیری خونی گرفته و آزمون حداکثر اکسیژن مصرفی و سختی رگ انجام شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمونهای تحلیل واریانس با اندازهگیریهای تکراری، فریدمن و توکی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد.
یافتهها: هر دو برنامه تمرینی سبب افزایش معنادار در حداکثر اکسیژن مصرفی و توده عضلات اسکلتی و کاهش معناداری در فشار نبض شد (05/0p<). تأثیر تمرین هوازی بر افزایش اکسیژن مصرفی بیشتر از تمرین مقاومتی بود (023/0=p)، ولی تفاوتی بین تأثیر کاهشی هر دو برنامه تمرینی بر میزان فشار نبض مشاهده نشد (879/0=p). تغییرات IL6 و IL10 در هر دو برنامه تمرین هوازی و مقاومتی معنادار نبود (05/0p>).
نتیجهگیری: هر دو نوع تمرین هوازی و تمرین مقاومتی میتوانند بر روی خواص ساختمانی دیواره شریان زنان غیرفعال چاق تأثیر مثبت بگذارند و بهعنوان یک روش درمان غیردارویی برای به حداقل رساندن سختی شریان و پیشگیری از بیماریهای قلبی - عروقی استفاده شوند.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Effect of aerobic and resistance exercise programs on arterial stiffness, serum IL6 and IL10 in obese women
نویسندگان [English]
-
Ziba Rahimian Mashhad
1
-
Seyed Reza Attarzadeh Hosseini
2
-
Amir Rashid Lamir
3
-
Mohammad Ali Sardar
4
-
Sirous Nekooei
5
-
Ramesh Giti
6
1
PhD Student of Sport Physiology, Boichemistry and Sport Metabolism, School of Sports Sciences, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran.
2
Professor, Department of Exercise Physiology, School of Sport Sciences, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran.
3
Associate Professor, Department of Sport Physiology, School of Sport Sciences, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran.
4
Associate Professor, Department of General Courses, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
5
Associate Professor, Department of Radiology, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
6
Resident, Department of Radiology, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
چکیده [English]
Introduction: Nodaways, exercise and physical activities are used as effective non-pharmacological treatment to minimize arterial stiffness and prevent cardiovascular disease. This study was performed with aim to compare the effect of aerobic and resistance training on arterial stiffness, inflammatory and anti-inflammatory factors in obese sedentary women.
Methods: This clinical trial study was performed in 2018 on 27 obese women with an age range of 30-40 years in Mashhad. The subjects were randomly assigned into two groups of aerobic and resistance training. Aerobic exercise was hold with an intensity of 50-70% of the maximum heart rate reserve and resistance exercise programs with 60-85% intensity of one repetition maximum for 24 sessions every other day. Blood samples were taken and maximal oxygen uptake and arterial stiffness were measured at the beginning of the 1th, 13th and 24th sessions. Data were analyzed by SPSS software (version 22) and repeated-measures ANOVA, Friedman and Tukey tests. P<0.05 was considered statistically significant.
Results: Both aerobic and resistance exercise programs significantly increased maximal oxygen consumption, skeletal muscle mass and significantly decreased pulse pressure (p<0.05). The effect of aerobic exercise on oxygen uptake was more than resistance training (p=0.023), but there was no difference between the effect of both exercise programs on decreasing pulse pressure (p=0.879). Changes in IL6 and IL10 were not significant in both aerobic and resistance exercise programs (p>0.05).
Conclusion: Both aerobic training and resistance exercise can have a positive impact on the structural properties of the artery wall of inactive obese women and can be used as a non-pharmacological treatment to minimize arterial stiffness and prevent cardiovascular disease.
کلیدواژهها [English]
-
Aerobic exercise
-
Arterial Stiffness
-
Inflammatory /Anti- Inflammatory factors
-
Obese Women
-
Resistance exercise