بررسی نظام‌مند اثر مصرف فرآورده‌های سویا و فیتواستروژن‌ها بر پیامدهای فناوری‌های کمک‌باروری

مقالات آماده انتشار

نوع مقاله : مروری

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد علوم و صنایع غذایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی،

2 استادیار گروه تغذیه سلولی مولکولی، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، انستیتو تحقیقات تغذیه ای و صنایع غذایی کشور، دانشگاه علوم

10.22038/ijogi.2025.87300.6409

چکیده

مقدمه:ناباروری به عدم وقوع بارداری پس از یک سال رابطه جنسی منظم بدون پیشگیری تعریف می‌شود.روش‌های کمک‌باروری با مداخله درفرآیندهای تولیدمثل، راهکاری مؤثر برای ناباروری محسوب می‌شوند.دراین میان، نقش تغذیه وسبک زندگی دربهبود نتایج درمان مورد توجه است.ایزوفلاون‌های سویا(فیتواستروژن‌ها)به دلیل خواص استروژنی،پتانسیل درمانی درناباروری زنان دارند.این مرورنظام‌مند باهدف تعیین تأثیرمصرف فرآورده‌های غذایی حاوی سویا و مکمل‌های فیتواستروژنی بر پیامدهای مرتبط با فناوری‌های کمک‌باروری انجام شد.



مواد و روش­ها:در این مرور نظام­مند، کلیدواژه­های مرتبط با ناباروری،سویا،فیتواستروژن،ایزوفلاون و روش‌های کمک باروری در پایگاه­های اطلاعاتی انگلیسی و فارسی زبانMedline ، Embase،Google Scholar ، Web of Science، Science Direct، Scopus،Magiran ،SID ،ISC و Cochrane بدون محدودیت زمانی تاماه مارچ 2025 مورد جستجو قرار گرفت.منظور از«سویا»در این مطالعه، هم فرآورده‌های غذایی حاوی سویا و هم مکمل‌های فیتواستروژنی است.



یافته ­ها:بررسی پنج مطالعه با مجموع ۱,۰۸۵ شرکت‌کننده نشان دادکه مصرف سویا تأثیرات متفاوتی برپیامدهای ART دارد.در زنان، مصرف سویا با افزایش نرخ بارداری بالینی، بهبود نرخ لانه‌گزینی و افزایش نرخ تولد زنده همراه بود. این اثرات به ویژه در دوزهای متوسط و در شرایط استفاده از کلومیفن سیترات یا مواجهه با عوامل محیطی مخرب بارزتر بود. همچنین سویا توانست اثرات منفی برخی ترکیبات مختل کننده غدد درون ریز را خنثی کند. با این حال، مصرف سویا توسط مردان معنی‌داری بر نتایج درمان نداشت.



نتیجه­ گیری:مصرف فرآورده‌های حاوی سویا—اعم از منابع غذایی یا مکمل‌های فیتواستروژنی—به‌ویژه در زنان تحت درمان با فناوری‌های کمک‌باروری، به ویژه در زنان می‌تواند منجر به بهبود پیامدهای فناوری‌های کمک‌باروری شامل افزایش نرخ بارداری بالینی،نرخ لقاح،نرخ لانه گزینی و نرخ تولد نوزاد زنده ‌شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

A Systematic Review of the Effects of Soy-Based Products and Phytoestrogens on Assisted Reproductive Technology Outcomes

نویسندگان [English]

  • Kiana Hasibi 1
  • Ghazaleh Eslamian 2
  • Sepehr Khoshbaf Khiabanian 1
  • Bentolhosna Dehghan nayeri 1
  • Aref Adeli Mosabbeb 1
  • Fatemeh Habibollahi 1
1 M.Sc. Student of Food Science, Student Research Committee, Faculty of Nutrition and Food Technology, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
2 Assistant Professor of Department of Cellular and Molecular Nutrition, Faculty of Nutrition and Food Technology, National Nutrition and Food Technology Research Institute, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
چکیده [English]

Introduction: Infertility is defined as the failure to achieve pregnancy after one year of regular, unprotected intercourse. Assisted reproductive technologies (ART) are effective options for infertility treatment. In recent years, the role of nutrition and lifestyle in enhancing treatment outcomes has received increasing attention. Soy isoflavones (phytoestrogens), due to their estrogen-like properties, have shown potential in improving female fertility. This systematic review aimed to investigate the effects of both soy-based dietary products and phytoestrogen supplements on ART-related outcomes

Methods: A comprehensive search was conducted in both English and Persian databases including Medline, Embase, Google Scholar, Web of Science, Science Direct, Scopus, Magiran, SID, ISC, and Cochrane up to March 2025, using keywords related to infertility, soy, phytoestrogens, isoflavones, and ART. Both dietary soy products and phytoestrogen supplements were considered as interventions.

Results: Five studies with a total of 1,085 participants were included. In women, soy consumption was associated with increased clinical pregnancy rates, improved implantation, and higher live birth rates. These benefits were more evident with moderate doses and in the presence of clomiphene citrate or exposure to endocrine-disrupting compounds. Soy also appeared to counteract the adverse effects of certain environmental toxins. However, soy intake by men showed no significant impact on ART outcomes.

Conclusion: The use of soy-based products—whether from dietary sources or as phytoestrogen supplements—may enhance ART outcomes in women, particularly in improving clinical pregnancy, fertilization, implantation, and live birth rates.

کلیدواژه‌ها [English]

  • فناوری‌های کمک باروری
  • ناباروری
  • سویا
  • فیتواستروژن
  • ایزوفلاون
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از تاریخ 12 آبان 1404

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار