مهدوی, رضا, عرب, داود, توسلی, فاطمه, شکیبی, محمد هادی, مهدوی, میثم. (1388). ترمیم فیستولهای وسیع و مشکل مثانه به واژن با استفاده از قطعه ایلئـوم یا ایلئوسکوم جهت افزایش حجم مثانه. مجله زنان، مامایی و نازایی ایران, 12(1), 25-30. doi: 10.22038/ijogi.2009.5900
رضا مهدوی; داود عرب; فاطمه توسلی; محمد هادی شکیبی; میثم مهدوی. "ترمیم فیستولهای وسیع و مشکل مثانه به واژن با استفاده از قطعه ایلئـوم یا ایلئوسکوم جهت افزایش حجم مثانه". مجله زنان، مامایی و نازایی ایران, 12, 1, 1388, 25-30. doi: 10.22038/ijogi.2009.5900
مهدوی, رضا, عرب, داود, توسلی, فاطمه, شکیبی, محمد هادی, مهدوی, میثم. (1388). 'ترمیم فیستولهای وسیع و مشکل مثانه به واژن با استفاده از قطعه ایلئـوم یا ایلئوسکوم جهت افزایش حجم مثانه', مجله زنان، مامایی و نازایی ایران, 12(1), pp. 25-30. doi: 10.22038/ijogi.2009.5900
مهدوی, رضا, عرب, داود, توسلی, فاطمه, شکیبی, محمد هادی, مهدوی, میثم. ترمیم فیستولهای وسیع و مشکل مثانه به واژن با استفاده از قطعه ایلئـوم یا ایلئوسکوم جهت افزایش حجم مثانه. مجله زنان، مامایی و نازایی ایران, 1388; 12(1): 25-30. doi: 10.22038/ijogi.2009.5900
ترمیم فیستولهای وسیع و مشکل مثانه به واژن با استفاده از قطعه ایلئـوم یا ایلئوسکوم جهت افزایش حجم مثانه
5- دانشجوی پزشکی، دانشکده پزشکی،دانشگاهآزاد اسلامی واحد مشهد
چکیده
مقدمه: فیستولهای وزیکوواژینال از عوارض زایمانهای سخت و یا اعمال جراحی برروی دستگاه تناسلی خانم ها
می باشد. برای ترمیم فیستولهای مشکل و وسیع روشهای مختلفی تاکنون پیشنهاد شده است. در این مطالعه نتایج جراحی
هفت بیمار را که دارای فیستولهای وسیع مثانه به واژن با سابقه چندین بار عمل ترمیمی ناموفق و دارای مثانه کوچک و
جدار فیبروتیک بوده اند که با استفاده از سگمان ایلئوم یا ایلئوسکوم حجم مثانه را در آنها افزایش یافته، گزارش می شود.
روش کار: در فاصله فروردین 1368 تا دیماه 1384 بیش از 87 بیمار با فیستول وزیکوواژینال در مرکز اورولوژی
بیمارستان امام رضا (ع) درمان شدند. از میان آنها هفت بیمار دارای فیستول وزیکوواژینال وسیع با سابقه چندین بار
عمل ترمیمی ناموفق بودند که در هر هفت بیمار بعلت عمل متعدد بر روی مثانه آنها جدار مثانه فیبروتیک و حجم آن ناچیز
بود. درشش بیمار پس از بستن فیستول از سگمان دتوبولاریزه ایلئوم و در یک بیمار که فیستول وسیع مثانه و مجرا به
واژن داشت، قسمت سیگموئید را جهت افزایش حجم مثانه و آپاندیس را بعنوان کاندوئیت (مجرای جدید) بکار برده شد.
نتایج: پیگیری بیماران بطور میانگین 38 ماه (از 14 تا 76 ماه) انجام شد که عوارض زودرس وجود نداشت. اما یک
بیمار 3 سال پس از عمل دچار چندین سنگ در مثانه جدید گردید. این بیمار از آپاندیس بعنوان کاندوئیت (مجرای
جدید) استفاده می نماید و جهت تخلیه ادرار خود روش سونداژ متناوب تمیز را بکار می برد. در مدت پیگیری چهار
بیمار می توانستند بطور طبیعی از مجرا ادرار کنند و باقیمانده ادراری قابل ملاحظه نداشتند. در سه بیمار دیگر بعلت
باقیمانده ادراری قابل ملاحظه نیاز به سونداژ متناوب تمیز دو بار در روز داشتند.
نتیجه گیری: در بیمارانی که دچار فیستول وزیکوواژینال وسیع همراه با مثانه فیبروتیک و حجم بسیار کم می باشند،
افزایش حجم مثانه یک روش انتخابی برای نجات مثانه باقیمانده و همچنین یک روش مناسب برای درمان بی اختیاری
ادراری است.
1Professor of Urology, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
2Assistant Professor of Urology, Faculty of Medicine, Semnan University of Medical Sciences, Semnan, Iran
3Associate Professor, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
4Resident of Urology, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
5M.D. Student, Faculty of Medicine, Islamic Azad University of Mashhad, Mashhad, Iran
چکیده [English]
Introduction: Vesicovaginal fistula is a complication of difficult labor or operation on female genital tract. Various methods have been used to repair the extensive and complicated vesicovaginal fistulae. The aim of this study was to evaluate the effect of using ileal or ileocecal segments to repair extensive vesicovaginal fistulae and augment contracted and fibrotic bladders in patients with history of unsuccessful previous repairs.
Methods and Material: From March 1989 to January 2005 more than 87 patients with vesicovaginal fistulae were operated on in the urology center, Imam Reza Hospital affiliated to Mashhad University of Medical Sciences. Of them, seven patients had extensive vesicovaginal fistulae with fibrotic and contracted bladders. All of the seven patients had the history of several previous unsuccessful operations to treat their fistulae. For six out of the seven patients, after closing the fistulae augmentation cystoplasty were performed using a segment of detubularized ileum. In the remaining one patient we used ileocecal segment for augmentation and the appendix as conduit.
Results: Mean age of the patients were 46.3 (±SD=11.2). Mean follow-up was 38 months (range:14–76 months). No early complications were seen but in one patient with the appendix as conduit, 3 years after the operation several stones were formed in the reconstructed bladder. Four patients could void normally and did not have significant residual urine; however the other three patients had significant residual urine and needed clean intermittent catheterization twice daily. None of the patients had urinary incontinence during the follow-up period.
Conclusion: In patients with extensive vesicovaginal fistulae with contracted and fibrotic bladder, augmentation cystoplasty is an effective method to salvage the remnant bladder and to treat the urinary incontinence.
ابتدای صفحه