بررسی ارتباط انس با قرآن و فعالیت های مذهبی با شادمانی در زنان باردار

نوع مقاله : اصیل پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس فیزیوتراپی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

2 کارشناس ارشد مامایی، مرکز بهداشت ثامن، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

3 مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

چکیده

مقدمه: خواندن قرآن، نماز و دعا، زمانی که با حضور قلب انجام گیرد، وجود انسان را به قدرت بی نهایت خالق هستی پیوند می زند و آرامشی ایجاد می کند که بهبود دهندة بسیاری از نابسامانی های روحی انسان است. شادمانی، یکی از معیارهای سلامت روان انسان هاست. اما در مورد ارتباط این دو، شواهد ثبت شده اندکی وجود دارد و اکثر مطالعات به هیجانات منفی از جمله ترس و اضطراب و ناراحتی در بارداری اختصاص دارد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط انس با قرآن و فعالیت های مذهبی با شادمانی در زنان باردار انجام شد.
روش‌کار: این مطالعه همبستگی در سال 91-1390 بر روی 300 زن باردار کم خطر که جهت مراقبت های بارداری به مراکز بهداشت شهرستان مشهد مراجعه کرده بودند، انجام شد. افراد به روش چند مرحله ای انتخاب و پرسشنامه های مشخصات فردی، سوابق مامایی و سبک زندگی و پرسشنامه شادمانی آکسفورد را تکمیل کردند. روایی این پرسشنامه ها به روش روایی محتوا و پایایی آن با آلفای کرونباخ سنجیده شد. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری  SPSS(نسخه 17) و ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون آنالیز واریانس و توکی با مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: در این مطالعه میانگین مدت زمان صرف شده جهت نماز، دعا، راز و نیاز با خداوند و شرکت در برنامه های مذهبی در شبانه روز 55 دقیقه؛ با حداقل 10 دقیقه و حداکثر 3 ساعت و میانگین مدت خواندن قرآن و شرکت در جلسات قرآنی 10 دقیقه، با حداقل 0 و حداکثر 60 دقیقه بود. بر اساس نتایج آزمون آنالیز واریانس یک طرفه، بین مدت زمان صرف شده جهت فعالیت های مذهبی (001/0p<) و انس با قرآن (001/0p<) با سطح شادمانی همبستگی مثبتی وجود داشت، به این معنا که هر چه میزان مدت فعالیت های مذهبی و انس با قرآن در دوران بارداری بیشتر باشد، سطح شادمانی بیشتر می شود.
نتیجه‌گیری: با توجه به ارتباط انس با قرآن و فعالیت های مذهبی با شادمانی در بارداری و اثرات مثبت آن در این دوران، توجه بیشتر به بعد معنوی وجود انسان و برنامه ریزی جهت ارتقاء آن اهمیت دارد.
 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Relationship between Familiarity with Quran and Religious Activities with Happiness in Pregnant Women

نویسندگان [English]

  • Alireza Najafi Sani 1
  • Marzieh Hashemi Asl 2
  • Nahid Golmakani 3
  • Farzaneh Jafarnejad 3
1 B.Sc. of Physiotherapy, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
2 2. M.Sc. of Midwifery, Samen Health Center, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
3 Lecturer of Midwifery, Faculty of Nursing and Midwifery, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
چکیده [English]

Introduction: If reading Quran and Praying are done consciously, the human heart perceives power of God and creates peace that leads to promotion of mental health. Happiness is one of the psychological health criteria, but there were no registered evidences about their relationship and most researches have been done on negative emotions such as fear and anxiety during pregnancy. Therefore, the aim of this study was to determine the relationship between familiarity with Quran and religious activities with happiness in Pregnant Women.
Methods: This correlation study was conducted on 300 low risk pregnant women who referred to health centers of Mashhad, Iran for prenatal care in 2011-2012. Cases were selected by multi stage sampling. Demographic information, midwifery history and life style questionnaire and Oxford Happiness questionnaire were completed by them. The validity of the questionnaire was evaluated by content validity and its reliability with Cronbach's alpha. Data were analyzed using SPSS software version 17 and Spearman correlation coefficients, ANOVA and Tukey's tests. P value less than 0.05 was considered significant.
Results: The average time which devoted to prayer and similar religious activities was 55 minutes per day; minimum of 10 minutes and maximum of 3 hours. The average time was devoted to read the Quran and Quran's meeting (familiarity with Quran) was 10 minutes; minimum of 0 and maximum of 60 minutes. Based on the results of ANOVA test, the time of religious activities (p<0.001) and familiarity with Quran (p<0.001) had significant correlation with levels of happiness. It means that, when the time of spending religious activities and familiarity with Quran were more, the level of happiness during pregnancy gets more.
Conclusion: Regarding the relation between Quran and religious activities with happiness during pregnancy and many benefits of positive effects in this period; It needs more attention to spiritual dimension of human and planning to get improve.
 
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Happiness
  • pregnancy
  • Qur'an