اثر روزه داری ماه مبارک رمضان بر فعّالیت محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال در بیماران مبتلا به تخمدان پلی کیستیک

نوع مقاله : اصیل پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار پژوهشی، مرکز بهداشت باروری ولیعصر (عج)، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.

2 مربی گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی فسا، فسا، ایران.

3 استادیار گروه آندرولوژی، مرکز تحقیقات باروری بیومدیکال، پژوهشگاه رویان، تهران، ایران.

4 کارشناس ارشد روانشناسی، مرکز مادر، جنین- نوزاد بیمارستان ولیعصر (عج)، مجتمع بیمارستانی امام خمینی(ره)، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.

5 استادیار گروه زنان و مامایی، پژوهشگاه رویان، تهران، ایران.

چکیده

مقدمه: سندرم تخمدان پلی کیستیک، یک اختلال پیچیدۀ ناهمگن است که عوامل چندی در آن تأثیر دارد. 4 تا 18 درصد زنان در سن باروری به آن مبتلا می شوند که همراه با اختلال در عملکرد باروری، متابولیکی و روانی می باشد. محور هیپوتالاموس- هیپوفیز- آدرنال دارای یک نقش اساسی در رشد و تنظیم سیستم تولید مثل در مردان و زنان است و فعالیت این محور در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک بالا گزارش شده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه بیوشیمیایی نوروهورمون های مغزی در دو گروه از زنان مبتلا به تخمدان پلی کیستیک روزه دار و غیر روزه دار انجام شد.
روش‌کار: این مطالعه مقطعی در مرداد ماه سال 1390 (مصادف با ماه مبارک رمضان) بر روی 40 بیمار مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک که به پژوهشکده رویان تهران مراجعه کرده بودند، انجام شد. بیماران در دو گروه 20 نفره مطالعه (روزه دار) و کنترل (بدون روزه) قرار گرفتند. گردآوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته انجام شد. برای بررسی اثر روزه داری، هورمون های استرس زا در اولین سیکل قاعدگی بعد از ماه رمضان مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 18) و آزمون های کای دو، ضریب همبستگی اسپیرمن، تی مستقل و من ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: در افراد مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک، میانگین سطح هورمون کورتیزول در گروه روزه دار (4/4±2/8 میکروگرم/ دسی لیتر) کمتر از گروه بدون روزه (7/4±2/11 میکروگرم/ دسی لیتر) بود (049/0=p). همچنین میانه سطح هومون نورآدرنالین در گروه روزه دار (5/1273 پیکوگرم/ میلی لیتر) کمتر از گروه بدون روزه (5/1503 پیکوگرم/ میلی لیتر) بود (047/0=p). سطح هورمون های آدرنالین (151/0=p)، بتا اندورفین (543/0=p) و انسولین (818/0=p) در گروه روزه دار نسبت به گروه بدون روزه تفاوت معناداری نداشت.
نتیجه‌گیری: روزه داری در ماه مبارک رمضان باعث کاهش معنی دار نوروهورمون های استرسی کورتیزول و نورآدرنالین در بیماران مبتلا به تخمدان پلی کیستیک می شود. همچنین مداخله در شیوۀ زندگی در بهبود سلامت بدن مؤثر است.
 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Effect of Ramadan Fasting on Activity of Hypothalamus-Pituitary-Adrenal Axis in Polycystic Ovary Syndrome Patients

نویسندگان [English]

  • Farideh Zafari Zangeneh 1
  • Mohammad Mahdi Naghizadeh 2
  • Rezai Salman Yazd 3
  • Nasrin Abedinia 4
  • Tahereh Madani 5
1 Assistant Professor of Research, Vali-e-Asr, Reproductive Health Research Center, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
2 Lecturer of Community Medicine, School of Medicine, Fasa University of Medical Sciences, Fasa, Iran.
3 Assistant Professor, Department of Andrology, Reproductive Biomedicine Research Center, Royan Institute for Reproductive Biomedicine, Tehran, Iran.
4 M.Sc. of Psychology, Maternal, Fetal-Neonatal Research Center, Imam Khomeini Hospital Complex, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
5 Assistant Professor, Department of Obstetrics and Gynecology, Royan Institute for Reproductive Biomedicine, Tehran, Iran.
چکیده [English]

Introduction: Polycystic ovary syndrome (PCOS) is a complex, multifaceted, heterogeneous disorder affecting 4-18% of reproductive-aged women that is associated with reproductive, metabolic and psychological dysfunction. The hypothalamic pituitary gonadal axis has a critical part in the development and regulation of the reproductive system in men and women. The over activity of this axis has been reported in PCOS.  The purpose of this study was biochemical comparison of stress neurohormones in two groups of fasting and non-fasting women with PCO.
Methods: This cross sectional study was conducted on 40 patients with PCO who referred to Royan Institute of Tehran in July 2011 (during the month of Ramadan). Patients were divided into two groups of case (fasting women) and control (non-fasting women). Data were collected using a research made questionnaire. For evaluating the effect of Ramadan fasting, stress neurohormones were evaluated in the next menstrual cycle of PCO women after Ramadan. Data were analyzed using SPSS software version 18, chi-square test, Pearson correlation coefficient, independent t-test and Mann Whitney tests. P value less than 0.05 was considered significant.
Results: In PCO patient mean of Cortisol in fasting group (8.2±4.4µg/dl) was lower than patient without fasting (11.2±4.7 µg/dl) (p=0.049). Also the median of noradrenaline in fasting group (1273.5 pg/ml) was lower than non-fasting group (1503.5 pg/ml) (p=0.047). Adrenalin (p=0.151), beta-endorphin (p=0.543) and Insulin (p=0.818) had no significant differences between PCO women in both fasting and non-fasting groups.
Conclusion: Ramadan fasting decreases neurohormonal stress (cortisol and noradrenaline) in PCO patients. The lifestyle intervention is effective in improving the health of body.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • fasting
  • Insulin
  • Polycystic ovary syndrome