بررسی ارتباط نوع زایمان با پرولاپس ارگان‌های لگن در زنان: یک مطالعه مقطعی

نوع مقاله : اصیل پژوهشی

نویسندگان

1 دکتری تخصصی بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران. استادیار گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

2 کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

3 مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

4 کارشناس ارشد مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

5 دانشیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

6 کارشناس ارشد اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات علوم مدیریت و اقتصاد سلامت، پژوهشکده مدیریت سلامت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.

چکیده

مقدمه: پرولاپس ارگان­های لگن، یکی از اختلالات شایع زنان است. مطالعات ضدونقیضی در زمینه ارتباط نوع زایمان با پرولاپس ارگان‌های لگن وجود دارد، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط نوع زایمان با پرولاپس ارگان‌های لگن در زنان انجام شد.
روش‌کار: این مطالعه روش مقطعی در سال 98-1397 بر روی 250 زن واجد شرایط مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی- درمانی مشهد انجام شد. ابزار گردآوری داده­ها شامل پرسشنامه محقق‌ساخته (مشخصات دموگرافیک- مامایی و فرم ثبت مشاهدات و معاینات)، والو واژینال و هیسترومتر بدون انحنا، اسپچولای مدرج و اسپکلوم بود. معاینات لازم جهت تعیین پرولاپس ارگان‌های لگن و همچنین شدت و نوع آن انجام شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون­های آماری من‌ویتنی، کای دو و ضریب همبستگی اسپیرمن انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: بر اساس نتایج رگرسیون تک‌متغیره، در زنان با زایمان طبیعی نسبت به سزارین، شانس داشتن سیستوسل درجه 2 نسبت به صفر 67/23 برابر، رکتوسل درجه 2 نسبت به صفر 13/31، آنتروسل درجه 2 نسبت به صفر 21/12 و پرولاپس رحم درجه 2 نسبت به صفر 38/7 برابر بود (001/0>p). از نظر فراوانی انواع پرولاپس، در گروه زایمان طبیعی سیستوسل درجه 1 (6/54%)، پرولاپس رحم درجه 1 (52%) و رکتوسل درجه 1 (4/46%) بیشترین فراوانی را داشتند و در گروه زایمان سزارین پرولاپس رحم درجه 1 (6/57%)، سیستوسل درجه 1 (52%) و رکتوسل درجه 1 (0/36%) شایع‌تر بودند.
نتیجه‌گیری: در زنان با زایمان طبیعی، فراوانی و شدت ایجاد پرولاپس ارگان‌های لگن بیشتر از زایمان سزارین است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The relationship between mode of delivery and pelvic organ prolapse in women: A cross-sectional study

نویسندگان [English]

  • Maryam Moradi 1
  • Azin Niazi 2
  • Bibi Sedigheh Shariat Moghani 3
  • Fatemeh Mohammadzadeh 4
  • Maliheh Afiat 5
  • Ehsan Mazloumi 6
1 PhD in Reproductive Health, Nursing and Midwifery Care Research Center, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran. Assistant Professor, Department of Midwifery, School of Nursing and Midwifery, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
2 M.Sc. of Midwifery, School of Nursing and Midwifery, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
3 Instructor, Department of Midwifery, School of Nursing and Midwifery, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
4 M.Sc. of Midwifery, Student Research Committee, School of Nursing and Midwifery, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
5 Associate Professor, Department of Obstetrics and Gynecology, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
6 M.Sc. in Epidemiology, Health Management and Economics Research Center, Health Management Research Institute, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
چکیده [English]

Introduction: Pelvic organs prolapse is one of the most common disorders in women. There are conflicting studies on the relationship between mode of delivery and pelvic organ prolapse. Therefore, this study was performed with aim to determine the relationship between mode of delivery and pelvic organ prolapse in women.
Methods: This cross-sectional study was performed on 250 women referring to the health-treatment centers in Mashhad. Data collection tools included the researcher-made questionnaire (demographic and midwifery information and the form of recording observations and examinations). The necessary examinations were performed to determine the prolapse of pelvic organs as well as its severity and type. Data were analyzed using SPSS software (version 16) and Mann-Whitney, Chi-square and Spearman correlation coefficient tests. P <0.05 was considered statistically significant.
Results: Based on univariate regression results, in women with normal delivery compared to cesarean section, the chance of having a degree 2 cystocell compared to zero is 23.67 times, the chance of having a second degree rectus cell to zero is 31.13 times, the degree 2 anterocell to zero is 12.21 times and degree 2 uterine prolapse to zero is 7.38 times (p <0.001). In terms of frequency of prolapse, in the normal delivery group, grade 1 cystocele (54.4%), grade 1 uterine prolapse (52%) and grade 1 rectocele (46.4%) had the highest frequency, and in the cesarean delivery group, grade 1 uterine prolapse (57.6%), grade 1 cystocele (52%) and grade 1 rectocele (36.0%) were more common.
Conclusion: The frequency and severity of pelvic organ prolapse was higher in women with normal delivery than cesarean section.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Cesarean section
  • Delivery
  • Pelvic floor
  • Pelvic organ prolapse
  • Vaginal
  • Women

مراجع

  1. Berek JS. Berek & Novak’s Gynecology Essentials. Lippincott Williams & Wilkins; 2020.
  2. Lowder JL, Ghetti C, Nikolajski C, Oliphant SS, Zyczynski HM. Body image perceptions in women with pelvic organ prolapse: a qualitative study. American journal of obstetrics and gynecology 2011; 204(5):441-e1.
  3. Weintraub AY, Glinter H, Marcus-Braun N. Narrative review of the epidemiology, diagnosis and pathophysiology of pelvic organ prolapse. International braz j urol 2019; 46:5-14.
  4. Dietz HP, Mann KP. What is clinically relevant prolapse? An attempt at defining cutoffs for the clinical assessment of pelvic organ descent. International urogynecology journal 2014; 25(4):451-5.
  5. Gyhagen M1, Bullarbo M, Nielsen TF, Milsom I. Prevalence and risk factors for pelvic organ prolapse 20 years after childbirth: a national cohort study in singleton primiparae after vaginal or caesarean delivery. BJOG: An International Journal of Obstetrics & Gynaecology 2013; 120(2):152-60.
  6. Wai CY, McIntire DD, Atnip SD, Schaffer JI, Bloom SL, Leveno KJ. Urodynamic indices and pelvic organ prolapse quantification 3 months after vaginal delivery in primiparous women. International urogynecology journal 2011; 22(10):1293-8.
  7. Rogers RG, Fashokun TB, Brubaker L, Eckler K. Pelvic organ prolapse in women: An overview of the epidemiology, risk factors, clinical manifestations, and management. UpToDate Walth MA UpToDate; 2016.
  8. Barski D, Otto T, Gerullis H. Systematic review and classification of complications after anterior, posterior, apical, and total vaginal mesh implantation for prolapse repair. Surgical technology international 2014; 24:217-24.
  9. Barber MD. Pelvic organ prolapse. BMJ 2016; 354:i3853.
  10. Kerkhof MH, Hendriks L, Brölmann HA. Changes in connective tissue in patients with pelvic organ prolapse—a review of the current literature. International Urogynecology Journal 2009; 20(4):461-74.
  11. Vergeldt TF, Weemhoff M, IntHout J, Kluivers KB. Risk Factors for Pelvic Organ Prolapse and its Recurrence: A Systematic Review. Obstetrical & Gynecological Survey 2016; 71(1):21-2.
  12. Rodrigues AM, de Oliveira LM, Del Roy CA, Sartori MG, Girão MJ. Risk factors for genital prolapse in a Brazilian population. Revista brasileira de ginecologia e obstetricia: revista da Federacao Brasileira das Sociedades de Ginecologia e Obstetricia 2009; 31(1):17-21.
  13. Colla C, Paiva LL, Ferla L, Trento MJ, de Vargas IM, Dos Santos BA, et al. Pelvic floor dysfunction in the immediate puerperium, and 1 and 3 months after vaginal or cesarean delivery. International Journal of Gynecology & Obstetrics 2018; 143(1):94-100.
  14. Trutnovsky G, Kamisan Atan I, Martin A, Dietz HP. Delivery mode and pelvic organ prolapse: a retrospective observational study. BJOG: An International Journal of Obstetrics & Gynaecology 2016; 123(9):1551-6.
  15. Huser M, Janku P, Hudecek R, Zbozinkova Z, Bursa M, Unzeitig V, et al. Pelvic floor dysfunction after vaginal and cesarean delivery among singleton primiparas. International Journal of Gynecology & Obstetrics 2017; 137(2):170-3.
  16. Volløyhaug I, Mørkved S, Salvesen Ø, Salvesen KÅ. Forceps delivery is associated with increased risk of pelvic organ prolapse and muscle trauma: a cross‐sectional study 16–24 years after first delivery. Ultrasound in Obstetrics & Gynecology 2015; 46(4):487-95.
  17. Volløyhaug I, Mørkved S, Salvesen Ø, Salvesen KÅ. Pelvic organ prolapse and incontinence 15–23 years after first delivery: a cross‐sectional study. BJOG: An International Journal of Obstetrics & Gynaecology 2015; 122(7):964-71.
  18. Handa VL, Nygaard I, Kenton K, Cundiff GW, Ghetti C, Ye W, et al. Pelvic organ support among primiparous women in the first year after childbirth. International urogynecology journal 2009; 20(12):1407-11.
  19. Ayati S, Vahid F, Esmaili H. Investigation of the effect on pelvic floor relaxation. Journal of Medical Council of Iran 2007; 24(4):343-9.
  20. Borello-France D, Burgio KL, Richter HE, Zyczynski H, FitzGerald MP, Whitehead W, et al. Fecal and urinary incontinence in primiparous women. Obstetrics & Gynecology 2006; 108(4):863-72.
  21. Yeniel AÖ, Ergenoglu AM, Askar N, Itil IM, Meseri R. How do delivery mode and parity affect pelvic organ prolapse?. Acta obstetricia et gynecologica Scandinavica 2013; 92(7):847-51.
  22. Larsson C, Källen K, Andolf E. Cesarean section and risk of pelvic organ prolapse: a nested case-control study. American journal of obstetrics and gynecology 2009; 200(3):243-e1.
  23. Young N, Atan IK, Rojas RG, Dietz HP. Obesity: how much does it matter for female pelvic organ prolapse?. International urogynecology journal 2018; 29(8):1129-34.
  24. Shek KL, Dietz HP. The effect of childbirth on hiatal dimensions. Obstetrics & Gynecology 2009; 113(6):1272-8.
  25. Lien KC, Mooney B, DeLancey JO, Ashton-Miller JA. Levator ani muscle stretch induced by simulated vaginal birth. Obstetrics and gynecology 2004; 103(1):31.
  26. Shek KL, Dietz HP. Intrapartum risk factors for levator trauma. BJOG: An International Journal of Obstetrics & Gynaecology 2010; 117(12):1485-92.
  27. Sze EH, Sherard III GB, Dolezal JM. Pregnancy, labor, delivery, and pelvic organ prolapse. Obstetrics & Gynecology 2002; 100(5):981-6.
  28. Kisli E, Kisli M, Agargun H, Altinokyigit F, Kamaci M, Ozman E, et al. Impaired function of the levator ani muscle in the grand multipara and great grand multipara. The Tohoku journal of experimental medicine 2006; 210(4):365-72.
  29. Rortveit G, Daltveit AK, Hannestad YS, Hunskaar S. Urinary incontinence after vaginal delivery or cesarean section. New England Journal of Medicine 2003; 348(10):900-7.
  30. Zhu YC, Deng SH, Jiang Q, Zhang Y. Correlation between delivery mode and pelvic organ prolapse evaluated by four-dimensional pelvic floor ultrasonography. Medical science monitor: international medical journal of experimental and clinical research 2018; 24:7891.
  31. Baytur YB, Deveci A, Uyar Y, Ozcakir HT, Kizilkaya S, Caglar H. Mode of delivery and pelvic floor muscle strength and sexual function after childbirth. International Journal of Gynecology & Obstetrics 2005; 88(3):276-80.
  32. Sigurdardottir T, Steingrimsdottir T, Arnason A, Bø K. Pelvic floor muscle function before and after first childbirth. International urogynecology journal 2011; 22(12):1497-503.
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
دوره 24، شماره 13
اسفند 1400
صفحه 41-50

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار