استفاده از روش PCR برای تشخیص باکتریال واژینوزیس در زنان مشکوک به واژینوز در استان گیلان

نوع مقاله : اصیل پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی Ph.D. گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم، دانشگاه علوم تحقیقات تهران، تهران، ایران.

2 دانشیار گروه میکروب‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.

3 استاد گروه بیولوژی، دانشکده علوم، دانشگاه علوم تحقیقات تهران، تهران، ایران.

4 استاد گروه میکروب‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.

چکیده

مقدمه: واژینوز باکتریایی، شایع‌ترین عفونت دستگاه تناسلی تحتانی در زنان سنین باروری است. عامل ایجاد‌کننده آن، اغلب باکتری گاردنرلا واژینالیس است که در همیاری با سایر باکتری‌های بی‌هوازی مانند اتوپوبیوم واژینه، موبیلنکوس کورتسی و مگاسفرا نوع یک، در ایجاد این عارضه دخالت دارند. مطالعه حاضر با هدف معیارهای سنجش مولکولی (PCR) در شناسایی و تشخیص واژینوز باکتریال در زنان انجام شد.
روش‌کار: این مطالعه توصیفی از شهریور سال 1395 تا مهر 1396 بر روی 100 زن مراجعه کننده به درمانگاه زنان و زایمان بیمارستان الزهراء و مطب‌های خصوصی شهر رشت انجام شد. این افراد از لحاظ واژینوز باکتریال مورد معاینه و آزمایش قرار گرفتند. حضور گاردنرلا واژینالیس با استفاده از 5 روش مختلف آزمایشگاهی بر اساس معیارهای آمسل و مولکولی شامل: تعیین مشخصات ظاهری، تعیین pH، آزمایش وایف و مشاهده Clue cell در اسمیر مستقیم و انجام واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) با استفاده از پرایمرهای اختصاصی بر روی DNA استخراج شده از نمونه‌های واژینال مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمون کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: در این مطالعه از مجموع 100 زن مشکوک به عفونت واژن که مورد معاینه قرار گرفتند با استفاده از روش آمسل، در 31 نفر (31%) عفونت واژینوزیس تأیید گردید. با استفاده از روش مولکولی PCR در این زنان مبتلا به واژینوزیس (روش آمسل)، باکتری گاردنرلا واژینوزیس در 14 نفر (45%) وآتوپوبیوم واژینه در 10 نفر (%32) تأیید گردید.
نتیجه‌گیری: با استفاده از روش PCR مشخص شد گاردنرلا واژینالیس و اتوپوبیوم واژینه در زنان 35-18 ساله مبتلا به واژینوز باکتریایی نقش بالایی دارد و بیان‌کننده نقش این دو باکتری در ایجاد بیماری واژینوز باکتریال است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Za0Using the PCR method for detection of bacterial vaginosis in women suspected of vaginosis in Guilan province

نویسندگان [English]

  • Esmaeil Roohbakhsh 1
  • Ali Mojtahedi 2
  • Ramazan Ali Khavari-Nezhad 3
  • Nour Amirmozafari 4
1 PhD Candidate, Department of Microbiology, School of Sciences, Tehran University of Research Sciences, Tehran, Iran.
2 Associate Professor, Department of Bacteriology, Faculty of Medicine, Guilan University of Medical Sciences, Rasht, Iran.
3 Professor, Department of Biology, School of Sciences, Tehran University of Research Sciences, Tehran, Iran.
4 Professor, Department of Bacteriology, Faculty of Medicine, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
چکیده [English]

Introduction: Bacterial vaginosis is the most common lower genital tract infection among women in reproductive age. Its causative agent is often the bacterium Gardnerella vaginalis which exists in synergism with other mostly anaerobic bacteria such as Atopobium vaginae, Mobiluncus curtisii and Megasphaera type I. The present study was conducted with aim of measuring molecular measurements (PCR) in the detection and diagnosis of bacterial vaginosis in women.
Methods: This descriptive study was performed on 100 women referred to Obstetrics and Gynecology Clinics of Al-Zahra Hospital and private clinics in Rasht from September 2016 to October 2017. They were examined and tested for bacterial vaginosis. The presence of Gardnerella vaginalis was tested by five different laboratory methods based on Amsel criteria and molecular methods including determination of appearance characteristics, determination of pH, Whiff test, and observation of Clue cells in direct smear, conducting Polymerase Chain Reaction (PCR) using specific primers on DNA extracted from vaginal specimens. Data were analyzed using SPSS software (version 21) and Chi-square test. P<0.05 was considered significant.
Results: In this study, from a total of 100 suspected women who were examined for vaginal infection with use of Amsel method, 31 cases (31%) of vaginosis were confirmed. Using the molecular method of PCR in women with vaginosis (Amsel method), Gardnerella vaginosis was confirmed in 14 (45%) and Atopobioum vagine in 10 (32%).
Conclusion: Using the PCR method showed that Gardenerella vaginalis and Atopobium vaginae play an important role in womenaged 18-35-year-old with bacterialvaginosis that indicates the role of these two bacteria in the development of bacterial vaginosis.
Keywords:

کلیدواژه‌ها [English]

  • Atopobium vagine
  • Bacterial vaginosis
  • Gardnerella vaginalis
  • PCR

مراجع

  1. Parhizkar A. Prevalence of symptomatic vaginal infections and its relation with contraceptive methods. The Collective Congress of Nursing & Midwifery. Kermanshah University of Medical Science, Kermanshah, Iran; 2003. P. 3-4.
  2. Rouse AG, Gil KM, Davis K. Diagnosis of bacterial vaginosis in the pregnant patient in an acute care setting. Arch Gynecol Obstet 2009; 279(4):545-9.
  3. Polatti F. Bacterial vaginosis, Atopobium vaginae and nifuratel. Curr Clin Pharmacol 2012; 7(1):36-40.
  4. Nugent RP, Krohn MA, Hillier SL. Reliability of diagnosing bacterial vaginosis is improved by a standardized method of gram stain interpretation. J Clin Microbiol 1991; 29(2):297-301.
  5. Bukusi EA, Cohen CR, Meier AS, Waiyaki PG, Nguti R, Njeri JN, et al. Bacterial vaginosis: risk factors among Kenyan women and their male partners. Sex Transm Dis 2006; 33(6):361-7.
  6. Discacciati MG, Simoes JA, Amaral RG, Brolazo E, Rabelo‐Santos SH, Westin MC, et al. Presence of 20% or more clue cells: an accurate criterion for the diagnosis of bacterial vaginosis in Papanicolaou cervical smears. Diagn Cytopathol 2006; 34(4):272-6.
  7. Aminzadeh Z, Fadaeian A. Reactive arthritis induced by bacterial vaginosis: prevention with an effective treatment. Int J Prev Med 2013; 4(7):841-4.
  8.  Rodriguez Jovita M, Collins MD, Sjödén B, Falsen E. Characterization of a novel Atopobium isolate from the human vagina: description of Atopobium vaginae sp. nov. Int J Syst Bacteriol 1999; 49(4):1573-6.
  9. Baisley K, Changalucha J, Weiss HA, Mugeye K, Everett D, Hambleton I, et al. Bacterial vaginosis in female facility workers in north-western Tanzania: prevalence and risk factors. Sexual Transm Infect 2009; 85(5):370-5.
  10. Vos P, Garrity G, Jones D, Krieg NR, Ludwig W, Rainey FA, et al. Bergey's manual of systematic bacteriology: Volume 3: The Firmicutes. Berlin, Germany: Springer Science & Business Media; 2011.
  11. Chan JF, Lau SK, Curreem SO, To KK, Leung SS, Cheng VC, et al. First report of spontaneous intrapartum Atopobium vaginae bacteremia. J Clin Microbiol 2012; 50(7):2525-8.
  12. Ferris MJ, Masztal A, Martin DH. Use of species-directed 16S rRNA gene PCR primers for detection of Atopobium vaginae in patients with bacterial vaginosis. J Clin Microbiol 2004; 42(12):5892-4.
  13. Landers DV, Wiesenfeld HC, Heine RP, Krohn MA, Hillier SL. Predictive value of the clinical diagnosis of lower genital tract infection in women. Am J Obstet Gynecol 2004; 190(4):1004-10.
  14. Smart S, Singal A, Mindel A. Social and sexual risk factors for bacterial vaginosis. Sex Transm Infect 2004; 80(1):58-62.
  15. Nelson A, De Soyza A, Perry JD, Sutcliffe IC, Cummings SP. Polymicrobial challenges to Koch’s postulates: ecological lessons from the bacterial vaginosis and cystic fibrosis microbiomes. Innate Immun 2012; 18(5):774-83.
  16. Tavana Z, Zolghadri J, Hadaiegh MJ, Pourdast T. The effect of treatment of bacterial vaginosis on pregnancy outcome. Iran J Obstet Gynecol Infertil 2010; 13(5):1-7. (Persian).
  17. Kazamzadeh M, Kashanian M, Sedaghat M. Evaluation and comparison of the pathogenic agents and risk factors of bacterial vaginosis. Iran J Obstet Gynecol Infertil 2010; 13(4):9-13. (Persian).
  18. Yaghmaei M, Arbabi Kalati F, Jahantigh M, Roudbari M, Soltani B. Accuracy of amsel's criteria in the diagnosis of bacterial vaginosis (preliminary report). Iran J Obstet Gynecol Infertil 2009; 12(3):17-22. (Persian).
  19. Tafazoli M, Saki N, Mazloum SR, Rakhshandeh H, Shirazi M. Relationship between personal and medical factors with bacterial vaginosis recurrence in women referred to gynecologic clinics Tamin Ejtemaie, Mashhad, 2015. Iran J Obstet Gynecol Infertil 2016; 19(33):7-14. (Persian).
  20. Jafarnezhad F, Kiyani Mask M, Rakhshandeh H, Taghi Shakeri M. Comparison of the percentage of medical success for Phytovagex vaginal suppository and Metronidazole oral tablet in women with bacterial vaginosis. Iran J Obstet Gynecol Infertil 2017; 20(3):29-39. (Persian).
  21. Marrazzo JM, Wiesenfeld HC, Murray PJ, Busse B, Meyn L, Krohn M, et al. Risk factors for cervicitis among women with bacterial vaginosis. J Infect Dis 2006; 193(5):617-24.
  22. Hardy L, Jespers V, Dahchour N, Mwambarangwe L, Musengamana V, Vaneechoutte M, et al. Unravelling the bacterial vaginosis-associated biofilm: a multiplex Gardnerella vaginalis and Atopobium vaginae fluorescence in situ hybridization assay using peptide nucleic acid probes. PLoS One 2015; 10(8):e0136658.
  23. Asiegbu OG, Asiegbu UV, Onwe B, Iwe AB. Prevalence of bacterial vaginosis among antenatal patients at federal teaching hospital Abakaliki, South East Nigeria. Open J Obstet Gynecol 2018; 8(01):75.
  24. MENARD, J.-P., et al. Self-collected vaginal swabs for the quantitative real-time polymerase chain reaction assay of Atopobium vaginae and Gardnerella vaginalis and the diagnosis of bacterial vaginosis. European journal of clinical microbiology & infectious diseases, 2012, 31.4: 513-518. ‏
  25. Malaguti N, Bahls LD, Uchimura NS, Gimenes F, Consolaro ME. Sensitive detection of thirteen bacterial vaginosis-associated agents using multiplex polymerase chain reaction. Biomed Res Int 2015; 2015:645853. ‏
  26. Maftoon H, et al. Prevalence Atopobium vagina in vaginal samples of symptomatic non-pregnant women. Koomesh, 2016, 18.1.
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
دوره 21، شماره 12
اسفند 1397
صفحه 29-36

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار