Mashhad University of Medical Sciencesمجله زنان، مامایی و نازایی ایران1680-29931711920141023Evaluation of related factors of remained dysplasia after treatment of cervical intraepithelial neoplasia by cold knife conization (longitudinal study)بررسی عوامل مرتبط با دیسپلازی باقیمانده پس از درمان نئوپلازی های داخل اپی تلیالی سرویکس به روش مخروط برداری (مطالعه طولی)18350810.22038/ijogi.2014.3508FAزهره یوسفیاستاد گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.0000-0001-6499-6626ملیحه حسن زاده مفرددانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.منور افضل آقاییاستادیار گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.نوریه شریفیاستاد گروه پاتولوژی، دانشکده پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.مونا جعفریاندستیار تخصصی زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.Journal Article20140426Introduction Basic treatment of patients with cervical intraepithelial neoplasia is prevention of regress to invasive carcinoma. One of the treatment methods of these patients is conization. This study was performed with the aim to evaluate the related factors of remained dysplasia after treatment of cervical intraepithelial neoplasia (CIN) by cold knife conization. <br />Methods: This Cohort study was performed on 25 patients with cervical dysplasia who were diagnosed in colposcopy and underwent cold knife conization with indication of conization in 2013. Based on the results of conization, hysterectomy was performed for the patients with high grade dysplasia, in-situ intraepithelial cancer, microscopic invasive cancer and positive margin specimens. Histology results of these patients were compared to pathologic result of the patients with dysplasia and negative margin conization who underwent conization for other reasons. Finally, the factors of remained dysplasia after treatment of CIN with cold knife conization were evaluated. Data was analyzed using statistical SPSS software (version 17) and T-test and Mann-Whitney test. P≤ 0.05 was considered significant. <br />Results: Among 25 patients, only one case of conization specimen margin was positive for dysplasia that was appeared to be invasive Squamous cell carcinoma in performed hysterectomy. Other 11 patients who despite negative margin underwent hysterectomy, 4 patients (36.3%) have high grade dysplasia (CIN III), 1 patient (9%) have low grade dysplasia (CIN I) and 6 patients (54.5%) were free of remained dysplasia in cervical pathology bioopsy after conization. The results showed that severity of cervical dysplasia with remained disease after conization is the factor of remained dysplasia after treatment of CIN. <br />Conclusion: Severity of dysplasia is an effective prognostic factor patients in the possibility of remained dysplasia after conization in patients with cervical dysplasia, thus, close follow-up of these patients is recommended.مقدمه: اساس درمان بیماران مبتلا به سرطان داخل اپیتیلیوم(CIN)، پیشگیری از پیشرفت بیماری به سرطان مهاجم سرویکس است. یکی از روش های درمانی این بیماران، عمل مخروط برداری است.مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی عوامل پیشگویی کننده دیسپلازی باقیمانده سرویکس پس از درمان سرطان های داخل اپی تلیالی سرویکس به روش مخروط برداری یا کونیزاسیون انجام شد. <br/>روش کار: مطالعه همگروهی در سال 1392 بر روی 25 بیمار مبتلا به دیسپلازی سرویکس که در تشخیص با کولپوسکوپی و با اندیکاسیون مخروط برداری با چاقوی سرد ، عمل شدند انجام شد. بر اساس نتایج مخروط برداری بیماران مبتلا به دیسپلازی با شدت درگیری بالا، سرطان داخل اپیتیلیومی در جا in-situ)) و سرطان با تهاجم میکروسکوپی و موارد حاشیه مثبت نمونه کونیزاسیون متعاقباً هیسترکتومی شدند. نتایج هیستولوژی این بیماران با گزارش آسیب شناسی بیماران مبتلا به دیسپلازی و نتایج حاشیه منفی نمونه کونیزاسیون که به دلایل دیگر هیسترکتومی شدند مقایسه شد. در نهایت علل دیسپلازی باقیمانده سرویکس پس از این عمل بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 17) و آزمون های تی تست و من ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. <br/>یافته ها: از بین 25 بیمار فقط در یک نمونه، حاشیه بافت حاصل از مخروط برداری از نظر وجود دیسپلازی مثبت گزارش شد که در هیسترکتومی انجام شده کارسینوم مهاجم سلول سنگفرشی گزارش شد. از 11 بیمار دیگری که علی رغم وجود حاشیه منفی تحت عمل هیسترکتومی قرار گرفتند، 4 نفر (3/36%) دیسپلازی باقیمانده درجه بالا، 1 نفر (9%) دیسپلازی درجه پایین و 6 بیمار (5/54%) فاقد بیماری باقیمانده در سرویکس پس از درمان بودند. <br/>نتیجه گیری: شدت دیسپلازی، عامل پیشگویی مؤثری در احتمال بقایای بیماری پس از انجام کونیزاسیون در بیماران مبتلا به دیسپلازی سرویکس است، پیگیری دقیق این بیماران توصیه می شود.Mashhad University of Medical Sciencesمجله زنان، مامایی و نازایی ایران1680-29931711920141023Effect of acupressure on labor pain relief: a systematic review of clinical trialsتأثیر طب فشاری بر تسکین درد زایمان: مرور سیستماتیک کارآزمایی های بالینی817350610.22038/ijogi.2014.3506FAژیلا گنجیدانشجوی دکترای بهداشت باروری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران.افسانه کرامتدانشیار گروه بهداشت باروری، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شاهرود، شاهرود، ایران.0000-0001-5015-5973مرجان احمد شیروانیمربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران.Journal Article20140515Introduction: Relief of labor pain is one of midwifery the new cares. Nowadays, non-pharmacological pain relief methods such as acupressure are considered due to their low side effects. This study was performed with the aim to review the studies which evaluated the effect of acupressure on labor pain relief. <br />Methods: All of the published articles up to 2013 in SID, Iranmedex, Irandoc, Magiran, Googlescholar, Pubmed, Medline, Embase, CINHAL, Cochran and IRCT which were performed on pregnant women with age 18-35 years, 37-41 gestational week, single-pregnancy, cephalic, and onset of active phase were assessed by Jadad scale. The articles with score ≥3 were selected. Finally, the results were reported as qualitative and quantitative. <br />Results: 18 clinical trials were assessed that 12 articles obtained score≥ 3 based on Jadad scale. Acupressure points used were SP6 in 7 articles, L14 in 2 articles, GB21 and SP6 in 1 article, L14 and BL67 in 1 article and L14 and SP6 in 1 article. Most of the studies showed the positive effect of acupressure on labor pain relief, but the side effects were not reported. <br />Conclusion: Since many articles have been performed with high validity about the effect of acupressure, thus it can be suggested for labor pain relief. Since in the most of the high quality studies, SP6 and L14 were more used for labor pain relief compared to other points(GB21, L32, L67) thus this point can be suggested with more coefficient for labor pain relief.مقدمه: تسکین درد زایمان، یکی از مراقبت های نوین مامایی است. امروزه روش های غیر دارویی تسکین درد زایمان ازجمله طب فشاری به دلیل اثرات جانبی کم، مورد توجه می باشند. مطالعه حاضر با هدف مروری بر مطالعات انجام شده در زمینه تأثیر طب فشاری بر تسکین درد زایمان انجام شد. <br/>روش کار: تمام مقالات چاپ شده تا سال 2013 در پایگاه های اطلاعاتی SID، Iranmedex، Irandoc، Magiran، Google scholar، Pubmed، Medline، Embase، CINHAL، Cochrane و IRCT که بر روی زنان باردار گروه سنی 35-18 سال، بارداری 41-37 هفته، تک قلو، سفالیک و آغاز فاز فعال زایمان انجام شده بود، بر اساس معیار جداد بررسی شدند. مطالعاتی که نمره مساوی یا بیشتر از 3 را گرفتند، انتخاب شدند. در نهایت نتایج به صورت کمی و کیفی گزارش شدند. <br/>یافته ها: 18 کارآزمایی بالینی بررسی شد که 12 مقاله بر اساس معیار جداد نمره مساوی یا بیشتر از 3 را کسب کردند. نقاط استفاده شده در 7 مقاله 6 طحالی، 2 مقاله هوگو، 1 مقاله 21 کیسه صفرا و 6 طحالی، 1 مقاله هوگو و 67 مثانه ای و 1 مقاله هوگو و 6 طحالی بود. اکثر مطالعات مؤید اثربخشی مثبت طب فشاری بر کاهش درد زایمان بودند، اما عوارضی جانبی گزارش نشده بود. <br/>نتیجه گیری: با توجه به اینکه مطالعات متعددی با اعتبار بالا در زمینه تأثیر طب فشاری صورت گرفته است، می توان این روش را برای کاهش درد زایمان پیشنهاد کرد. از نقاط 6 طحالی و هوگو در مقایسه با سایر نقاط (21 کیسه صفرا،32 مثانه،67 مثانه) با اطمینان بیشتری جهت کاهش درد زایمان می توان استفاده کرد، زیرا در بیشتر مطالعات دارای اعتبار قابل قبول، از این نقاط استفاده شده بود. Mashhad University of Medical Sciencesمجله زنان، مامایی و نازایی ایران1680-29931711920141023Diagnosis of Aneuploidies by amniocentesis in high risk cases of first trimester screening testتشخیص آنوپلوئیدی ها به وسیله آمنیوسنتز در موارد پرخطر تست غربالگری سه ماهه اول بارداری1826350710.22038/ijogi.2014.3507FAرباب حسن زادهکارشناس ارشد مامایی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بناب، بناب، ایران.0000-0003-4634-2295سمیه نقی زادهکارشناس ارشد مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، تبریز، ایران.سحر آذریکارشناس ارشد مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، تبریز، ایران.0000-0003-2661-2139مهدی ابراهیم پور میرزا رضاییکارشناس ارشد کتابداری و اطلاع رسانی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.Journal Article20141112Introduction: Early diagnosis of congenital abnormalities at early of pregnancy and termination of these pregnancies can prevent from birth of defective newborns that are overload for family and society. This study was performed with the aim to diagnose aneuploidies by amniocentesis in high risk cases identified by first trimester screening test. <br />Methods: This descriptive-analytic (cross-sectional) study was performed on 121 pregnant women that their result of Down syndrome and other Aneuploidy screening were high risk at first trimester of pregnancy (11 to 13 weeks and 6 days) and were referred to fetus medicine section of Tabriz Alzahra hospital to perform amniocentesis (15-20 weeks) in 2013. A questionnaire was used for data collection which includes demographic characteristics of the subjects, data obtained by the results of first trimester screening tests, and data obtained by amniocentesis (the results of fetus karyotype). Data was analyzed using SPSS software (version 13) and coefficient tests, T-Test, and ANOVA. P≤0.05 was considered significant. <br />Results: Aneuploidy was detected in 11 newborns that 5 Down syndrome, 3 cases of trisomy 18, and 1 Klinefelter's syndrome were identified. There were significant relationship between risk of Down syndrome and amniocentesis results (P= 0.0001) and between increasing NT thickness and amniocentesis results (P= 0.04). There was no significant relationship between demographic characteristics of the subjects and results of first trimester screening (P>0.05). There were significant relationship between age (P= 0.03), number of delivery (P= 0.047), number of alive children (P= 0.036) and history of anomaly in previous child (P= 0.001) and amniocentesis results. <br />Conclusion: In the present study, 10% of high risk cases identified by first trimester screening test were diagnosed as aneuploidy by amniocentesis.مقدمه: تشخیص زودرس ناهنجاری های مادرزادی در اوایل بارداری و ختم آنها میتواند از تولد نوزادان معلول که سربار خانواده و جامعه هستند، جلوگیری کند. مطالعه حاضر با هدف تشخیص آنوپلوئیدی ها به وسیله آمنیوسنتز در موارد پرخطر تست غربالگری سه ماهه اول بارداری انجام شد. <br/>روش کار: این مطالعه توصیفی- تحلیلی (مقطعی) در سال 1392 بر روی 121 نفر از زنان بارداری که نتایج غربالگری سندرم داون و سایر آنوپلوئیدی های آنها در تست سه ماهه اول بارداری (11 هفته تا 13 هفته و 6 روز) پرخطر قید شده بود و جهت انجام آمنیوسنتز (20-15 هفته) به بخش طب جنین بیمارستان الزاهراء تبریز مراجعه کرده بودند، انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامهای بود که شامل مشخصات واحدهای پژوهش، اطلاعات حاصل از نتایج تستهای غربالگری سه ماهه اول بارداری و اطلاعات حاصل از آمنیوسنتز (نتایج کاریوتیپ جنین) بود. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 13) و آزمونهای همبستگی، تست تی و آنووا انجام شد. میزان p کمتر یا مساوی 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد. <br/>یافتهها:. 11 مورد از جنینها، مبتلا به آنوپلوئیدی بودند که 5 مورد سندرم داون، 3 مورد تریزومی 18 و یک مورد کلاین فیلتر شناسایی شد. بین افزایش خطر سندرم داون و نتایج آمنیوسنتز (0001/0=p) و بین افزایش ضخامت NT و نتایج آمنیوسنتز (04/0=p) ارتباط آماری معنیداری وجود داشت. هیچ یک از مشخصات واحدها با نتایج غربالگری در سه ماهه اول بارداری ارتباط آماری معنیداری نداشتند (05/0p≥). سن (03/0=p)، تعداد زایمان (047/0=p) و تعداد فرزند زنده (036/0=p) و سابقه آنومالی در فرزند قبلی (001/0=p) با نتایج آمنیوسنتز ارتباط آماری معنیداری داشت. <br/>نتیجهگیری: در مطالعه حاضر آمنیوسنتز از بین موارد پرخطر شناسایی شده توسط تست غربالگری سه ماهه اول بارداری، 10% را به عنوان موارد آنوپلوئیدی تشخیص داد.