Mashhad University of Medical Sciencesمجله زنان، مامایی و نازایی ایران1680-2993166020130723The Effect of Intravenous Tranexamic Acid on Hemoglobin and Hematocrit Levels after Vaginal Delivery: A Randomized Controlled Trialتأثیر ترانکسامیک اسید بر سطوح هموگلوبین و هماتوکریت بعد از زایمان در زنان با خونریزی طبیعی: یک کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده18152610.22038/ijogi.2013.1526FAمژگان میرغفورونددکترای تخصصی بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران0000-0001-8360-4309سکینه محمد علیزاده چرندابیدکترای تخصصی بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایرانفاطمه عباسعلیزادهاستادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.مینا شیردلدانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، مرکز تحقیقات دانشجویی، شعبه بین المللی ارس، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.0000-0002-6984-6202Journal Article20130423Introduction: Postpartum hemorrhage may cause anemia or deplete iron stores in women. Prevention of postpartum hemorrhage can play an important role in promoting women's health. Some studies indicate the efficacy of tranexamic acid in reducing bleeding after vaginal delivery. This study was done to investigate the effect of intravenous tranexamic acid on hemoglobin and hematocrit level after vaginal delivery in women who were low risk in postpartum hemorrhage.
Methods: This triple blind randomized controlled trial was carried out on 120 pregnant women referred to Alzahra hospital, Tabriz, Iran, 2012. Patients were divided into two groups of 60 cases using block randomization. Both groups got 10 units oxytocin after placenta delivery. After delivery of the anterior shoulder, subjects in intervention group received 1gr intravenous tranexamic acid and control group received 1gr placebo in 200 ml normal saline over 10 minutes. Hemoglobin and hematocrit levels were measured 1-12 hours before and 12-24 hours after delivery. Data were analyzed using SPSS software version 13, chi-square, Fisher, chi-square for trend, independent t-test and paired t-test. P value less than 0.05 was considered significant.
Results: Before intervention, the mean of hemoglobin and hematocrit was respectively 12.9±0.9 g/dl and 38.3±2.3% in intervention group and 13.0±0.9 g/dl and 38.8±2.0% in control group (p>0.05). After intervention, mean of hemoglobin loss was 1.4±0.9 g/dl in intervention group and 1.7±1.0 g/dl in control group (p=0.11). The mean of hematocrit loss was 3.7±2.3% in intervention group and 4.8±3.0% in control group (p=0.03).
Conclusion: Administration of tranexamic acid had significant effect in reducing the mean of hematocrit loss. Thus, use of this drug may help promote maternal heath in the postpartum period.
مقدمه: خونریزی بعد از زایمان، باعث ایجاد کمخونی و کاهش ذخایر آهن میشود. پیشگیری از خونریزی بعد از زایمان، می تواند نقش مهمی در ارتقاء سلامت زنان داشته باشد. برخی مطالعات، نشان دهنده تأثیر مثبت ترانکسامیک اسید در این زمینه می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیینتأثیر ترانکسامیک اسید بر روی سطح هموگلوبین و هماتوکریت بعد از زایمان در زنان کم خطر از نظر خونریزی پس از زایمان انجام شد.
روشکار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده سه سوکور در سال 1391 بر روی 120 زن باردار مراجعه کننده جهت زایمان واژینال به مرکز آموزشی- درمانی الزهراء تبریز انجام شد. افراد با روش بلوکبندی تصادفی در دو گروه 60 نفری قرار گرفتند. هر دو گروه بعد از زایمان جفت، 10 واحد اکسیتوسین دریافت کردند. به گروه مداخله بعد از خروج شانه قدامی، یک گرم ترانکسامیک اسید وریدی و به گروه کنترل، دارونمای ترانکسامیک اسید در 200 میلی لیتر نرمال سالین در عرض 10 دقیقه انفوزه شد. 12-1 ساعت قبل و 24-12 ساعت بعد از زایمان از بیماران نمونه خون جهت سنجش هموگلوبین و هماتوکریت گرفته شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 13) و آزمونهای کای دو، فیشر، مجذور کای روند، تی مستقل و تی زوج انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافتهها: قبل از مداخله، میانگین هموگلوبین و هماتوکریت در گروه مداخله به ترتیب 9/0±9/12 گرم بر دسی لیتر و 3/2±3/38 درصد و در گروه کنترل 9/0±0/13 گرم بر دسی لیتر و 0/2±8/38 درصد بود (05/0p>). بعد از مداخله میانگین افت هموگلوبین در گروه مداخله 9/0± 4/1 و در گروه کنترل 0/1± 7/1 گرم بر دسی لیتر بود (11/0=p). میانگین افت هماتوکریت در گروه مداخله 3/2± 7/3 و در گروه کنترل 0/3± 8/4 درصد بود (03/0=p).
نتیجهگیری: تجویز ترانکسامیک اسید تأثیر معنیداری در کاهش میانگین افت هماتوکریت پس از زایمان دارد. بنابراین، احتمال میرود استفاده از این دارو به ارتقاء سلامت مادران در دوره پس از زایمان کمک کند.
Mashhad University of Medical Sciencesمجله زنان، مامایی و نازایی ایران1680-2993166020130723The Relationship between Sleep Duration and Glucose Challenge Test Results in Pregnant Women without Risk Factors of Diabetesارتباط طول مدت خواب و نتایج تست چالش گلوکز در زنان باردار فاقد عوامل خطر دیابت917154710.22038/ijogi.2013.1547FAنفیسه جهان پاکدانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایراننسترن رزمجومربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایرانامیر رضایی اردانیاستادیار گروه روانپزشکی، مرکز تحقیقات روانپزشکی و علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایرانسید رضا مظلوممربی گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایرانشکوفه بنکداراناستادیار گروه داخلی، مرکز تحقیقات غدد، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایرانJournal Article20130520Introduction: Sleep disturbances during pregnancy are prevalent due to physical and hormonal changes. Insufficient sleep causes metabolic and neuroendocrine alterations that may contribute to impaired glucose metabolism and insulin resistance. There is little information about association between insufficient sleep and glucose metabolism during pregnancy. So, this study was done to investigate the relationship between sleep duration and results of glucose challenge test in pregnancy. <br />Methods: This descriptive-analytical study was conducted on 177 pregnant women who referred to Iran, Mashhad health center n:3 in 2012. Participants were selected through available sampling method. All participants completed demographic questionnaire, depression, anxiety, stress scale 21 and Pittsburgh sleep quality index during 26-30 weeks of their pregnancy, then they undergo glucose challenge test. Short sleep duration was defined as less than 7 hours of sleep per night. Data were analyzed by SPSS software version 11.5 and Pearson correlation test, Mann-whitney, independent t test and chi-square tests. P value less than 0.05 was considered significant. <br />Results: 87 women (49.2%) had short sleep duration. Variables such as stress, anxiety, diet and exercise had no significant differences between two groups (p>0.05). There was a significant inverse correlation between sleep duration and results of glucose challenge test (r=-0.19, p=0.01). Impaired glucose challenge test was significantly more prevalent in participants with short sleep duration (p=0.01). <br />Conclusion: Short sleep duration is associated with impaired glucose metabolism in pregnancy and health care providers are advised to screen for sleep duration and quality. <br /> مقدمه: اختلالات خواب در بارداری به علت تغییرات فیزیکی و هورمونی شایع است. خواب ناکافی باعث ایجاد تغییرات متابولیک و نورواندوکرینی میشود که ممکن است در ایجاد اختلال متابولیسم گلوکز و مقاومت به انسولین نقش داشته باشند. اما اطلاعات اندکی در مورد رابطه خواب ناکافی و متابولیسم گلوکز در بارداری موجود میباشد، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط طول مدت خواب و نتایج تست چالش گلوکز در بارداری انجام شد. <br/>روشکار: این مطالعه توصیفی- تحلیلی در سال 1391 بر روی 177 زن باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شماره 3 مشهد انجام شد. نمونهگیری به روش در دسترس انجام شد. شرکتکنندگان، پرسشنامههای محقق ساخته، مقیاس استرس، اضطراب و افسردگی-21 و شاخص کیفیت خواب پیتزبرگ را بین هفته 26 تا 30 بارداری تکمیل کرده و سپس تست چالش گلوکز انجام دادند. کمخوابی به صورت خواب شبانه کمتر از 7 ساعت تعریف شد. دادهها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 5/11) و آزمونهای همبستگی پیرسون، تی مستقل، من ویتنی و کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. <br/>یافتهها: 87 نفر (2/49%) از شرکتکنندگانکم خواب بودند. دو گروه از نظر متغیرهای استرس، اضطراب، رژیم غذایی و فعالیت ورزشی تفاوت معناداری نداشتند (05/0p>). بین مدت خواب و نتایج تست چالش گلوکز، ارتباط معکوس و معنیداری مشاهده شد (01/0=p، 19/0-=r). فراوانی تست چالش گلوکز غیر طبیعی در افراد کمخواب به طور معنی داری بیشتر از افرادی بود که خواب طبیعی داشتند (01/0=p). <br/>نتیجهگیری: کمخوابی در دوران بارداری با اختلال در متابولیسم گلوکز ارتباط دارد، لذا غربالگری مدت و کیفیت خواب به ارائه دهندگان مراقبتهای بارداری توصیه میشود. <br/> Mashhad University of Medical Sciencesمجله زنان، مامایی و نازایی ایران1680-2993166020130723Exploration of Women's Sexual Experiences during Pregnancy and Breast Feedingتبیین تجارب جنسی زنان در دوره بارداری و شیردهی1824154810.22038/ijogi.2013.1548FAسامیه غناکارشناس مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران.لیلا مهستی جویباریدانشیار گروه آموزش پرستاری، مرکز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشکی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران.اکرم ثناگودانشیار گروه آموزش پرستاری، مرکز تحقیقات پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران.0000-0002-4769-4703Journal Article20130316Introduction: Pregnancy, breast feeding, child care and occupation are the factors that can affect sexual relationships. The aim of this study was exploring women’s sexual experiences during pregnancy and breast feeding.
Methods: In this qualitative study, women’s sexual experiences during pregnancy and breast feeding were investigated. Using purposeful sampling, 30 mothers who had a child, 4-24 months old included in the study. Data were collected by semi-structured individual interviews and the participants were questioned about sex issues experienced during pregnancy and breast feeding periods. All of the interviews were recorded, transcribed verbatim and analyzed using qualitative content analysis methods.
Results: The main theme "change in sexual behavior" and sub-themes "loss of libido, loss of privacy, maternal tasks, and respect the wife's needs" emerged from this study. Couples in this period, focused their attention to the fetus, breast feeding and newborn. Changes in sexual relations did not have negative effects on couple's relationship.
Conclusion: According to mothers’ focus was on fetus, breast feeding and newborn, decline in sex activity had no effect on couple's relationship and their quality of life.
مقدمه: بارداری، شیردهی، مراقبت از فرزند و اشتغال از جمله عواملی هستند که روابط جنسی زنان را تحت تأثیر قرار می دهند. مطالعه حاضر با هدف تبیین تجارب جنسی زنان در دوران بارداری و شیردهی انجام شد.
روشکار: در این مطالعه با رویکرد کیفی، رفتار جنسی مادران در دوران بارداری و شیردهی مورد بررسی قرار گرفت. 30 مادر شیرده دارای کودک 24-4 ماهه بر اساس نمونه گیری مبتنی بر هدف در مطالعه شرکت کردند. برای گردآوری داده ها از مصاحبه های نیمه ساختار استفاده شد. مادران در یک گفتمان تعاملی، تجربیات جنسی خود را در بارداری و شیردهی مطرح کردند. مصاحبه ها ضبط، دست نویس، کدگذاری و طبقه بندی شد و بر اساس رویکرد تحلیل محتوای کیفی آنالیز شدند.
یافتهها: از تجزیه و تحلیل داده ها، یک مضمون اصلی "تغییر در رفتارهای جنسی" و 4 مضمون فرعی "کم شدن میل جنسی، از دست دادن خلوت، وظایف مادری، رعایت همسر" استخراج شد. زوجین در این دوران، محور توجه خود را به جنین، شیردهی و نوزاد معطوف کردند. تغییر در تعاملات جنسی، خدشه ای بر روابط زوجین به وجود نیاورد.
نتیجهگیری: از آنجایی که محوریت توجه مادران در دوران بارداری و شیردهی بر جنین، شیردهی و نوزاد بود، کاهش فعالیت های جنسی، روابط زوجین و کیفیت زندگی را مختل نساخت.