Mashhad University of Medical Sciencesمجله زنان، مامایی و نازایی ایران1680-2993241120211222Antidepressant effect of aqueous and ethanolic leave extracts of Lippia citriodora on postpartum depression in miceبررسی اثر ضدافسردگی عصارههای آبی و الکلی برگ گیاه بهلیمو بر افسردگی پس از زایمان در موش191953210.22038/ijogi.2021.19532FAدکتر حسین حسینزادهاستاد ممتاز فارماکولوژی، گروه فارماکودینامی و سمشناسی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مرکز تحقیقات علوم دارویی، پژوهشکده فناوریهای نوین دارویی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.0000-0002-3483-851Xسپیده علیمرادیدکتری عمومی داروسازی، گروه فارماکودینامی و سمشناسی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.دکتر بی بی مرجان رضویاستاد گروه فارماکودینامی و سمشناسی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مرکز تحقیقات سامانههای دارورسانی هدفمند، پژوهشکده فناوری های نوین دارویی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران0000-0002-7450-9286Journal Article20210928<strong>Introduction:</strong> Postpartum depression has harmful effects on mother and infant. Regarding the sedative effects of infusion <em>Lippia citriodora</em> (L.C) or <em>lemon verbena</em> in traditional medicine, this study was performed with aim to evaluate the effects of aqueous and alcoholic leave extracts of L.C on postpartum depression.
<strong>Methods: </strong>This animal study was performed in 2018 on female mice in Mashhad Pharmacy School.<strong> </strong> At first, postpartum depression was induced by progesterone injection (IP) (progesterone at a dose of 5 mg/kg/day for five days, three days without progesterone, then normal saline was injected at eight day). After depression induction (compare with control group, and doing the FST (forced swimming test) and TST (tail suspension test)), the aqueous and ethanolic leave extracts of <em>Lippia citriodora </em>(50,100 and 200 mg/Kg) were injected (IP) to depressed mice in different groups and then TST and FST were performed after one hour. Statistical analysis was performed by Unpaired T test and One-way ANOVA using GraphPad Prism software. A P value of <0.05 was considered statistically significant.
<strong>Results: </strong>The aqueous (200 mg/kg) and ethanolic (100 mg/kg and 200 mg/kg) extracts significantly reduced the immobility time in FST and TST tests (p<0.0001).
<strong>Conclusion:</strong> The aqueous and ethanolic leave extracts of L.C possess anti-depressant effects in postpartum depression. It seems that the ethanolic extract of LC is more potent than the aqueous extract due to the high level of verbascoside.<strong>مقدمه:</strong> افسردگی پس از زایمان اثرات مخربی بر مادر و کودک دارد. با توجه به استفاده از دمکرده گیاه بهلیمو در طب سنتی بهعنوان آرامبخش، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر عصارههای آبی و الکلی برگ بهلیمو بر افسردگی پس از زایمان انجام گرفت.
<strong>روشکار:</strong> این مطالعه حیوانی در سال 1397 بر روی موش ماده در دانشکده داروسازی مشهد انجام شد. ابتدا افسردگی پس از زایمان با تزریق پروژسترون بهصورت IP (داخل صفاقی) صورت گرفت (5 روز تزریق پروژسترون با دوز 5 میلیگرم بر کیلوگرم، 3 روز قطع، سپس در روز هشتم تزریق نرمال سالین). پس از اطمینان از ایجاد افسردگی (مقایسه با گروه کنترل منفی و انجام تستهای رفتاری آویزان کردن از دم (TST) و شنای اجباری (FST)، عصارههای آبی و اتانولی برگ بهلیمو با دوزهای 50، 100 و 200 میلیگرم بر کیلوگرم به موشهای افسرده در گروههای مختلف بهصورت داخل صفاقی تزریق شده و یک ساعت بعد، بهترتیب آزمونهای TST و FST انجام گردید. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از پریسم و آزمونهای آماری تی دو جامعه مستقل و واریانس یکطرفه انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد.
<strong>یافتهها:</strong> عصاره آبی با دوز 200 میلیگرم بر کیلوگرم و عصاره الکلی با دوزهای 100 و 200 میلیگرم بر کیلوگرم باعث کاهش معنیدار مدت زمان بیحرکتی در آزمونهای FST و TST شدند (0001/0>p).
<strong>نتیجهگیری:</strong> عصارههای آبی و الکلی برگ بهلیمو دارای اثر ضدافسردگی پس از زایمان میباشند. علت کارایی بیشتر عصاره الکلی احتمالاً بهدلیل میزان بیشتر ماده مؤثره بهلیمو یعنی ورباسکوزید میباشد.Mashhad University of Medical Sciencesمجله زنان، مامایی و نازایی ایران1680-2993241120211222The risk factors of deep vein thrombosis in pregnancy intensive care unit, Alzahra Hospital in Tabriz, 2019مطالعه ریسک فاکتورهای مؤثر در ترومبوز ورید عمقی در بخش مراقبتهای ویژه بارداری بیمارستان الزهراء تبریز در طی سال 139810161953310.22038/ijogi.2021.19533FAدکتر فاطمه ملاحدانشیار گروه جراحی زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.0000-0001-2529-3671نفیسه شقاقی ایلخچیدانشجوی کارشناسی هوشبری، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.دکتر دارا الوندفراستادیار گروه جراحی عمومی و عروق، مرکز تحقیقات تنفس و خواب راحت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز ایران.0000-0002-4713-0203Journal Article20210928<strong>Introduction:</strong> Deep vein thrombosis is a fatal complication during pregnancy. Lack of accurate knowledge of the epidemiology of this dangerous complication will lead to its concealment, followed by later diagnostic and ancillary measures; therefore, this study was performed with aim to epidemiological study of deep vein thrombosis in pregnant women admitted to the intensive care unit.
<strong>Methods:</strong> This descriptive-analytical study was performed in 2019 on 49 women admitted to the intensive care unit (before pregnancy and postpartum) in Taleghani and Al-Zahra hospitals (Tabriz Medical Sciences). Venous thrombosis information was recorded in the form related to the causes of deep vein thrombosis. Data were analyzed by SPSS statistical software (version 22) and Chi-square test. P<0.05 was considered statistically significant.
<strong>Results:</strong> Smoking (P=0.036), obesity (P=0.011), diabetes (P=0.035), heart disease (P=0.033), hypertension (P=0.011), multiple (P=0.029), thrombocytopenia (P= 0.048), prenatal bleeding (P=0.041), blood transfusion during pregnancy (P=0.049), history of surgery in recent three months (P=0.048), amniotic infection (P=0.039) were the factors affecting deep vein thrombosis.
<strong>Conclusion:</strong> Smoking, obesity, diabetes, heart disease, hypertension, multiple births, thrombocytopenia, prenatal bleeding, blood transfusion during pregnancy, history of surgery in recent 3 months and amniotic infection are the risk factors for deep vein thrombosis in women admitted to the intensive care unit. Therefore, attention and care is essential in people with risk factors mentioned in pregnant women.<strong>مقدمه</strong><strong>: </strong>ترومبوز ورید عمقی، یک عارضه کشنده در دوران بارداری است. عدم اطلاع دقیق از اپیدمیولوژی این عارضه خطرناک، منجر به پوشیده ماندن آن میشود و بهدنبال آن اقدامات تشخیصی و کمکی دیرتر انجام خواهند شد؛ لذا مطالعه حاضر با هدف مطالعه اپیدمیولوژیک ترومبوز ورید عمقی در زنان باردار بستری در بخش مراقبتهای ویژه انجام شد.
<strong>روشکار</strong><strong>:</strong> این مطالعه توصیفی و تحلیلی در سال 1398 بر روی 49 از زنان بستری در بخش مراقبتهای ویژه بارداری (قبل از بارداری و پس از بارداری) در بیمارستانهای طالقانی و الزهراء (علوم پزشکی تبریز) انجام شد. اطلاعات ترومبوز وریدی در فرم مربوط به دلایل ترومبوز ورید عمقی ثبت شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد.
<strong>یافتهها</strong><strong>:</strong> مصرف سیگار (036/0=p)، چاقی (011/0=p)، دیابت (035/0=p)، بیماریهای قلبی (033/0=p)، فشارخون بالا (011/0=p)، چندقلویی (029/0=p)، ترومبوسیتوپنی (048/0=p)، خونریزیهای قبل از زایمان (041/0=p)، ترانسفوزیون خون حین بارداری (049/0=p)، سابقه جراحی در 3 ماه اخیر (048/0=p) و عفونت آمنیوتیک (039/0=p) از عوامل مؤثر بر ابتلاء به ترومبوز ورید عمقی بودند.
<strong>نتیجهگیری</strong><strong>: </strong>مصرف سیگار، چاقی، دیابت، بیماریهای قلبی، فشارخون بالا، چندقلویی، ترومبوسیتوپنی، خونریزیهای قبل از زایمان، ترانسفوزیون خون حین بارداری، سابقه جراحی در 3 ماه اخیر و عفونت آمنیوتیک از ریسک فاکتورهای ابتلاء به ترومبوز ورید عمقی در زنان بستری در بخش مراقبتهای ویژه میباشند؛ لذا توجه و مراقبت در افراد دارای ریسک فاکتورهای ذکر شده در زنان باردار ضروری است.Mashhad University of Medical Sciencesمجله زنان، مامایی و نازایی ایران1680-2993241120211222The factors affecting deep vein thrombosis following laparoscopic hysterectomy and the factors affecting itبررسی عوامل مؤثر بر ترومبوز ورید عمقی بهدنبال هیسترکتومی لاپاروسکوپیک و عوامل مؤثر بر آن17231953410.22038/ijogi.2021.19534FAدکتر حسن محمدیپور انوریدانشیار گروه بیهوشی و اتاق عمل، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.0000-0101-2596-3698مینا زینالزادهدانشجوی کارشناسی هوشبری، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.0000-0002-0104-2603نفیسه شقاقی ایلخچیدانشجوی کارشناسی هوشبری، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.دکتر دارا الوندفراستادیار گروه جراحی عمومی و عروق، مرکز تحقیقات تنفس و خواب راحت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.0000-0002-4713-0203Journal Article20210928<strong>Introduction:</strong> Due to the acceptance of laparoscopic hysterectomy by surgeons and patients and the fact that the prevalence of some complications of hysterectomy such as deep vein thrombosis, which is a dangerous and unpredictable complication, has not been accurately determined; this study was performed with aim to determine the factors affecting deep vein thrombosis following laparoscopic hysterectomy.<br /><strong>Methods:</strong> This descriptive cross-sectional study was performed in 2020 with participation of 55 women candidates for laparoscopic hysterectomy in Alzahra Hospital, Tabriz. The prevalence of deep vein thrombosis and its effective factors was evaluated with D-dimer test and the researcher-made checklist (extracted from articles). Data were analyzed by SPSS software (version 22) and Spearman coefficient test. P<0.05 was considered statistically significant.<br /><strong>Results:</strong> The prevalence of deep vein thrombosis in the present study was 12.72%. Variables of age>60 years (P=0.001), high body mass index (P=0.009), previous history of deep vein thrombosis (P=0.008), history of long-term use of contraceptives (P=0.005) and prolonged immobility in the recent three months (P=0.011) were directly related to the incidence of deep vein thrombosis after abdominal hysterectomy.<br /><strong>Conclusion:</strong> The prevalence of deep vein thrombosis after laparoscopic hysterectomy in the present study was 12% that old age, high body mass index, use of contraceptives pills and complete immobility are its risk factors. It is recommended that preventive and therapeutic measures be considered before surgery for patients at risk for this complication.<strong>مقدمه:</strong> با توجه به استقبال جراحان و بیماران از تکنیک هیسترکتومی لاپاروسکوپیک و اینکه شیوع برخی عوارض عمل هیسترکتومی مانند ترومبوز ورید عمقی که یک عارضه خطرناک و غیرقابل پیشبینی است، هنوز بهصورت دقیق مشخص نشده است، مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل مؤثر بر ترومبوز ورید عمقی بهدنبال هیسترکتومی لاپاروسکوپیک و عوامل مؤثر بر آن انجام شد.<br /><strong>روش</strong><strong></strong><strong>کار:</strong> این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال 1399 با مشارکت 55 زن کاندید جراحی هیسترکتومی لاپاراسکوپیک در بیمارستان الزهراء تبریز انجام شد. شیوع ترومبوز ورید عمقی و عوامل مؤثر بر آن با کمک آزمایش دیدایمر و چکلیست پژوهشگر ساخته (استخراج شده از مقالات) مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون همبستگی اسپیرمن انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد.<br /><strong>یافته</strong><strong></strong><strong>ها:</strong> در مطالعه حاضر شیوع ترومبوز ورید عمقی برابر 72/12% بود. متغیرهای سن بالای 60 سال (001/0=p)، شاخص توده بدنی بالا (009/0=p)، سابقه قبلی ترومبوز ورید عمقی (008/0=p)، سابقه مصرف طولانیمدت داروهای ضدبارداری (005/0=p) و بیحرکتی طولانیمدت در 3 ماه اخیر (011/0=p) با بروز ترومبوز ورید عمقی پس از جراحی هیسترکتومی لاپاراسکوپیک ارتباط مستقیمی داشتند.<br /><strong>نتیجه</strong><strong></strong><strong>گیری:</strong> در مطالعه حاضر شیوع ترومبوز ورید عمقی پس از جراحی هیسترکتومی لاپاراسکوپیک برابر 12% بود که سن بالا، شاخص توده بدنی بالا، مصرف قرصهای ضد بارداری و بیحرکتی مطلق از ریسک فاکتورهای آن بهشمار میروند؛ پیشنهاد میشود برای بیماران در معرض این عارضه، اقدامات پیشگیرانه و درمانی قبل از جراحی مدنظر قرار گیرد.Mashhad University of Medical Sciencesمجله زنان، مامایی و نازایی ایران1680-2993241120211222Results of vaginal reconstructive surgery in patients with transverse vaginal septum and vaginal agenesis, Tehran Imam Khomeini Hospital, 2014-2019نتایج جراحی بازسازی واژن در بیماران مبتلا به سپتوم عرضی و آژنزی واژن، بیمارستان امام خمینی تهران سال 98-139324301953510.22038/ijogi.2021.19535FAدکتر مریم دلدار پسیخانیاستادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.0000-0002-2543-8549دکتر زینت قنبریاستاد گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.0000-0002-6538-9630دکتر طاهره افتخاردانشیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.دکتر لیلا پورعلیدانشیار گروه زنان و مامایی، فلوشیپ اختلالات کف لگن، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.0000-0002-5663-5994دکتر آسیه ملکیاستادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.0000-0002-5603-570xزهرا لطفیکارشناس مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.Journal Article20210928<strong>Introduction:</strong> Obstructive vaginal anomalies such as transverse septum and vaginal agenesis usually present with primary amenorrhea and pelvic pain. This study was performed with aim to evaluate the results of vaginal reconstructive surgery (vaginoplasty) in patients with vaginal agenesis (Rokitansky syndrome) and transverse vaginal septum.<br /><strong>Methods:</strong> This cohort study was performed on all patients with vaginal agenesis and transverse vaginal septum who had underwent vaginoplasty in the pelvic floor disorders department of Imam Khomeini Hospital ,Tehran in 2014-2019. Basic information, clinical symptoms at admission, type of Mullerian anomaly, type of surgery, complications during surgery, vaginal re-stenosis and pregnancy were collected from patients' files and by phone calls and follow up visits after surgery. Central and dispersion indices were used to describe the data. Frequency distribution was presented in the form of tables.<br /><strong>Results:</strong> 33 patients had transverse vaginal septum and 35 cases had vaginal and uterine agenesis (Rokitansky syndrome). In terms of early symptoms at admission, the most common symptoms were amenorrhea, pelvic pain, and inability to sexual intercourse or dyspareunia. In 11 cases (33.33%), vaginal re-stenosis occurred after correction of transverse vaginal septum, all of which occurred in the first 3 months after surgery due to incorrect use of vaginal dilator. Laparotomy was performed in 2 cases (6%) due to severe abdominal pain after initial surgery that was diagnosed as pelvic endometriosis. In the vaginal agenesis group, vaginal re-occlusion occurred in5 cases (14.28%) after the surgery.<br /><strong>Conclusion: </strong>The most common complication after surgery was vaginal re-obstruction, so training the patient and emphasizing on the regular use of vaginal dilator is very important to prevent this complication.<strong>مقدمه:</strong> ناهنجاریهای مولرین انسدادی نظیر سپتوم عرضی و آژنزی واژن معمولاً با آمنوره اولیه و درد لگن تظاهر میکنند. مطالعه حاضر با هدف بررسی نتایج جراحی بازسازی واژن (واژینوپلاستی) در بیماران مبتلا به آژنزی واژن (سندرم راکی تانسکی) و سپتوم عرضی واژن انجام شد.<br /><strong>روشکار: </strong>این مطالعه کوهورت بر روی تمامی بیماران مبتلا به آژنزی واژن و سپتوم عرضی واژن که بین سالهای 98-1393 در بخش اختلالات کف لگن بیمارستان امام خمینی تهران تحت واژینوپلاستی قرار گرفته بودند، انجام شد. مشخصات پایه، علائم بالینی بدو مراجعه، نوع ناهنجاری مولرین، نوع جراحی، عوارض حین جراحی، انسداد مجدد واژن و دستیابی به بارداری از اطلاعات موجود در پرونده بیماران و نیز از طریق پیگیری تلفنی یا معاینه بالینی بعد از جراحی جمعآوری شد. برای توصیف دادهها از شاخصهای توصیفی پراکندگی و مرکزی استفاده شد. توزیع فراوانی در غالب جداول مناسب ارائه شد.<br /><strong>یافتهها: </strong>33 بیمار سپتوم عرضی واژن و 35 مورد آژنزی واژن و رحم (سندرم راکی تانسکی) داشتند. از نظر علائم اولیه حین مراجعه، شایعترین علامت آمنوره، درد لگنی و عدم امکان نزدیکی یا دیسپارونی بود. در 11 مورد (33/33%) انسداد مجدد واژن بعد از اصلاح سپتوم عرضی واژن رخ داد که همگی در 3 ماه اول بعد از عمل و ناشی از عدم مصرف صحیح مولد واژینال بود. در 2 مورد (6%) لاپاراتومی بهعلت درد شدید شکمی بعد از جراحی اولیه انجام شد که تشخیص آندومتریوز لگنی بود. در گروه آژنزی واژن، 5 مورد (28/14%) انسداد مجدد واژن بعد از عمل رخ داد.<br /><strong>نتیجهگیری:</strong> شایعترین عارضه بعد از جراحی، بروز انسداد مجدد واژن بود، لذا آموزش به بیمار و تأکید بر استفاده منظم از مولد واژینال جهت پیشگیری از بروز این عارضه اهمیت زیادی دارد.Mashhad University of Medical Sciencesمجله زنان، مامایی و نازایی ایران1680-2993241120211222Frequency of preterm labor in patients with cervical cerclage in Ali Ebn-e Abitaleb Hospital of Zahedanبررسی شیوع پره ترم لیبر در بیماران سرکلاژ شده به روش سرویکال در بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) زاهدان31361953610.22038/ijogi.2021.19536FAدکتر شهلا میرگلوی بیاتاستادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات اندومتریوز، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.0000-0003-3161-8877سعیده سرحدیاستادیار گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.0000-0001-9692-6673دکتر فرحناز فرزانهدانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات بیماریهای عفونی و گرمسیری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
واحد توسعه تحقیقات بالینی فیروزآبادی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.0000-0002-2422-133xدکتر فاطمه موحدی نسبپزشک عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان، زاهدان، ایران.Journal Article20210928<strong>Introduction: </strong>Preterm labor is one of the most important topics of neonatal morbidity and mortality. One of best of the methods for prevention of premature birth is cervical cerclage. This study was performed with aim to evaluate the frequency of preterm delivery in patients with cervical cerclage in Emam Ali Hospital of Zahedan.<br /><strong>Methods: </strong> In this retrospective descriptive cross-sectional study conducted during 2016-2017, the records of pregnant women with preterm labor who had undergone cerclage due to a history of second trimester abortion or short cervical canal length < 2.5 mm in Emam Ali Hospital of Zahedan were examined. Data were analyzed by SPSS statistical software (version 20).<br /><strong>Results: </strong> The frequency of total of the patients during the study period was 3152 records that among them, the frequency of preterm labor without considering other variables such as medication, fetal malformation, amniotic fluid level and surgical history was 318 cases (10.08%). Also, from a total number of 67 mothers with cerclage, 43 cases (64.2%) had term delivery, but 24 (35.8%) resulted in preterm delivery.<br /><strong>Conclusion: </strong>In the present study, preterm delivery occurred in less than 50% of the population who had cervical cerclage, but still shows a high prevalence of preterm labor in general population.<strong>مقدمه</strong>: زایمان زودرس، از موارد مهم موربیدیتی و مورتالیتی نوزادی بهحساب میآید. یکی از روشهای جلوگیری از زایمان زودرس، سرکلاژ دهانه سرویکس میباشد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی فراوانی زایمان زودرس در بیماران سرکلاژ شده در بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) زاهدان انجام شد.<br /><strong>روش</strong><strong></strong><strong>کار</strong>: در این مطالعه توصیفی- مقطعی گذشتهنگر که در طی سالهای 96-1395 انجام شد، پرونده زنان باردار با تشخیص پرهترم لیبر که در بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) زاهدان بهدلیل سابقه سقط 3 ماهه دوم و یا کوتاهی طول کانال سرویکس زیر 5/2 میلیمتر تحت سرکلاژ قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 20) انجام شد.<br /><strong>یافته</strong><strong></strong><strong>ها</strong>: فراوانی کل بیماران در بازه زمانی مورد مطالعه، 3152 پرونده بود که از این بین، فراوانی زایمان زودرس بدون در نظر گرفتن متغیر دیگر از جمله مصرف دارو، ناهنجاری جنینی، میزان مایع آمنیوتیک و سابقه جراحی 318 مورد (08/10%) بود. همچنین از کل 67 مادر با سرکلاژ، 43 نفر (2/64%) زایمان سرموقع داشته، اما 24 زایمان (8/35%) منجر به زایمان زودرس شد.<br /><strong>نتیجه</strong><strong></strong><strong>گیری</strong>: در مطالعه حاضر زایمانهای زودرس در کمتر از 50% جمعیتی که سرکلاژ شده بودند، ایجاد شده بود، اما همچنان شیوع بالایی از زایمان زودرس نسبت به جمعیت عمومی را نشان میدهد.Mashhad University of Medical Sciencesمجله زنان، مامایی و نازایی ایران1680-2993241120211222Effects of Rosemary on Bleeding and Pain following Intubation after General Anesthesia in Women Candidates for Breast Surgery: A Randomized Clinical Trial Studyاثرات گیاه رزماری بر خونریزی و درد ناشی از لولهگذاری پس از بیهوشی عمومی زنان کاندید جراحی پستان: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده37441953710.22038/ijogi.2021.19537FAدکتر عباسعلی دهقانیاستادیار گروه بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.0000-0003-0904-1864دکتر ریحانه ابری سردرودیاستادیار گروه هوشبری و اتاق عمل، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران0000-0002-8182-5025Journal Article20210928<strong>Introduction:</strong> Bleeding following intubation and extubation after general anesthesia is a relatively common complication that is associated with a high prevalence in some surgeries such as breast surgeries. The use of traditional medicines has been welcomed by anesthesiologists due to their minor side effects. This study was performed with aim to investigate the effects of rosemary on bleeding and pain of intubation after general anesthesia for women candidates for breast surgery.
<strong>Methods:</strong> The clinical trial study was performed in 2017-2018 on 70 patients who need general anesthesia in Imam Reza Hospital, Tabriz. The subjects were randomly divided into two groups of intervention (inserting sterile gas impregnated with rosemary in the patient's throat) and control (inserting sterile gas impregnated with stilled water in the patient's throat). Observation of bleeding and pain due to intubation was measured by VAS instrument in the recovery and 2, 6, 24 hours after the surgery. Data were analyzed by SPSS statistical software (version 25) and independent t-test and chi-square test. P<0.05 was considered sttisticallyy significant.
<strong>Results:</strong> Eleven patients (31.42%) in the intervention group and 14 (40%) in the control group had post-extubation bleeding (P = 0.309). Also, the number of pain due to intubation (P <0.05) and pain intensity (P >0.05) at different times showed no statistically significant difference between the two groups.
<strong>Conclusion:</strong> Sterile packs impregnated with rosemary extract could not prevent bleeding and pain due to intubation in women candidates for breast surgery.<strong>مقدمه:</strong> خونریزی بهدنبال انتوباسیون و اکستوباسیون پس از بیهوشی عمومی، عارضهای نسبتاً شایع است که در برخی اعمال جراحی همچون جراحیهای پستان با شیوع بالایی همراه است. استفاده از داروهای سنتی بهدلیل عوارض ناچیزی که بهدنبال دارند، با استقبال متخصصین بیهوشی همراه شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات گیاه رزماری بر خونریزی و درد ناشی از لولهگذاری پس از بیهوشی عمومی زنان کاندید جراحی پستان انجام شد.
<strong>روشکار:</strong> این مطالعه کارآزمایی بالینی در طی سالهای 97-1396 بر روی 70 بیمار نیازمند بیهوشی عمومی در بیمارستان امام رضا (تبریز) انجام شد. افراد بهروش تصادفی در دو گروه مداخله (گذاشتن گاز استریل آغشته به رزماری در حلق بیمار) و کنترل (گذاشتن گاز استریل آغشته به آب مقطر در حلق بیمار) تقسیم شدند. مشاهده خونریزی و درد ناشی از انتوباسیون به کمک مقیاس دیداری درد در ریکاوری و ساعات 2، 6 و 24 پس از جراحی اندازهگیری شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 25) و آزمونهای کای دو و تی مستقل انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد.
<strong>یافتهها:</strong> در این مطالعه 11 نفر (42/31%) از بیماران گروه مداخله و 14 نفر (40%) از بیماران گروه کنترل دارای خونریزی پس از اکستوباسیون بودند (309/0=p). همچنین تعداد درد ناشی از انتوباسیون (05/0<p) و شدت درد (05/0<p) در زمانهای مختلف بین دو گروه اختلاف آماری معناداری نداشت.
<strong>نتیجهگیری:</strong> پکهای استریل آغشته شده به عصاره رزماری نتوانست از خونریزی و درد ناشی از انتوباسیون در زنان کاندید جراحی های پستان پیشگیری نماید.Mashhad University of Medical Sciencesمجله زنان، مامایی و نازایی ایران1680-2993241120211222The incidence of the symptoms of deep vein thrombosis in general anesthesia and spinal anesthesia after abdominal hysterectomyمقایسه بروز علائم بالینی ترومبوز ورید عمقی در بیهوشی عمومی و بیحسی نخاعی بعد از عمل جراحی هیسترکتومی شکمی45511953810.22038/ijogi.2021.19538FAدکتر منصور رضاییمتخصص بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.0000-0001-0026-1296نفیسه شقاقی ایلخچیدانشجوی کارشناسی هوشبری، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.مینا زینالزادهدانشجوی کارشناسی هوشبری، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.0000-0002-0104-2603دکتر دارا الوندفراستادیار گروه جراحی عمومی و عروق، مرکز تحقیقات تنفس و خواب راحت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز ایران.0000-0002-4713-0203Journal Article20210928<strong>Introduction:</strong> Considering that anesthesia method is involved in the incidence of the symptoms of deep vein thrombosis (DVT) after abdominal hysterectomy, and this can be effective on the development of DVT, and lack of accurate information about the occurrence or non-occurrence of it leads to the start of treatment; this study was performed with aim to compare the incidence of the symptoms of DVT in general anesthesia and spinal anesthesia after abdominal hysterectomy.
<strong>Methods:</strong> This descriptive-analytical study was performed in 2019-2020 with participation of 70 women after abdominal hysterectomy that underwent the surgery under one of the two methods of general anesthesia and spinal anesthesia in Al-Zahra Hospital, Tabriz. DVT was diagnosed by the checklist of clinical symptoms and Doppler ultrasound. Data were analyzed by SPSS statistical software (version 22) and t-test and Chi-square test. P<0.05 was considered statistically significant.
<strong>Results:</strong> The incidence of DVT symptoms in patients receiving general anesthesia was 17.14% and in those receiving spinal anesthesia was 22.85%; the incidence of these symptoms in the group receiving spinal anesthesia was non-significantly higher than the group receiving general anesthesia (P = 0.103). However, the incidence of this complication after Doppler ultrasound was zero in both groups.
<strong>Conclusion:</strong> The incidence of DVT was not significantly different in women candidates for abdominal hysterectomy that underwent surgery under one of the two methods of general anesthesia and spinal anesthesia; however, the method of anesthesia has no role in the incidence of DVT.<strong>مقدمه:</strong> با توجه به اینکه روش بیهوشی در بروز علائم بالینی ترومبوز ورید عمقی (DVT) پس از هیسترکتومی شکمی دخیل است و این موضوع میتواند در ابتلاء به ترمبوز ورید عمقی مؤثر باشد و عدم اطلاع دقیق از بروز و یا عدم بروز آن منجر به شروع درمان میشود، مطالعه حاضر با هدف مقایسه بروز علائم بالینی DVT در بیهوشی عمومی و بیحسی نخاعی بعد از عمل جراحی هیسترکتومی شکمی انجام شد.
<strong>روش</strong><strong></strong><strong>کار:</strong> این مطالعه توصیفی- تحلیلی طی سالهای 99-1398 با مشارکت 70 زن بعد از عمل هیسترکتومی شکمی که به یکی از دو روش بیهوشی عمومی و بیحسی نخاعی تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، در بیمارستان الزهراء تبریز انجام شد. تشخیص DVT بهوسیله چکلیست علائم بالینی و سونوگرافی داپلر انجام شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمونهای آماری تی تست و کای اسکوئر انجام شد. میزانp کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد.
<strong>یافتهها:</strong> بروز علائم بالینی DVT در بیماران دریافت کننده بیهوشی عمومی 14/17% و در بیماران دریافتکننده بیحسی نخاعی 85/22% بود که بروز این علائم در گروه بیماران دریافتکننده بیحسی نخاعی بهطور غیرمعناداری بالاتر از گروه دریافتکنندگان بیهوشی عمومی بود (103/0=p)؛ با این حال بروز این عارضه پس از انجام سونوگرافی داپلر در هر دو گروه برابر صفر بود.
<strong>نتیجه</strong><strong></strong><strong>گیری:</strong> بروز علائم بالینی DVT در زنان کاندید هیسترکتومی شکمی که به یکی از دو روش بیهوشی عمومی و بیحسی نخاعی تحت جراحی قرار گرفته بودند، تفاوت معنادار نداشت؛ به این معنا که نوع روش بیهوشی در بروز ترومبوز ورید عمقی سهمی ندارد.Mashhad University of Medical Sciencesمجله زنان، مامایی و نازایی ایران1680-2993241120211222Effects of Cosmetic Reconstructive Surgery of sexual organs (Colporrhaphy) on improving the sexual satisfaction in married womenتأثیر جراحی ترمیمی زیبایی اندام جنسی (کلپورافی) بر بهبود رضایت جنسی در زنان متأهل52581953910.22038/ijogi.2021.19539FAلیلا تیموریدانشجوی دکترای روانشناسی تخصصی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد بجنورد، بجنورد، ایران.0000-0002-4088-8679دکتر علیرضا رجاییدانشیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد تربتجام، تربتجام، ایران.دکتر ملیحه محمودینیااستادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات نوزادان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.0000-0002-9746-3313سعید شاهپرستکارشناس پرستاری، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.Journal Article20210928<strong>Introduction</strong>: Sexual dissatisfaction is a common problem in women with pelvic organ prolapse which affects the quality of life. This study was performed with aim to evaluate the effect of cosmetic reconstructive surgery (colporrhaphy) on improving sexual satisfaction in married women.<br /><strong>Methods</strong>: This randomized controlled clinical trial study was carried out on 30 women before and after undergoing cosmetic reconstructive surgery in terms of sexual satisfaction between 2015 and 2016 in Sarakhs. The Larson Sexual Satisfaction Questionnaire was used to collect data related to the patients' sexual satisfaction after surgery. Data were analyzed by SPSS statistical software (version 16) and independent t-tests. P<0.05 was considered statistically significant.<br /><strong>Results</strong>: The results of independent t-test showed that cosmetic reconstructive surgery (colporrhaphy) was effective on improving sexual satisfaction in married women )p <0.001).<br /><strong>Conclusion</strong>: Although cosmetic reconstructive surgery improves sexual satisfaction, it is better to use this surgery only for therapeutic purposes and in cases of severe symptoms.<strong>مقدمه</strong>: عدم رضایت جنسی، یک مشکل شایع در زنانی است که پرولاپس اعضای لگنی دارند؛ بهطوریکه کیفیت زندگی و آنها را متأثر میسازد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر جراحی زیبایی اندام جنسی (کولپورافی) بر بهبود رضایت جنسی در زنان متأهل انجام شد.<br /><strong>روشکار:</strong> این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی در سالهای 95-1394 بر روی 30 نفر از زنان مبتلا به سیستوسل و رکتوسل اقدامکننده به کلپورافی ترمیمی اندام جنسی قبل و بعد از عمل از لحاظ رضایت جنسی در شهرستان سرخس انجام شد. برای گردآوری دادههای مربوط به میزان رضایت جنسی بیماران بعد از عمل جراحی از پرسشنامه رضایت جنسی لارسون استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون تی مستقل انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد.<br /><strong>یافتهها:</strong> بر اساس نتایج آزمون تی مستقل، عمل جراحی زیبایی ترمیمی اندام جنسی (کولپورافی) بر بهبود رضایت جنسی در زنان متأهل تأثیرگذار بود (001/0p<).<br /><strong>نتیجهگیری:</strong> اگرچه جراحی زیبایی ترمیمی اندام جنسی باعث بهبود رضایت جنسی میشود، اما بهتر است این جراحی فقط برای اهداف درمانی و در موارد علائم شدید استفاده شود.Mashhad University of Medical Sciencesمجله زنان، مامایی و نازایی ایران1680-2993241120211222The effect of vaginal cream containing herbal extracts (Foeniculum vulgare, Salvia officinalis and Flaxseed) on the mental symptoms of vaginal atrophy in postmenopausal women: A randomized controlled clinical trialتأثیر کرم واژینال حاوی عصاره گیاهان (رازیانه، مریمگلی و بذر کتان) بر علائم ذهنی آتروفی واژن در زنان یائسه یک کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده59691954010.22038/ijogi.2021.19540FAگلشن طهماسبیکارشناس ارشد مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.0000-0002-2151-9667شراره جاننثاریمربی گروه مامایی و بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.0000-0002-9468-775Xدکتر فروغ نامجویاناستادیار گروه فارماکوگنوزی، مرکز تحقیقات طب سنتی و تاریخ پزشکی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.دکتر ملیحه نصیریاستادیار گروه آمار زیستی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.0000-0003-1496-7442آریان صادقیاندانشجوی مهندسی برق، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران.Journal Article20210928<strong>Introduction:</strong><strong> </strong>Most menopausal women experience changes due to decreased estrogen secretion. Vaginal atrophy is one of the most common changes during menopause. This study was performed with aim to determine the effect of vaginal cream containing herbal extract (Foeniculum vulgare, Salvia officinalis and Flaxseed) on mental symptoms of vaginal atrophy in postmenopausal women.
<strong>Methods:</strong> The triple-blind clinical trial study was performed in 2019 on 60 postmenopausal women with symptoms of vaginal atrophy referred to the selected health centers in Ahvaz, Iran. The subjects were randomly divided into two groups of 30 women to receive vaginal cream containing herbal extract (Foeniculum vulgare, Salvia officinalis and Flaxseed) and placebo for eight weeks. Mental symptoms of vaginal atrophy including dryness, burning and itching, vaginal pain and pain during intercourse were assessed using the most bothersome symptom (MBS) checklist before the intervention and two, four and eight weeks after the treatment. Data were analyzed by SPSS software (version 22) and Mann-Whitney, Friedman and independent t-test. P<0.05 was considered statistically significant.
<strong>Results:</strong> After treatment with the vaginal cream containing herbal extracts (Foeniculum vulgare, Salvia officinalis and Flaxseed) in the intervention group, the mental symptoms of vaginal atrophy significantly reduced compared to the beginning of the study (P<0.001). The vaginal cream containing herbal extracts (Foeniculum vulgare, Salvia officinalis and Flaxseed) compared to placebo cream significantly reduced the mental symptoms of vaginal atrophy in postmenopausal women after two weeks (P=0.046), four weeks (P<0.000) and eight weeks (P<0.000).
<strong>Conclusion:</strong> The use of vaginal cream containing herbal extracts (Foeniculum vulgare, Salvia officinalis and Flaxseed) compared with placebo cream reduces the symptoms of vaginal atrophy in postmenopausal women. Therefore, this cream is recommended for women with vaginal atrophy.<strong>مقدمه</strong>: اکثر زنان در دوران یائسگی در اثر کاهش ترشح هورمون استروژن، دستخوش تغییراتی میشوند. آتروفی واژن از شایعترین این تغییرات در یائسگی میباشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر کرم واژینال حاوی عصاره گیاهان (رازیانه، مریمگلی و بذر کتان) بر علائم ذهنی آتروفی واژن در زنان یائسه انجام شد.
<strong>روشکار</strong>: این مطالعه کارآزمایی بالینی سهسوکور در سال 1398 بر روی 60 زن یائسه دارای علائم آتروفی واژن مراجعهکننده به مراکز بهداشتی درمانی منتخب شهر اهواز انجام شد. زنان بهصورت تصادفی در دو گروه 30 نفره جهت دریافت کرم واژینال حاوی عصاره گیاهان (رازیانه، مریمگلی و بذر کتان) و دارونما بهمدت 8 هفته قرار گرفتند. علائم ذهنی آتروفی واژن شامل: خشکی، سوزش و خارش، درد واژن و درد هنگام مقاربت با استفاده از چکلیست آزاردهندهترین علامت (MBS) قبل از مداخله و در هفتههای دوم، چهارم و هشتم بعد از درمان بررسی شد. تجریه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمونهای منویتنی، فریدمن و تی مستقل انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد.
<strong>یافتهها:</strong> علائم ذهنی آتروفی واژن پس از درمان با کرم واژینال حاوی عصاره گیاهان (رازیانه، مریمگلی و بذر کتان) در مقایسه با ابتدای مطالعه بهطور معنیداری کاهش یافت (001/0>p). کرم واژینال حاوی عصاره گیاهان (رازیانه، مریمگلی و بذرکتان) سبب کاهش معنیدار علائم ذهنی آتروفی واژن در زنان یائسه نسبت به کرم دارونما در هفته دوم (046/0=p)، چهارم (000/0>p) و هشتم (000/0>p) گردید.
<strong>نتیجهگیری:</strong> استفاده از کرم واژینال حاوی عصاره گیاهان (رازیانه، مریمگلی و بذر کتان) در مقایسه با کرم دارونما، نشانههای آتروفی واژن را در زنان یائسه کاهش میدهد، لذا استفاده از آن در زنان مبتلا به آتروفی واژن توصیه میگردد.Mashhad University of Medical Sciencesمجله زنان، مامایی و نازایی ایران1680-2993241120211222The effect of Salvia hydrangea and Mefenamic acid on postpartum pain; Randomized clinical trialتعیین اثر گل اروانه و مفنامیک اسید بر پسدرد زایمان؛ کارآزمایی بالینی تصادفی شده70781954110.22038/ijogi.2021.19541FAرضوان خیریدانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.0000-0002-5483-1913پدیده جنتی عطاییمربی گروه مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.0000-0001-7574-1581دکتر شمیم صحرانورداستادیار گروه داروسازی سنتی، دانشکده طب سنتی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.دکتر ملیحه نصیریاستادیار گروه آمار زیستی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.0000-0003-1496-7442دکتر نازیلا نجدیاستادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایرانJournal Article20210928<strong>Introduction</strong>: Postpartum pain is one of the common postpartum problems that has adverse consequences for both mother and infant. The side effects of chemical drugs have led to the tendency to use herbal medicines to reduce postpartum pain. This study was performed with aim to investigate the effect of Saliva hydrangea capsule on postpartum pain.
<strong>Methods</strong>: This double-blind randomized clinical trial study was performed in 2018 on 100 mothers that 2 hours had passed from their normal vaginal delivery and had severity of moderate to severe postpartum pain based on visual pain scale (VAS). The women were randomly assigned in two groups: Saliva hydrangea+mefenamic acid and placebo+mefenamic acid. The capsules were used every 6 hours. The intensity and duration of pain were recorded before and one hour after the intervention by VAS. Data were analyzed by SPSS software (version 21) and independent- t and paired t-test, Mann-Whitney U test and repeated measures. P<0.05 was considered statistically significant.
<strong>Results</strong>:After the end of the intervention, the mean of pain score in Saliva hydrangea group (0.32 ± 0.12) was significantly lower than placebo group (0.92 ± 3.60) (p <0.05). Pain relief time interval in the intervention group after the first dose (0.25 ± 1.36) and after the final dose (0.48 ± 1.30) significantly decreased compared to the placebo group after the first dose (0.81 ± 3.27) and after the final dose (0.88 ± 3.62) (p <0.05).
<strong>Conclusion</strong>: The combination of Saliva hydrangea and mefenamic acid is more effective on the severity of postpartum pain and the time required to relieve pain compared to mefenamic acid alone, and as a herbal drug can decrease the severity of postpartum pain.<strong>مقدمه: </strong>پسدرد، از مشکلات شایع بعد از زایمان است که پیامدهای نامطلوبی برای مادر و نوزاد دارد. عوارض داروهای شیمیایی موجب تمایل به مصرف داروهای گیاهی جهت کاهش پسدرد شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر کپسول گل اروانه بر پسدرد زایمان انجام شد.
<strong>روشکار: </strong>این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور در سال ۱۳۹۷ بر روی 100 مادر که 2 ساعت از زایمان طبیعی آنها گذشته بود و بر اساس مقیاس دیداری درد، شدت پسدرد متوسط تا شدید داشتند، انجام شد. زنان با تخصیص تصادفی در دو گروه مصرفکننده گل اروانه و مفنامیک اسید (مداخله) و دارونما و مفنامیک اسید (کنترل) قرار گرفتند. کپسولها هر 6 ساعت تا 24 ساعت مصرف شد. شدت و مدت درد قبل و 1 ساعت پس از هر بار مداخله توسط خطکش درد اندازهگیری شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمونهای تی مستقل، تی زوجی، منویتنی و تکرار متواتر انجام گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد.
<strong>یافتهها: </strong>پس از پایان مداخله میانگین نمره درد در گروه گل اروانه (12/0±32/0) نسبت به گروه دارونما (60/3±92/0) بهطور معناداری کمتر بود (05/0>p). فاصله زمانی تسکین درد در گروه مداخله پس از دوز اول (36/1±25/0) و دوز نهایی (30/1±48/0) نسبت به گروه دارونما پس از دوز اول (27/3±81/0) و دوز نهایی (62/3±88/0) بهطور معناداری کاهش یافته بود (05/0>p).
<strong>نتیجهگیری: </strong>ترکیب گل اروانه و مفنامیک اسید در مقایسه با مفنامیک اسید بهتنهایی بر شدت پسدرد زایمان و مدت زمان لازم برای تسکین درد مؤثرتر بوده و میتواند بهعنوان یک داروی گیاهی، شدت پسدرد زایمان را کاهش دهد.Mashhad University of Medical Sciencesمجله زنان، مامایی و نازایی ایران1680-2993241120211222The relationship between periodontitis and preeclampsia: A systematic reviewبررسی ارتباط پریودنتیت با پرهاکلامپسی: یک مرور سیستماتیک79861954310.22038/ijogi.2021.19543FAدکتر امیرحسین فتحیاستادیار گروه پروتزهای دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.0000-0003-2415-578Xدکتر المیرا فردیدکترای دندانپزشکی، دانشگاه آزاد تهران واحد پزشکی، تهران، ایران.دکتر اولدوز زمانی اهریاستادیار گروه بیماریهای دهان و دندان، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه اردبیل، اردبیل، ایران.دکتر میثاء نقدیپور میرصادقیاستادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.0000-0002-0950-3662فرزانه اورعیدانشجوی دوره تخصص پریودنتیت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران، تهران، ایران.0000-0001-0380-3021Journal Article20220115<strong>Introduction:</strong> For various reasons, such as the lack of focus on studies on the relationship between periodontitis and preeclampsia, as well as the small number of people who develop preeclampsia after periodontitis, scattered research has been conducted in different parts of the world. They are not collected regularly so that researchers can have the results together; therefore, this study was performed with aim to investigate the relationship between periodontitis and preeclampsia to assess the role of periodontitis as an independent factor in preeclampsia.<br /><strong>Methods: </strong>This systematic review study was performed in 2020 with searching for keywords of preeclampsia, periodontitis, periodontal, pregnancy complications, pregnancy outcomes, relationship and treatment (Based on Mesh) in databases of PubMed, Scopus, Google Scholar, SID, IranDoc, Web of Sciences, Science Direct, OVID and Springer without time limit among the published articles in Persian and English and their information was recorded in a checklist designed for this research.<br /><strong> </strong><strong>Results:</strong> Out of 759 articles found, only 9 (6 cohort articles and 3 clinical trial articles) were included in the study. Five cohort articles confirmed that periodontitis could lead to preeclampsia, and three clinical trial articles found no association between treatment of periodontitis and reduction of preeclampsia.<br /><strong>Conclusion:</strong> Periodontitis can be effective in preventing diseases during pregnancy; the role of this variable in preeclampsia has not been determined precisely, but the results of studies suggest that periodontitis may lead to preeclampsia; the results of this study should be used with caution.<strong>مقدمه:</strong> بهدلایل گوناگونی همچون عدم تمرکز مطالعات بر ارتباط بین پریودنتیت و پرهاکلامپسی و همچنین تعداد اندک افرادی که پس از ابتلاء به پریودنتیت به پرهاکلامپسی مبتلا میشوند، تحقیقات پراکندهای در قسمتهای مختلف دنیا انجام شده است که تابهحال در یک مطالعه منظم گردآوری نشدهاند تا محققان نتایج آن را بهصورت یکجا در اختیار داشته باشند؛ لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط پریودنتیت با پرهاکلامپسی انجام شد تا نقش پریودنتیت بهعنوان یک عامل مستقل بر پرهاکلامپسی بررسی شود.<br /><strong>روش</strong><strong></strong><strong>کار:</strong> این مطالعه مرور سیستماتیک در سال 1400 و با جستجوی کلیدواژههای پرهاکلامپسی، پریودنتیت، پریودنتال، عوارض بارداری، نتایج بارداری، پیامدهای بارداری، ارتباط و درمان (بر اساس Mesh) در پایگاههای دادههای PubMed، Scopus،Google Scholar ، SID، IranDoc، Web of Sciences، Science Direct، OVID و Springer بدون محدودیت زمانی در میان مطالعات چاپ شده به زبان فارسی و انگلیسی انجام شد و اطلاعات آنان در لیست طراحی شده برای این تحقیق ثبت شد.<br /><strong>یافته</strong><strong></strong><strong>ها:</strong> از مجموع 759 مقاله یافت شده، تنها 9 مقاله (6 مقاله کوهورت و 3 مقاله کارآزمایی بالینی) وارد مطالعه شدند. 5 مقاله کوهورت تأیید کردند که بیماری پریودنتیت میتواند منجر به پرهاکلامپسی شود و 3 مقاله کارآزمایی بالینی ارتباطی بین درمان پریودنتیت و کاهش پرهاکلامپسی نیافتند.<br /><strong>نتیجه</strong><strong></strong><strong>گیری:</strong> پریودنتیت میتواند در ابتلاء به بیماری های حین بارداری اثرگذار باشد؛ سهم اثر این متغیر در پرهاکلامپسی بهصورت دقیق مشخص نشد، اما نتایج مطالعات حاکی از آن است که ممکن است ابتلاء به پریودنتیت منجر به بروز پرهاکلامپسی گردد؛ نتایج این مطالعه باید با احتیاط استفاده شود.<br /><strong> </strong><br /> Mashhad University of Medical Sciencesمجله زنان، مامایی و نازایی ایران1680-2993241120211222Uterine artery embolization following venous arterial malformation after abortion; A case reportگزارش یک مورد آمبولیزاسیون شریان رحمی بهدنبال مالفورماسیون شریانی- وریدی پس از سقط87911954410.22038/ijogi.2021.19544FAزهرا براتیدانشجوی کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.0000-0001-6949-9872دکتر عظیم معتمدفراستادیار گروه رادیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.Journal Article20210928<strong>Introduction</strong><strong>:</strong> Uterine artery malformation is a rarely condition in late bleeding after a cesarean delivery or curettage in women at reproductive age. The patient may face severe and repeated vaginal bleeding that threatens her life. This report introduces a case of uterine artery embolization caused by an arteriovenous malformation (AVM) in a woman, eight weeks after spontaneous abortion.
<strong>Case presentation: </strong>The patient was a 35-year-old woman G1P1 referred to one of the hospitals of Ahvaz claiming severe vaginal bleeding. The patient had 8 weeks spontaneous abortion 40 days ago. AVM was diagnosed by Doppler ultrasonography. The patient underwent uterine artery embolization due to repeated bleeding and failure to control it, and also low parity.
<strong>Conclusion:</strong> It is crucial to diagnose vascular malformations at the initial stages in patients with abnormal uterine bleeding. Embolization is the first and best choice for women who wish to preserve their fertility.<strong>مقدمه:</strong> ناهنجاری شریان رحمی، یک وضعیت نادر در خونریزی دیررس پس از سزارین یا کورتاژ در زنان سنین باروری است. بیمار ممکن است دچار خونریزی شدید و مکرر واژینال شده که تهدیدکننده حیات او است. در این گزارش، یک مورد آمبولیزاسیون شریان رحمی بهدلیل مالفورماسیون شریان- ورید، در خانمی 8 هفته بعد از سقط خودبهخود معرفی میشود.
<strong>معرفی بیمار:</strong> بیمار خانم 35 ساله گراوید 2 و پارا 1 بود که با شکایت خونریزی به یکی از بیمارستانهای اهواز مراجعه کرد. بیمار 40 روز قبل سقط 8 هفته بارداری داشت. پس از انجام سونوگرافی، تشخیص ناهنجاری شریان رحمی داده شد. بهدلیل تکرار خونریزی و عدم کنترل آن و همچنین با توجه به پاریته پایین، آمبولیزاسیون شریان رحمی جهت بیمار انجام شد.
<strong>نتیجهگیری:</strong> تشخیص بدشکلیهای عروقی در مراحل ابتدایی در بیماران با خونریزی غیرطبیعی رحم مهم میباشد و برای زنانی که تمایل به حفظ باروری دارند، آمبولیزاسیون، اولین و بهترین گزینه درمان است.