Mashhad University of Medical Sciencesمجله زنان، مامایی و نازایی ایران1680-2993193220161022Effectiveness of well-being interventions on job satisfaction of midwives: a randomized clinical trialاثربخشی مداخلات بهزیستی بر رضایت شغلی ماماها: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده111799310.22038/ijogi.2016.7993FAفاطمه شقاقیدانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.زهرا عابدیانمربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.0000-0003-1948-145Xمحمد فروهردانشجوی دکترای مدیریت آموزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.نگار اصغری پوراستادیار گروه روانشناسی، مرکز تحقیقات روانپزشکی و علوم رفتاری، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران.0000-0003-3446-8181حبیب الله اسماعیلیبهداشتی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.0000-0003-4139-546xJournal Article20160806Introduction: Job satisfaction is one of the most important factors related to human capital, which plays a significant role in individual and organizational outcomes. Midwives play a key role as an effective component of health care system to provide midwifery services into two vulnerable groups of society: mothers and children. So, this study was performed with aim to determine the effectiveness of well-being interventions on midwives' job satisfaction. <br />Methods: This randomized clinical trial was conducted in 2015 on 60 midwives working at health centers in Mashhad. Research units were randomly assigned to two groups: control and intervention. Intervention including Seligman Well-Being Education was performed once a week for eight weeks, each session lasting 2 hours. They were asked to fulfill the following questionnaires before and after the intervention: Minnesota Satisfaction Questionnaire, Oxford Happiness Questionnaire (1989), Ryff Scale Psychological Well-Being(RSPWB 1995). Data were analyzed using statistical SPSS software (version 19) and Independent T-Test, Paired T-Test, Mann-Whitney, Wilcoxon and Chi-Square. <br />Results: Job satisfaction mean scores of midwives were significantly different (P=0.008) in the beginning of the study (62.78 ± 11.14) and at the end of the study (78.82 ± 14.28) after the intervention. Also, there was a significant difference between two groups (control and intervention) in terms of job satisfaction after the intervention (P<0.001). <br />Conclusion: Well-Being intervention is effective on job satisfaction of midwives.مقدمه: رضایت شغلی از جمله نگرشهای مهم شغلی است که نقش قابل ملاحظهای در کارایی سازمان دارد. با توجه به نقش کلیدی ماماها به عنوان یکی از اجزای مؤثر سیستم بهداشتی برای ارائه خدمات مامایی به دو قشر آسیبپذیر جامعه یعنی مادران و کودکان، مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر بخشی مداخلات بهزیستی بر رضایت شغلی ماماها انجام شد.<br /> روشکار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 1394 بر روی 60 مامای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی شهر مشهد انجام شد. واحدهای پژوهش به دو گروه مداخله و کنترل به روش تصادفی تقسیم شدند. مداخلات شامل آموزش بهزیستی سلیگمن همراه با ارائه تکالیف خانگی طی 8 جلسه 2 ساعته به صورت هفتگی انجام شد. قبل و بعد از مداخلات، پرسشنامههای رضایت شغلی مینهسوتا (MSQ)، شادی آکسفورد آرگایل (1989) و بهزیستی روانشناختی ریف (1995) تکمیل شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 19) و آزمونهای تیمستقل، تی زوجی، منویتنی، ویلکاکسون و کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد.<br /> یافتهها: میانگین نمره رضایت شغلی ماماها ابتدای مطالعه 14/11±78/62 و در انتهای مطالعه بعد از مداخلات 28/14±82/78 بود که تفاوت معنیداری داشت (008/0=p). همچنین میانگین نمره رضایت شغلی ماماها در انتهای مطالعه در دو گروه مداخله و کنترل تفاوت معنیداری داشت (001/0>p).<br /> نتیجهگیری: مداخلات بهزیستی در ارتقای رضایت شغلی ماماها اثربخش است. Mashhad University of Medical Sciencesمجله زنان، مامایی و نازایی ایران1680-2993193220161022Effect of iron deficiency anemia in pregnancy on post partum depression:
A review articleتأثیر آنمی دوران بارداری بر افسردگی پس از زایمان: یک مطالعه مروری1219799410.22038/ijogi.2016.7994FAصبورا صاحبیدانشجوی کارشناسی مامایی، گروه مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، مشهد، ایران.طاهره فتحی نجفیدانشجوی دکترای بهداشت باروری، گروه مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، مشهد، ایران.نرجس بحریدانشجوی دکترای تخصصی بهداشت باروری، گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران.0000-0002-1877-2573Journal Article20160808Introduction: Anemia is defined by hemoglobin less than 13g/dl for men and less than for non-pregnant women and less than 11g/dl in pregnancy period. Behavioral and emotional instability and depression are also other complications of anemia which can affect on the success of postpartum breastfeeding. This review article was performed with aim to determine the effect of anemia on post-partum depression. <br />Methods: In this review article, the articles which were searched in Pubmed, Google scholar, SID and Magiran databases from 2000 -2015 were evaluated. The used keywords were “depression”, “anemia”, “Iron deficiency” which were connected by “and”. Finally, 8 articles were selected for evaluation. <br />Results: There was a significant relationship between hemoglobin, Transferrin saturation and mean cell volume and cognition variables in post-partum period that can lead to postpartum depression. <br />Conclusion: Anemia can create somehow of depression after delivery and leads to no attention to her maternal roles. So it seems that through diagnostic and treatment protocols, we can mothers’ health level.مقدمه: کمخونی یا آنمی به کاهش هموگلوبین خون کمتر از 13 گرم در دسیلیتر در مردان، کمتر از 12 گرم در دسیلیتر در زنان غیر باردار و کمتر از 11 گرم در دسیلیتر در زنان باردار اطلاق میشود. بیثباتی رفتاری و عاطفی و افسردگی نیز از دیگر عوارض کمخونی به شمار میرود که میتواند در دوران پس از زایمان بر موفقیت شیردهی تأثیرگذار باشد. مطالعه مروری حاضر با هدف بررسی تأثیر کمخونی فقرآهن مادران در دوران بارداری بر افسردگی پس از زایمان انجام شد.<br /> روشکار: در این مطالعه مروری ابتدا جستجوی مقالات ثبت شده در پایگاههای الکترونیکی pubmed،google scholar، magiran و SIDدر طی سالهای 2015-2000 مورد بررسی قرار گرفتند. در جمعآوری مقالات از کلمات کلیدی "anemia"، "Depression"، "Iron deficiency" و با استفاده از کلمه ربط AND استفاده شد. تعداد 8 مقاله مورد ارزیابی قرار گرفت.<br /> یافتهها: بین متغیرهای خونی مانند هموگلوبین، متوسط حجم گلبولی و اشباع ترانسفرین و متغیرهای شناختی و رفتاری در زمان پس از زایمان ارتباط معناداری وجود داشت کهاین امر میتواند زمینهساز افسردگی بعد از زایمان باشد.<br /> نتیجهگیری: کمخونی میتواند منجر به ایجاد درجاتی از افسردگی در مادر شده که وی را در معرض عدم توجه به وظایف و نقش مادرانه پس از زایمان قرار دهد. لذا باید با تدوین پروتکلهای تشخیصی و درمانی در جهت ارتقاء سطح سلامت و بهداشت مادران گام برداشت.Mashhad University of Medical Sciencesمجله زنان، مامایی و نازایی ایران1680-2993193220161022Thrombotic thrombocytopenic purpura and pregnancy and the outcomes of the next pregnancy: a case reportپورپورای ترومبوسیتوپنیک ترومبوتیک حاملگی و پیامدهای بارداری بعدی: گزارش یک مورد2024799510.22038/ijogi.2016.7995FAملیحه امیریاندانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.نیره قمیاندانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.0000-0001-6682-4182افروز آزاددستیار تخصصی گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.آسیه ملکیدستیار تخصصی گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.0000-0002-5603-570xJournal Article20160810Introduction: Thrombotic Thrombocytopenic purpura (TTP) is a life-threatening disease with high prevalence of 5% in pregnancy which causes Thrombocytopenia. Since pregnancy is a known trigger of TTP attacks, pregnant women are at risk of recurrence. Prompt diagnosis and treatment before 20 weeks gestation is important and is associated with positive outcomes. In this study, a pregnant woman with TTP in her second and third pregnancies is introduced. This study was performed with aim to introduce the patient and review the most recent management and treatment of TTP in pregnancy and prenatal counseling in patients who have a history of TTP. <br />Case presentation: The patient is a 28-years-old woman (g3p1d1ab1). Her first pregnancy was ended with spontaneous abortion at 6 weeks and in second pregnancy, she had a cesarean section at 28 weeks gestation due to HELLP syndrome and eclampsia. After the surgery with diagnosis of TTP, plasmapheresis was performed. In current pregnancy at 36 weeks gestation, cesarean section was performed with primary diagnosis of HELLP syndrome; due to a drop in platelet count after surgery and observation of schistocytosis in peripheral blood smear, with diagnosis of TTP, daily plasmapheresis was done until the platelet count achieved above 100000 and the patient was discharged with good general condition. <br />Conclusion: Since pregnancy is a known trigger of TTP episodes, follow-up of patients with TTP in next pregnancy and control of 13 factor and differentiating of congenital and acquired disease is essential; thus the risk of recurrence of maternal and fetal complications are greatly reduced.مقدمه: پورپورای ترومبوسیتوپنیک ترومبوتیک (TTP) یک بیماری تهدید کننده حیات، با شیوع بالای 5% در حاملگی میباشد که باعث ترومبوسیتوپنی میشود. از آنجا که حاملگی یک محرک شناخته شده TTP است، زنان باردار در معرض خطر عود هستند. تشخیص سریع و درمان بیماری قبل از هفته 20 بارداری اهمیت دارد و با پیامدهای مثبت بارداری همراه است. در این مقاله زن بارداری با ابتلاء به TTP در حاملگی دوم و سوم معرفی میشود. این مطالعه با هدف معرفی بیمار، مروری بر جدیدترین بررسیهای لازم و درمان بیماران TTP در حاملگی و نحوه کنترل و مشاورههای قبل از بارداری در بیماران دارای سابقه TTP انجام شد.<br /> معرفی بیمار: بیمار خانم 28 ساله G3p<sub>1</sub>d<sub>1</sub>ab<sub>1</sub> که حاملگی اول بیمار سقط 6 هفته خود بخودی بوده و در حاملگی دوم در هفته 28 بارداری با تشخیص سندرم HELLP و اکلامپسی سزارین شده است. بیمار بعد از عمل به دنبال مسجل شدن تشخیص TTP تحت پلاسمافرز قرار گرفته بود. در حاملگی فعلی در سن 36 هفته بارداری با تشخیص اولیه HELLP سزارین شد و بعد از عمل با توجه به افت پلاکت و رؤیت شیستوسیت در لام خون محیطی و تشخیص TTP، پلاسمافرز روزانه تا زمان رسیدن پلاکت به بالای 100 هزار انجام و بیمار با حال عمومیخوب ترخیص شد.<br /> نتیجهگیری: از آنجا که حاملگی یکی از مهمترین عوامل محرک عود TTP است، پیگیری بیماران با سابقه TTP در بارداری بعدی و کنترل فاکتور ادامز 13 و افتراق نوع مادرزادی و اکتسابی بیماری ضروری است و با شروع درمان خطر عود و عوارض مادری و جنینی بسیار کاهش مییابد.<br />