2024-03-29T04:14:20Z
https://ijogi.mums.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=704
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1394
18
158
ارزش تشخیصی شمارش اجسام لاملار (LBC) در مایع آمنیوتیک در تشخیص ابتلا به سندرم دیسترس تنفسی نوزادان (RDS) در ختم حاملگی در هفته های40-28
مرضیه
لطفعلی زاده
نیره
قمیان
عطیه
کلاته
مقدمه: سندرم دیسترس تنفسی از علل شایع مرگ و میر دوره نوزادی است و علت آن عدم وجود مقدار کافی سورفاکتانت در بافت ریه جنین می باشد. چندین روش آزمایشگاهی برای تعیین بلوغ ریه جنین وجود دارد. هدف از این مطالعه، انجام تست شمارش اجسام لاملار جهت پیشگویی رسیدگی ریه جنین و ابتلا به سندرم دیسترس تنفسی در ریه نوزادان نارس می باشد. روش کار: مطالعه کاربردی حاضر از نوع بررسی مقطعی است که به مدت 6 ماه در سال 1392 بر روی 91 نوزاد با سن حاملگی40-28 هفته انجام گردید. برای انجام این مطالعه تست شمارش اجسام لاملار بر روی تمام نوزادان مورد بررسی انجام شد. شمارش اجسام لاملار نیز با استفاده از شمارشگر سلولی مدل Sysmex مدلKX-21 صورت گرفت. از منحنی ROC نیز برای تحلیل نتایج استفاده شد. نتایج: از 91 مورد، 14 نمونه (4/15%) دارای دیسترس تنفسی بودند. رابطه معنی داری بین شیوع دیسترس تنفسی با سن حاملگی (01/0=P)، جنسیت (05/0=P) و وزن نوزادان (01/0=P) وجود داشت. بهترین نقطه برش در مطالعه ما برای شمارش اجسام لاملار کمتر یا مساوی با 22500 بود. همچنین مقادیر حساسیت، ویژگی، گزارش اخباری مثبت و گزارش اخباری منفی به ترتیب برابر با 7/94%، 100%، 100% و 7/94%، بدست آمد. نتیجه گیری: شمارش اجسام لاملار، تستی مناسب جهت غربالگری از نظر بررسی بلوغ ریه جنین می باشد و حساسیت و ویژگی مناسبی از نظر تشخیص میزان دیسترس تنفسی دارد.
اجسام لاملار
سندرم دیسترس تنفسی
سورفاکتانت
نوزاد
2015
07
23
1
8
https://ijogi.mums.ac.ir/article_4799_1cf44ec44d993f46e648eb3cf6901583.pdf
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1394
18
158
مقایسه تاثیر تیپینگ و تمرین درمانی بر ناتوانی عملکردی و لوردوز کمری در سه ماهه دوم بارداری
شهلا
نورانی
سعیده
ریگی یوسف آبادی
امین
اظهری
محمد تقی
شاکری
مقدمه: تغییرات وضعیت بدنی زنان باردار از عوامل بروز لوردوز کمری در ستون مهره ها و ناتوانی ناشی از آن است. یکی از راه های کاهش آن، انجام حرکات ورزشی است. نواربندی (تیپینگ) نیز از روش های درمانی جدید می باشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تأثیر تیپینگ و تمرین بر ناتوانی عملکردی و لوردوز کمری در سه ماهه دوم بارداری انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1393 بر روی 90 زن باردار 24-16 هفته بارداری که جهت دریافت خدمات به مراکز بهداشتی درمانی منتخب شهر مشهد مراجعه کردند، انجام شد. این مطالعه به صورت سه گروهه (تمرین، تیپینگ، کنترل) و به مدت شش هفته صورت گرفت. در گروه تمرین تمرینات کششی و تقویتی یک روز در میان، روزی دو بار به مدت 15 دقیقه انجام شد و در گروه تیپینگ، تیپ بر روی عضلات دو طرف ستون فقرات به موازات T12- L5 و یک نوار بر روی قسمت تحتانی تعبیه شد. جهت سنجش ناتوانی از مقیاس ناتوانی عملکردی اسوستری و جهت اندازه گیری قوس کمر از خط کش منعطف استفاده شد. تحلیل و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس دو طرفه با اندازه های تکراری، آنالیز واریانس یک طرفه و تی زوجی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در گروه تمرین و تیپینگ، ناتوانی عملکردی پس از شش هفته کاهش معنیداری داشت (001/0>p)، اما تغییرات در گروه کنترل معنیدار نبود (072/0=p). در گروه تمرین، لوردوز بعد از شش هفته کاهش معنی داری داشت (002/0>p) ولی این تغییرات در گروه تیپینگ (776/0=p) و کنترل (586/0=p) معنیدار نبود. نتیجه گیری: تمرین و تیپینگ به یک اندازه ناتوانی عملکردی را در زنان باردار کاهش میدهد و از تمرینات میتوان در کاهش لوردوز کمری استفاده شود.
بارداری
تمرین
تیپینگ
لوردوز کمری
ناتوانی عملکردی
2015
07
23
9
18
https://ijogi.mums.ac.ir/article_4800_4a37971634a0eab9b06a8237290d8625.pdf
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1394
18
158
بررسی اثر بخشی ماساژ بر روی درد زایمان و مدت لیبر: مرور سیستماتیک
ژیلا
گنجی
زهرا
جعفری
افسانه
کرامت
مقدمه: ماساژ به عنوان یکی از روشهای غیردارویی تسکین درد مطرح می باشد، ولی اثربخشی ماساژ در مداخلات مامایی مشخص نیست. مطالعه مرور سیستماتیک حاضر با هدف بررسی اثربخشی ماساژ در کاهش درد زایمان و مدت لیبر بر اساس مرور نظاممند مطالعات کارآزمایی بالینی انجام شد. روش کار: در این مطالعه مرور سیستماتیک تمام مطالعات کارآزمایی و پایلوت منتشر شده در دنیا به زبان فارسی و انگلیسی و تمام مقالات منتشر شده از سال 1990 تا 15 ژوئن 2015 مورد بررسی قرار گرفتند. در جستجوی مقالات از منابع اطلاعاتی PubMed، Cochrane، Google scholar، Scopus، Iran Medex، Sid، Sciencedirect استفاده شد. کلید واژههای مورد استفاده شامل ماساژ و درد زایمان، ماساژ و بارداری، لمس و درد زایمان، طب مکمل و درد زایمان بود. برای استخراج دادهها دو پژوهشگر به طور همزمان جستجوی مقالات را انجام دادند. جهت افزایش اعتبار و پایایی مطالعه، دو نفر کیفیت مقالات را به طور جداگانه مورد ارزیابی قرار دادند و جهت ارزیابی مقالات از معیار جداد استفاده شد. یافته ها: در این مطالعه 18 کارآزمایی بالینی بررسی شدند. بعد از بررسی 7 مطالعه براساس معیار جداد نمره 3 و بیشتر گرفتند و بقیه از مطالعه خارج شدند. در این مطالعه شدت درد در گروه مداخله کمتر از گروه کنترل بود و در دو مطالعه نیز مدت لیبر کمتر از گروه کنترل بود. نتیجهگیری: این مطالعه شواهد قابل اعتباری را برای ماساژ در کاهش درد زایمان نشان داد. بنابراین جهت کاهش درد زایمان در لیبر میتوان از ماساژ استفاده کرد، ولی برای استفاده از این روش به منظور کاهش مدت لیبر مطالعات به تعداد کافی و با کیفیت بالا وجود نداشت و مطالعات انجام شده از نظر تورش در حد متوسط و بالایی قرار داشت. بنابراین ماساژ برای استفاده در بالین جهت کاهش مدت لیبر در این زمینه توصیه نمیشود.
درد زایمان
کارآزمایی بالینی
ماساژ
مدت لیبر
2015
07
23
19
27
https://ijogi.mums.ac.ir/article_4803_8eab54e7fab8810d03ca215e5b6e7606.pdf