2024-03-28T15:16:51Z
https://ijogi.mums.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=315
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1392
16
62
بررسی علل و روش های درمانی مختلف در خونریزی های شدید بعد از زایمان در 2 بیمارستان دانشگاهی مشهد
مرضیه
لطفعلی زاده
عطیه
منصوری
مهسا
منصوری
نیره
قمیان
مقدمه: خونریزی های بعد از زایمان، یکی از دلایل عمده مرگ و میر و عوارض مادری می باشد که در صورت شناخت عوامل مستعد کننده آن و در صورت پیش بینی احتمال خونریزی، آمادگی قبلی و انجام مداخله طبی و جراحی صحیح و به موقع، می توان به میزان زیادی، مرگ و میر و عوارض مادری را کاهش داد. مطالعه حاضر با هدف بررسی علل خونریزی و روش های مختلف درمانی جهت خونریزی بعد از زایمان انجام شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی تحلیلی و گذشته نگر، پرونده تمام بیماران زایمان کرده در 2 بیمارستان دانشگاهی مشهد در سال 89-1388 مورد بررسی قرار گرفت و زنانی که نیاز به تزریق خون و یا رزرو حداقل 2 واحد خون داشتند، وارد مطالعه شدند. سپس علل و عوامل مستعد کننده خونریزی، روش زایمان و روش های درمانی کنترل خونریزی و عوارض مادری مورد بررسی قرار گرفت. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 14) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافتهها: از مجموع 21181 مورد زایمان، 248 نفر (8/11%) به رزرو و یا تزریق خون نیاز داشتند. علت خونریزی 138 نفر (6/55%) از افراد به دلیل آتونی، 66 نفر (6/26%) رزیدو، 42 نفر (9/16%) پارگی ژنیتال و 2 نفر (8/0%) به دلیل میوم بود. روش ختم بارداری در 66 نفر (48%) از افراد به روش سزارین و در 71 نفر (52%) به روش زایمان طبیعی بود. روش های درمانی استفاده شده بیشتر به صورت طبی و به صورت تجویز اکسی توسین، مترژن، میزوپرستول، ماساژ دو دستی و روزیون بود و تنها 1 بیمار به استفاده از 10 روش طبی و جراحی جهت کنترل خونریزی نیاز داشت. هیچ موردی از مرگ مادری به علت خونریزی شدید مشاهده نشد. نتیجهگیری: روش های طبی و جراحی مختلفی برای کنترل خونریزی بعد از زایمان وجود دارد و در صورتی که اقدامات صحیح و به موقع انجام شود، نیاز به روش های تهاجمی، عوارض و مرگ و میر مادر کاهش می یابد.
ترانسفوزیون خون
خونریزی بعد از زایمان
درمان
2013
07
23
1
5
https://ijogi.mums.ac.ir/article_1715_bd5b6a454da419d1ade3f64bcedc9792.pdf
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1392
16
62
تأثیر سرکلاژ دهانه رحم در پیشگیری از زایمان زودرس در بارداری دوقلویی
شهلا
یزدانی
مهتاب
زینال زاده
زینت السادات
بوذری
سارا
حبیبی
مریم
مرادی
مقدمه: میزان بروز بارداری چندقلویی در دو دهه اخیر افزایش یافته است. میزان زایمان زودرس در بارداری دوقلویی، 7 برابر بیشتر از زایمان های تک قلویی است. با توجه به انجام سرکلاژ در برخی مراکز به صورت پروفیلاکسی جهت جلوگیری از زایمان زودرس، مطالعه حاضر با هدف مقایسه نتایج بارداری های دوقلویی در افراد سرکلاژ شده و نشده انجام شد. روشکار: این مطالعه مورد- شاهدی در سال 90-1388 بر روی 115 زن با بارداری دوقلویی با سن بارداری 40-20 هفته مراجعه کننده به مرکز آیت الله روحانی بابل، انجام شد. افراد در دو گروه سرکلاژ شده به روش مک دونالد (35 نفر) و بدون سرکلاژ (80 نفر) قرار گرفتند. اطلاعات فردی و بالینی افراد در پرسشنامه های مربوطه ثبت شد. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 18) و آزمون های تی، کای اسکوئر و تست دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافتهها: میانگین سن بارداری در زمان ختم زایمان در گروه سرکلاژ نشده 65/3 ±36/34 هفته و در گروه سرکلاژ شده 05/5 ±11/34 هفته بود که دو گروه از این نظر اختلاف معنی داری نداشتند (794/0=p). 52 نفر (65%) در گروه سرکلاژ نشده و 20 نفر (1/57%) در گروه سرکلاژ شده، زایمان زودرس کمتر از هفته 37 بارداری بودند که بین دو گروه اختلاف معنی داری وجود نداشت (089/0=p). در این مطالعه، پیامدهای مادری و نوزادی در دو گروه نیز مورد بررسی قرار گرفت و دو گروه از این نظر، اختلاف آماری معنی داری نداشتند (514/0=p). نتیجهگیری: سرکلاژ دهانه رحم نمی تواند تأثیری در افزایش سن بارداری، جلوگیری از زایمان زودرس و عوارض مربوط به نارس بودن در بارداری دوقلویی داشته باشد.
بارداری دوقلویی
زایمان زودرس
سرکلاژ دهانه رحم
2013
07
23
6
10
https://ijogi.mums.ac.ir/article_1717_95f0f1a439da986bfa95cf553469dd65.pdf
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1392
16
62
راهنمای بالینی مدیریت بیماران با خونریزی پس از زایمان
فاطمه
تارا
رزیتا
داودی
نفیسه
ثقفی
معصومه
میرتیموری
هاله
قوشخانه ئی
آزاده
سلطانی فر
مریم
صالحی
سلمه
دادگر
فاطمه
عبداللهی
منیره
دباغ
عالم تاج
صمصامی
زهرا
علامه
گلناز
صبوری
مقدمه: پیچیدگی روند تشخیص و درمان و مشکلات موجود در زمینه مدیریت درمان خونریزی پس از زایمان و عدم وجود یک راهنمای بالینی واحد در این زمینه، منجر به تدوین راهنمای بالینی جامع و بومی به منظور کاهش مرگ و میر و افزایش پیش آگهی شد. روشکار: ابتدا تمام منابع راهنماهای بالینی بین المللی در موضوع خونریزی پس از زایمان جستجو شد. پس از بررسی کیفیت و نقد راهنماهای بالینی بر پایه سیستم امتیازدهیAgree ، سه راهنمای مناسب با عنوان های راهنمای بالینی مدیریت خونریزی بعد از زایمان کالج رویال متخصصین زنان و مامایی، سازمان جهانی بهداشت و راهنمای بالینی ایرلند انتخاب شدند. به منظور بومی سازی، جداولی طراحی شد که در آنها، توصیه های سه راهنمای بالینی منتخب در قالب سؤالات بالینی استخراج شد. شواهد پشتیبان هر توصیه بر اساس رفرنس ذکر شده در راهنمای بالینی مشخص شد و مقالات از نظر پیامدهای اولیه مورد مقایسه قرار گرفتند. هزینه مداخلات و عوارض جانبی و مزیت بالینی نیز مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت راهنمای بومی، پس از جمع بندی، قضاوت و اجماع اعضاء پانل تخصصی و در غالب مرور مقالات، همراه با شواهد و توصیه ها تدوین شد. یافتهها: نتایج حاصل از بررسی های انجام شده در قالب توصیه های بالینی ارائه شد. به عنوان مثال: پروفیلاکسی با اکسی توسیک ها در مدیریت مرحله سوم زایمان برای همه باید انجام شود و این تجویز خطر ایجاد خونریزی اولیه پس از زایمان را 60 درصد کاهش می دهد.
بومی سازی
توصیه های بالینی
خونریزی پس از زایمان
2013
07
23
11
17
https://ijogi.mums.ac.ir/article_1719_64d7b7b04b18b8e9866b2dbec21f1cf3.pdf