2024-03-29T15:00:51Z
https://ijogi.mums.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=309
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1392
16
58
مقایسه اثر برداشتن لایه ای از جلد و زیر جلد در محل برش جراحی در جراحی های متداول و کاهش میزان عفونت و باز شدن زخم های جراحی در بیماران پرخطر جراحی های زنان و مامایی
نازلی
نوالی
پروین
باستانی
بهناز
نجف نژاد
فاطمه
ملاح
مقدمه: عفونت زخم، یک عفونت باکتریال در محل برش جراحی است که در 1/7-2/1 درصد جراحیها و 15-3 درصد سزارینها رخ می دهد. جهت پیشگیری از عفونت، روش های مختلفی پیشنهاد شده است که از آن جمله میتوان به مصرف آنتیبیوتیک پروفیلاکسی قبل از عمل و تکنیک صحیح جراحی اشاره کرد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه برش لایهای از جلد و زیر جلد در هنگام ترمیم جدار شکم به دنبال عمل جراحی در کاهش میزان عفونت زخم انجام شد.
روشکار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده در سال 1391 بر روی 740 بیمار داوطلب انواع جراحیهای زنان و سزارین که در خطر بالای عفونت زخم بودند، در مرکز آموزشی درمانی الزهرا و طالقانی تبریز انجام شد. بیماران به دو گروه تقسیم شدند و در یک گروه، ترمیم محل برش جراحی به صورت متداول انجام شد و در گروه دوم، لایهای از جلد و زیر جلد در محل برش، برداشته شد. یافتههای بالینی عفونت زخم طی 10 روز پس از جراحی، بررسی و مقایسه شدند. دادهها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 17) و آزمونهای تی، کای اسکوئر و آزمون دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافتهها: دو گروه مداخله و شاهد از نظر متغیرهای قبل از عمل شامل سن، وزن، قد و توزیع فراوانی عوامل خطر عفونت زخم، تفاوت آماری معنیداری نداشتند (05/0<p). در گروه مداخله، 28 نفر (4/7%) و در گروه شاهد، 45 نفر (1/12%) از افراد به عفونت زخم مبتلا بودند، که این اختلاف از لحاظ آماری معنیدار بود (04/0=p). از بین عوامل خطر عفونت زخم، مداخله مورد نظر تنها در گروه بیماران چاق نسبت به گروه شاهد تفاوت آماری معنیداری در کاهش میزان عفونت زخم ایجاد کرد (05/0>p).
نتیجهگیری: برش لایهای از جلد و زیر جلد در محل برش جراحی در هنگام ترمیم جدار به دنبال جراحیهای زنان و مامایی توانست به وضوح میزان عفونت زخم را به ویژه در حضور عامل خطر چاقی کاهش دهد.
باز شدن زخم
برش جراحی
عفونت زخم
2013
06
22
1
7
https://ijogi.mums.ac.ir/article_1469_db7643b572aeac6f6d2b4b20bf2cebbf.pdf
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1392
16
58
ارتباط هوش معنوی با تاب آوری در برابر استرس و ترجیح روش زایمان در بین زنان باردار
آناهیتا
خدابخشی کولائی
صدیقه
حیدری
ابوالقاسم
خوش کنش
محمود
حیدری
مقدمه: زایمان، یکی از تأثیرگذارترین تغییرات در زندگی زنان است. این تغییر، نه تنها برای زنان تجربه ای فراموش نشدنی است، بلکه با توجه به اهمیت آن، نوع زایمان در شکل گیری اثرات روان شناختی و جسمانی زنان بسیار مؤثر می باشد. دو مقوله روان شناختی هوش معنوی و تاب آوری در برابر استرس، می تواند بر ترجیح نوع زایمان تأثیرگذار باشند لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه هوش معنوی زنان باردار با تاب آوری در برابر استرس و ترجیح روش زایمان آنها انجام شد.
روشکار: این مطالعه توصیفی و همبستگی در سال 1391 بر روی 211 زن باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر تهران انجام شد. نمونه گیری به روش تصادفی خوشه ای بود. گردآوری اطلاعات از طریق پرسشنامه های تاب آوری در برابر استرس کونور- دیویدسون، هوش معنوی کینگ و یک پرسشنامه جمعیت شناختی محقق ساخته انجام شد. داده ها از طریق محاسبه ضرایب همبستگی پیرسون، رگرسیون همزمان و کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافتهها: تاب آوری در برابر استرس زنان باردار با تمام مؤلفه های هوش معنوی ارتباط معنی داری داشت (001/0>p). ترجیح روش زایمان نیز با دو مؤلفه هوش معنوی؛ یعنی تفکر انتقادی وجودی و تولید معنای شخصی، ارتباط معناداری داشت (05/0>p). بین ویژگی های جمعیت شناختی با تاب آوری و ترجیح روش زایمان ارتباط معناداری وجود نداشت (05/0=p).
نتیجهگیری: ایجاد معنای شخصی در زندگی، با تحمل درد و فشار همراه است. افرادی که تمایل به زایمان طبیعی دارند، مفهوم درد را به معنای ارزشمندی و تحمل آن را به عنوان فردی که می تواند در برابر سختی ها تاب آور باشد، می پذیرند. به نظر می رسد که ارتقاء هوش معنوی می تواند باعث افزایش تاب آوری زنان در دوران بارداری و ترجیح زایمان طبیعی شود.
تاب آوری
زایمان
زن باردار
هوش معنوی
2013
06
22
8
15
https://ijogi.mums.ac.ir/article_1470_8f906095220f25cbae5d7892cc04cad8.pdf
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1392
16
58
رابطه بین نگرش نسبت به روش های کمک باروری نوین و شاخص های جمعیت شناختی
فریبا
شکیبا
منوچهر
ازخوش
بهروز
دولتشاهی
سید
جلال یونسی
مریم
افتخار
مقدمه: امروزه با پیشرفت علم پزشکی، امکان باروری برای بسیاری از زوجین فراهم شده است ولی با توجه به ویژگی های این روش های درمانی و چالش های پیش روی آن، پذیرش آنها به عوامل متعددی بستگی دارد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه بین ویژگیهای جمعیت شناختی افراد نابارور با نگرش آنها نسبت به روشهای نوین کمک باروری انجام شد.
روشکار: این مطالعه همبستگی توصیفی در تابستان سال 1391 بر روی 250 زن و مرد نابارور مراجعه کننده به مرکز تحقیقاتی درمانی ناباروری استان یزد انجام شد. افراد به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. اطلاعات توسط پرسشنامه دو قسمتی که حاوی مشخصات فردی و عبارات نگرشی بود، گردآوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 18) و آزمون های تی مستقل، آنوا و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافتهها: بین طول مدت ازدواج (01/0=p)، مدت زمان ناباروری (001/0=p)، سن (04/0=p) و میزان درآمد ماهیانه (004/0=p) با نگرش افراد نسبت به روش های کمک باروری نوین ارتباط آماری معنی داری وجود داشت، ولی بین جنسیت، سطح تحصیلات و نوع سکونت با نگرش افراد نسبت به روش های کمک باروری تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0<p).
نتیجهگیری: طولانی شدن مدت زمان ازدواج، مدت زمان ناباروری، افزایش سن و وضعیت اقتصادی مناسب، نگرش زنان و مردان نابارور نسبت به روش های کمک باروری را تحت تأثیر قرار می دهد.
جمعیت شناختی
روش های کمک باروری
ناباروری
نگرش
2013
06
22
16
23
https://ijogi.mums.ac.ir/article_1471_2b9ba5e438a0cd23743f2c7ee67e3012.pdf