2024-03-28T14:40:48Z
https://ijogi.mums.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=1113
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1395
19
30
ارتباط بین شاخص تودهبدنی مادر با وزن هنگام تولد نوزاد و برخی پیامدهای بارداری
حمیدرضا
بهرامی طاقانکی
میترا
هاشمیان
مرضیه
لطفعلیزاده
محمدرضا
نورس
مقدمه: بر اساس نتایج مطالعات، زیاد و یا کم بودن وزن مادر قبل از بارداری با عوارض بارداری و نوزادی همراه است. وزن هنگام تولد نوزاد یکی از مهمترین شاخصهای رشد در نوزادان است، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین شاخص تودهبدنی مادر در ابتدای بارداری با برخی پیامدهای بارداری و وزن هنگام تولد انجام شد. روشکار: این مطالعه مقطعی در سال 1392 بر روی 1642 زن باردار مراجعهکننده برای زایمان به بیمارستانها و زایشگاههای 21 شهرستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. اطلاعات مادر و نوزاد با استفاده از پرسشنامه و پرونده بیمارستانی جمعآوری شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 19) و آزمونهای کای دو و من ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد. یافتهها: شاخص تودهبدنی ابتدای بارداری نشان د اد که 119 مادر (6/5%) کاهش وزن، 942 مادر (5/44%) طبیعی، 426 مادر (1/20%) اضافه وزن و 155 مادر (3/7%) چاق بود بودند. میانگین شاخص تودهبدنی افراد 2/4±9/23 با حداقل 49/13 و حداکثر 06/39 کیلوگرم بر متر مربع بود. وزن هنگام تولد نوزاد بهطور معناداری تحت تأثیر شاخص تودهبدنی مادر در ابتدای بارداری بود. فراوانی ماکروزومی نوزاد در مادرهای چاق بهطور معناداری بیشتر بود، همچنین با افزایش شاخص تودهبدنی مادر در ابتدای بارداری، مردهزایی و سزارین افزایش داشت (05/0p<). زایمان زودرس در مادران چاق و لاغر بیشتر بود. پرهاکلامپسی در مادران با شاخص تودهبدنی غیرطبیعی بیش از مادران با وزن طبیعی بود (05/0p≤). نتیجهگیری: غیر طبیعی بودن شاخص تودهبدنی مادر میتواند منجر به بروز عوارضی در مادر و جنین شود. بنابراین ارزیابی وزن و شاخص تودهبدنی مادر قبل از بارداری و در اولین مراجعه مادر و ارائه آموزش و مشاوره تغذیهای و مراقبتهای لازم، میتواند در پیشگیری از عوارض ناگوار و تأمین سلامت مادر و نوزاد نقش مهمی را ایفا کند.
پیامدهای بارداری مداخله
شاخص تودهبدنی
وزن هنگام تولد نوزاد
2016
10
22
1
8
https://ijogi.mums.ac.ir/article_7926_61cc9aead2122b56d9a98d554c164232.pdf
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1395
19
30
تدوین مداخله اختصاصی شده برای ترویج زایمان طبیعی در زنان باردار نخست زا: یک مطالعه تکوینی
محسن
شمس
علی
موسوی زاده
سعادت
پرهیزکار
مصطفی
ملکی
پروین
عنقا
مقدمه: با وجود اینکه انجام سزارین در شرایط خاص میتواند نجاتبخش مادر و نوزاد باشد، ولی دارای عوارض قابل توجهی است. کاهش سزارین در بین زنان باردار نخستزا یکی از بهترین راهکارهای کاهش میزان سزارین است. لذا مطالعه حاضر با هدف طراحی مداخله اختصاصی برای ترویج زایمان طبیعی در بین زنان باردار نخستزا انجام شد. روشکار: این مطالعه تکوینی به منظور طراحی مداخله مبتنی بر الگوی ابزار سنجش و پاسخ بازاریابی اجتماعی برای کاهش سزارین در زنان باردار نخستزا در تابستان سال 1394 در شهرستان بویراحمد انجام شد. دادههای مطالعه کیفی از طریق مصاحبه فردی و بحث گروهی متمرکز و دادههای پیمایش کمّی به کمک ابزار سنجش سازههای الگوی رفتار برنامهریزی شده جمعآوری شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 16) انجام شد. دادههای کیفی با روش تحلیل محتوا و به صورت دستی و دادههای کمّی با استفاده از آمارههای توصیفی معمول، رگرسیون لجستیک، آزمون کای اسکوئر و من ویتنی تحلیل شدند. یافتهها: در بخش کیفی، مهمترین موانع زایمان طبیعی ناخوشایند بودن فضای زایشگاه، ترس، توصیه دیگران، تجربه بد از زایشگاه و آگاهی پایین زنان، و اصلیترین مداخلات پیشنهادی برای افزایش زایمان طبیعی شامل: آموزش، مشاوره و خوشایندسازی زایمان طبیعی بود. در بخش کمّی، 39 نفر (2/25%) از زنان قصد انجام سزارین داشتند. میانه و دامنه میان چارکی نگرش 4±18، هنجارهای ذهنی 3±5/16 و کنترل رفتاری درک شده 3±16 بود. مهمترین پیشگوییکنندههای انتخاب نوع زایمان نگرش، هنجارهای ذهنی، محل سکونت و شغل همسر بودند. نتیجهگیری: برای تدوین مداخله اختصاصی اثربخش با هدف ترویج زایمان طبیعی در بین زنان باردار نخستزا باید نیازها و خواستههای آنها را در نظر گرفت. آموزش، ارائه مشاورههای تلفنی و انجام مداخلات مختصر بهوسیله پزشکان و ماماها در مراکز بهداشتی درمانی اجزاء اصلی یک مداخله اختصاصی میباشند.
زایمان طبیعی
زنان باردار نخستزا
مداخله
مطالعه تکوینی
2016
10
22
9
25
https://ijogi.mums.ac.ir/article_7928_5d9544c178b1d68db122c1ad8cf6a026.pdf
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1395
19
30
پروتکل درمان ترشحات غیر طبیعی واژینال در پزشکی ایرانی و پزشکی رایج
مریم
یاوری
پانتهآ
شیرویه
راضیه
نبیمیبدی
اعظم
معیاری
مریم
بهمن
سیده آتیه
نعیمی
هاجر
معمارزاده زواره
مژگان
تنساز
مقدمه: ترشحات زیاد واژن از شایعترین شکایات مراجعین به درمانگاههای تخصصی زنان است. این علامت، برحسب علت ایجادکننده به روشهای مختلف درمان میشود. اما در مواردی مقاومت به درمان و یا بازگشت علائم مشاهده میشود. در پزشکی ایرانی، با دیدگاهی جامع نگر به این بیماری و درمان آن پرداخته شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی مقایسهای روشهای درمانی ترشحات زیاد واژن از دیدگاه پزشکی ایرانی و رایج انجام شد. روش کار: مطالب مربوط به مبحث ترشحات واژن از منابع مختلف پزشکی ایرانی جمعآوری و سپس طی جلسات متعدد مباحثه، بازخوانیهای مکرر متون و مشورت با اساتید صاحبنظر، جمعبندی و تدوین شد. روشهای درمانی مطرح در کتابها و مقالات پزشکی رایج نیز مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت، پروتکل ادغام یافته درمان ترشحات رحمی پیشنهاد و ارائه شد. یافتهها: از دیدگاه پزشکی ایرانی در درمان سیلان رحم، سه مرحله پاکسازی بدن، پاکسازی رحم و تقویت رحم توصیه شده است که به نظر میرسد توجه به این مراحل در پزشکی رایج، برای درمان لکورههای غیرعفونی یا عفونی راجعه و مقاوم به درمان مؤثر باشد. نتیجهگیری: با در نظر گرفتن فرضیات پزشکی ایرانی و تجربیات محدود درمانگاهی روی تعداد کمی از بیماران با ترشحات رحمی، به نظر میرسد انجام روند درمانی پیشنهادی، در افزایش میزان پاسخدهی به درمان، کاهش مقاومت به درمان و کاهش موارد بازگشت بیماری مؤثر باشد. لذا اجرای مطالعات بالینی بیشتر برای اثبات این فرضیه و تأیید اثربخشی پیشنهاد میشود.
ترشحات واژینال
لکوره
واژینیت
2016
10
22
26
36
https://ijogi.mums.ac.ir/article_7929_27c1ce774697dfeaf4137c9165f64f9b.pdf