2024-03-29T16:17:19Z
https://ijogi.mums.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=1075
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1395
19
18
بررسی ارتباط موفقیت اینداکشن با نمره بیشاب در زنان باردار مراجعه کننده به بیمارستان بعثت سنندج در سال 1392
روناک
شاهوی
فرزانه
ظاهری
لیلا
هاشمی نسب
دائم
روشنی
کژال
حسامی
مقدمه: اینداکشن یا القاء زایمان، شایعترین پروسیجر در مامایی مدرن است. بر اساس نتایج مطالعات سن مادر، شاخص توده بدنی، تعداد حاملگی، سن بارداری، میزان اتساع سرویکس، نرم شدن سرویکس قبل از القاء زایمان و طول سرویکس از عوامل تأثیرگذار بر موفقیت القاء زایمان هستند. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط موفقیت اینداکشن با نمره بیشاپ انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی در سالهای 92-1391 بر روی 539 نفر از زنان باردار مراجعهکننده به بیمارستان بعثت سنندج که جهت القاء زایمان بستری شده بودند، انجام شد. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه شامل سؤالاتی در مورد مشخصات فردی، سابقه مامایی، اطلاعات مربوط به نمره بیشاب، القاء زایمان، نحوه زایمان، وزن نوزاد و آپگار دقیقه اول و پنجم بود. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون کای اسکوئر، تی و رگرسیون لوجستیک استفاده شد. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد. یافتهها: بر اساس نتایج مطالعه، ارتباط بین نمره بیشاب و موفقیت القاء زایمان معنیدار نبود (286/0=p). بین موفقیت القاء زایمان با اتساع سرویکس (001/0>p)، افاسمان (004/0=p)، وزن هنگام تولد، روش القاء (000/0=p) و تعداد حاملگی (002/0=p) تفاوت آماری معنیداری وجود داشت، اما با نزول (433/0=p)، سن مادر (433/0=p)، و تعداد زایمان (286/0=p) ارتباط آماری معنیداری نشان نداد. حدود 218 نفر (8/70%) از زنان نخستزا و 83 نفر (99/35%) از زنان چندزا و در مجموع 412 نفر (43/76%) به صورت واژینال زایمان کردند و بقیه به دنبال عدم موفقیت القاء زایمان، مورد سزارین قرار گرفتند. بر اساس مدل رگرسیون لوجستیک، بین افاسمان، اتساع سرویکس، تعداد حاملگی، روش القاء (000/0=p) و وزن هنگام تولد (001/0=p) با موفقیت القاء زایمان ارتباط معنیداری وجود داشت (05/0>p). نتیجهگیری: بررسی اتساع سرویکس، افاسمان و وزن هنگام تولد از ارزش پیشگوییکننده بالاتری نسبت به سن، تعداد حاملگی و نزول جنین برخوردار هستند.
القاء زایمان
زایمان واژینال
نمره بیشاپ
2016
07
22
1
8
https://ijogi.mums.ac.ir/article_7555_c1416b45354cf4d9c8e009fe8324ae3d.pdf
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1395
19
18
تأثیر دو شیوه زندگی فعال و غیر فعال همراه با رژیم غذایی کنترل شده بر مقاومت انسولینی و سطوح سرمی آنزیمهای AST و ALT کبد زنان باردار
سمیه
شیخی ده چناری
جمشید
بنایی بروجنی
مقدمه: با توجه به اثرات مفید تأیید شده فعالیت بدنی در دوران بارداری، مطالعه حاضر با هدف بررسی زندگی فعال و غیرفعال بر سطوح مقاومت به انسولین و آنزیمهای AST و ALT کبدی زنان باردار سه ماهه دوم بارداری انجام شد. روشکار: این مطالعه مقطعی در سال 1394 بر روی80 زن باردار سه ماهه دوم شهرستان اصفهان انجام شد. افراد پس از تکمیل فرم رضایت نامه و پرسشنامه فعالیت بدنی دوران بارداری PPAQ بر اساس سبک زندگی و انجام و عدم انجام پیادهروی روزانه به دو گروه فعال و غیرفعال تقسیم و از نظر سطوح سرمی آنزیمهای AST و ALT کبدی و میزان مقاومت به انسولین مقایسه شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 18) و آزمون کولموگروف اسمیرنوف و تی مستقل انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد. یافتهها: نتایج مطالعه نشان داد که سطح سرمی آنزیم AST کبدی در زنان باردار فعال که پیادهروی روزانه داشتند به طور معنیداری کمتر از زنان غیرفعال بود (018/0=p). ولی در میزان سطح ALT (079/0=p) و مقاومت به انسولین (146/0=p) تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجهگیری: فعالیت بدنی در دوران بارداری بر سطح سرمی آنزیم AST کبدی تأثیر دارد، ولی دلیل عدم معناداری سطوح آنزیم ALT کبدی و مقاومت به انسولین را با توجه به بررسی متغیرهای کنترل میتوان پیادهروی با سرعت آهسته، ساعات بیتحرکی طولانی مدت (5/2±8/11) و خواب طولانیتر از استاندارد (00/2±9/9) بیان نمود.
بارداری
مقاومت به انسولین
آسپارتات آمینوترانسفراز
آلانین آمینوترانسفراز
2016
07
22
9
16
https://ijogi.mums.ac.ir/article_7556_c5897a04a8738a562218e694d545ec5a.pdf
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1395
19
18
شیوع و عوامل خطر عفونت هپاتیت B در زنان باردار ایران: یک مطالعه مرور سیستماتیک و متاآنالیز
میلاد
اعظمی
مرضیه
خطایی
مرضیه
بیگم بیگدلی شاملو
فاطمه
عباسعلیزاده
شوبو
رحمتی
شمسی
عباسعلیزاده
یوسف
ویسانی
علی
دلپیشه
یعقوب
مدملی
مقدمه: انتقال پریناتال یکی از رایجترین مسیرهای انتقال هپاتیت B(HBV ) در سراسر جهان است. در ایران بیش از 50% حاملین HBV، عفونت را از این طریق دریافت کردهاند. لذا این مطالعه مروری با هدف بررسی شیوع و عوامل خطر HBV در زنان باردار ایران انجام شد. روشکار: مطالعه حاضر بر اساس چک لیست PRISMA برای مطالعات مرور سیستماتیک و متاآنالیز انجام شد. جهت دستیابی به مستندات فارسی و انگلیسی مرتبط، پایگاههای الکترونیکی Scopus، PubMed، Science-Direct، Cochrane، Web of Science (ISI)، Springer، Online Library Wiley،Magiran ، Iranmedex، SID، Medlib، IranDoc و موتور جستجوی Google Scholar با استفاده از کلیدواژههای استاندارد شامل: شیوع، هپاتیت B، زنان باردار، بارداری، عوامل خطر، HBsAg و ایران بدون محدودیت زمانی تا بهمن ماه 1394 توسط دو پژوهشگر جستجو شدند. دادههای شیوع HBV با استفاده از مدل اثرات تصادفی و عوامل خطر HBV براساس مدل اثرات ثابت توسط نرم افزار STATA (نسخه 2/11) مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافتهها: در بررسی 36 مطالعه واجد شرایط با حجم نمونه 64195 زن باردار در ایران،شیوع HBV 5/0%(CI 95%: 6/0-5/0) محاسبه شد. کمترین و بیشترین شیوع HBV مرتبط با شمال (4/0%) و شرق ایران (6/1%) بود. شیوع HBV در زنان باردار شهری و روستایی به ترتیب 1/1 و 2/1% برآورد شد. شیوع HBV در زنان باردار خانهدار 7/1% و در زنان باردار شاغل 1/0% بدست آمد. فراوانی HBsAb(AntiHBS>10 mIU/ml) در زنان باردار ایرانی 40% محاسبه شد. از میان عوامل خطر، بیسوادی، شغل، سقط جنین، سابقه تزریق خون و اعتیاد همسر با ابتلاء به HBV از نظر آماری معنیدار بود (05/0>p)، اما این ارتباط با شهرنشینی، سابقه جراحی و خالکوبی معنیدار نبود (05/0<p). نتیجهگیری: کمترین شیوع هپاتیت B در ایران، در گروه زنان باردار میباشد و کمتر از جمعیت عمومی ایران است. تزریق خون، شغل، اعتیاد همسر، بیسوادی و سقط جنین با ابتلاء به HBV در زنان باردار ایران در ارتباط است.
زنان باردار
شیوع
عوامل خطر
متاآنالیز
هپاتیت B
2016
07
22
17
30
https://ijogi.mums.ac.ir/article_7557_7a2695399da41b5eeb757d1dfbb2c233.pdf