Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
19
8
2016
04
20
بررسی ارتباط سن مادر و فصل با بروز پره اکلامپسی در بیماران بستری در بخش زنان بیمارستان امام رضا (ع) در طی 3 سال (83-1380)
1
5
FA
مرضیه
لطفعلیزاده
دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
معصومه
خوش سیما
رزیدنت گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
10.22038/ijogi.2016.7027
مقدمه: پره اکلامپسی یکی از بیماریهای شایع دوران بارداری است و اتیولوژی های مختلفی از جمله تغییرات فصلی، طول مدت شبانه روز و تغییرات دمایی برای آن عنوان شده است تا در صورت وجود ارتباط، اقدامات پیشگیرانه در فصول مربوطه پیشنهاد شود، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر سن و فصل بر روی بروز پره اکلامپسی انجام شد.<br /> روش کار: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی 264 نفر از بیماران مبتلا به پره اکلامپسی که طی سال های 83-1380 در بخش زنان بیمارستان امام رضا (ع) مشهد بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین 10829 زایمان بدون عارضهای که در مدت این سه سال انجام شده بود، به عنوان شاهد در نظر گرفته شدند. سن هر بیمار و فصل بروز بیماری در هر گروه ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 15) و آزمون های آماری کای دو، همبستگی پیرسون و واریانس یک طرفه انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.<br /> یافتهها: در این مطالعه شیوع پره اکلامپسی 37/2% بود. بروز پره اکلامپسی در مادران کمتر از 15 سال 5/12%، در سن بالای 35 سال 65/4% و در مادران بین 35-15 سال، 22/2% بود. بین شیوع پرهاکلامپسی در دو انتهای سن باروری با گروه 15 تا 35 سال اختلاف معنیداری وجود داشت (0000/0=p). بیشترین شیوع پره اکلامپسی در اسفند ماه (55/3%) و کمترین شیوع در تیر ماه (44/1%) بود. شیوع پره اکلامپسی در فصل زمستان بیشترین (25/3%) و در فصل تابستان کمترین (64/1%) میزان را داشت. تفاوت معنی داری بین شیوع پره اکلامپسی در فصل زمستان و تابستان وجود داشت (000/0=p).<br /> نتیجه گیری: شیوع پره اکلامپسی در دو انتهای سن باروری بیشتر است. همچنین شیوع پره اکلامپسی در فصول سرد سال بیشتر و در فصول گرم سال کمتر می باشد.
پره اکلامپسی,تغییرات فصلی,سن باروری
https://ijogi.mums.ac.ir/article_7027.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_7027_ee3e7b4fd995b5dc5373acc7d8236f52.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
19
8
2016
04
20
میزان سرمی شاخص آتروژنی پلاسما و نسبتهای لیپیدی در دیابت بارداری
6
13
FA
علی
خسروبیگی
دانشیار گروه بیوشیمی و ژنتیک، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران.
khosrowbeygi@yahoo.com
10.22038/ijogi.2016.7028
مقدمه: دیابت بارداری میتواند باعث افزایش خطر ابتلاء به دیابت نوع 2، سندرم متابولیک و بیماریهای قلبی عروقی پس از دوران بارداری شود. چربیها نشانگرهایی هستند که میتوانند اطلاعات مفیدی را در این رابطه در اختیار قرار دهند، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی مقادیر سرمی لیپیدها، نسبت های لیپیدی و شاخص آتروژنی پلاسما (AIP) و ارتباط آنها با سن مادر و دیابت بارداری انجام شد. <br />روش کار: این مطالعه مورد - شاهدی در سالهای 93-1392 بر روی 52 زن مبتلا به دیابت بارداری و 59 زن باردار سالم مراجعه کننده به بیمارستان عسلیان شهر خرم آباد انجام شد. مقادیر سرمی گلوکز، کلسترول تام (TC)، تری گلیسرید (TG) و کلسترول لیپوپروتئین با دانسیته بالا (HDL-C) با استفاده از کیتهای تجاری موجود اندازهگیری شدند و کلسترول لیپوپروتئین با دانسیته پایین (LDL-C) محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 19) و آزمون های آماری کولموگروف - اسمیرنوف، تی مستقل، همبستگی پیرسون و رگرسیون لوجستیک انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد. <br />یافته ها: در این مطالعه افزایش معنیداری در مقادیر سرمی نسبت TC/HDL-C (001/0>p)، نسبت LDL-C/HDL-C (001/0>p) و AIP (001/0>p) و کاهش معنیداری در HDL-C (001/0>p) و نسبت HDL (001/0>p) در دیابت بارداری در مقایسه با گروه سالم مشاهده شد که پس از تطبیق مقادیر با سن نمونهها، باز هم اختلافها معنیدار بود. بر اساس آزمون رگرسیون لوجستیک قبل و بعد از تطبیق متغیرهای لیپیدی با سن نمونهها، HDL-C و نسبت HDL فاکتور خطر منفی برای دیابت بودند و نسبت TC/HDL-C، نسبت LDL-C/HDL-C و AIP فاکتور خطر مثبت بودند. <br />نتیجه گیری: افزایش نسبت TC/HDL-C، نسبت LDL-C/HDL-C و AIP و کاهش HDL-Cو نسبت HDL میتوانند به عنوان عوامل خطر دیابت بارداری مطرح شوند. ممکن است از طریق بررسی منظم نسبتهای لیپیدی و نیز اقدام برای تنظیم آنها، از شیوع دیابت بارداری و نیز بیماریهای قلبی- عروقی ناشی از آن به خصوص پس از بارداری تا حد قابل ملاحظهای جلوگیری کرد.
دیابت بارداری,سن مادر,شاخص آتروژنی پلاسما,نسبت لیپیدی
https://ijogi.mums.ac.ir/article_7028.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_7028_012e19daba646e1df41732517be15d0b.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
19
8
2016
04
20
بررسی نقش و مکانیسم احتمالی عوامل تغذیهای بر نسبت جنسیتی جنین
14
27
FA
علی اصغر
رشیدی
دانشجوی کارشناسی ارشد علوم تغذیه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
ali.rashidi.1749@gmail.com
رضا
محبتی
دانشجوی دکترای فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
mohebbatir931@mums.ac.ir
فاطمه
تارا
0000-0003-1812-1209
دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
taraf@mums.ac.ir
مجید
غیور مبرهن
دانشیار گروه تغذیه، مرکز تحقیقات بیوشیمی تغذیه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
rashidiaa931@mums.ac.ir
10.22038/ijogi.2016.7029
مقدمه: بروز بیماریهای خاص ژنتیکی که در جنس خاص تظاهر میکند و همچنین تغییرات نسبت جنسیتی در برخی کشورها، علاقه به مقوله تعیین جنسیت را افزایش داده است. روشهای متفاوتی برای تعیین جنسیت وجود دارد که در این بین رژیم غذایی با توجه به عدم نیاز به تجهیزات خاص، سهولت، در دسترس و ارزان بودن آن، مورد توجه قرار گرفته است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اینکه چه عوامل تغذیه ای می توانند بر نسبت جنسیتی تأثیرگذار باشند و مکانیسم احتمالی تأثیرگذاری آنها بر نسبت جنسیتی چیست انجام شد.<br /> روش کار: جهت جستجو مقالات مرتبط با عوامل مختلف تأثیرگذار بر نسبت جنسیتی، واژههای BMI، Blood Glucose، Calcium، Calories، Diet، Estrogen، fatty Acids، Female Sex، Hormones،Follicle Stimulating Hormone، Luteal Hormone، Magnesium، Omega3،Sex Selection and Sodium، Sex Ratio، Progesterone، Potassium، Omega6 در پایگاههای داده PubmedوGoogle Scholar بدون محدود کردن زمان و با واژگان کلیدی فوق جستجو شد و نتایج مهمترین آنها در مطالعه مورد بررسی قرار گرفت.<br /> یافتهها: در برخی مطالعات از وضعیت بدنی، نوع و میزان انرژی رژیم غذایی مادر، میزان گلوکز خون، نوع اسیدهای چرب استفاده شده در رژیم غذایی و رژیمهای غذایی منحصر به فرد به عنوان عوامل مؤثر بر نسبت جنسیتی ذکر شده است.<br /> نتیجهگیری: مکانیسم اثرگذاری عوامل تغذیهای بر نسبت جنسیتی به طور دقیق مشخص نیست. با این حال از آنجایی که در مقالات، از برخی عوامل تغذیه ای مؤثر بر نسبت جنسیتی، به عنوان عوامل مؤثر بر سطوح هورمونهای جنسی نیز یاد شده است، بنابراین ممکن است یکی از مکانیسمهای اثر عوامل تغذیهای بر نسبت جنسیتی، از طریق اثر آنها بر هورمونهای جنسی باشد.
جنسیت جنین,رژیم غذایی,نسبت جنسیتی,هورمون
https://ijogi.mums.ac.ir/article_7029.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_7029_1fa27d3b81e9ac1e79d5b318f9b80ad2.pdf