Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
15
15
2012
08
22
رابطه نشانگان پاهای بیقرار با اختلال کیفیت خواب در زنان باردار
1
7
FA
ناهید
دهقان نیری
دانشیار گروه آموزشی مدیریت پرستاری و عضو مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری و مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
nahid.nayeri@gmail.com
رضا
قانعی
کارشناس ارشد پرستاری، بیمارستان امام خمینی شهرستان سقز، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، کردستان، ایران
Rezaghanei30@yahoo.com
کژال
رضایی
کارشناس ارشد پرستاری، بیمارستان امام خمینی شهرستان سقز، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، کردستان، ایران.
10.22038/ijogi.2012.5679
مقدمه: نشانگان پاهای بیقرار، نوعی اختلال حرکتی است که با میل شدید به حرکت دادن پاها در طول استراحت مشخص می شود. بیماران مبتلا با آن، اغلب تکان های ماهیچه ای کوتاه و غیر ارادی را تجربه می کنند که باعث مختل شدن خواب می شود. از این رو مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط نشانگان پاهای بیقرار با اختلال کیفیت خواب در زنان باردار انجام شد.
روشکار: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی با نمونه گیری در دسترس است که در سال 1390 بر روی 110 زن باردار مراجعه کننده به مطب متخصصین زنان و زایمان شهرستان سقز انجام شد. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه انجام شد. بخش اول پرسشنامه مربوط به اطلاعات فردی بود. جهت بررسی کیفیت خواب از پرسشنامه تشخیص نشانگان پاهای بیقرار و پرسشنامه آتنس و جهت بررسی خواب آلودگی در طول روز از پرسشنامه ایپ ورث استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های تی و کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافتهها: بر اساس نتایج مطالعه، 25 نفر (7/22%) از نمونه ها از نشانگان پاهای بیقرار رنج می بردند که بین نشانگان پاهای بیقرار با اختلال کیفیت خواب (01/0>p) و خواب آلودگی مفرط روزانه (04/0>p) ارتباط معنی داری وجود داشت.
نتیجهگیری: بین نشانگان پاهای بیقرار و اختلال کیفیت خواب در دوران بارداری ارتباط معنی داری وجود دارد.
اختلال کیفیت خواب,بارداری,نشانگان پاهای بیقرار
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5679.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5679_766d183c66d17afa6165ffa46811e385.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
15
15
2012
08
22
بررسی تغییرات خلقی و عوامل مؤثر در دوران حوالی و بعد از یائسگی در همراهان مراجعه کننده به بیمارستان های وابسته به دانشگاه شاهد در سال 89- 1388
8
15
FA
مریم
ربیعی
0000-0002-7487-7863
استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.
dr_rabi_maryam@yahoo.com
حسین
اکبری
استادیار گروه آمار، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
akbari_h@kaums.ac.ir
علی
دواتی
استادیار گروه بهداشت و پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.
مسعود
مقدم نیا
استادیار گروه روان پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.
10.22038/ijogi.2012.5680
مقدمه: در برخی مطالعات گزارش شده که زنان در دوران حوالی یائسگی و یائسگی تغییرات خلقی بیشتری نسبت به قبل از یائسگی دارند. مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی افسردگی و اضطراب و ارتباط این تغییرات با برخی عوامل فردی اجتماعی و جسمانی انجام شد.
روشکار: این مطالعه بر روی 201 زن از همراهان مراجعه کننده به بیمارستان های دانشگاه شاهد در طی سال های 89-1388 با محدوده سنی 60 - 45 سال سالم که از بیماری های روانی رنج نمی بردند، پس از گرفتن رضایت کتبی، انجام شد. سه پرسشنامه مربوط به خصوصیات فردی، مقیاس شدت علائم یائسگی و لیست 90 شکایت مشکلات روانی در اختیار افراد قرار گرفت و توسط آنان تکمیل شد. سطح سرمی هورمون محرک فولیکولی و استرادیول این افراد اندازه گیری شدند. اطلاعات گردآوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 17) و آزمون کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافتهها: در این مطالعه میزان شیوع افسردگی 9/20 درصد و خلق اضطراب 4/20% درصد به دست آمد. از بین مشخصات فردی اجتماعی افراد، تنها بین اضطراب و فقدان همسر ارتباط معنی داری به دست آمد (01/0=p). بین تغییرات خلق با شکایات ناشی از کاهش سطح استروژن، بین مشکلات ادراری ژنیتال با خلق افسرده و بین مشکلات گرگرفتگی، جسمانی و کاهش میل جنسی با خلق اضطراب ارتباط آماری معنی داری مشاهده شد (05/0>p). بین سطح استرادیول و هورمون محرک فولیکولی سرم با تغییرات خلق ارتباط معنی داری مشاهده نشد (05/0<p).
نتیجهگیری: در زنان در حوالی یائسگی بین اضطراب و فقدان همسر و کاهش میل جنسی ارتباط وجود داشت، همچنین بین تغییرات خلق و شکایات ناشی از کاهش سطح استروژن تفاوت معنی داری وجود داشت.
اضطراب,افسردگی,تغییرات خلق,حوالی یائسگی,قبل از یائسگی
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5680.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5680_81eaf47134eb3aa80bd0aba350bff5f8.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
15
15
2012
08
22
بررسی اثرات عصاره هیدروالکلی برگ حنا بر جنین های موشBalb/c
16
22
FA
لعبت
جعفرزاده
استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران.
yarmohamadi@hlth.mui.ac.ir
رویا
انصاری سامانی
کارشناس ارشد بافت شناسی، مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران.
نجمه
شاهین فرد
کارشناس مامایی، مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران.
ندا
صیفی
پزشک عمومی، مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران.
بتول
پورقیصری
استادیار مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران.
6
مهرنوش
صدیقی
دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی جانوری، دانشگاه پیام نور اصفهان، اصفهان، ایران.
سلیمان
خیری
دانشیار گروه آمار زیستی، مرکز تحقیقات گیاهان بیوشیمی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران.
سمیرا
اصغرزاده
دکتری دامپزشکی، مرکز تحقیقات بیوشیمی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران.
محمود
رفیعیان کوپائی
استاد فارماکولوژی، مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران.
10.22038/ijogi.2012.5681
مقدمه: حنا گیاهی است که بر اساس باورهای سنتی مردم دارای خواص سقط آور می باشد، ولی هیچ مطالعه علمی این موضوع و یا اثر تراتوژنی این گیاه را مورد بررسی قرار نداده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر عصاره حنا در ایجاد ناهنجاری مادرزادی در موش های سوری انجام شد.
روشکار: در این مطالعه تجربی، 120 موش سوری بالغ ماده پس از جفت گیری و مشاهده پلاک واژنی، به طور تصادفی در 4 گروه کنترل (بدون مداخله و تزریق آب مقطر) و مورد (غلظت های 10 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم) قرار گرفتند و روزانه به مدت 7 روز، مورد تزریق داخل صفاقی قرار گرفتند. در روزهای 18 و 19 عمل سزارین انجام و ضمن اندازه گیری قد و وزن، جنینها از نظر ناهنجاری مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل دادها با آزمون آماری ANOVA و آزمون تعقیبی "ال اس دی" انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافتهها: بین گروه شاهد با گروه هایی که عصاره حنا دریافت کرده بودند، از نظر قد و وزن جنین اختلاف معنی داری مشاهده شد (001/0 >p) ولی اختلاف بین گروه های مصرف کننده حنا، معنی دار نبود. در دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم از عصاره حنا، در 90 درصد جنین ها استخوان پاریتال وجود نداشت و دنده اضافی بیشتری در گروههای دریافت کننده عصاره حنا مشاهده شد (01/0=p).
نتیجهگیری: مصرف عصاره هیدروالکلی گیاه حنا دارای خواص تراتوژنی می باشد و لازم است مصرف این گیاه در دوران بارداری با احتیاط صورت گیرد.
تراتوژن,جنین,عصاره حنا,موش کوچک
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5681.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5681_977d85b2358e3b0901f45fe4e5f21df2.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
15
15
2012
08
22
بررسی مقایسه ای میزان هموسیستئین خون در زنان مبتلا و غیر مبتلا به پره اکلامپسی
23
29
FA
میترا
مهدویان
کارشناس ارشد مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد، بجنورد، ایران.
m_mahdavi50@yah00.com
حسن
عباسیان
دانشجوی دکترای علوم اعصاب، مرکز تحقیقات علوم اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
زهرا
شجاعیان
کارشناس ارشد مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی قوچان، قوچان، ایران
zshogaeian@yahoo.com
10.22038/ijogi.2012.5682
مقدمه: فشار خون عارضه شایع دوران بارداری است که همراه با خونریزی و عفونت باعث مرگ و میر مادران می شود. پره اکلامپسی یک بیماری چند ارگانی با انقباضات عروقی وسیع است. مطالعات نشان داده اند که افزایش هموسیستئین خون با وقوع صدمه عروقی در پره اکلامپسی ارتباط دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین غلظت هموسیستئین در زنان با و بدون پره اکلامپسی انجام شد.
روشکار: این مطالعه مورد - شاهدی در سال 1387 بر روی 70 زن باردار تک قلو در سه ماهه سوم بارداری مراجعه کننده به بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی مشهد که دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند، انجام شد. 35 نفر با تشخیص پره اکلامپسی در گروه مورد و 35 نفر با فشار خون طبیعی و عدم پروتئینوری در گروه شاهد قرار گرفتند و از نظر متغیرهای تأثیرگذار بر وقوع پره اکلامپسی تحت نظر قرار گرفتند. افراد دو گروه در مورد رژیم غذایی و مصرف مکمل ها همسان بودند. سپس اطلاعات افراد مورد مطالعه در پرسشنامه ها تکمیل شد میزان هموسیستئین در آنان اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS(نسخه 16) و آزمون های تی، کای دو، آنالیز واریانس دو طرفه مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافتهها: دو گروه از نظر سن، توده بدنی قبل بارداری، سن بارداری، تعداد بارداری و زایمان و میزان هموگلوبین با هم همگن بودند. میزان هموسیستئین خون در زنان سالم (83/3 ± 22/8) و در زنان مبتلا به پره اکلامپسی (54/4 ± 16/9) تفاوت آماری معنی داری نداشت (3/0=p).
نتیجهگیری: میزان هموسیستئین خون در زنان مبتلا به پره اکلامپسی در مقایسه با زنان سالم بالاتر بود اما اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت.
پره اکلامپسی,فشار خون بارداری,هموسیستئین
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5682.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5682_b765466c347a7709cc3467ec3ec542dc.pdf