Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
17
124
2014
11
22
مقایسه اثرات درمانی انسولین و گلی بن کلامید در دیابت بارداری
1
7
FA
مریم
زنگنه
استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات حاملگی پرخطر، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
mzangene.59710@yahoo.com
فیروزه
ویسی
استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات حاملگی پرخطر، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
fveiesi@yahoo.com
بهزاد
ابراهیمی
بورد تخصصی بیهوشی، گروه بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
behzade49@yahoo.com
نگین
رضاوند
استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات حاملگی پرخطر، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
neginrezavand@yahoo.com
10.22038/ijogi.2014.3618
مقدمه: زنان مبتلا به دیابت بارداری، به دلیل نگرانی در مورد بروز ناهنجاری در جنین و نیز هیپوگلیسمی نوزادان به ندرت با سولفونیل اوره ها درمان می شوند. اطلاعات اندکی در مورد تأثیر این داروها در این گروه از زنان وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثرات درمانی گلی بنکلامید و انسولین در درمان دیابت بارداری انجام شد. <br/>روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی مداخله گر در سال 90-1389 بر روی 90 زن مبتلا به دیابت بارداری که نیاز به درمان داشتند انجام شد. زنان به طور تصادفی تحت درمان با گلی بن کلامید و یا انسولین قرار گرفتند. انسولین زیر جلدی 20 واحد 2 بار در روز تجویز شد و در صورت نیاز، به صورت هفتگی افزایش یافت. در گروه دیگر 5/2 میلی گرم گلی بن کلامید خوراکی، یک بار در روز شروع شد و در صورت نیاز هفتگی تا حداکثر دوز 20 میلی گرم افزایش یافت. هدف درمان، قند خون ناشتای 90-60 و پس از غذای کمتر از 120 میلی گرم در دسی لیتر بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرمافزار SPSS (نسخه 16) و آزمون های کای دو، تست دقیق فیشر، تی مستقل و من ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. <br/>یافته ها: تنها یکی از زنان در گروه گلی بن کلامید جهت کنترل قند خون نیازمند دریافت انسولین شد. دو گروه گلی بن کلامید و انسولین از نظر درصد نوزادان مبتلا به ماکروزومی (649/0)، اولیگوهیدروآمینوس (304/0)، پلی سیتمی (304/0)، هیپوگلسیمی (325/0)، پلی هیدروآمینوس (778/0) و سایر عوارض نوزادی تفاوت معنی داری نداشتند. <br/>نتیجه گیری: گلی بن کلامید در درمان دیابت بارداری دارای اثربخشی معادل درمان با انسولین می باشد.
انسولین,دیابت بارداری,گلی بن کلامید
https://ijogi.mums.ac.ir/article_3618.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_3618_125d093c125e87eb3da061a9ab2d3b50.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
17
124
2014
11
22
بررسی فراوانی رخداد بارداری ناخواسته و عوامل مرتبط با آن در زنان باردار شهرستان سرخس
8
14
FA
لیدا
جراحی
استادیار گروه پزشکی اجتماعی، مرکز تحقیقات اعتیاد، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
jarahil@mums.ac.ir
عباس
زوار
دانشجوی دکتری تخصصی پژوهشی سم شناسی و اعتیاد، مرکز تحقیقات اعتیاد، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
zavara1@mums.ac.ir
محبوبه
نعمت شاهی
دستیار گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
neamatsm911@mums.ac.ir
10.22038/ijogi.2014.3615
مقدمه: بارداری ناخواسته، تهدیدی برای سلامت مادر و کودک می باشد و به عنوان شاخص سلامتی جامعه و بهداشت باروری مورد استفاده قرار می گیرد. استفاده صحیح و مؤثر از روش های پیشگیری از بارداری و آموزش کافی به زنان، میتواند باعث محافظت در برابر بیماری های مقاربتی، فاصله گذاری مناسب بین فرزندان، افزایش بهداشت مادر و کودک و اجتناب از بارداری های ناخواسته شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی رخداد بارداری ناخواسته و عوامل مرتبط با آن در شهرستان سرخس انجام شد. <br/>روش کار: اینمطالعه توصیفی تحلیلی در سال 1390 بر روی 300 مادر باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهری و روستایی شهرستان سرخس انجام شد. روش نمونه گیری به روش آسان بود . ابزار گردآوری نمونه ها چک لیست مربوط به اطلاعات فردی و پرسشنامه 28 سوالی مربوط به باورهای زنان و همسرانشان بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 5/11) و آزمون های کای دو و رگرسیون لوجستیک انجام شد. سطح معناداری 05/0>p درنظر گرفته شد. <br/>یافته ها: شیوع بارداری ناخواسته 7/21% (65 نفر) بود. ارتباط معناداری بین سن (001/0=p)، سابقه بارداری ناخواسته (04/0=p)، قومیت (02/0=p)، تحصیلات (03/0=p)، درآمد خانوادگی (002/0=p)، شغل (001/0=p)، اطلاع همسر از روش های پیشگیری (006/0=p)، مشارکت همسر در پیشگیری از بارداری (04/0=p)، تعداد فرزندان (04/0=p) و تعداد بارداری های قبلی (01/0=p) با نوع بارداری مشاهده شد. اقدام به سقط در 9/16% بارداری های ناخواسته گزارش شد. <br/>نتیجه گیری: استفاده نامناسب از روش های پیشگیری، عدم مشارکت مردان در برنامه تنظیم خانواده و سابقه قبلی بارداری ناخواسته با فراوانی بالای بارداری ناخواسته همراه است. آموزش زنان و مشارکت مردان، در پیشگیری از بارداری های پرخطر و ناخواسته مهم است.
بارداری ناخواسته,زنان,بارداری,تنظیم خانواده,سقط
https://ijogi.mums.ac.ir/article_3615.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_3615_8043378bfd0af7fcbbdf236920e64e0e.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
17
124
2014
11
22
سرطان سرویکس در بارداری: چالش های تشخیص و درمان
15
21
FA
منیره
طوسی
کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
محمد
محمدیان پناه
دانشیار گروه رادیوتراپی و انکولوژی، مرکزتحقیقات کولورکتال، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
mohpanah@gmail.com
ساره
حسینی
0000-0002-1242-763X
استادیار گروه رادیوتراپی و انکولوژی، مرکز تحقیقات درمان سرطان های توپر، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
hosseinis@mums.ac.ir
زهره
یوسفی
0000-0001-6499-6626
استاد گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات اختلالات تخمک گذاری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
yousefiz@mums.ac.ir
10.22038/ijogi.2014.3617
مقدمه: سرطان، دومین علت شایع مرگ و میر در زنان در سنین باروری می باشد، اما وقوع سرطان در طول بارداری بسیار ناشایع است. با افزایش میزان بارداری در سنین بالا، شیوع سرطان حین بارداری نیز در حال افزایش است. سرطان سرویکس، یکی از شایع ترین سرطان های حین بارداری می باشد. مطالعه حاضر با هدف مرور مهم ترین رویکردهای تشخیصی و درمانی در بیماران با سرطان سرویکس در حین دوران بارداری انجام شد. <br/>روش کار: در این مقاله مروری روایتی، جدیدترین مقالات پژوهشی، مروری، راهنماها و شواهد با استفاده از کلید واژه های اصلی بارداری، سرطان، سرویکس، تشخیص، شیمی درمانی، رادیوتراپی و جراحی و معادل های آن ها انتخاب و مورد بررسی قرار گرفته است و سپس مهم ترین و قوی ترین توصیه های تشخیصی و درمانی ارائه شده است. مقالات مورد استفاده در این مطالعه شامل 34 مقاله از پایگاه اطلاعاتی PubMed و در محدوده زمانی 2000 تا 2014 بود. <br/>یافته ها: در حدود 1 تا 3 درصد کل سرطان های سرویکس در زمان بارداری، شیردهی و یا یک سال پس از زایمان تشخیص داده می شوند. بارداری، فرصت مناسبی برای تشخیص زود هنگام سرطان سرویکس می باشد. سلامتی مادر و جنین، مهم ترین چالش ها در تشخیص و درمان زمان بارداری می باشند. خوشبختانه به دلیل خدمات مراقبت های بهداشتی و غربالگری دوران بارداری، اغلب سرطان های سرویکس در مراحل ابتدایی کشف می شوند. اما به دلیل نگرانی از سلامتی جنین، محدودیت ها و ممنوعیت های زیادی برای استفاده از روش های تشخیصی و درمانی در حین بارداری وجود دارد. نوع درمان به مرحله بیماری، هیستولوژی تومور و سن بارداری وابسته است و باید در هر فرد به صورت جداگانه تعیین شود. <br/>نتیجه گیری: سرطان سرویکس در بارداری می تواند با موفقیت درمان شود. به طور کلی با در نظر گرفتن تعادل بین صحت مادر و سلامتی جنین به عنوان هدف اولیه، رویکردهای درمانی مبتنی بر شواهد را می توان در این بیماران به کار برد و نباید بقای مادر را به جهت تاخیر در شروع درمان به خطر انداخت.
بارداری,جراحی,رادیوتراپی,سرطان سرویکس,شیمی درمانی
https://ijogi.mums.ac.ir/article_3617.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_3617_3f65567aaee068b4825c96cb41011cfd.pdf