Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
17
97
2014
04
21
مقایسه بی حسی اسپاینال با پتیدین و اپی دورال با بوپی واکائین در زایمان بی درد: یک کارآزمایی بالینی
1
8
FA
محمد
فروزش فرد
دانشیار گروه بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران.
Mff45@yahoo.com
صنم
مرادان
دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات خونریزی های غیر طبیعی رحم، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران.
smgyn42595@hotmail.com
راهب
قربانی
دانشیار گروه پزشکی اجتماعی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران.
ghorbani_raheb@yahoo.com
بابک
حسین زاده
استادیار گروه بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران.
هدی
شاه حسینی
پزشک عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران.
10.22038/ijogi.2014.2824
مقدمه: درد زایمان واژینال یکی از شدیدترین درد هایی است که زنان در طول حیات خود تجربه می کنند و می تواند اثرات بدی روی مادر و جنین داشته باشد و شناخت بهتر عوارض و کاهش شدت درد در روش های مختلف بیهوشی ناحیه ای که در زایمان واژینال قابل استفاده است، ضروری به نظر می رسد. لذا مطالعه حاضر با هدف ارزیابی بی حسی اسپاینال و اپی دورال از نظر عوارض، نتایج و قدرت دردزادیی در زایمان واژینال انجام شد. <br />روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1392 بر روی50 بیمار بستری در بیمارستان امیر شهر سمنان انجام شد. برای تمام بیماران یک راه وریدی مجزا گرفته شد و حدود 1000-500 سی سی سرم رینگر انفوزیون شد. بیماران در دو گروه بیهوشی اسپاینال و اپیدورال قرار گرفتند. وقتی دیلاتاسیون دهانه رحم به 4 سانتی متری رسید، در گروه اول 10 میلی گرم متوکلوپرامید و 8 میلی گرم دگزامتازون، به صورت داخل وریدی تزریق شد و سپس مقدار 25 میلی گرم پتیدین + 5/1 سی سی دکستروز 10% که مجموعاً حجم 2 سی سی دارد، در فضای ساب آراکنوئید تزریق شد و در گروه دوم، دوز بولوس بوپی واکائین 125/0 درصد به میزان 15 در فضای اپیدورال سی سی و سوفنتانیل 10 میکروگرم (2 سی سی) در 3 دوز منقسم به فاصله های 5 دقیقه در فضای اپیدورال تزریق شد. شدت درد، علائم حیاتی، عوارض، قدرت عضلانی، آپگار نوزاد و رضایت مندی بیماران ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های کولموگروف - اسمیرنوف، تی، من ویتنی، کای اسکوئر و فیشر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. <br />یافته ها: در تمام دقایق ثبت شده، شدت درد در گروه دریافت کننده پتیدین کمتر بود. رضایت مندی زنان باردار در گروه بی حسی اسپاینال با پتیدین بیشتر بود (0001/0<p). هیچ یک از زنان گروه دریافت کننده پتیدین دچار تهوع، استفراغ، خارش و اختلالات همودینامیک نشدند. <br />نتیجه گیری: استفاده از پتیدین داخل نخاعی، بی دردی بسیار خوبی در حین زایمان طبیعی ایجاد می کند و قدرت حرکت بیمار را خیلی کم تحت تأثیر قرار می دهد. این روش، عوارض نسبتاً کمی دارد که قابل پیش بینی است و عوارض تأخیری و دپرسیون تنفسی ندارد.
بوپی واکائین,بی دردی اپیدورال,پتیدین,تزریق داخل نخاعی
https://ijogi.mums.ac.ir/article_2824.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_2824_1a99adc40e9a735e2cc49f592c26ce54.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
17
97
2014
04
21
بررسی رابطه بین ابعاد کمال گرایی با عملکرد جنسی زنان نابارور
9
17
FA
حمیدرضا
آقامحمدیان شعرباف
استاد گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
شیوا
زارع زاده خیبری
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران.
zarezade.shiva@yahoo.com
معصومه
حروف قناد
دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشکده روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قوچان، قوچان، ایران.
ghanadmasume@yahoo.com
محمدابراهیم
حکم آبادی
0000-0002-8891-0409
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران.
ebi.hokmabady@gmail.com
10.22038/ijogi.2014.2825
مقدمه: ناباروری با استرس فیزیکی و روان شناختی و نیز کمال گرایی اغلب با خود ارزیابی های انتقادی همراه است. بنابراین هر دوی این مؤلفه ها با افزایش استرس، باعث اختلالاتی در عملکرد جنسی می شوند. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه کمال گرایی با عملکرد جنسی زنان نابارور شهر مشهد انجام شد. <br />روش کار: این مطالعه همبستگی- توصیفی در سال91 بر روی 200 زن نابارور مراجعه کننده به مراکز ناباروری مشهد انجام شد. افراد به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. افراد با استفاده از مقیاس کمال گرایی (MPS) و پرسشنامه شاخص عملکرد جنسی زنان (FSFI) مورد آزمون قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شد. میزان p کمتر از 001/0 معنی دار در نظر گرفته شد. <br />یافته ها: بین ابعاد کمال گرایی (خودمدار، دیگرمدار و جامعه مدار) با عملکرد جنسی زنان نابارور، ارتباط منفی و معناداری وجود داشت (001/0>p)؛ یعنی هرچه میزان کمال گرایی افزایش یابد، میزان عملکرد جنسی در زنان نابارور کاهش می یابد. در تعامل ابعاد کمال گرایی، کمال گرایی جامعه مدار پیش بینی کننده معنادارتری برای عملکرد جنسی بود (014/0=p). <br />نتیجه گیری: ابعاد کمال گرایی به خصوص جامعه مدار باعث می شود تا زنان نابارور علاوه بر استرس هایی که به دلیل ناباروری خود تحمل می کنند، تحت تأثیر تنش افزونی به دلیل افکار کمال گرایانه خود قرار گیرند. بنابراین اضطراب بیشتر، منجر به افت عملکرد جنسی آن ها می شود.
کمال گرایی,زنان,عملکرد جنسی,ناباروری
https://ijogi.mums.ac.ir/article_2825.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_2825_3a51ce8673e13110ccdf984754f6805a.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
17
97
2014
04
21
بررسی تأثیر آموزش خود مراقبتی معنوی بر تحمل پریشانی مادران نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان
18
27
FA
طیبه
ریحانی
مربی گروه پرستاری کودکان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
reyhanit@mums.ac.ir
زهره
سخاوتپور
دانشجوی کارشناسی ارشد مراقبت ویژه نوزادان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
sekhavatz901@gmail.com
محمد
حیدرزاده
دانشیار گروه نوزادان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
سید مهدی
موسوی
دانشجوی دکترای مراقبت معنوی، مرکز تحقیقات سرطان، دانشگاه شهید بهشتی تهران، تهران، ایران.
smmousavi110@yahoo.com
سید رضا
مظلوم
دانشجوی دکترای پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
mazlom@mums.ac.ir
10.22038/ijogi.2014.2826
مقدمه: تأثیر آسیب زای تولد زود هنگام نوزاد بر مادر، توانایی او را برای تفکر مختل میکند. با توجه به اینکه معنویت به عنوان یک پایگاه مستحکم می تواند یک عامل قوی در کنترل شرایط پرتنش باشد، مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش خود مراقبتی معنوی بر تحمل پریشانی مادران دارای نوزاد نارس در بخش مراقبت ویژه نوزادان انجام شد. <br />روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1392 بر روی 60 نفر از مادران دارای کودک نارس در بیمارستانهای ام البنین (س) و قائم (ع) شهر مشهد انجام شد. افراد در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. هر دو گروه در ابتدا و انتهای مطالعه و زمان پیگیری، پرسشنامه مقیاس تحمل پریشانی را تکمیل کردند. سپس به مدت 14 روز (هر روز به مدت 15 دقیقه) تحت آموزش آگاهی افزایی در رابطه با شرایط نوزاد قرار گرفتند، با این تفاوت که مادران در گروه مداخله علاوه بر آگاهی افزایی در رابطه با شرایط نوزاد، تحت آموزش خود مراقبتی معنوی در 6 جلسه، به صورت یک روز در میان به مدت 45 دقیقه قرار گرفتند. پیگیری 2 هفته بعد و به صورت تلفنی و هفتهای2 بار انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 16) و آزمونهای آماری کولموگروف– اسمیرنوف، شپیروویلک، تحلیل واریانس با مقادیر تکراری، تی مستقل و کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. <br />یافته ها: میانگین نمره تحمل پریشانی در مرحله قبل از مداخله در گروه کنترل 6/7±5/38 و در گروه مداخله 2/7± 4/35 بود که بر اساس نتایج آزمون تی مستقل، دو گروه از این نظر همگن بودند (112/0=p). پس از مداخله میانگین نمره تحمل پریشانی در گروه کنترل 0/7± 7/33 و در گروه مداخله 7/6±9/41 بود که بر اساس نتایج آزمون تی مستقل، تحمل پریشانی پس از مداخله نسبت به قبل از مداخله افزایش معنی داری داشت (000/0=p). در مرحله پیگیری نمره تحمل پریشانی گروه کنترل 7/7±1/39 و در گروه مداخله 4/6±2/42 بود که بر اساس نتایج آزمون تی مستقل، تحمل پریشانی دو گروه از لحاظ این متغیر در زمان پیگیری تفاوت معنی داری نداشت (106/0=p). <br />نتیجه گیری: آموزش خود مراقبتی معنوی باعث کاهش تنیدگی روانی و افزایش تحمل پریشانی مادران دارای نوزاد نارس در بخش مراقبت ویژه نوزادان میشود.
استرس,کیفیت زندگی,تحمل پریشانی,مادران,مراقبت معنوی,نوزاد نارس
https://ijogi.mums.ac.ir/article_2826.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_2826_de06309c9ed771b7d2f516c2fdbbcd46.pdf