Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
16
87
2014
02
20
ارزیابی نگرش و مهارت پزشکان عمومی زن شهر مشهد در برخورد بالینی و معاینه فیزیکی توده پستان
1
8
FA
محمدتقی
رجبی مشهدی
دانشیار گروه جراحی عمومی، مرکز تحقیقات جراحی آندوسکوپیک و کم تهاجمی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
آسیه سادات
فتاحی
0000-0001-7459-8429
استادیار گروه جراحی عمومی، مرکز تحقیقات جراحی آندوسکوپیک و کم تهاجمی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
fattahima@mums.ac.ir
ساعده
مختارشاهی
پزشک عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
mokhtarshahis1@mums.ac.ir
10.22038/ijogi.2014.2431
مقدمه: سرطان پستان به عنوان شایعترین سرطان در بین زنان، یکی از مسائل عمده بهداشتی کشور می باشد و در اکثر موارد، مراجعه بیماران به سطوح اول درمان یعنی پزشکان عمومی می باشد. لذا توانمندی پزشکان در معاینه و برخورد با این بیماری شایع، می تواند به انتخاب مناسب ترین روش توسط آنان کمک کند، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی مهارت پزشکان عمومی زن در مواجهه با شکایات پستان که از شایعترین مراجعات آنان می باشد، انجام شد. <br />روشکار: این مطالعه آینده نگر بر روی 50 پزشک عمومی زن که دارای مطب در شهر مشهد بودند، در سال 1390 انجام شد. ابزار تحقیق، خانم 35 ساله سالم، بدون سابقه بیماری با ماموگرافی و سونوگرافی نرمال بود که با شکایت احساس توده پستان مراجعه کرده بود. محقق به عنوان همراه بیمار به مطب پزشکان مراجعه و سؤالات و معاینه و ارجاع بیمار را در چک لیستی که از قبل طراحی شده بود، خارج از مطب پزشک بلافاصله تکمیل می کرد. <br />یافتهها:32 نفر (64%) از پزشکان، سن شایع ابتلاء به سرطان و 30 نفر (60%) ارتباط سرطان پستان با بارداری را می دانستند. اما تنها 12 نفر (24%) همه عوامل خطر را سؤال کردند. 7 نفر (14%) از نگاه به پستان و 32 نفر (64%) از مانورهای لمس استفاده کردند، اما 33 نفر (66%) معاینه کامل غدد لنفاوی را انجام ندادند. 23 نفر (56%) به غلط تشخیص قطعی توده دادند و 19 نفر (38%) به طور قطع وجود توده را رد کردند. <br />نتیجهگیری: نگرش و مهارت پزشکان عمومی زن در برخورد با توده پستان، به عنوان شایعترین سرطان در بین زنان، کافی نمی باشد. آموزش بیشتر مهارت عملی و بازخورد بعد از اتمام تحصیل پیشنهاد می شود.
آموزش پزشکی,ایران,پزشکان عمومی,پستان,توده پستان
https://ijogi.mums.ac.ir/article_2431.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_2431_a5c5640ba0d435e255f6375365216041.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
16
87
2014
02
20
تعیین فراوانی و علل مرگ و میر مادران باردار استان هرمزگان طی سال های 1390-1384
9
14
FA
مینو
رجایی
دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات باروری و ناباروری خلیج فارس، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
minoo.13@yahoo.com
شهرام
زارع
دانشیار گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
shahram.z@yaho.com
سکینه
دادیپور
دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش بهداشت، مرکز تحقیقات مراقبت های مادر و کودک، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
mdadipoor@yahoo.com
صغری
فلاحی
دانشجوی دکترای تخصصی پژوهشی پزشکی مولکولی، مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
fallahi.leila@yahoo.com
فرزام
رجایی
دانشجوی دکترای تخصصی بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
farzam.rj@yahoo.com
فاطمه
پوراحمد گوربندی
کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
آرزو
مبارک آبادی
کارشناس مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
arezo.mm@yahoo.com
سهیلا
مرادی
کارشناس مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
s.moradi@yahoo.com
10.22038/ijogi.2014.2432
مقدمه: یکی از مهمترین شاخص های توسعه هر جامعه، میزان مرگ و میر مادران می باشد، زیرا از یک سو نشان دهنده تأثیر مراقبت های بارداری و از سوی دیگر بیانگر اوضاع اقتصادی و اجتماعی هر جامعه است. مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی و علل مرگ و میر مادران استان هرمزگان در فاصله سال های 1390-1384 انجام شد. <br />روشکار: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی و مقطعی است. جامعه پژوهش آن را تمام مادران بارداری که از فروردین سال 1384 لغایت اسفند سال 1390 در استان هرمزگان فوت کرده بودند تشکیل می داد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته و روش جمع آوری اطلاعات پرونده مادران، نتایج پرسشگری های تیم های کارشناسی معاونت بهداشتی و درمان بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های کای دو و آنووا انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. <br />یافتهها: فراوانی مرگ و میر مادران، 91 مورد و میزان آن 7/39 نفر به ازای هر صد هزار تولد زنده بود. بیشترین موارد مرگ مادران در سال 1389 (19 مورد) و کمترین آن در سال 1388 (10 مورد) بود. بیشترین تعداد متوفیان در بین ساکنین روستا (4/60%) و زنان با حداقل یک عامل خطر در بارداری (7/74%) مشاهده شد. 70 نفر (9/76%) در مقطع پس از زایمان فوت کردند. شایعترین علت مرگ مادری، خونریزی (1/34%) بود. علت مرگ مادران با نوع زایمان (001/0>p)، تعداد بارداری (001/0>p) و عوامل خطر در دوران بارداری (022/0=p) ارتباط آماری معنی داری داشت. <br />نتیجهگیری: افزایش کیفیت خدمات مامایی در مناطق روستایی، مراقبت مستمر از مادران پرخطر، مراقبت های اورژانسی و پیگیری مادران در دوره پس از زایمان، در کاهش مرگ و میر مادران مؤثر است.
بارداری,دوره پس از زایمان,مراقبت های دوران بارداری,مرگ و میر مادران
https://ijogi.mums.ac.ir/article_2432.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_2432_ba0a07c584367787c6a6f1d475bc36e1.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
16
87
2014
02
20
تجربه بارداری برنامه ریزی نشده در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر مشهد: یک مطالعة پدیدارشناسی
15
23
FA
رقیه
بایرامی
مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران.
bayramir891@mums.ac.ir
علی
تقی پور
استادیار گروه آمار زیستی، مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
taghipoura@mums.ac.ir
حسین
ابراهیمی پور
استادیار گروه بهداشت و مدیریت، مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
hebrahimip@gmail.com
10.22038/ijogi.2014.2433
مقدمه: بارداری برنامه ریزی نشده، یکی از مشکلات بهداشتی و اجتماعی شایع در کشور میباشد که بر سلامت مادران و نوزادان تأثیر سوء دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تجربیات فردی و درک زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر مشهد از پدیده بارداری برنامه ریزی نشده انجام شد. <br />روشکار: این مطالعه کیفی با رویکرد پدیدارشناسی در سال 1391 بر روی زنانی که بارداری برنامه ریزی نشده داشتند، انجام شد. نمونه گیری به روش مبتنی بر هدف انجام شد و تا اشباع داده ها، حجم نمونه به 10 نفر رسید. جهت گردآوری داده ها از مصاحبه عمیق بر اساس پرسشهای نیمه ساختارمند استفاده شد. تمام مصاحبه ها ضبط و سپس بر روی کاغذ پیاده سازی شد. داده ها با استفاده از روش کولیزی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. <br />یافتهها: مواجهه با تنش (واکنش روانی، تطابق، تصمیم گیری و اقدام به سقط)، توجیه (علت ناخواسته دانستن بارداری، علت بروز بارداری ناخواسته)، تغییر در نقش (تغییر در نقش مادری، تغییر در نقش همسری، تغییر در وظایف روزمره) و واکنش اطرافیان، درون مایه های اصلی و فرعی استخراج شده در این مطالعه بودند. <br />نتیجهگیری: زنان با بارداری برنامه ریزی نشده، دچار فشارهای روحی و روانی شدیدی در بارداری هستند. ضروری است مراقبین بهداشتی به این زنان و همسرانشان در گذر از این دوره بحرانی کمک کنند.
بارداری بدون برنامه ریزی,بارداری ناخواسته,تحقیق کیفی,زنان
https://ijogi.mums.ac.ir/article_2433.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_2433_1ec1a10b15e1cfd3e68bd38cbed107df.pdf