Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
24
ویژه نامه (شماره 7)
2021
09
23
حاملگی و آمبولی ریه؛ چالشی مرگبار: مطالعه مروری
1
11
FA
دکتر بهرام
زرمهری
0000-0002-8687-1821
استادیار گروه طب اورژانس، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
دکتر هدی
ذبیحی
0000-0003-3848-3637
متخصص زنان و زایمان، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
10.22038/ijogi.2021.18972
مقدمه: آمبولی ریه بهعنوان یکی از عوارض غیرمامایی نسبتاً شایع در حاملگی بوده و از علل مهم مورتالیتی در بارداری میباشد. با توجه به برخی تغییرات فیزیولوژیک و هورمونی، ریسک آمبولی ریه در بارداری و دوران پس از زایمان افزایش مییابد. مطالعه مروری حاضر با هدف بررسی آخرین مقالات مرتبط با روشهای تشخیصی و درمان این بیماری انجام شد.<br />روشکار: در این مطالعه مروری پایگاههای اطلاعاتی google scholar، PubMed، Embase، MedLine، Iranmedex و IranDoc با استفاده از معادل لاتین و Mesh کلمات pulmonary embolism، thromboembolism، pregnancy، anticoagulant، thrombolytic و thrombectomy بهصورت نظاممند در بازه زمانی 1990 تا 2021 جستجو گردید.<br />یافتهها: در این مطالعه مروریدر نهایت 62 مقاله مورد بررسی قرار گرفت که تمرکز این مقالات بر پاتوفیزیولوژی، علائم بالینی، روشهای تشخیص و درمان آمبولی ریه در بارداری متمرکز بود.<br />نتیجهگیری: تشخیص آمبولی ریه نیازمند شک بالینی بالاست. با توجه به خطرات اشعه یونیزان برای جنین، استفاده صحیح از الگوریتمهای تشخیصی میتواند خطر برخورد اشعه به مادر و جنین را کاهش دهد. درمان اصلی در موارد آمبولی ریه در بارداری، استفاده از داروهای آنتیکواگولان تزریقی همانند آنوکساپارین میباشد. داروهای آنتیکوآگولان خوراکی در بارداری توصیه نمیشوند. همچنین در موارد آمبولی ریه ماسیو و تهدید کننده حیات میتوان از درمان با داروهای ترومبولیتیک و روشهای جراحی برداشت لخته نیز استفاده نمود.
آمبولی ریه,آنتیکوآگولان,حاملگی
https://ijogi.mums.ac.ir/article_18972.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_18972_707fd6e1da40fecbe44e852aa558deb7.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
24
ویژه نامه (شماره 7)
2021
09
23
ارتباط شاخص توده بدنی با واریکوسل:یک مطالعه مروری نظاممند
12
18
FA
دکتر میترا
صوابی اصفهانی
0000-0003-0096-5542
استادیار گروه مامایی و بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری و مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
مرضیه
قاسمی گوجانی
0000-0003-4876-9081
دانشجوی دکترای تخصصی بهداشت باروری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
ghasemim931@mums.ac.ir
سهیلا
محمدی ریزی
0000-0001-8946-5688
مربی گروه مامایی، مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری و مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
mohamadirizi@yahoo.com
10.22038/ijogi.2021.18973
مقدمه: واریکوسل، یکی از علل مهم ناباروری مردان بوده که تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله شاخصهای آنتروپومتریک قرار میگیرد. شاخص توده بدنی میتواند شیوع واریکوسل در مردان را تغییر داده و اگرچه مطالعات زیادی در مورد ارتباط بین شاخص توده بدنی و شیوع واریکوسل وجود دارد، ولی هیچ مطالعهای به مرور این نتایج نپرداخته است، لذا مطالعه مروری حاضر با هدف بررسی ارتباط شاخص توده بدنی با میزان واریکوسل در مطالعات مختلف انجام شد.
روشکار: در این مطالعه مروری، پایگاههای اطلاعاتی بینالمللی Web of Science، Scopous، Proquest و Pubmed و پایگاههای داده ایرانی مانند Irondoc، Magiran و SID برای یافتن مطالعات انتشار یافته در فاصله سالهای 2000 تا 2020 با استفاده از کلمات کلیدی مرتبط جستجو شدند. متن کامل مقالات انتخاب شده توسط دو مرورگر بررسی شد.
یافتهها: در مجموع 10 مطالعه مرور شد. این مطالعات شاخص توده بدنی مردان را مورد بررسی قرار داده و شیوع واریکوسل را در این افراد بررسی کرده بودند. اکثر مطالعات بررسی نشان دادند که مردان چاق و افرادی که شاخص توده بدنی بالاتری را گزارش نمودهاند، شیوع واریکوسل در این افراد کمتر بوده و شاخص توده بدنی بالا میتواند بهعنوان عامل محافظتی و پیشگیری کننده در مردان باشد.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج حاضر از این مطالعه، شاخص توده بدنی با میزان بروز واریکوسل مرتبط بوده و در افراد با شاخص توده بدنی پایین نسبت به افراد با شاخص توده بدنی طبیعی، میزان ابتلاء به واریکوسل بیشتر میباشد.
چاق,شاخص توده بدنی,لاغر,مردان,ناباروری,واریکوسل
https://ijogi.mums.ac.ir/article_18973.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_18973_764f0172ffdc17b6149d293a02b16a73.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
24
ویژه نامه (شماره 7)
2021
09
23
شیوع و پیامدهای مرتبط با خشونت جنسی در زنان حوالی منوپوز و بعد از آن: یک مطالعه مرور سیستماتیک
19
28
FA
محبوبه
حاجی فقها
0000-0001-8614-3878
دکترای بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
دکتر شیوا
علیزاده
0000-0002-1230-2685
استادیار گروه مامایی، مرکز تحقیقات سلامت مادر و کودک، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
دکتر سیده سمیرا
مخلصی
استادیار گروه مامایی، دانشکده علوم پزشکی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران.
دکتر فاطمه
دبیری
0000-0002-0656-6887
استادیار گروه مامایی، مرکز تحقیقات سلامت مادر و کودک، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران
10.22038/ijogi.2021.18974
<strong>مقدمه</strong>: خشونت جنسی میتواند در هر لحظه از زندگی زنان اتفاق بیفتد و صدمات جسمی، روانی و عاطفی زیادی را به آنها وارد نماید. خشونت جنسی زنان حوالی منوپوز پیامدهای نامطلوبتری را برای زنان میانسال، خانواده آنها و جامعه بهدنبال دارد. مطالعه مروری حاضر با هدف بررسی شیوع و پیامدهای مرتبط با خشونت جنسی در زنان حوالی منوپوز و بعد از آن انجام شد.
<strong>روشکار:</strong> در این مطالعه مروری سیستماتیک، جهت یافتن مقالات مرتبط بانکهای اطلاعاتی معتبر علمی نظیر PubMed، Scopus، Web of Science، ProQuest، SID و Magiran با استفاده از کلمات کلیدی مرتبط جستجو انجام شد. تمام مقالات فارسی و انگلیسی از تاریخ 31 ژانویه 2010 تا 31 ژانویه 2020 که خشونت جنسی را در زنان حوالی منوپوز بررسی کرده بودند؛ وارد مطالعه شدند. تمام مطالعات مشاهدهای، از جمله مطالعات توصیفی، توصیفی- تحلیلی، موردی- شاهدی و همگروهی در این مطالعه قرار گرفتند. ارزیابی مقالات بر اساس معیار استروب صورت گرفت. مقالاتی که از کیفیت خوبی برخوردار بودند، وارد مطالعه شدند.
<strong>یافتهها:</strong> در این مطالعه 485 مقاله مورد بررسی قرار گرفت که ۷ مقاله شرایط ورود به مطالعه را داشتند. نتایج این مطالعه نشان داد که میزان شیوع خشونت جنسی در زنان نژادهای مختلف، متغیر بود و با تحصیلات، وضعیت اقتصادی، مصرف سیگار و الکل در ارتباط بود. در زنان حوالی منوپوز دچار خشونت جنسی، خطر پرفشاری خون، بالا بودن نورواندوکرینها و سیتوکینهای پیشالتهابی وجود داشت. بهعلاوه افزایش علائم منوپوز مانند مشکلات ادراری، اختلالات خواب، علائم افسردگی و اضطراب، مشکلات واژینال و اختلال عملکرد جنسی با خشونت جنسی ارتباط داشت.
<strong>نتیجهگیری: </strong>خشونت جنسی پیامدهای فیزیکی و روانی زیانباری را برای زنان میانسال بهدنبال دارد. بنابراین،<strong> </strong>نتایج این تحقیق میتواند راهنمایی برای برنامهریزان سلامت باشد تا با ارائه برنامههای مشاورهای لازم، بتوانند به کاهش این معضل بهداشتی- اجتماعی و رفع مشکلات ناشی از آن به زنان میانسال کمک کنند.
خشونت جنسی,زنان حوالی یائسگی,مرور سیستماتیک
https://ijogi.mums.ac.ir/article_18974.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_18974_656595cd36f0422487ddf9bb839dfa0a.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
24
ویژه نامه (شماره 7)
2021
09
23
تأثیر خستگی عضلات کف لگن بر بیاختیاری ادرار استرسی: یک مرور سیستماتیک
29
36
FA
دکتر میثاء
نقدیپور
0000-0002-0950-3662
استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
دکتر فرنوش
ابراهیمزاده
استادیار گروه بیماریهای داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
دکتر ملیحه
آزاده راه
استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سرطان، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران.
دکتر آیناز
بوستان
0000-0001-8119-3198
متخصص زنان و زایمان، بیمارستان چمران ساوه، ساوه، ایران.
10.22038/ijogi.2021.18975
<strong>مقدمه</strong>: با توجه به کمبود مطالعات سیستماتیک که بتوانند اطلاعات جدید در زمینه ارتباط خستگی عضلات کف لگن با بیاختیاری ادراری استرسی را بدنه دانش موجود بیافزایند، این مطالعه سیستماتیک با هدف بررسی تأثیر خستگی عضلات کف لگن بر بیاختیاری ادرار استرسی انجام شد. نتایج این مطالعه برای برنامهریزی استراتژیهای پیشگیری و درمان بیاختیاری ادراری استرسی مبتنی بر شواهد مفید خواهد بود.
<strong>روش</strong><strong></strong><strong>کار:</strong> در این مطالعه مرور سیستماتیک که بر اساس بیانیه PRIZMA انجام شد، مطالعات مشاهدهای و کارآزمایی بالینی چاپ شده در پایگاههای اطلاعاتی PubMed، Scopus، EMBASE، PEDro، LILACS، SciELO، Cochrane Library، Google Scholar، CINAHL، SID و Iran Doc تا سال 2020 مورد ارزیابی قرار گرفتند. مقالات با کیفیت خوب (کسب نمره 70 به بالا) بر اساس مقیاس داونز و بلک وارد این مطالعه شدند.
<strong>یافتهها</strong>: در جستجوی اولیه 2301 مقاله یافت شد و در مراحل بعدی 2296 مقاله حذف شدند و 5 مقاله وارد این بررسی سیستماتیک شدند. نتایج یک مطالعه ارتباطی بین خستگی عضلانی و بیاختیاری ادراری استرسی را نشان نداد و 3 مطالعه نیز ارتباط قوی بین خستگی عضلانی و بیاختیاری ادراری استرسی نشان دادند. یک مطالعه نیز نشان داد که خستگی عضلات کف لگن نمیتواند موجب بیاختیاری ادراری استرسی شود.
<strong>نتیجه</strong><strong></strong><strong>گیری:</strong> خستگی عضلات کف لگن میتواند بر پیشرفت و یا بدتر شدن بیاختیاری ادراری استرسی تأثیر بگذارد؛ با اینحال، بهدلیل کمبود تعداد مطالعات و ناهمگنی مطالعات در این زمینه، نتیجهگیری باید با احتیاط مورد استفاده قرار گیرد.
بی اختیاری ادراری استرسی,سیستماتیک,عضلات کف لگن,فعالیت بدنی
https://ijogi.mums.ac.ir/article_18975.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_18975_22bde7c0b092d1b452feec75c13ffdf4.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
24
ویژه نامه (شماره 7)
2021
09
23
بررسی تأثیر آروماتراپی بر علائم سندرم پیش از قاعدگی: یک مرور سیستماتیک
37
49
FA
دکتر میترا
کولیوند
0000-0002-2116-8991
استادیار گروه بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
دکتر فاطمه
دهقان
دکترای روانشناسی، گروه بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
دکتر مستانه
کامروامنش
0000-0002-2283-4554
استادیار گروه بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
محسن
کاظمینیا
دانشجوی کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
10.22038/ijogi.2021.18984
<strong>مقدمه</strong>: سندرم پیش از قاعدگی، به مجموعهای از علائم جسمی و روانی ناشی از قاعدگی در زنان گفته میشود که یکی از شایعترین اختلالات سنین باروری است. در زمینه تأثیر آروماتراپی بر علائم سندرم پیش از قاعدگی، چندین مقاله اولیه انجام شده است، اما مطالعه جامعی که نتایج این پژوهشها را بهصورت یکدست و روشن نشان دهد، یافت نشد، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر آروماتراپی بر علائم سندرم پیش از قاعدگی با استفاده از مرور سیستماتیک انجام شد.
<strong>روشکار:</strong> برای دستیابی به مطالعات مرتبط با هدف پژوهش، پایگاههای SID،Magiran ، Pubmed،Google scholar، Scopus و Science direct بدون محدودیت زمانی تا سال 2021 با استفاده از کلمات کلیدی سندرم پیش از قاعدگی، آروماتراپی و رایحهدرمانی به زبانهای فارسی و انگلیسی و تمامی ترکیبات احتمالی آنها به کمک عملگرهای AND و OR مورد جستجو قرار گرفتند. ارزیابی کیفی مطالعات بهوسیله چکلیست کانسورت انجام شد.
<strong>یافتهها:</strong> تعداد 7 عصاره و اسانس گیاهی در 10 مطالعه کارآزمایی بالینی که دارای معیار ورود به مطالعه بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. اکثر اسانسهای گیاهی بررسی شده در مقالات، دارای ترکیبات آنتیاکسیدانی و فلاونوئیدی با خاصیت ضدالتهاب، ضددرد و ضدافسردگی بوده و در تسکین علائم سندرم پیش از قاعدگی تأثیر مطلوبی داشتند. اکثریت این اسانسها فاقد عوارض جانبی یا دارای حداقل عوارض بودند. بهدلیل ناهمگونی متدولوژی مطالعات و نیز تفاوت ابزار سنجش اثرات، امکان انجام متاآنالیز وجود نداشت.
<strong>نتیجهگیری:</strong> با توجه به تأثیر مثبت استفاده از عصاره و اسانسهای گیاهی در کاهش علائم جسمی و روانی سندرم پیش از قاعدگی، به نظر میرسد میتوان آن را بهعنوان یک درمان جایگزین برای زنان مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی در نظر گرفت.
آروماتراپی,سندرم پیش از قاعدگی,مرور سیستماتیک
https://ijogi.mums.ac.ir/article_18984.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_18984_ae7b89ba40ff8e84dccf8e9c32982485.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
24
ویژه نامه (شماره 7)
2021
09
23
بررسی تأثیر داروی ارملوکسیفن بر ماستالژی (درد پستان): مروری نظاممند و متاآنالیزی از کارآزماییهای بالینی
50
60
FA
دکتر معصومه
غضنفرپور
0000-0003-4639-3711
استادیار گروه بهداشت باروی، دانشکده پرستاری و مامایی رازی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران.
زری
دولتآبادی
کارشناس ارشد آموزش مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
معصومه
سعیدی
دانشجوی دکتری آموزش پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
ijn@mums.ac.ir
دکتر محمدعلی
کیانی
دانشیار گروه گوارش اطفال، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
دکتر نسیبه
روزبه
0000-0002-8492-0087
استادیار گروه بهداشت باروی، مرکز تحقیقات مادر و کودک، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
فرزانه
اشرفینیا
0000-0002-2697-4108
مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی رازی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران.
10.22038/ijogi.2021.18985
<strong>مقدمه</strong>: علیرغم مطالعات انجام شده بهصورت مروری ساده یا سیستماتیک، بررسی تأثیر ارملوکسیفن بر ماستالژی بهخوبی روشن نشده است، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر ارملوکسیفن بر ماستالژی در مرور کارآزماییهای بالینی انجام گرفت.<br /><strong>روشکار: </strong>جهت انجام این مطالعه مروری، منابع الکترونیکی لاتین از جمله Cochrane Library، ISI Web of Science، Scopus و PubMed و پایگاههای اطلاعات علمی SID و Magiran بهصورت سیستماتیک بدون محدودیت زمانی تا تاریخ 1 ژانویه 2021 با استفاده از کلید واژههای Mastalgia یا Mastalgiasیا Mastodynia یا Mastodyniasیا Mammalgiaیا Mammalgiasو Breast Painیا Breast Painsو Breast و pain و Centchromanیا Selective Estrogen Receptor Modulators (SERM)و Systematic Review وMeta-Analysis مورد جستجو قرار گرفتند.<br /><strong>یافتهها:</strong> 12 مطالعه به مرور نظاممند وارد شدند و نتایج 9 مطالعه در یک متاآنالیز ترکیب شدند. اختلاف درصد قبل و بعد از درمان با اورملوکسیفن معنیدار بود (001/0p<) و بهبودی 87 درصدی درد پستان را نشان داد (90/0-83/0:CI؛ 87%). بر اساس نتیجه آزمون Q، ناهمگنی بین مطالعات در حد متوسط و غیرمعنیدار بود (33%=I<sup>2</sup>، 14/0=p). همچنین، یافتههای دو مطالعه اثربخشی معنیداری از داروی اورملوکسیفن را گزارش کردند.<br /><strong>نتیجهگیری:</strong> نتایج این متاآنالیز از اثربخشی داروی ارملوکسیفن در تسکین درد پستان حمایت کردند. البته تحلیل یافتههای این مطالعات در این متاآنالیز بهدلیل ناهمگونی بالای بین مطالعات، حجم کوچک نمونه و تعداد کم آنها باید با احتیاط تفسیر گردد.
اورملوکسیفن,درد پستان,ماستالژی,مرور نظاممند
https://ijogi.mums.ac.ir/article_18985.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_18985_5ebfff1be7b3c1e9f6e91ea8e41a64d3.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
24
ویژه نامه (شماره 7)
2021
09
23
کنترل لرز در زنان تحت بیحسی اسپاینال: یک مطالعه مروری نقلی در مورد نقش داروها
61
69
FA
دکتر مهرداد
ملکشعار
0000-0002-3361-5429
استادیار گروه بیهوشی و مراقبتهای ویژه، مرکز تحقیقات بیهوشی، مراقبتهای ویژه و کنترل درد، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
دکتر مجید
وطنخواه
استادیار گروه بیهوشی و مراقبتهای ویژه، مرکز تحقیقات بیهوشی، مراقبتهای ویژه و کنترل درد، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
دکتر اطهر
راسخ جهرمی
0000-0003-0322-239x
استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت و بیماریهای زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.
حامد
قاسملو
0000-0003-4732-761x
کارشناس ارشد مراقبتهای ویژه نوزادان، دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه (س)، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
hamedgasemloo@gmail.com
دکتر فریده
مقرب
استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت و بیماریهای زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.
دکتر مجتبی
قائدی
0000-0002-0761-5898
استادیار گروه جراحی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.
دکتر سمانه
عبیری
استادیار گروه طب اورژانس، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.
دکتر لهراسب
طاهری
0000-0002-3702-2778
استادیار گروه جراحی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.
دکتر داوود
روستایی
استادیار گروه فارماکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، گیلان، ایران.
نوید
کلانی
0000-0003-1900-4215
مربی گروه هوشبری، مرکز تحقیقات مؤلفههای اجتماعی نظام سلامت، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.
navidkalani@ymail.com
ناصر
حاتمی
0000-0000-0000-0000
دانشجوی پزشکی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.
naserohatami@gmail.com
دکتر سید ابراهیم
صادقی
0000-0003-2873-3962
استادیار گروه بیهوشی و مراقبتهای ویژه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
10.22038/ijogi.2021.18986
<strong>مقدمه:</strong> پیشگیری و کنترل لرز مادر طی بیحسی نخاعی جهت عمل جراحی سزارین اهمیت بالایی در پیامدهای مناسب عمل جراحی دارد، با اینحال انتخاب داروی مناسب جهت این امر باید با عوارض کمی برای مادر و نوزاد همراه باشد، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی داروهای استفاده شده در کنترل لرز در زنان تحت بیحسی اسپاینال صورت گرفت.<br /><strong>روش</strong><strong></strong><strong>کار:</strong> در این مطالعه مروری نقلی جهت یافتن مطالعات مرتبط، جستجوی کامپیوتری در پایگاههای اطلاعاتی SID، Magiran و Google Scholar با کلید واژههای فارسی شامل: بیحسی اسپاینال، لرز و سزارین انجام شد. در مرحله اولیه جستجوی مطالعات، 364 مطالعه بررسی گردید که تعداد 341 مطالعه بهدلیل مرتبط نبودن با موضوع مورد مطالعه حذف گردید. در نهایت 13 مطالعه جهت نگارش این مطالعه استفاده گردید.<br /><strong>یافتهها: </strong>در مرور پیشینه پژوهش، مطالعات مختلف از داروهای متفاوتی جهت پیشگیری از لرز پس از عمل جراحی سزارین استفاده کرده بودند. لرز پس از بیحسی نخاعی، هدف اختصاصی مطالعات بسیار زیادی با طراحی کارآزمایی بالینی بود. مداخلات انجام شده در این راستا شامل: استفاده از تزریق داخل نخاعی یا وریدی داروهایی مانند سولفات منیزیم، هیدروکورتیزون، دگزامتازون، اندانسترون، کتامین، میدازولام، کتامین بههمراه میدازولام بود. داروهای اپیوئیدی مانند فنتانیل، ترامادول و پتدین نیز در برخی مطالعات مورد بازبینی قرار گرفته بودند.<strong> </strong><br /><strong>نتیجه</strong><strong></strong><strong>گیری: </strong>بر اساس مطالعات مختلف صورت گرفته بهنظر میرسد پتدین با مکانیسم نامشخص و احتمالی گیرندههای μ، بهترین دارو در کنترل لرز در عمل جراحی سزارین باشد.
بیحسی اسپاینال,سزارین,لرز
https://ijogi.mums.ac.ir/article_18986.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_18986_22ef61db28878c85f62210b8f8f2c976.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
24
ویژه نامه (شماره 7)
2021
09
23
ارزیابی نقادانه کارآزماییهای بالینی منتشر شده در زمینه تأثیر طب مکمل و جایگزین بر میزان بارداری در زنان نابارور
70
82
FA
فرنگیس
شریفی
0000-0003-3007-9189
دانشجوی دکترای تخصصی بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
f_sharifi44@yahoo.com
مریم
کبیریان
دانشجوی دکترای تخصصی بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
دکتر رباب
لطیف نژاد رودسری
0000-0002-1438-8822
استاد گروه مامایی، مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
استاد گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
10.22038/ijogi.2021.18987
<strong>مقدمه:</strong> کارآزماییهای بالینی در پزشکی مبتنی بر شواهد حائز اهمیت هستند و تصمیمات درمان بر اساس نتایج این مطالعات اتخاذ میگردند. بهدلیل فراوانی این نوع پژوهشها در بحث طب مکمل و تأثیر آن بر ناباروری، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی نقادانه کارآزماییهای بالینی در زمینه تأثیر طب مکمل و جایگزین بر میزان بارداری در زنان نابارور انجام شد.
<strong>روش</strong><strong></strong><strong>کار:</strong> در این مرور نقادانه متون، جستجو در پایگاههای الکترونیکی Magiran، SID،Scopus ، PubMed، Embase و Web of Science بدون محدویت زمانی تا اواخر آبان 1399 با کلمات کلیدی طب مکمل، جایگزین و ناباروری انجام گردید. معیارهای ورود به مطالعه، کارآزماییهای بالینی منتشر شده به زبان فارسی یا انگلیسی مربوط به مصرف طب مکمل و جایگزین در زنان نابارور و معیارهای خروج شامل: عدم دسترسی به متن کامل انگلیسی مقاله و عدم رعایت اصول انجام کارآزمایی کنترل شده تصادفی بود. در ارزیابی مقالات از چکلیست کانسورت 2017 برای درمانهای غیردارویی استفاده گردید. محدوده امتیازدهی مقالات 44-0 بود.
<strong>یافته</strong><strong></strong><strong>ها:</strong> از 25 مقاله مورد بررسی، میزان انطباق کلی کیفیت گزارش مقالات با ابزار کانسورت حدود 50% برآورد شد. بیشترین نقص در قسمت عنوان و چکیده (726/0±88/0) و بحث (898/0± 16/1) مشاهده شد. میانگین کلی نمرات مقالات 176/6±68/22 با حداقل نمره 9 و حداکثر 33 بود.
<strong>نتیجه</strong><strong></strong><strong>گیری:</strong> کیفیت مقالات بررسی شده در مطالعه حاضر در حد متوسط بود. کارآزماییهای بالینی بایستی بر اساس اصول استاندارد انجام و گزارش شوند و قبل از انتشار با ابزارهای مرتبط بررسی نقادانه گردند. آموزش پژوهشگران در جهت ارتقاء کیفیت مقالات کمککننده است.
<strong>کلمات کلیدی:</strong> ارزیابی نقادانه، بارداری، طب مکمل و جایگزین، کارآزماییهای کنترل شده تصادفی، ناباروری
ارزیابی نقادانه,بارداری,طب مکمل و جایگزین,کارآزماییهای کنترل شده تصادفی,ناباروری
https://ijogi.mums.ac.ir/article_18987.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_18987_99cb2c170af972250b00408fa0d1090b.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
24
ویژه نامه (شماره 7)
2021
09
23
مروری بر راههای درمانی واژینیسموس
83
97
FA
رقیه
عبدنژاد
0000-0002-6304-3601
کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
gilda_9a@yahoo.com
دکتر معصومه
سیمبر
0000-0003-2843-3150
استاد گروه مامایی و بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
10.22038/ijogi.2021.18988
<strong>مقدمه: </strong>واژینیسموس، انقباض غیرارادی عضلات واژن میباشد که رابطه جنسی را دشوار یا غیرممکن میکند. استراتژیهای درمانی مختلفی برای واژینیسموس مانند درمان جنسی و حساسیتزدایی ارائه شده است. شواهد کافی در مورد کارایی و اثربخشی مداخلات مربوط به واژینیسموس وجود ندارد، لذا مطالعه مروری حاضر با هدف<strong> </strong>ارزیابی اثرات مداخلات مختلف برای واژنیسموس انجام شد.
<strong>روشکار: </strong>در این مطالعه مروری بهمنظور پیدا کردن مقالات مرتبط، پایگاههای اطلاعاتی SID، Science direct، Google scholar و Pubmed با کلید واژههای واژینیسموس، درمان و کارآزمایی بالینی از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۲۰ مورد جستجو قرار گرفتند. معیارهای انتخاب کارآزمایی بالینی کنترل شده، مقایسه درمانهای واژینیسموس با درمان دیگر، درمان دارونما، درمان بهصورت معمول یا لیست انتظار برای درمان بود.
<strong>یافتهها</strong>: در این مطالعه<strong> </strong>۱۵ مقاله با مجموع ۶۵۵ شرکت کننده مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این مطالعه نشان داد که درمانهای بر پایه شناختی رفتاری، استفاده از دیلاتور، بوتاکس، درمانگر جنسی و هیپنوتراپی توانسته بهطور موفقیتآمیزی واژینیسموس را درمان کنند. در مورد اثربخشی راهکارها، درمان شناختی رفتاری (CBT) با بیشترین تعداد انجام کارآزمایی، موفقیت زیادی را کسب کرده است. پس از آن استفاده از دیلاتورها محبوبیت بالایی داشت.
<strong>نتیجهگیری: </strong>این بررسی نشان داد که درمان شناختی رفتاری (CBT)، استفاده از دیلاتورهای واژینال، هیپنوتراپی، بوتاکس و فیزیوتراپی میتواند منجر به دخول موفقیتآمیز و رضایتبخش در بیماران گردد.
درمان,کارآزمایی بالینی,واژینیسموس
https://ijogi.mums.ac.ir/article_18988.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_18988_daec8a857aea68e4c19c93f1edea02b6.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
24
ویژه نامه (شماره 7)
2021
09
23
کنترل تهوع و استفراغ در زنان تحت عمل جراحی سزارین با بیحسی اسپاینال: یک مطالعه مروری نقلی در مورد نقش داروها
98
107
FA
حامد
قاسملو
0000-0003-4732-761x
کارشناس ارشد مراقبتهای ویژه نوزادان، دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه (س)، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
hamedgasemloo@gmail.com
دکتر سید ابراهیم
صادقی
0000-0003-2873-3962
استادیار گروه بیهوشی و مراقبتهای ویژه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
دکتر هاشم
جری نشین
دانشیار گروه بیهوشی و مراقبتهای ویژه، مرکز تحقیقات بیهوشی، مراقبتهای ویژه و کنترل درد، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
دکتر مهرداد
ملکشعار
0000-0002-3361-5429
استادیار گروه بیهوشی و مراقبتهای ویژه، مرکز تحقیقات بیهوشی، مراقبتهای ویژه و کنترل درد، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
دکتر احمد
رستگاریان
0000-0002-6937-4997
استادیار گروه بیهوشی و مراقبتهای ویژه، مرکز تحقیقات بیهوشی و کنترل درد، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.
دکتر لهراسب
طاهری
0000-0002-3702-2778
استادیار گروه جراحی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.
دکتر اطهر
راسخ جهرمی
0000-0003-0322-239x
استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت و بیماریهای زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.
دکتر فریده
مقرب
استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت و بیماریهای زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.
نوید
کلانی
0000-0003-1900-4215
مربی گروه هوشبری، مرکز تحقیقات مؤلفه های اجتماعی نظام سلامت، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.
navidkalani@ymail.com
دکتر داوود
روستایی
استادیار گروه فارماکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، گیلان، ایران.
ناصر
حاتمی
0000-0000-0000-0000
دانشجوی پزشکی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم، جهرم، ایران.
naserohatami@gmail.com
دکتر مجید
وطن خواه
0000-0003-4732-761x
استادیار گروه بیهوشی و مراقبتهای ویژه، مرکز تحقیقات بیهوشی، مراقبتهای ویژه و کنترل درد، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
10.22038/ijogi.2021.18990
<strong>مقدمه:</strong> بیحسی اسپاینال رایجترین روش بیدردی برای سزارین الکتیو میباشد. تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی، یکی از شایعترین شکایات بیماران در جراحی سزارین تحت بیحسی اسپاینال میباشد، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش داروها در کنترل تهوع و استفراغ در زنان تحت عمل جراحی سزارین با بیحسی اسپاینال انجام شد.
<strong>روش</strong><strong></strong><strong>کار:</strong> در این مطالعه مروری روایتی یا نقلی جهت یافتن مطالعات مرتبط، پایگاههای اطلاعاتی SID، Magiran و Google Scholar با کلید واژههای بیحسی نخاعی، بیحسی اسپاینال، تهوع، استفراغ و سزارین جستجو شدند. بازه زمانی جستجوی مقالات از سال 1380 تا سال 1400 بوده است.
<strong>یافتهها: </strong>مطالعات مختلف از داروهای متفاوتی جهت پیشگیری از تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی سزارین استفاده کرده بودند. تهوع و استفراغ پس از بیحسی نخاعی، هدف اختصاصی مطالعات بسیار زیادی با طراحی کارآزمایی بالینی بود. مداخلات انجام شده در این راستا شامل: استفاده از داروهایی مانند دگزامتازون، کتامین، لیدوکائین، اندانسترون، متوکلوپرامید،گرانیسترون، پروپوفول، گاباپنتین و میدازولام بود.<strong> </strong>
<strong>نتیجهگیری: </strong>کتامین علیرغم اینکه در مطالعات اثر ضدتهوع و استفراغی آن اثبات شده است، اما بهدلیل عوارض هالوسینیشن و نیستاگموس و اینکه ممکن است شیردهی مادر را به تأخیر بیاندازد، بهتر است انتخاب اول متخصص بیهوشی نباشد. پروپوفول نیز اثرات ضدتهوع و استفراغی آن اثبات شده است، اما باید مراقب اثرات دپرشن تنفسی بیمار بود. دگزامتازون اثر تأخیری بر روی تهوع و استفراغ دارد، بنابراین شاید انتخاب مناسبی برای متخصص بیهوشی نباشد. داروهای آنتاگونیست گیرنده 5-HT3 (اندانسترون و گرانیسترون)، بهنظر میرسد بهترین انتخاب برای خط اول درمان تهوع و استفراغ باشند، زیرا این داروها عوارض اکستراپیرامیدال متوکلوپیرامید را ندارند و میتوانند بهعنوان داروهای مناسب جهت تهوع و استفراغ بیماران تحت عمل جراحی سزارین با بیحسی نخاعی مورد استفاده قرار بگیرند.<strong> </strong>
استفراغ,بیحسی اسپاینال,تهوع,سزارین
https://ijogi.mums.ac.ir/article_18990.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_18990_b1b62398de488662e2f71f38718fa024.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
24
ویژه نامه (شماره 7)
2021
09
23
تظاهرات بالینی، پیامدهای مادری، جنینی و نوزادی زنان باردار مبتلا به کووید-19، یک مطالعه مرور سیستماتیک
108
119
FA
معصومه
فیاضی
0000-0002-4858-5744
دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، کارگروه دانشجویی مرکز تحقیقات توسعه اجتماعی و ارتقاء سلامت، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران.
seyedehmasuomeh@gmail.com
رسول
رحمانی
0000-0002-3880-9310
دانشجوی کارشناسی تغذیه، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
rasolrahmany@yahoo.com
دکتر رقیه
رحمانی بیلندی
0000-0002-7830-2733
استادیار گروه مامایی، مرکز تحقیقات توسعه اجتماعی و ارتقاء سلامت، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران.
10.22038/ijogi.2021.18991
<strong>مقدمه:</strong> ویروس کرونا به یک همهگیری در سراسر جهان تبدیل شده است و قابلیت گسترش سریع دارد. زنان باردار و نوزادانشان بهعلت ضعف سیستم ایمنی، آسیبپذیرتر هستند. مطالعه حاضر با هدف مرور تظاهرات بالینی، پیامدهای مادری، جنینی و نوزادی در زنان باردار مبتلا به کووید-19 انجام شد.
<strong>روش</strong><strong></strong><strong>کار:</strong> در این مطالعه مروری جهت یافتن مقالات مرتبط، پایگاههای scopus، pubmed، medrxiv وWeb of science از ابتدای 2019 تا 30 ژانویه 2021 با استفاده از کلیدواژههای فارسی ویروس کرونا، پیامدهای بارداری با همه ترکیبات احتمالی و معادل انگلیسی آنها (corona virus، pregnancy outcomes) با استفاده از عملگرهای AND، OR و NOT مورد جستجو قرار گرفتند. بر اساس معیار استروب، مطالعاتی که در ارزیابی کیفیت بالا و متوسط را اخذ نمودند، وارد مطالعه و بررسی شدند.
<strong>یافته</strong><strong></strong><strong>ها: </strong>از مجموع 3771 مطالعه، 17 مطالعه وارد این مطالعه مروری شدند که 4494 زن باردار کرونا مثبت در 9 کشور مختلف را شامل میشد. علامت شایع در مادران باردار، تب و سرفه بود و عارضه نوزادی این ویروس شامل زایمان زودرس و دیسترس تنفسی بود. اکثر زایمانها به روش سزارین بود و اکثر بیماران از آنتیبیوتیک و داروهای ضدویروسی برای درمان استفاده کردند. شواهد زیادی از انتقال عمودی کووید-19 از طریق زایمان واژینال حمایت نکرد. شایعترین تست تشخیصی بیماری کووید-19 PCR بود.
<strong>نتیجه</strong><strong></strong><strong>گیری: </strong>در<strong> </strong>اکثر مطالعات افزایش انجام زایمان بهروش سزارین بهدنبال بروز دسترس جنینی بود، اما بهدلیل آسیبپذیری این دو گروه، اقدامات پیشگیری و مراقبتی باید در نظر گرفته شود و بر آموزش افراد تأکید بیشتری صورت گیرد.
بارداری,کرونا ویروس,نوزادان
https://ijogi.mums.ac.ir/article_18991.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_18991_3add40618abdb33df769f453f1b4bc36.pdf