Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
22
7
2019
09
23
بررسی مقایسهای تأثیر کوهوش سیاه و مریمگلی بر گرگرفتگی زنان یائسه
1
12
FA
دکتر سیده زهرا
معصومی
0000-0002-2045-3706
دانشیار گروه مامایی، مرکز تحقیقات مراقبتهای مادر و کودک، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
آرزو
شایان
0000-0001-9968-2256
مربی گروه مامایی، مرکز تحقیقات مراقبتهای مادر و کودک، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
arezoo.shayan2012@yahoo.com
رؤیا
احمدینیا تابش
کارشناس ارشد مشاوره مامایی، مرکز پژوهش دانشجویان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
دکتر حسن
احمدینیا
0000-0002-7010-1726
دانشجوی دکترای آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
دکتر شیرین
مرادخانی
دانشیار گروه فارماکولوژی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
مریم
فرهادیان
استادیار گروه آمار زیستی، مرکز تحقیقات مدلسازی بیماریهای غیرواگیردار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
farhadianm@umsha.ac.ir
ریحانه
ابراهیمی
کارشناس ارشد مشاوره مامایی، مرکز پژوهش دانشجویان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
r.ebrahimi41@yahoo.com
دکتر فرزانه
سلطانی
0000-0002-5407-6858
دانشیار گروه مامایی، مرکز تحقیقات مراقبتهای مادر و کودک، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
10.22038/ijogi.2019.13812
مقدمه: اختلالات وازوموتور از جمله گرگرفتگی، یکی از رنجآورترین علائم دوران یائسگی است و کیفیت زندگی زنان را تحت تأثیر قرار میدهد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تأثیر دو داروی گیاهی مریمگلی و کوهوش سیاه بر گرگرفتگی زنان یائسه انجام شد.
روشکار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 1395 بر روی80 نفر از زنان یائسه مراجعهکننده به مراکز بهداشتی و درمانی همدان انجام شد. پس از بررسی معیارهای ورود، افراد به دو گروه 40 نفره کوهوش سیاه و مریمگلی تقسیم شدند و 2 ماه داروها مصرف شد و چکلیست محقق ساخته ثبت مدت، شدت و تعداد دفعات گرگرفتگی قبل از مداخله و طی 8 هفته توسط افراد تکمیل شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمونهای تی تست، منویتنی یو، فریدمن و ویلکاکسون انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد.
یافتهها: داروی مریم گلی از هفته دوم به بعد تأثیر معناداری بر کاهش مدت گرگرفتگی داشت (001/0>p)، ولی تأثیر کوهوش سیاه بهجز در هفته سوم، در بقیه موارد معنیدار نبود. از نظر شدت گرگرفتگی در گروه مریمگلی بعد از هفته اول شدت گرگرفتگی کاهش یافت و اختلاف معنیداری با قبل از مصرف دارو مشاهده شد (000/0>p). در گروه کوهوش سیاه نیز از هفته چهارم به بعد، شدت گرگرفتگی کاهش داشت و اختلاف معنیداری با قبل از مصرف دارو داشت (000/0>p). داروی مریمگلی بر تعداد گرگرفتگی در طول زمان تأثیرگذار بود و در هفتههای مختلف (در طول زمان) تعداد گرگرفتگی تغییر کرد، ولی برای گروه کوهوش سیاه تعداد گرگرفتگی در طول زمان تغییر محسوسی نداشت.
نتیجهگیری: مریمگلی در مقایسه با کوهوش سیاه مدت، شدت و تعداد دفعات گرگرفتگی زنان یائسه را بیشتر کاهش میدهد، بنابراین با توجه به غیرتهاجمی و گیاهی بودن آن، استفاده از این دارو جهت تخفیف علائم گرگرفتگی پیشنهاد میشود.
کوهوش سیاه,گرگرفتگی,مریمگلی,یائسگی
https://ijogi.mums.ac.ir/article_13812.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_13812_879ce83eca5300bb9426786d348ac28c.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
22
7
2019
09
23
بررسی ارتباط بین گونههای کاندیدا و برخی ریسک فاکتورهای مؤثر بر بروز ولوواژینیت کاندیدیایی
13
22
FA
دکتر سیده صدیقه
حسینی
0000-0002-6250-6416
استادیار مرکز تحقیقات علوم آزمایشگاهی، گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران.
دکتر عزتالله
قائمی
استاد گروه میکروبشناسی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران.
دکتر فرهاد
نیکنژاد
استادیار مرکز تحقیقات علوم آزمایشگاهی، گروه علوم آزمایشگاهی، ، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران.
دکتر حمیدرضا
جوشقانی
استادیار مرکز تحقیقات علوم آزمایشگاهی، گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران.
مینا
ربیعی
استاد مرکز تحقیقات گوارش و کبد، گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران.
sudagar2015@gmail.com
فهیمه
آزادی
استادیار مرکز تحقیقات علوم آزمایشگاهی، گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران.
sudagar_m@yahoo.com
تکتم
شرفی
استادیار مرکز تحقیقات علوم آزمایشگاهی، گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران.
eghaemi14@gmail.com
ناعمه
جاوید
استادیار مرکز تحقیقات علوم آزمایشگاهی، گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران.
sina.sudagar@gmail.com
محبوبه
کبیر
استادیار مرکز تحقیقات علوم آزمایشگاهی، گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران.
sodagar.sina@gmail.com
صبا
مودی
کارشناس مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران.
sudagar_sina@gmail.com
فریده
جعفری
دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره در مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران.
sina.sodagar@yahoo.com
زهرا
کمیزی
دانشجوی کارشناسی پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی بندرگز، بندرگز، ایران
sodagar.sina@yahoo.com
10.22038/ijogi.2019.13813
مقدمه: ولوواژینیت کاندیدایی، یک عفونت مخمری و از شایعترین علل مراجعه زنان به پزشک میباشد. مطالعه حاضر با هدف ارتباط نوع گونههای کاندیدا و برخی ریسک فاکتورهای مؤثر بر بروز ولوواژینیت کاندیدیایی انجام شد.<br /> روشکار: این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع همبستگی طی سالهای ۹۷-1395 بر روی ۴۰۴ نمونه ترشحات واژن با علائم بالینی وولوواژینت در بیمارستان صیاد شیرازی و درمانگاههای پزشکی و مامایی شهر گرگان انجام شد. بر روی ترشحات واژینال آزمایش مستقیم، کشت بر روی محیط کروم آگار کاندیدا انجام و ۲۸۰ فرد مبتلا به کاندیدیازیس با روش RFLP-PCR تعیین گونه گردید. بهمنظور جمعآوری اطلاعات دموگرافیک و اطلاعات فردی باروری افراد از پرسشنامه استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه ۲۲) و آزمـونهـای کای دو و دقیق فیشر انجام گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد.<br /> یافتهها: از بین افراد مورد مطالعه، 62 نفر (۲۲%) از بیماران عفونت تکرار شونده داشتند؛ همچنین بین بروز عفونت ولوواژینیت کاندیدیایی با گروه سنی 35-26 سال، بروز بیماریهای زمینهای، بارداری و مصرف داروهای ضدبارداری نظیر LD، مترونیدازول و فلوکونازول ارتباط آماری معنیداری یافت شد (05/0>p)، اما بین سایر عوامل، ارتباط معنیداری مشاهده نشد (05/0<p). کاندیدا آلبیکنس به عنوان شایعترین گونه مؤثر در ارتباط با ریسک فاکتورهای مختلف ولوواژینیت کاندیدیایی، شناسایی گردید.<br /> نتیجهگیری: آگاهی از نوع مخمر، نوع داروی ضدقارچی مؤثر و ریسک فاکتورهای مؤثری چون مصرف بیرویه برخی آنتیبیوتیکها، داروهای ضدبارداری چون LD و برخی عوامل زمینهای میتواند تصویر روشنتری در رابطه با شیوع بیماری و عوامل مؤثر در بروز ولوواژینیت کاندیدیایی برای پزشکان متخصص و مسئولین بهداشتی مربوطه فراهم آورد.
ریسک فاکتورها,گونههای کاندیدا,ولوواژینیت کاندیدایی,ارتباط
https://ijogi.mums.ac.ir/article_13813.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_13813_e677183aea713280fd3a6d6c7ed14ccb.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
22
7
2019
09
23
بررسی تأثیر ژل واژینال بابونه بر نشانههای ذهنی آتروفی واژن در زنان یائسه: یک کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده
23
31
FA
زهرا
بساک
کارشناس ارشد مامایی، مرکز تحقیقات آندروپوز منوپوز، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
minairavani2004@gmail.com
مینا
ایروانی
0000-0002-8854-1738
استادیار گروه مامایی، مرکز تحقیقات آندروپوز منوپوز، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
minairvani2004@yahoo.com
اسکندر
مقیمیپور
استاد گروه داروسازی، مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
محمدحسین
حقیقیزاده
مربی آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
پریوش
جلوداریان
استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات باروری- ناباروری و پریناتولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
gelodarian.p@ajums.ac.ir
10.22038/ijogi.2019.13814
مقدمه: آتروفی واژن با کمبود استروژن در زنان یائسه اتفاق میافتد و کیفیت زندگی زنان یائسه را تحت تأثیر قرار میدهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر ژل واژینال بابونه بر نشانههای ذهنی آتروفی واژن در زنان یائسه انجام شد.
روشکار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور در سال 1397 بر روی 96 زن یائسه دارای نشانههای ذهنی آتروفی واژن در مرکز بهداشتی درمانی شماره یک شهر گتوند انجام شد. افراد بهصورت تصادفی در سه گروه 32 نفره جهت دریافت ژل واژینال بابونه 5%، کرم واژینال استروژن کنژوگه و ژل دارونما بهمدت 12 هفته قرار گرفتند. نشانههای ذهنی آتروفی شامل: سوزش، خارش، درد هنگام مقاربت و احساس خشکی واژن با استفاده از پرسشنامه خودسنجی 4 درجهای لیکرت قبل از مداخله و در هفتههای 2، 6 و 12 بعد از درمان بررسی شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمونهای آنالیز واریانس یکطرفه، کروسکال والیس، کای دو و فریدمن انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد.
یافتهها: نشانههای ذهنی آتروفی واژن در گروههای درمانی ژل واژینال بابونه و کرم واژینال استروژن کنژوگه در مقایسه با گروه دارونما (ژل واژینال دارونما) بهصورت معنیداری بهبود یافت (001/0>p)، اما بین گروه استروژن واژینال کنژوگه و گروه ژل واژینال بابونه تفاوت آماری معنیداری مشاهده نشد.
نتیجهگیری: ژل واژینال بابونه مشابه کرم استروژن کنژوگه سبب کاهش نشانههای ذهنی آتروفی واژن در زنان یائسه میگردد.
بابونه,ژل واژینال,علائم آتروفی,یائسگی
https://ijogi.mums.ac.ir/article_13814.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_13814_894fd06b456b1142b386b3d92495b4fb.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
22
7
2019
09
23
تأثیر انفوزیون وریدی سولفات منیزیم بر میزان مصرف اوپیوئید و وضعیت همودینامیک پس از جراحی هیسترکتومی: کارآزمایی بالینی دوسوکور
32
38
FA
مهدی
خانبابایی گول
0000-0m29-3004-8204
کارشناس ارشد آموزش پرستاری داخلی- جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
mkhanbabayi@yahoo.com
دکتر داوود
آقامحمدی
0000-0001-8374-9903
دانشیار گروه بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
10.22038/ijogi.2019.13815
مقدمه: با توجه به عوارض نامطلوب اوپیوئیدهای تزریقی پس از جراحیهایی همچون هیسترکتومی و همچنین نتایج ضدونقیض مناسبترین روش استفاده از سولفات منیزیم جهت به صفر رساندن مصرف اوپیوئید پس از جراحی، مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر انفوزیون وریدی سولفات منیزیم بر میزان مصرف اوپیوئید و وضعیت همودینامیک پس از جراحی هیسترکتومی انجام شد.
روشکار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور در سال 1390 بر روی 60 بیمار کاندید جراحی هیسترکتومی در بیمارستان امام رضا (ع) تبریز انجام شد. افراد بهصورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. برای گروه مداخله، نیم ساعت قبل از بیهوشی، سولفات منیزیم به میزان 50 میلیگرم بر کیلوگرم به صورت بولوس به بیماران تزریق شد. پس از پایان عمل جراحی و ترخیص بیماران از واحد ریکاوری، انفوزیون 500 میلیگرم در ساعت منیزیم سولفات تا 24 ساعت پس از جراحی ادامه یافت. وضعیت همودینامیک بیماران و میزان مصرف اوپیوئید در چکلیست محقق ساخته ثبت شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 19) و آزمونهای منویتنییو و تی تست انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد.
یافتهها: در وضعیت همودینامیک بیماران دو گروه در تمامی زمانها اختلاف آماری معنیداری مشاهده شد؛ بهطوریکه گروه مداخله دارای وضعیت پایدارتری شده بود (حداکثر میزان p برابر 04/0)، همچنین میزان مصرف مخدر در گروه مداخله با گذشت زمان با کاهش همراه بود؛ حال آنکه کاهش قابل توجهی در گروه کنترل مشاهده نشد.
نتیجهگیری: استفاده از سولفات منیزیم موجب ثبات وضعیت همودینامیک میگردد و بر کاهش نیاز به اوپیوئید تأثیرگذار است، اما نمیتواند نیاز به اوپیوئید پس از جراحی هیسترکتومی را به صفر برساند.
اوپیوئید,درد پس از جراحی,سولفات منیزیم,هیسترکتومی
https://ijogi.mums.ac.ir/article_13815.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_13815_c9827cdfa7bf0bea9990cea8dd7c2abc.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
22
7
2019
09
23
بررسی میزان بیان miR200a بهعنوان یک بیومارکر در زنان مبتلا به زایمان زودرس
39
46
FA
عفت
سید هاشمی
0000-0003-0089-7578
کارشناس ارشد گروه ژنتیک، دانشکده علوم و فناوریهای نوین، علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
دکتر رقیه
درگاهی
استادیار گروه زنان و مامایی، فلوشیپ پریناتولوژی گروه زنان و زایمان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران.
دکتر ملیحه
انتظاری
استادیار گروه ژنتیک، دانشکده علوم و فناوریهای نوین، علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
دکتر سید سعید
حسینی اصل
0000-0002-9542-4724
دانشیار گروه ژنتیک پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران
10.22038/ijogi.2019.13816
مقدمه: زایمان زودرس، یکی از مشکلات اصلی بهداشتی محسوب میشود و بعد از ناهنجاریهای مادرزادی، اصلیترین عامل ابتلاء به بیماری و مرگومیر نوزادان است. با توجه به نقش گسترده MicroRNAها بهعنوان بیومارکر در تشخیص انواع بیماریها، مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان بیان miR200a بهعنوان یک بیومارکر در زنان مبتلا به زایمان زودرس در استان اردبیل انجام شد.
روشکار: این مطالعه مورد شاهدی از مهر 1396 تا آذر 1397 بر روی 50 زن باردار نخست باردار سالم و 50 زن نخست باردار که برای زایمان زودرس به بیمارستان علوی شهر اردبیل مراجعه کرده بودند، انجام شد. پس از استخراج MicroRNA از خون و سنتز cDNA بهمنظور بررسی میزان بیان miR200a از تکنیک Real Time PCR استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون آنوا، وان وی و تی تست انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد.
یافتهها: میزان بیان miR200a در گروه نرمال 04/0±35/0 و در گروه زایمان زودرس 09/0±24/0 بود که نسبت به گروه نرمال بارداری، به میزان 11% کاهش بیان داشت. همچنین اختصاصیت و حساسیت انجام این تست برای بررسی زایمان زودرس بهترتیب برابر 4/53% و 74% بود که توسط منحنی ROC مورد بررسی قرار گرفت. این نتایج از نظر آماری معنادار بود (05/0≥p).
نتیجهگیری: در این پژوهش میزان بیان microRNA200a مورد مطالعه در بین زنان با زایمان زودرس و طبیعی متفاوت بود و بهنظر میرسد، بتوان از miR200a بهعنوان یک بیومارکر جدید برای پیشبینی زایمان زودرس استفاده کرد.
بیومارکر,زایمان زودرس,MicroRNA
https://ijogi.mums.ac.ir/article_13816.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_13816_80aff9c8ef62d6a0f4e85a3db672453f.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
22
7
2019
09
23
بررسی تأثیر کپسول دانه خرفه در پیشگیری از پسدرد زایمان در مادران چندزا: کارآزمایی بالینی تصادفی شده
47
57
FA
محجوبه
رمضانی مطلق
0000-0001-7013-7027
دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
ramezanimm951@mums.ac.ir
ناهید
گلمکانی
0000-0002-2018-9774
استادیار گروه مامایی، مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
golmakaninn@mums.ac.ir
دکتر حسن
رخشنده
استادیار گروه فارماکولوژی، مرکز تحقیقات فارماکولوژیک و گیاهان دارویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
سید رضا
مظلوم
مربی گروه پرستاری، مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
دکتر فریده
اخلاقی
0000-0003-2014-8494
استاد گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
10.22038/ijogi.2019.13817
مقدمه: پسدرد، یکی از مشکلات دوران پس از زایمان است که جهت رفع آن گاهی نیاز به مسکن میباشد و تسکین آن موجب بهبود شیردهی و ارتباط بهتر مادر و نوزاد میگردد. بررسی فارماکولوژی دانه خرفه نشاندهنده تأثیر این گیاه در تنظیم و تعدیل درد است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر دانه خرفه در پیشگیری از پسدرد انجام شد.
روشکار: این مطالعهکارآزمایی بالینی سهسوکور در سال 1397 بر روی 74 مادر چندزا در شهرستان شیروان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی انجام شد. واحدهای پژوهش بهصورت تصادفی در دو گروه 37 نفری دانه خرفه و پلاسبو قرار گرفتند. پس از تکمیل مرحله سوم زایمان، یک عدد از کپسولهای دانه خرفه یا پلاسبو به واحد پژوهش داده میشد. برای بیماران هر دو گروه در صورت وجود درد، مسکن تجویز میشد. بعد از شروع مداخله، هر 8 ساعت (تا 4 دوز) کپسولها مصرف میشد. نمره پسدرد با استفاده از مقیاس دیداری درد، بعد از شروع مداخله و یکساعت قبل و پس از مصرف دوزهای بعدی اندازهگیری شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 25) و آزمونهای منویتنی، تی مستقل، فیشر و کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد.
یافتهها: شدت پسدرد بعد از مصرف کپسولها در گروه دانه خرفه نسبت به گروه پلاسبو کاهش معناداری داشت (001/0>p). تعداد مسکن مصرفی مادران چندزا در گروه دانه خرفه کاهش معنیداری نسبت به گروه پلاسبو داشت (001/0>p).
نتیجهگیری: دانه خرفه در کاهش شدت پسدرد و پیشگیری از بروز آن مؤثر است و موجب کاهش نیاز به مسکنهای خوراکی میشود.
پسدرد,دوران پس از زایمان,خرفه
https://ijogi.mums.ac.ir/article_13817.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_13817_e57d95842b4226b7b6bc5b18612b2776.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
22
7
2019
09
23
بررسی تأثیر شیاف رکتال بارهنگ بر میزان خونریزی پس از زایمان زنان در معرض خطر خونریزی: کارآزمایی بالینی تصادفی شده یک سوکور
58
65
FA
زهرا
خجسته فرد
0000-0002-9221-1248
دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
khojastehfz1992@gmail.com
ناهید
گلمکانی
0000-0002-2018-9774
استادیار گروه مامایی، مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
golmakaninn@mums.ac.ir
سید رضا
مظلوم
مربی گروه آموزش پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
دکتر شکوه سادات
حامدی
متخصص داروسازی سنتی، دانشکده طب سنتی و مکمل، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
دکتر زهره
فیضآبادی
0000-0001-5104-6103
استادیار گروه طب ایرانی، دانشکده طب ایرانی و مکمل، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
دکتر معصومه
میرتیموری
0000-0003-1775-6309
دانشیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
10.22038/ijogi.2019.13819
مقدمه: خونریزی پس از زایمان، یک وضعیت اورژانسی مامایی و یکی از شایعترین علل مرگومیر مادران در سراسر جهان میباشد که پیشگیری از آن میتواند بر کاهش مرگومیر و عوارض تأثیرگذار باشد. یکی از گیاهانی که در طب سنتی بهعنوان بندآورنده خونریزی به آن اشاره شده است، بارهنگ میباشد. مطالعه حاضر با هدف تأثیر شیاف رکتال بارهنگ بر میزان خونریزی پس از زایمان زنان در معرض خطر خونریزی انجام شد.<br /> روشکار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی یک سوکور در سال 1397 بر روی 70 زن باردار واجد شرایط پژوهش مراجعهکننده جهت زایمان واژینال به بیمارستان امالبنین (س) شهرستان مشهد انجام شد. در این مطالعه، واحدهای پژوهش شامل زنان پرخطر زایمان کرده بودند که طبق نوموگرام پیشگویی احتمال خونریزی پس از زایمان، نمره مساوی یا بیشتر از 10 را کسب کرده بودند. افراد بهطور تصادفی در دو گروه 35 نفری بارهنگ و کنترل قرار گرفتند. در هر دو گروه بعد از تولد نوزاد، اقدامات مطابق روتین بیمارستان و انفوزیون 30 واحد اکسیتوسین در هزار سیسی کریستالوئید صورت گرفت. در گروه مداخله، بلافاصله پس از خروج جفت و پردههای جنینی و ماساژ رحمی، اولین دوز شیاف رکتال بارهنگ 120 میلیگرمی و سپس دوزهای بعدی با فاصله هر نیم ساعت تا 5 دوز توسط پژوهشگر قرار داده شد. میزان خونریزی پس از زایمان با استفاده از توزین کیسه جمعآوری خون و پد به مدت 4 ساعت پس از زایمان، توسط پژوهشگر اندازهگیری و ثبت شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمونهای تی مستقل، منویتنی و کایاسکوئر انجام گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد.<br /> یافتهها: میانگین خونریزی در پایان 4 ساعت اول پس از زایمان در گروه کنترل 2/11±2/306 سیسی و در گروه بارهنگ 2/14±3/253 سیسی بود که بین دو گروه اختلاف آماری معنیداری وجود داشت (001/0=p).<br /> نتیجهگیری: شیاف رکتال بارهنگ میتواند بهعنوان یک داروی مؤثر بر کاهش میزان خونریزی بعد از زایمان در زنان در معرض خطر خونریزی توصیه شود و میتوان از آن بهعنوان یک روش کمکی در کاهش خونریزی در زنان در معرض خونریزی بعد از زایمان استفاده نمود.
بارهنگ,خونریزی پس از زایمان,شیاف رکتال,فاکتور خطر
https://ijogi.mums.ac.ir/article_13819.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_13819_5376cb36286419651de7363deaa9dd89.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
22
7
2019
09
23
بررسی تأثیر ژل پوست انار بر ارگاسم و رضایتمندی جنسی زنان در سنین باروری: یک کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده
66
76
FA
فاطمه
محمدزاده
0000-0002-4436-4493
دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
fatemehmohamadzadeh31372@gmail.com
دکتر راحله
بابازاده
0000-0001-6323-7249
استادیار گروه مامایی، مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
دکتر روشنک
سالاری
0000-0003-4690-7823
دکترای تخصصی کنترل دارو، گروه علوم دارویی در طب ایرانی، دانشکده طب ایرانی و مکمل، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
دکتر ملیحه
عافیت
0000-0001-9630-6490
استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
دکتر حمید
حیدریان میری
استادیار گروه آمار و اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات مدیریت و تعیین کنندههای اجتماعی سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
10.22038/ijogi.2019.13820
مقدمه: از جمله عوامل فیزیولوژیک تأثیرگذار بر ارگاسم و به دنبال آن رضایت جنسی، قدرت عضلات کف لگن میباشد. ضعف این عضلات میتواند سبب ایجاد اختلال در رسیدن زنان به ارگاسم و در نهایت آنورگاسمی گردد و بهدنبال آن رضایت جنسی را کاهش دهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر ژل پوست انار بر ارگاسم و رضایتمندی جنسی زنان در سنین باروری انجام شد.<br /> روشکار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دو گروهه سهسوکور در سال 1397 بر روی110 نفر از زنان 45-18 ساله مراجعه کننده به درمانگاه زنان بیمارستان امام رضا (ع) مشهد انجام شد. واحدهای پژوهش به صورت تصادفی در دو گروه ژل پوست انار و دارونما قرار گرفته و به آنها توصیه شد که به مدت 8 هفته از ژل استفاده نمایند. ارگاسم و رضایتمندی جنسی زنان قبل، 4 و 8 هفته بعد از مداخله در دو گروه بررسی شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار Stata و آزمونهای آماری تی مستقل، منویتنی، تی زوجی، ویلکاکسون و فریدمن انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد.<br /> یافتهها: در ابتدای مطالعه در میانگین نمره حیطههای ارگاسم (748/0=p) و رضایتمندی جنسی (922/0=p) عملکرد جنسی زنان در دو گروه مداخله و دارونما تفاوت آماری معناداری وجود نداشت، اما بعد از 4 و 8 هفته مداخله، میانگین نمره این دو حیطه نسبت به گروه دارونما افزایش آماری معناداری یافته بود (001/0p <).<br /> نتیجهگیری: استفاده از ژل پوست انار بهطور مؤثری میتواند از طریق بهبود ارگاسم، باعث افزایش رضایتمندی جنسی زنان شود.
اختلالات عملکرد جنسی,ارگاسم,پوست انار,رضایتمندی جنسی
https://ijogi.mums.ac.ir/article_13820.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_13820_3e5dbe24bab7c1586aa027963ef9fac5.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
22
7
2019
09
23
واکسنهای نوکلئیک اسیدی برای ویروس پاپیلومای انسان؛ پیشگیری یا درمان
77
88
FA
دکتر سولماز
منیری جوادحصاری
0000-0002-2477-388X
استادیار گروه زیستشناسی سلولی و مولکولی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران.
سپهر
پورسیف
دانشجوی کارشناسی ارشد زیستشناسی سلولی و مولکولی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران.
sepehr.pourseif@gmail.com
کیوان
خاکپور
دانشجوی کارشناسی ارشد زیستشناسی سلولی و مولکولی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران.
khakpourkeyvan@gmail.com
10.22038/ijogi.2019.13821
مقدمه: سرطان رحم، چهارمین سرطان رایج در زنان میباشد. تقریباً در تمامی موارد این سرطان، ابتلاء به انواع ویروس پاپیلومای انسانی با خطر بالا بهخصوص تیپهای 16 و 18 مشاهده میشود. این ویروس عامل ایجاد سرطانهای دیگری نظیر اوروفارنکس، آنورکتال و همچنین پوست نیز میباشد. مطالعه مروری حاضر با هدف بررسی واکسنهای موجود و در حال توسعه برای پیشگیری یا درمان HPV انجام شد.
روشکار: در این پژوهش مروری، کلمات کلیدی HPV، سرطان سرویکس، DNA واکسن، RNA واکسن، پیشگیری و درمان آلودگی با HPV در پایگاههای PubMed، Science direct، Scopus و Google Scholar در بازه زمانی سالهای 2000 تا 2018 مورد جستجو قرار گرفتند. مقالات انگلیسی بهروز و چاپ شده در مجلات چارک اول، در اولویت قرار گرفتند و مقالات دارای اطلاعات ناقص و نامرتبط از مطالعه حذف شدند.
یافتهها: با وجود واکسنهایی برای پیشگیری از ابتلاء به HPV، تحقیقات بر روی ارائه واکسن بهتر بر علیه این ویروس ادامه دارد، زیرا واکسنهای موجود از تمامی تیپهای پرخطر ویروس پیشگیری نمیکنند. همچنین بر روی افراد مبتلا و دارای ناهنجاریهای حاصل از ویروس و یا سرطان تأثیری ندارند. از راهکارهای امیدبخش، واکسنهایی بر اساس نوکلئیکاسیدها (DNA یا RNA) میباشند.
نتیجهگیری: نوکلئیکاسید واکسنها دارای نتایج امیدوارکنندهای به دلیل امن بودن، پایداری، راحتی در تولید و توانایی ایجاد ایمنی اختصاصی میباشند. در حال حاضر واکسنهای GX-188E، VGX-3100، ZNF–603 و ZNF -758 بر علیه ژنهای E6 و E7 ویروس در فاز کلینیکی موفق عمل کردهاند و امیدهایی برای یک واکسن درمانی برای افراد آلوده به ویروس یا مبتلا به سرطان ایجاد کرده اند.
سرطان دهانه رحم,واکسنهای درمانی,واکسنهای DNA,واکسنهای RNA,ویروس پاپیلومای انسانی
https://ijogi.mums.ac.ir/article_13821.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_13821_2a6164a5ea9f1a24f1dab84858cde36d.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
22
7
2019
09
23
مقایسه اثربخشی لتروزول و کلومیفن سیترات در زنان نابارور ایرانی: مرور سیستماتیک و متاآنالیز
89
102
FA
زینب
طالبی تمجانی
0000-0002-9566-3426
کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران.
سید دانیال
محمدی
دانشجوی دکتری تخصصی بیولوژی تولید مثل، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
danialwesberk@yahoo.com
مریم
گرجی
کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران.
maryam.gorji580@gmail.com
دکتر زینب
علیمرادی
0000-0001-5327-2411
دکترای سلامت باروری، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران
10.22038/ijogi.2019.13830
مقدمه: یکی از متداولترین روشهای درمانی در ناباروری، استفاده از داروهای خوراکی مانند کلومیفن سیترات و لتروزول است. میزان موفقیت کلومیفن در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلیکیستیک و مقاومت به انسولین نسبت به سایرین پایینتر است، اما لتروزل نتایج موفقیتآمیزی در این گروهها داشته است، اما به دلیل قیمت بالاتر لتروزول، کلومیفن هنوز در بسیاری از موارد به عنوان خط اول درمان استفاده میشود. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی این دو داروی اولیه مهم در درمان ناباروری انجام شد.<br /> روشکار: در این مطالعه مرور سیستماتیک جهت یافتن مقالات، بانکهای اطلاعاتی فارسی و انگلیسی Magiran، Medlib، SID، pubmed، Cochrane، Irandoc، IranMedex و Google scholar جهت بازیابی مقالات فارسی و انگلیسی، بدون محدودیت زمانی تا ابتدای اردیبهشت سال 1398 (می 2019) جستجو شدند. جستجوی جامع با کلید واژههای فارسی داروهای ناباروری، کلومیفن سیترات، لتروزول، ایران و معادلهای انگلیسی متناسب انجام شد. مقالات کارآزمایی بالینی تصادفی شده، دارای متن کامل که به مقایسه عملکرد دو داروی کلومیفن سیترات و لتروزول در ناباروری پرداخته بودند، وارد مطالعه شدند.<br /> یافتهها: در ابتدا 627 مقاله بازیابی شد که پس از حذف موارد تکراری (164 مقاله) و غیرمرتبط (463 مقاله)، متن کامل 41 مقاله بررسی شد. از بین مقالات بازیابی شده، 19 مقاله واجد شرایط ورود به مطالعه بودند.19 کارآزمایی بالینی با مشارکت 2638 بیمار در این مطالعه وارد شدند.نتایج متاآنالیز نشان داد که در گروه لتروزول نسبت به کلومیفن سیترات شانس بارداری 10%، همچنین شانس تولد نوزاد زنده در گروه لتروزول 2/11% و میانگین ضخامت آندومتر بیشتر از کلومیفن بود. شانس سندرم تحریک بیش از حد تخمدان 4/1%، سقط 6/0% و بارداری چندقلو 4/4% و میانگین تعداد فولیکول غالب در گروه لتروزل نسبت به کلومیفن سیترات کمتر بود. بر اساس نتایج نمودار قیفی و آزمونegger ، سوگرایی انتشار وجود نداشت (43/0=p).<br /> نتیجهگیری: هرچند قیمت لتروزول از کلومیفن سیترات بالاتر است، اما لتروزول در دستیابی و موفقیت در بارداری نتایج امیدوارکنندهتری داشته است، با اینحال نیاز به مطالعات وسیعتر در این زمینه وجود دارد.
ایران,تحریک تخمکگذاری,کلومیفن سیترات,لتروزول,ناباروری
https://ijogi.mums.ac.ir/article_13830.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_13830_868b3ad1f9dd646e1a27bc71d630ba85.pdf