مقدمه: شناسایی هویت نوزادان برای والدین و سیستم درمانی بسیار مهم است. در ایران از روش اثر کف پا برای این امر استفاده می کنند که ممکن است باعث انتقال عفونت بیمارستانی و یا عدم شناسایی هویت دقیق نوزاد شود. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی نظرات کادر درمانی (شامل متخصصین زنان و مامایی، متخصصین اطفال، پرستاران نوزادان و ماماها) در مورد روش شناسایی اثر کف پا انجام شد. روشکار: این مطالعه توصیفی- مقطعی طی سال های1389 -90 بر روی 203 نفر از پرسنل کادر درمانی انجام شد. افراد یک پرسشنامه کوتاه را تکمیل کردند. پرسشنامه طراحی شده دارای 14 سؤال در دو بخش آگاهی و تجربه و همچنین دارای 1 سؤال غیر ساختاری بود. پرسشنامه ها بین شرکت کنندگان توزیع شد و پس از تکمیل شدن آنها، داده ها وارد نرم افزار آماری SPSS (نسخه 18) شد و فراوانی و درصد هر یک از پاسخ ها در مطالعه مشخص شد. یافتهها: در این مطالعه 203 پرسشنامه آنالیز شد که تعداد و درصد شرکت کنندگان در مطالعه شامل 28 نفر (13/7%) متخصص زنان و مامایی، 84 نفر (41/3%) متخصص اطفال، 45 نفر (22/1%) پرستار نوزادان و 46 نفر (22/5%) ماما بودند. 157 نفر (77%) شرکت کنندگان آگاهی کامل از دلایل گرفتن اثر کف پا داشتند، 93 نفر (45/6%) نمی دانستند که در کشورهای پیشرفته از چه روشی استفاده می شود، 83 نفر (40/7%) نظری در مورد اینکه این روش باعث انتقال عفونت می شود، نداشتند، 68 نفر (33/3%) کاملاً مخالف استفاده از این روش برای شناسائی نوزاد بودند و 132 نفر (64/7%) ترجیح می دادند که روش دیگری جایگزین این روش شود. نتیجهگیری: به نظر کادر درمانی، تشخیص هویت نوزادان به روش گرفتن اثر کف پا کـاربرد ز یـ ادی نـدارد و بهتـر اسـت روش های دیگری جایگزین شود.