ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه اثر تجویز سولفات منیزیم و نیفدیپین در پیشگیری از زایمان زودرس
مقدمه: زایمان زودرس یکی از معضلات طب زنان و مامایی را تشکیل می دهد. نوزاد نارس دچار مشکلات بالینی جسمی- روانی زیادی می گردد. هدف این پژوهش مقایسه دو داروی سولفات منیزیم و نیفدیپین درپیشگیری از زایمان زودرس می باشد.
روش کار: در این کارآزمایی بالینی،130 نفر از خانم های باردار با سن بارداری بین 20 تا 37 هفته که مبتلا به دردهای زودرس زایمانی بودند، در دو گروه درمان با سولفات منیزیم یا نیفدیپین به نحوی وارد شدند که از نظر سن( 3± سال)، مدت شروع علایم تا شروع درمان (2± ساعت) و سن حاملگی باهم یکسان باشند. هم چنین مبتلایان به دیابت، پرفشاری خون، نارسایی سرویکس، دوقلویی و نیز افراد سیگاری ازمطالعه حذف شدند. سولفات منیزیم بادوز اولیه 4 گرم وریدی، سپس 2 گرم درساعت به مدت 24 ساعت و نیفدیپین با دوز20 میلی گرم خوراکی، سپس هر 6 ساعت به مدت 24 ساعت تجویز شدند. پس از آن، زمان بین شروع درمان تا کنترل دردهای زودرس زایمانی بررسی و با استفاده ازآزمون های کلموگروف- اسمیرنوف، t و من ویتنی و درسطح معنی دار 5%، تحلیل داده ها صورت گرفت.
یافته ها: میانگین زمان (ساعت) بین شروع درمان تا بهبود درد در دو گروه دریافت کننده نیفدیپین (39/15±32/14 دقیقه) و سولفات منیزیم (72/14±86/15دقیقه) از نظر آماری معنی دار بود (01/0=p)، اما میانگین مدت زمان بین شروع درمان تاپایان حاملگی (روز) در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (47/0=p).
نتیجهگیری: با توجه به یافته های مطالعه حاضر، به نظرمی رسد نیفیدیپین در مقایسه با سولفات منیزیم، روش درمانی مؤثرتری در به تعویق انداختن زایمان زودرس می باشد.
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5837_3b23dd738f5d98517189a799a80cec2b.pdf
2010-07-23
1
8
10.22038/ijogi.2010.5837
زایمان زودرس
دردهای زودرس زایمانی
سولفات منیزیم
نیفدیپین
ماندانا
رشیدی میبدی
1
استادیار گروه زنان و زایمان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران
AUTHOR
راهب
قربانی
ghorbani.raheb93@gmail.com
2
دانشیار گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران
LEAD_AUTHOR
صنم
مرادان
smgyn42595@hotmail.com
3
استادیار گروه زنان و زایمان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران
AUTHOR
پری ناز
توان
4
دستیار تخصصی زنان و زایمان، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران
AUTHOR
1. Cunningham RG, Leveno KJ, Bloom SL, Hauth JC, Gilstrap ІІІ L, Wenstrom KD. William’s obstetrics.
1
22nd ed. New York: McGraw-Hill; 2005. p.857-70.
2
2. Chandraharan E, Arulkumaran S. Recent advances in management of preterm labor, J Obstet Gynecol India
3
2005;55(2):118-24.
4
3. Moore ML. Preterm labor and birth: what have we learned in the past two decades? J Obstet Gynecol
5
Neonatal Nurs 2003;32(5):638-49.
6
4. Scott JR, Gibbs RS, Karlan BY, Haney AF, Danforth's obstetrics & gynecology. 9th ed. Philadelphia:
7
Lippicott Williams & Wilkins;2003. p.173-83.
8
5. Carr DB, Clark AL, Kernek K, Spinnato JA. Maintenance oral nifedipine for preterm labor: a randomized
9
clinical trial. Am J Obstet Gynecol 1999;181(4):822-7.
10
6. Saade GR, Taskin O, Belfort MA, Erturan B, Moise KJ Jr. In Vitro comparison of four tocolytic agents,
11
alone and in combination. Obstet Gynecol 1994;84(3):374-8.
12
7. King JF. Tocolysis and preterm labour. Curr Opin Obstet Gynecol 2004;16(6):459-63.
13
8. Haghighi L. Prevention of preterm delivery: nifedipine or magnesium sulfate. Int J Gynaecol Obstet
14
1999;66(3):297-8.
15
9. King JF, Flenady VJ, Papatsonis DN, Dekker GA, Carbonne B. Calcium channel blockers for inhibiting
16
preterm labour. Cochrane Database Syst Rev 2002;(2):CD002255.
17
10. King JF, Flenady V, Papatsonis D, Dekker G, Carbonne B. Calcium channel blockers for inhibiting preterm
18
labour; a systematic review of the evidence and a protocol for administration of nifedipine. Aust N Z J
19
Obstet Gynecol 2003;43(3):192-8.
20
11. Zhang X, Liu M. Clinical observations on the prevention and treatment of premature labor with nifedipine.
21
Hua Xi Yi Ke Da Xue Xue Bao 2002;33(2):288-90 (abstract)
22
12. Ables AZ, Romero AM, Chauhan SP. Use of calcium channel antagonists for preterm labor.
23
Obstet Gynecol Clin North Am 2005;32(3):519-25.
24
13. Papatsonis DN, Van Geijn HP, Ader HJ, Lange FM, Bleker OP, Dekker GA. Nifedipie and ritodrine in the
25
management of preterm labor: a randomized clinical multicenter trial. Obstet Gynecol 1997;90(2):230-4.
26
14. Papatsonis DN, Kok JH, Van Geijn HP,Bleker OP, Ader HJ, Dekker GA. Neonatal effects of nifedipine
27
and ritodrine for preterm labor. Obstet Gynecol 2000;95(4):477-81.
28
15. Oei SG, Mol BW, de Kleine MJ, Brölmann HA. Nifedipine versus ritodrine for suppression of preterm
29
labor; a meta-analysis. Acta Obstet Gynecol Scand 1999;78(9):783-8.
30
و همکاران دکتر ماندانارشیدی میبدی
31
16. Tsatsaris V, Papatsonis D, Goffinet F, Dekker G, Carbonne B. Tocolysis with nifedipine or beta-adrenergic
32
agonists: a meta-analysis. Obstet Gynecol 2001;97(5 Pt 2):840-7.
33
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی ارزش تشخیصی ترکیب سه شاخص نسبت کلسیم به کراتینین ادرار، آزمون تغییر وضعیت و توده بدنی درپیشگویی زودرس پره اکلامپسی
مقدمه: پره اکلامپسی یکی از عوارض شایع دوران بارداری و یکی از علل عمده مرگ و میر مادر و نوزاد است. لذا پیش بینی وقوع پره اکلامپسی باعث انجام مراقبت های دقیق مامایی خواهد شد. چندین آزمون بیوشیمیایی و بیوفیزیکی برای پیشگویی زودرس پره اکلامپسی بررسی شده اند. با این حال هیچ کدام از آن ها دقت و سادگی لازم را برای پیشگویی پره اکلامپسی ندارند. هدف از انجام این مطالعه استفاده از ترکیبی از آزمون ها برای پیشگویی زودرس پره اکلامپسی بود.
روش کار: این مطالعه آینده نگر بر روی400 زن نخست زا که در بین هفته های 32-28 بارداری به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان تبریز مراجعه نموده بودند و در طی سال 1386 انجام گرفت. در ابتدا وزن، قد و سپس فشار خون افراد در دو وضعیت خوابیده به پهلوی چپ و خوابیده به پشت اندازه گیری شد و نمونه ادرار آن ها برای سنجش کلسیم و کراتینین گرفته شد. این زنان تا زمان زایمان از نظر بروز علایم پره کلامپسی تحت کنترل قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با روش های آماری توصیفی (میانگین، انحراف معیار و توزیع فراوانی)، منحنی ROC، آزمون تی و با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 13) صورت گرفت.
یافته ها: از تعداد 400 نفر مورد بررسی در نهایت23 نفر، مبتلا به بیماری پره اکلامپسی شدند. با استفاده از منحنیROC، نسبت کلسیم به کراتینین ادرار کم تر از 068/0 دارای حساسیت 35% و ویژگی 93%، بود. شاخص توده بدنی بیش تر از 88/28 کیلوگرم بر متر مربع دارای حساسیت 61 % و ویژگی 92% بود. هم چنین آزمون تغییروضعیت بیش از 20 میلی متر جیوه، حساسیت 52% و ویژگی95% را نشان داد. در صورت مثبت بودن هر سه آزمون، حساسیت 17% و ویژگی5/99% محاسبه گردید.
نتیجهگیری: ترکیب هر سه آزمون با وجود داشتن حساسیت پایین، دارای ویژگی بالا برای رد بیماری پره اکلامپسی می باشد. لذا به کارگیری توأم از این سه شاخص به خصوص به وسیله ماماها و مراقبین بهداشتی پیشنهاد می گردد.
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5838_8a4031d5690c67f71585e51586146b56.pdf
2010-07-23
7
14
10.22038/ijogi.2010.5838
ارزش پیشگویی کننده
پره اکلامپسی
کلسیم ادرار
کراتینین ادرار
آزمون تغییر وضعیت
شاخص توده بدن
فهیمه
صحتی شفایی
1
مربی دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز ، ایران
AUTHOR
آزیتا
فتح نژاد کاظمی
afnkazemi@gmail.com
2
مربی دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی تبریز، تبریز ، ایران
LEAD_AUTHOR
نیلوفر
ستار زاده
3
مربی دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز ، ایران
AUTHOR
مهرانگیز
ابراهیم زاده
4
استادیار گروه اپیدمیولوژی، دانشکده تغذیه، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز ، ایران
AUTHOR
1. Cunningham FG, Leveno KJ, Bloom SL, Hauth JC, Gilstrap III LC, Wenstrom KD. William's obstetrics.
1
22nd ed. New York: McGraw-Hill; 2005. p. 762-763, 765, 774, 778-779, 1008.
2
2. Gharekhani P, Sadatian SA. Principles of Obstetrics and Pregnancy. 2nd ed. Tehran: Noure Danesh. 2005. p.
3
416-22. [Text in Persian]
4
3. Kaypour F, Masomirad h, Ranjbar Novin N. The predictive value of serum uric acid, roll-overtest, and
5
body mass index in pre-eclampsia. Int J Gynecol Obstet 2006;92(2),133-4.
6
4. Safari M, Yazdanpanah B. Prevalence of pre-eclampsia and its correlated maternal and fetal complications,
7
Emam Sajjad Hospital, Yasuj, 2001. Shahrekord University of Medical Sciences Journal 2003;5(2):47-53.
8
[Article in Persian]
9
5. Barker PN, Kingdom JCP. Pre-eclampsia: Current Perspectives on Management. 1st ed. New York:
10
Parthenon Publishing Group; 2004. p.11,25-35,41-42.
11
6. Roiz-Hernández J, Cabello-Martínez M, Fernández M. Human chorionic gonadotropin levels
12
between 16 and 21 weeks of pregnancy and prediction of pre eclampsia. Int J Gynecol Obstet
13
2006;92(2):101-5.
14
7. Ghazizadeh S, Lessan-Pezeshki M, Pirzad R. Mean arterial pressure and calcium creatinin ratio in the early
15
prediction of preeclampsia. Daneshvar 2000;29:39-40. [Article in Persian]
16
8. Fahami F, Bahadoran P, Ghoheiri A, Soleimani B. Assessing roll-over test in early diagnosis of
17
preeclampsia. Iranian Journal of Nursing and Midwifery Research 1998;9;35-7. [Article in Persian]
18
9. Barron WM, Lindheiner MD, Davison JM. Medical disorders during pregnancy. 3rd ed. St.Louis: Mosby;
19
2000. p.1-8,13.
20
10. Mckinney ES, James SR, Murray SS, Ashwilly JW. Study guide for maternal-child nursing. 2nd ed.
21
Philadelphia: Saunders; 2005. p.631-3.
22
11. Gilbert ES, Harmon JS. Manual of high risk pregnancy & delivery. 3rd ed. St. Louis: Mosby; 2003.
23
12. Saudan P, Shaw L, Brown M. Urinary calcium/creatinin ratio as a predictor of preeclampsia.
24
Am J Hypertens 1998;11(7):839-43.
25
13. Hacker NF, Moor GJ. Essntial of obestetrics and gynecology,4th ed. Philadelphia: WB Saunders ; 2004.
26
p.199- 201.
27
14. Wong DL, Perry SE, Hokenberry MJ, Lowdermilk DL, Wilson D. Maternal child nursing care. 2nd ed.
28
Missouri: Mosby; 2002. p.194.
29
15. Izumi A, Minakami H, Kuwata T, Sato I. Calcium-to-creatinin ratio in spot urine samples in early
30
pregnancy and its relation to the development of preeclampsia. Metabolism 1997;46(10):1107-8.
31
16. Shahhosseini Z, Nasiri Amiri F, Ability of roll over test in prediction of preeclampsia. Scientific Research
32
Journal of Faculty of Nasibeh nursing and Midwifery of Mazandaran University 2001;1(1):5-8. [Article in
33
17. Andersen GJ. The roll-over test as a screening procedure for gestational hypertension. Obstet Gynecol
34
1980;20(3):144-50 .
35
18. Cedergren M. Effects of gestational weight gain and body mass index on obstetric outcome in Sweden.
36
Int J Gynecol Obstet 2006;93:269-74.
37
ORIGINAL_ARTICLE
اداره صدمات حالب ناشی ازخطای پزشکی( یاتروژنیک) باتشخیص دیررس مشهد (عج) بعد ازاعمال جراحی لگنی :بررسی 10 ساله دربیمارستان قائم
مقدمه: علی رغم پیشرفت های رو به رشد در تکنیک های جراحی، آسیب حالبی هم چنان یک عارضهی احتمالی در
اعمال جراحی عمومی، اورولوژیک و زنان می باشد. هدف از این مطالعه بررسـی علایـم بـالینی، علـل آسـیب حالـب،
تشخیص و درمان های انجام شده در موارد آسیب های غیر اندویورولوژیک حالب ناشی از خطای پزشکی می باشد.
روش کار: این مطالعه به صورت گذشته نگر بر روی بیماران مؤنث با آسیب غیر انـدویورلوژیک حالـب کـه در فاصـله
مشهد مراجعه کرده بودند، صورت گرفت. در ایـن مطالعـه، (عج) سال های 1377-1386 به مرکز آموزشی درمانی قائم
نوع عملی که باعث آسیب شده، روش تشخیص، نوع درمان و نتیجه ی درمان مورد بررسـی قـرار گرفـت. تعـداد کـل
بیماران مورد بررسی 17 نفر (مشتمل بر 20 مورد آسیب حالبی ) بود.
یافته ها: سن بیماران بـین26 -67 سـال (متوسـط 43/14سـال) بـود. علایـم بیمـاران شـامل درد فلانـک در 88/23 %،
بی اختیاری کامل در 41/17 %، تب در 29/41%، آنوری در 11/76%، ایلئوس و اتساع شکمی در 11/76%، تهـوع طـولانی
مدت در 5 88/ % و علایم شکم حاد در 5% 88/ دیده شد . جراحی هایی که در طی آن آسیب حالب ایجاد شده بود، عبارت
بود از اعمال جراحی زنان در 15 بیمار (88/23%)؛ شامل هیسترکتومی در 8 نفـر (47/05%)، سـزارین مجـدد در 4 نفـر
(23/52%)، جراحی ورتهایم و رزکسیون کیست تخمدانی و عمل جراحی اندومتریوز لگنی هر کدام در یـک نفـر(5 88/ %) .
در دو مورد (11/76%) آسیب حالب به دنبال جراحی هایی غیر از جراحـی هـای زنـان رخ داده بـود. در 11 بیمـار از 15
بیمار با آسیب حالب تحتانی، آناستوموز حالب به مثانه به روش تغییر یافته ی لـیخ و در یـک مـورد آناسـتوموز بـه روش
پولیتانو - لیدبتر انجام شد. در 2 مورد نیز از فلاپ بوآری برای ترمیم آسیب حالـب تحتـانی اسـتفاده شـد. در یـک مـورد
دیگر، ترانس یورترویورتروستومی (TUU) چپ به راست انجام شد. هم چنین یک بیمار بـا آسـیب حالـب میـانی، تحـت
عمل یورترویورتروستومی قرار گرفت. در یک بیمار با آسیب حالب فوقانی، پیوند اتولوگ کلیه انجام شد.
نتیجهگیری: در بیماران ما شایع ترین علت آسیب حالب، هیسترکتومی ساده و شـایع تـرین علـت مراجعـه در ایـن
بیماران درد فلانک و سپس بی اختیاری کامل ادراری بـود. اکثریـت ایـن بیمـاران نیـاز بـه اعمـال جراحـی خصوصـاً
یورترونئوسیستوستومی داشتند. در آسیب های حالب فوقانی باید تکنیک های کم تهاجمی تر به جای نفرکتـومی یـا
پیوند اتولوگ مد نظر باشد.
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5851_21250899fa398c176db97096de80fb7f.pdf
2010-07-23
15
20
10.22038/ijogi.2010.5851
تروما
حالب
یاتروژنیک
جراحی لگنی
علی اصغر
یارمحمدی
1
دانشیار گروه اورولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
LEAD_AUTHOR
سعید رضا
قنبری زاده
2
دستیار تخصصی اورولوژی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
1. St Lezin MA, Stoller ML. Surgical ureteral injuries. Urology 1991;38(6):497-506.
1
2. Ghali AM, EL Malik EM, Ibrahim Al. Ureteric injuries: diagnosis, management and outcome. J Trauma
2
1999;46(1):150-8.
3
3. Selzman AA, Spirnak JP. Iatrogenic ureteral injuries: a 20-year experience in treating 165 injuries. J Urol
4
1996;155(3):878-81.
5
4. Adams JR, Mata JA, Culkin DJ, Venable DD: Ureteral injury in abdominal vascular reconstructive surgery.
6
Urology 1992;39:77-81.
7
5. Berkmen F, Peker AE, Alagöl H, Ayyildiz A, Arik AI, Başay S. Treatment of iatrogenic ureteral injuries
8
during various operations for malignant conditions. J Exp Clin Cancer Res 2000;19(4):441-5.
9
6. Watterson JD, Mahoney JE, Futter NG, Gaffield J. Iatrogenic ureteric injuries: approaches to etiology and
10
management. Can J Surg 1998;41(5):379-82.
11
7. Mteta KA, Mbwambo J, Mvungi M. Iatrogenic ureteric and bladder injuries in obstetric and gynecologic
12
surgeries. East Afr Med J 2006:83(2):79-85.
13
8. Underwood PB, Wilson WC, Kreutner I, Miller MC. Radical hysterectomy: a critical review of 22 years
14
experience. Am J Obstet Gynecol 1995;134(8):889-98.
15
9. Grainger DA, Soderstrom RM, Schiff SF, Glickman MG, DeCherney AH, Diamond MP. Ureteral injuries
16
at laparoscopy: insights into diagnosis, management, and prevention. Obstet Gynecol 1990;75:839-43.
17
10. Modi P, Goel P, Dodiya S. Laparoscopic ureteroneocystostomy for distal ureteral injuries. Urology
18
2005;66(4):751-3.
19
11. Bec A, Ureteric injury during laminectomy for a prolapsed disc. Br J Urol 1989;63:552.
20
12. Smith EB, DeBord JR. Hanigan WC. Intestinal injury after lumbar discectomy. Surg Gynecol Obstet
21
1991;173:22-4.
22
13. Motola JA, Smith AD. Complication of ureteroscopy prevention and treatment. AUA Update series 1992,
23
11: lesson 21.
24
14. Toporoff B, Sciafani S, Scalca T, Vieux E, Atweh N, Duncan A, et al. Percutaneous antegrade ureteral
25
stenting as an adjunct for treatment of complicated ureteral injuries. J Trauma 1992; 32:534-8.
26
15. Ku JH, Kim ME, Jeon YS, Lee NK, Park YH. Minimally invasive management of ureteral injuries
27
recognized late after obstetric and gynecologic surgery. Injury 2003;34(7):480-3.
28
16. De Cicco C, Ret Davalos ML, Van Cleynenbreugel B, Verguts J, Koninckx PR. Iatrogenic ureteral lesions
29
and repair: a review for gynecologists. J Minim Invasive Gynecol 2007;14(4):428-35.
30
17. Sutherland RS, Pfister RR, Koyle MA. Endopyelotomy associated ureteral necrosis: complete ureteral
31
replacement using Boari flap. J Urol 1992;148(5):1490-2.
32
18. Cobum M. Ureteral injuries from surgical trauma. In: McAninch W. Traumatic and reconstructive urology.
33
Philadelhpia: WB Saunders; 1996. p.184–90.
34
19. Al-Awadi K, Kehinde EO, Al-Hunayan A, Al-Khayat A. Iatrogenic ureteric injuries: incidence, etiological
35
factors and the effect of early management on subsequent outcome. Int Urol nephrol 2005;37(2):235-41.
36
20. Gilmour DT, Das S, Flowerdew G. Rates of urinary tract injury from gynecologic surgery and the role of
37
intraoperative cystoscopy. Obstet Gynecol 2006;107(6):1366-72.
38
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی اثر چاقی و افزایش وزن بر نتایج بارداری و زایمان
مقدمه: چاقی یک مشکل بهداشتی گسترده در سراسر جهان می باشـد. چـاقی و افـزایش وزن در دوران بـارداری بـا
افزایش خطر پره اکلامپسی، افزایش سن حاملگی و زایمان سزارین همراه بوده اند. هدف از این مطالعه بررسی چاقی و
افزایش وزن بر نتایج بارداری و زایمان می باشد.
روش کار: تمامی زنانی که در فاصله اردیبهشت تا اسفند سـال 1386 جهـت زایمـان بـه واحـد زایشـگاه بیمارسـتان
بیمارستان تأمین اجتماعی همدان مراجعه کرده بودند، در این مطالعه وارد شدند. تعداد افراد مورد بررسی، 1272 نفر
بود. پس از تکمیل پرسشنامه (حاوی سؤالاتی در زمینه مشخصات فردی اشخاص مـورد مطالعـه، طـول مرحلـه اول و
دوم زایمان و وزن نوزاد)، شاخص توده بدنی آنان بر اساس تقسیم وزن بر حسب کیلوگرم (وزن ابتدای دوران بـارداری
و قبل از 12 هفتگی) بر مجذور قد بر حسب متر محاسبه شد. سپس دادهها با استفاده از آزمون مجذورکای و آزمـون
ویلکاکسون مورد آنالیز قرار گرفت.
یافته ها: چاقی و افزایش وزن دوران بارداری به طور معنی داری با پاریتی قبلی مادر، افزایش وزن نوزاد، سن بارداری،
افزایش فاز فعال مرحله اول و کل مرحله دوم زایمان ارتباط داشت ( p<0/05).
نتیجهگیری: با پیشگیری از افزایش وزن و چاقی دوران بارداری، میتوان از نتایج زیان بار مادری و نوزادی جلـوگیری
نمود.
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5852_f90bcad9005817f510d5a5dc44768240.pdf
2010-07-23
21
24
10.22038/ijogi.2010.5852
چاقی؛ افزایش وزن؛ شاخص توده بدنی؛ نتایج بارداری
نتایج زایمانی
انسیه
جنابی
enciehjenabi@yahoo.ca
1
مربی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تویسرکان، تویسرکان، ایران
LEAD_AUTHOR
1. Janghorbani M, Amini M, Willet WC, Gouya MM, Delavari A, Alikhani S. First nationwide survey of
1
prevalence overweight, underweight and abdominal obesity in Iranian adults. Obesity 2007:15:2797-808.
2
2. Barbara W, Graves SA, Dejoy A, Penelope P. Maternal body mass index, delivery route, and induction of
3
labor in a midwifery caseload. J Midwifery Womens Health 2006:51(4):254-9.
4
3. Sukalich S, Mingione MJ, Glanz JC. Obstetric outcomes in overweight and obese adolescents.
5
Am J Obstet Gynecol 2006:195:851-5.
6
4. 4. Cedergren M. Effects of gestational weight gain and body mass index on obstetric outcome in Sweden.
7
Int J Gynecol Obstet 2006:93:269-74.
8
5. Bray GA, Jordan HA, Sins EAH. Evaluation of the obese patient. JAMA 1976:235:1487-91.
9
6. Catalin SB, Irina AB, Andrew MM, Carl PW. Intrauterine pressure during the second stage of labor in
10
obese women. Obstet Gynecol 2004:103:225-30.
11
7. Doherty DA, Magann EF, Francis J, Morrison JC, Newnham JP. Pre-pregnancy body mass index and
12
pregnancy outcomes. Int J Gynecol Obstet 2006:95:242-7.
13
8. Fouad MF, Rastam S, Ward KD, Maziak W. Prevalence of obesity and its associated factors in Allepo,
14
Syria. Prev Control 2006:2:85-94.
15
9. Baetewn JM, Bukusi EA, Lambe M. Pregnancy complications and outcomes among overweight and obese
16
nulliparous women. Am J Public Health 2001:91:436-40.
17
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تأثیر میزوپروستول واژینال بر دیلاتاسیون سرویکس در بیماران کاندید دیلاتاسیون و کورتاژ تشخیصی
مقدمه: دیلاتاسیون سرویکس در موارد دیلاتاسیونوکورتاژ و نیز هیستروسکوپی ضروری است. بخشیاز عوارضِ حین
عمل به علت دیلاتاسیونِ سخت سرویکس می باشد. یافتن موادیکه بتوانند عبوراز سرویکس را تسهیل نمایند، امری
مهماست. هدف از مطالعهی حاضر بررسی تأثیر میزوپروستول واژینال برآمادگی سرویکس دربیمارانکاندیداین عمل
میباشد.
روش کار: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی 60 بیمار کاندید دیلاتاسیونوکورتاژ صورت گرفت.
در30 بیمار (گروه مورد)، میزوپروستول200 میکروگرم (یک قرص)،4 ساعت قبل از عمـل در فـورنیکس خلفـی واژن
گذاشته شد، در حالی که در 30 بیمار دیگر (گروه کنترل)، از دارونما استفاده گردید. سپس دو گروه از نظـر نیـاز بـه
استفاده از دیلاتاتور هگارِ باریک تر از 5، جهت دیلاتاسیون سرویکس و طول مدت دیلاتاسیون و کورتاژ با یـک دیگـر
مقایسه شدند.
یافته ها: بیماران دوگروه از نظر سن، پاریتی، نحوه زایمان قبلی با یک دیگر تفاوت معنیداری نداشتند. درگروه مورد،
6 نفر(20%) و درگروه کنترل26 نفر(87%)، نیاز بـه اسـتفاده از دیلاتـاتور هگـار باریـک تـر از 5، جهـت دیلاتاسـیون
سرویکس پیدا کردند (p<0/005)که این اختلاف از نظر آماری معنیدار بود. میانگین طول مدت دیلاتاسیون و کورتاژ
در گروه کنترل19±4 دقیقه و در گروه مورد 12/7±2/8 دقیقه بود،که ایـن مـورد نیـز اخـتلاف آمـاری معنـیداری را
.(p<0/001) داد نشان
نتیجهگیری: میزوپروستول واژینال میتواند داروی مناسبی جهـت آمـادگی سـرویکس قبـل از انجـام دیلاتاسـیون و
کورتاژ باشد و باعث خواهد شد که سرویکس با سهولت بیشتری دیلاته شود.
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5853_d66b797ae5fd0e386f3cc543f28a0d82.pdf
2010-07-23
25
30
10.22038/ijogi.2010.5853
میزوپروستول
دیلاتاسیون و کورتاژ
دیلاتاتور هگار
پروستاگلاندین E1
سرویکس
فاطمه
شریف زاده
alizadehm710@gmail.com
1
استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
AUTHOR
مریم
کاشانیان
maryamkashanian@yahoo.com
2
دانشیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
زهرا
اسداللهی دباغ
3
دستیار تخصصی زنان و مامایی، بیمارستان شهید اکبرآبادی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
AUTHOR
1. Cooper KG, Pinion SB, Bhattacharya S, Parkin DE. The effects of the gonadotropin releasing hormone analogue
1
(goserelin) and prostaglandin E1 (misoprostol) on cervical resistance before trans-cervical resection of the
2
endometrium. BJOG 1996;103:375-8.
3
2. Darwish AM, Ahmad AM, Mohammad AM. Cervical priming prior to operative hysteroscopy: a randomized
4
comparison of laminaria versus misoprostol. Hum Reprod 2004;19:2391-4.
5
3. Fernandez H, Alby JD, Tournoux C, Chauveaud-Lambling A, De Tayrac R, Frydman R. Vaginal misoprostol for
6
cervical ripening before operative hysteroscopy in pre-menopausal women: a double-blind, placebo- controlled
7
trial with three dose regimens. Hum Reprod 2004;19:1618-21.
8
4. Preutthipan S, Herabutya Y. A randomized controlled trial of vaginal misoprostol for cervical priming before
9
hysteroscopy. Obstet Gynecol 1999;94:427-30.
10
5. Collins PW. Misoprostol: discovery, development and clinical application. Med Res Rev 1990;10:149-72.
11
6. Zieman M, Fong SK, Benowitz NL, Banskter D, Darney PD. Absorption Kinetics of misoprostol with oral or
12
vaginal administration. Obstet Gynecol 1997;90:88-92.
13
7. Crane JM, Healey S. Use of misoprostol before hysteroscopy: a systematic review. J Obstet Gynaecol Can
14
2006;28(5):373-9.
15
8. Healey S, Butter B, Kum FN, Dunne J, Hutchens D, Crane JM. A randomized trial of oral misoprostol in
16
premenopausal women before hysteroscopy. J Obstet Gynecol Can 2007;29(8):648-52.
17
9. Thomas JA, Leyland N, Durand N, Windrim RC. The use of oral misoprostol as a cervical ripening agent in
18
operative hysteroscopy: a double- blind, placebo- controlled trial. Am J Obstet Gynecol 2002;186(5):876-9.
19
10. Barcaite E, Bartusevicius A, Railaite DR, Nadisauskiene R. Vaginal misoprostol for cervical priming before
20
hysteroscopy in perimenopausal and postmenopausal women. Int J Gynaecol Obstet 2005;91(2):141-5.
21
11. Preutthipan S, Herabutya Y. A randomized comparison of vaginal misoprostol and dinoprostone for cervical
22
priming in nulliparous women before operative hysteroscopy. Fertile Steril 2006;86(4):990-4.
23
12. Oppegaard KS, Nesheim BI, Istre O, Qvigstad E. Comparison of self-administered vaginal misoprostol versus
24
placebo for cervical ripeining prior to operative hysteroscopy using a sequential trial design. BJOG
25
2008;115(5):661.
26
13. Fung TM, Lam MH, Wong SF, Ho LC. A randomized placebo-controlled trial of vaginal misoprostol for
27
cervical priming before hysteroscopy in postmenopausal women. BJOG 2002;109(5):561-5.
28
14. Bunnasathiansri S, Herabutya Y, O- Prasertsawat P. Vaginal misoprostol for cervical priming before dilatation and
29
curettage in postmenopausal women: a randomized controlled trial. J Obstet Gynaecol Res 2004;30(3):221-5.
30
15. Preutthipan S, Herabutya Y. Vaginal misoprostol for cervical priming before operative hysteroscopy: a
31
randomized controlled trial. Obstet Gynecol 2000;96(6):890-4.
32
16. Ngai SW, Chan YM, Liu KL, Ho PC. Oral misoprostol for cervical priming in non pregnant women.
33
Hum Reprod 1997;12(11):2373-5.
34
17. Choksuchat C, Chee wadhanaraks S, Getpook C, Wootipoom V, Dhanavoravibul K. Misoprostol for cervical
35
ripening in non-pregnant women: a randomized double- blind controlled trial of oral versus vaginal regimens.
36
Hum Reprod 2006;21(8):2167-70.
37
ORIGINAL_ARTICLE
اثرات همزمان استرس نوری و صوتی پیش از تولد بر میزان وزن تولد نوزادان رت
مقدمه : استرس های اولیهی زندگی ( از جمله استرس ها در طی تکامـل جنینـی ) منجـر بـه پیـدایش بیمـاری هـا و
اختلالات روانی در دوران بعد از تولد می گردند . هدف از این مطالعه، بررسی اثرات هم زمان اسـترس نـوری و صـوتی
پیش از تولد بر میزان وزن تولد نوزادان موش آزمایشگاهی (رت ) است.
روش کار: در این مطالعهی مورد شاهدی، رت های آزمایشگاهیِ ماده باردار، در دو گروه تحت استرس و کنتـرل قـرار
داده شدند. موش های باردار گروه تحت استرس از روز 15 بارداری تا زمان زایمـان، هـر روز سـه بـار و بـه مـدت 45
دقیقه تحت اسـترس صـوتی و نـوری قـرار گرفتنـد. در زاده هـای کنتـرل و تحـت اسـترس بعـد از تولـد، وزن بـدن
اندازه گیری شد. به منظور بررسی میزان فعالیت محور هیپوتالاموس - هیپـوفیز - آدرنـال ( HPA ) در مـادران، بعـد از
تولد فرزندان غدد آدرنال خـارج گردیـده و بـرای آن هـا انـدازه گیـری نمونـه خـون جهـت بررسـی سـطح هورمـون
آدرنوکورتیکوتروپین گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون های آماری t انجام شد.
یافته ها : : نتایج نشان دادکه اختلاف وزن بدن در زمان تولد بین نوزادان رت های گروه تحت استرس و کنترل دارای
تفاوت معنی داری است ( p< /0 05). بر اساس مطالعهی حاضر، وزن نوزادان در زمان تولد در گـروه تحـت اسـترس در
مقایسه با گروه کنترل کم تر بوده و اعمال استرس، منجر به افزایش فعالیت محور هیپوتالاموس - هیپوفیز - آدرنال در
مادران تحت استرس می گردد. هم چنین استرس موجب افزایش میزان هورمون آدرنوکورتیکـوتروپین و نیـز افـزایش
وزن غده آدرنال در مقایسه با رت های گروه کنترل گردید.
نتیجهگیری: نتایج نشان داد که اسـترس هـای صـوتی و نـوری در دوران بـارداری نـه تنهـا بـا اخـتلال در سیسـتم
نوروآندوکرین مادر همراه است بلکه کاهش وزن نوزادان را نیز در بدو تولد به دنبال دارد
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5854_9f51d552ed1afb03d726995a87c2e8d6.pdf
2010-07-23
31
36
10.22038/ijogi.2010.5854
استرس پیش از تولد
وزن بدن
آدرنوکورتیکوتروپین
غده آدرنال
استرس نوری
استرس صوتی
زینب
اکبرنژاد
1
دانشجوی کارشناسی ارشد علوم تشریحی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
حسین
حقیر
2
دانشیار گروه علوم تشریحی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
علی
مقیمی
3
دانشیار گروه زیست شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
آمنه
سازگارنیا
4
استادیار گروه فیزیک پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
فاطمه
متجدد
5
تکنسین آزمایشگاه بافت شناسی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
علیرضا
فاضل
fazela@mums.ac.ir
6
استاد گروه علوم تشریحی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
LEAD_AUTHOR
1. Fuchs E, Flugge G, Lucassen P, Ohl F, MichaelisT. Psychosocial stress, glucocorticoids, and structural
1
alternation in the tree shrew hippocampus. Physiol Behav 2001;15(2):258-91.
2
2. Brown AS, Van Os, Driessens C, Hoek HW, Susser ES. Further evidence of relation between prenatal
3
famine and major affective disorder. Am J Psychiatry 2000;157:190-5.
4
3. Mclean M, Smith R. Corticotropin releasing hormone and human parturition. Reproduction 2001;16(8):493-501.
5
4. Weinstock M. Does prenatal stress impair and regulation of hypothalamic-pituitary- adrenal axis?
6
Neurosci Biobehav Rev 1997;21:1-10.
7
5. Meek LR, Schulz KM, Keith CA. Effects of prenatal stress on sexual partner preference in mice.
8
physiology & Behavior 2006;89:133-8.
9
6. Donald H, Eric C, Carney HK, Hua HK. The role of oxidative stress in noise-induced hearing loss.
10
Ear Hear 2006;27(1):1-19.
11
7. Prasher D. Noise Pollution Health Effects Reduction (NOPHER): an european commission concerted
12
action workplan. Noise Health 2000;2:79-84.
13
8. Hartmut L. Exposure and Effect indicators of Environmental noise. Noise Health 2004;5(19):165-9.
14
9. Glaser R, Glaser JK. Stress damage immune system and health. Discov Med 2005;15:165-9.
15
10. Akana SF. Shinsako Regulation of activity in the hypothalamo-pituitary-adrenal axis is integral to a larger
16
hypothalamic system that determines caloric flow. J Endocrinol 1993;113:2232-7.
17
11. Lemaire V, Taylor GT. Adrenal axis activation by chronic social stress fails to inhibit gonadal function in
18
male rats. Psychoneuroendocrinology 1997; 22:563-73.
19
12. Fujii EY, Tahakahashi N, Kodama Y, Roman C, Ferriero DM. Hemodynamic Changes during complete
20
umbilical cord occlusion in fetal sheep related to hippocampal neuronal damage. Am J Obstet Gynecol
21
2003;188:413-8.
22
13. Mulatta M, Schneider ML. The effect of mild stress during pregnancy on birthweight and neurmotor
23
maturation in rhesus monkey infants. Winsconsin Madison 1990;28(3):1022-5.
24
14. Sun K, Yang K, Challis J. Differential expression of 11β-hydroxysteroid dehydrogenase type 1 and 2 in
25
human placenta and fetal membranes. J Clin Endocrinol Metab 1996;83(1):300-5.
26
15. Meier A. Child psychiatric sequelae of maternal war stress. Acta psychiatr Scand 1985;72:505-11.
27
16. Figueras F, Meler E, Francis A, Coll O. Assiciation of smoking during Pregnancy and fetal growth
28
restriction: subgroups of higher susceptibility. Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol 2008;138(2):171-5.
29
17. Huttenen MO, Niskanen P. Prenatal loss of father and psychiatric disorders. Arch Gen Psychiatry
30
1978; 35:429-31.
31
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی میزان و علل مشارکت یا عدم مشارکت زنان مراجعه کننده به درمانگاه های شهر کرمان در برنامه های غربالگری سرطان های دهانه رحم و پستان
مقدمه: سرطان های پستان و دهانه ی رحم شیوع و مرگ و میر بالایی در بین زنان دارند. روش های غربالگری، بهترین روش های تشخیص زودرس سرطان های زنان هستند که انجام آن ها به طور چشم گیری از میزان مرگ و میر آنان می کاهد. لذا این مطالعه به منظور تعیین میزان و علل مشارکت و عدم مشارکت زنان مراجعه کننده به درمانگاه های شهر کرمان در برنامه های غربالگری سرطان های پستان و دهانه ی رحم درسال 1386 انجام گرفت.
روش کار: این پژوهش، مطالعه ای توصیفی است که بر روی 200 زن متأهل که جهت کنترل بارداری، مراقبت بعد از زایمان، مشاوره ی تنظیم خانواده، بیماری های زنان ویا واکسیناسیون کودکانشان به پنج درمانگاه شهر کرمان مراجعه کرده بودند، انجام شد. روش نمونه گیری، خوشه ای و ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه بود که پس از تعیین روایی و پایائی (ضریب پایایی92/0) توسط مصاحبه تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS (نسخه 14) و آزمون های آماری مجذور کای و ANOVA انجام شد.
یافته ها: 5/22% زنان مورد مطالعه، در برنامه خودآزمایی پستان،5/21% در معاینه بالینی پستان و27% در پاپ اسمیر مشارکت داشتند. بیش ترین علل مشارکت در برنامه های غربالگری سرطان پستان آگاهی از اهمیت آ ن و در برنامه غربالگری سرطان دهانه رحم، تشخیص زود هنگام سرطان بود. هم چنین بیش ترین علت عدم مشارکت زنان (در برنامه های غربالگری سزطان های پستان و سرویکس) عدم توصیه پزشک بود. مشارکت زنان در برنامه خود آزمایی پستان با سطح تحصیلات و شغل (001 /0>p)، معاینه ی بالینی پستان با سطح تحصیلات و شغل (001/0>p) و وضعیت اقتصادی (04/0=p) وجود داشت. هم چنین بین انجام نیز پاپ اسمیر با شغل (001/0>p)، سن (014/0=p) و سطح تحصیلات (016/0=p) نیز رابطه ی آماری معنی دار بود.
نتیجهگیری: مشارکت زنان مورد مطالعه در برنامه های غربالگری چندان مطلوب نمی باشد. بیش ترین علل عدم مشارکت، عدم توصیه پزشک و عدم آگاهی بود، لذا تدوین برنامه های آموزشی توسط مراکز بهداشتی جهت آشنایی زنان با این برنامه ها، و نیز توصیه پزشکان، ماماها و کارکنان بهداشتی به شرکت آنان در این برنامه ها ضروری به نظر می رسد.
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5855_9b869eb45d96529276b3b3702ed43390.pdf
2010-07-23
37
46
10.22038/ijogi.2010.5855
سرطان دهانه رحم
سرطان پستان
غربالگری
میزان مشارکت
پاپ اسمیر
خودآزمایی پستان
معاینه ی بالینی پستان
ژیلا
سلطان احمدی
1
مربی دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
LEAD_AUTHOR
عباس
عباس زاده
2
مربی دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
AUTHOR
بتول
تیرگری
3
مربی دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
AUTHOR
1. Baig S, Ali TS. Evaluation of efficacy of self breast examination For breast cancer prevention : a cost
1
effective screening tool. Asian Pac J Cancer Prev 2006;7(1):154 -6.
2
2. Lee CY. factors influencing breast self examination for rural women in korea. JCN 2003;17(7):13-9.
3
3. Berek JS. Berek and Novak’s gynecology.14th ed. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins; 2007. p.1607-8.
4
4. Chee HL, Rashidah S, Shamsuddin K, Intan O. Factors related to the practice of breast self
5
examination(BSE) and pap smear screening among Malaysian women workers in selected electronics
6
Factories. BMC Women Health 2003;3(3):1-11.
7
5. Karimi H, Sam Sh. Effect of breast self-examination (BSE) education on increasing women’s knowledge
8
and practice. Journal of Babol University of Medical Science 2005;27(7):61- 8. [Article in Persian]
9
6. Banaeian Sh, Kazemian A, Kheiri S. Knowledge, attitude and practice about breast cancer screening and
10
related factors among women referred to health care centers in Boroujen in 2005. Shahrekord University of
11
Medical Science Journal 2006;4(7): 28-34. [Article in Persian]
12
7. Ho V, Yamal JM, Atkinson EN, Basen- Englquist K, Tortolero-Luna G, Follen M. predictors of breast and
13
cervical screening in Vietnamese women in Harris county, Houston, Texas. Cancer Nurs 2005;28(2):119- 29.
14
8. Petro-Nustus W, Mikhail BI. Factors associated with breast self-examination among Jordanian women.
15
Public Health Nurs 2002;19(4):263 -71.
16
9. Harris JR, Lippman ME, Morrow M, Osborn CK. Diseases of the breast. 3rd ed. Philadelphia: Lippincott
17
Williams & Wilkins; 2004. p.116.
18
10. Enjezab B, Faraj Khoda T, Bokaei M. Barriers and motivators related to cervical and breast cancer
19
screening. Journal of Shahid Sadoughi University of Medical Science 2004;3(12):78-84. [Article in Persian]
20
11. Mirza Khani K. The effect of ordering in endocervix-exocervix sampling on Pap smear results. Journal of
21
Sabzevar School Of Medical Sciences 2005;2(12):36-41. [Article in Persian]
22
12. Rayan KJ, Berkowitz RS, Babieri RL, Dunaif A. Kistner’s Gynecology & women’s health. Translated by:
23
Ghazijahani B, Ghotbi R.7th ed. Tehran:Golban; 2008. p. 128-9.
24
13. Sadighi J, Vahdani Nia MS, Khodabandeh A, Jarvandi F. Cervical cancer: knowledge of women and the
25
effect of educational materials. Payesh (Journal of The Iranian Institute For Health Sciences
26
Research) 2005;1(4): 29-38. [Article in Persian]
27
14. Yosofi Z, Macinai M. Cervical intra-epithelial neoplasia: analysis of incidence, risk factors and
28
management of these patients. The Iranian Journal of Obstetrics, Gynecology and Infertility 2004;1(7):32-7.
29
[Article in Persian]
30
15. Holakoie Naienie K, Chinichian M, Ghazizadeh Ehsaie Sh, Sadeghi Pour HR. Pap smear follow-up among
31
women who need treatment and repeated Pap smear test. Payesh (Journal of The Iranian Institute For
32
Health Sciences Research) 2004;2(3):131-7. [Article in Persian]
33
16. Islam N, Kwon SC, Senie R, Cathuria N. Breast and cervical cancer screening among south Asian women
34
in New York city. J Immigr Minor Health 2006;8(3):211-21.
35
17. Secginli S, Nahcivan N. Factors associated with breast cancer screening behaviors in a sample of Turkish
36
women: a questionnaire survey. Int Nurse Study 2006;43(2):161-71.
37
18. Mojahed Sh, Dehghani Firoozabadi R, Dafei M. Nursing-midwifery BSE knowledge and practice in Yazd.
38
Journal of Shahid Sadoughi University of Medical Science 2001;1(9):82-8. [Article in Persian]
39
19. Motamed N, Hadi N, Talei AR. A survey on risk factors of breast cancer in women over 35 years of age,
40
Shiraz, 2000. Journal of Zanjan University of Medical Science 2004;46(12):25-32. [Article in Persian]
41
20. Klug SJ, Hertz M, Blettner M. Screening for breast and cervical cancer in a large German city: participation,
42
motivation and knowledge of risk factors. Eur J Public Health 2005;15(1):70-7.
43
21. Coughlin SS, Breslau ES, Thompson T, Benard VB. Physician recommendation for Papanicolaou testing
44
among US women. Cancer Epidemiol Biomarkers Prev 2005;14(5):1143-8.
45
22. Green EH, Freund KM, Posner MA, David MM. Pap smear Rates among Haitian immigrant women in
46
eastern Massachusetts. Public Health Rep 2005;12 (2):133-9.
47
23. Baghiani moghadam MH. Knowledge, attitude and practice of married women about pap smear. Journal of
48
Shahrcord University of Medical Science 2004;40(13):79-85. [Article in Persian]
49
24. Mazloomy Mahmood-Abad SS, Shahidi F, Abbasi-Shavazi M, Shahrizadeh F. Evaluating knowledge,
50
attitude and behavior of women on reproductive health subjects in seven central cities of Iran. Medical
51
Journal of Reproduction & Infertility 2006;4(7):392-400. [Article in Persian]
52
25. Lockwood-Rayermann S. Characteristics of participation in cervical cancer screening. Cancer Nurs
53
2004;27(5):353-630.
54
26. Lee Mc. Knowledge, barriers and motivators related to cervical cancer screening among Korean-American
55
women. A focus group approach. Cancer Nurs 2000;23(3):168-75.
56
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی ارتباط نوع زایمان با کیفیت زندگی پس از زایمان
مقدمه: در دوران پس از زایمان، تغییرات جسمی، روحی و اجتماعی در مادر به وجود میآیند که بر کیفیت زنـدگی وی
تأثیر میگذارند. گرچه در سال های اخیر، تعداد زیادی از عوارض پس از زایمان شناخته شده اند لـیکن کیفیـت زنـدگی
پس از زایمان و ارتباط آن با نوع زایمان بررسی نشده است. باتوجه به اهمیت کیفیـت زنـدگی پـس از زایمـان و عوامـل
متفاوت مؤثر برآن (از جمله نوع زایمان)، مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط نوع زایمان با کیفیت زنـدگی مـادران در دو
هفته بعد از زایمان انجام شد.
روش کار: در این مطالعه تحلیلی آینده نگر، 420 خانم مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی که شـرایط ورود بـه
مطالعه را داشتند، به روش نمونه گیری غیر احتمالی انتخاب شده و در سه ماه آخر بارداری پرسش نامهی افسـردگی
ادینبرگ را تکمیل نمودند. زنان با نمره ی بالاتر از 12 از مطالعه خارج شدند. 300 مورد (155 نفـر در گـروه زایمـان
طبیعی و 145 نفردر گروه سزارین) طی دو هفته بعد از زایمان پی گیری و کیفیت زندگی آنان با ابزار کیفیت زندگی
خلاصه شدهی سازمان جهانی بهداشت ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل آماری بـا نـرم افـزار آمـاری SPSS نسـخه 14 و
آزمون های مجذورکای، آزمون t، من ویتنی، و مدل خطی عمومی انجام شد.
یافته ها: بین دو گروه از نظر سطح تحصیلات، شغل، وضعیت اقتصادی و اجتمـاعی و بـارداری خواسـته و ناخواسـته
اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت. در دو هفته بعد از زایمان در حیطهی جسمی، کیفیت زندگی گـروه زایمـان
طبیعی به طور معنی داری بالاتر از گروه با زایمان سزارین بود (p< /0 001). هم چنـین طـی ایـن مـدت در حیطـهی
روانی، کیفیت زندگی گروه زایمان طبیعی به طور معنی داری بالاتر از گروه با زایمـان سـزارین بـود (p< /0 02). بـین
این دو گروه از نظر حیطههای اجتماعی، محیطی و کلی اختلاف آماری معنی داری یافت نشد.
نتیجهگیری: نظر به این که در تحقیق حاضر حیطه های جسمی و روحی کیفیت زندگی گروه زایمان طبیعی بهتـر از
سزارین بوده است، مشاوره مراقبین بهداشتی برای انتخاب روش صحیح زایمان می توانـد در کـاهش میـزان سـزارین
انتخابی، هزینه های مربوط به آن و نهایتاً بهبود کیفیت زندگی زنان در بعد از زایمان مؤثر باشد
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5856_31554aa95bfc1c32c276dcaf33bbe15e.pdf
2010-07-23
47
53
10.22038/ijogi.2010.5856
کیفیت زندگی
دوره بعد از زایمان
زایمان طبیعی
سزارین
زهرا
عابدیان
abedianz@mums.ac.ir
1
مربی دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
مریم
نیکپور
2
مربی دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران
LEAD_AUTHOR
نغمه
مخبر
mokhbern@mums.ac.ir
3
استادیارگروه روان پزشکی دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
سعید
ابراهیم زاده
4
مربی گروه بهداشت، دانشکده پرستاری مامایی ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
AUTHOR
صغری
خانی
5
مربی دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
AUTHOR
1. Peterson S, Bredow TS. Middle range theories. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins; 2004. p.275.
1
2. King CR, Hinds PS. Quality of life from nursing and patient perspectives. 2nd ed. Boston: Jones and Bartlett
2
Publishers; 2003. p.5-7,31,54.
3
3. Aghamolai T, Eftekhar Ardbili H. Principle of health services. 1st ed. Tehran: Andish rafie; 2005. p.66-77.
4
4. Tingstrom Pia R, Kamwendo K, bergdahl B. Effect of a problem based learning rehabilitation program on
5
quality of life in patients with coronary artery disease. Eur J Cardiovascul Nurs 2005;4(4):324-30.
6
5. Mental Health Group of WHO. WHOQOL measuring quality of life Abuse [Online]. 2004 [Cited 1 Aug
7
2005];[1 Screen]. Available from:
8
URL: http://www.who.int/substance_abuse/research_tools/en/english_whoqol.pdf
9
6. Division of Mental health and Prevention of Substance Abuse [Online]. 1997 [Cited 1998];[1 Screen].
10
Available from:
11
URL: http://www who. Int/en tity/ mental-health/ media/68.pdf.
12
7. Balducci L, Lyman G, Ershler W, Extermann M. Comprehensive pediatric oncology influence of aging on
13
prevention, diagnosis and treatment of cancer. 2nd ed. London: Taylor and Francis Group; 2003. p.29.
14
8. Schuiling KD, Likis FE. Women's gynecologic Health. Boston: Jones and Bartlett Publishers; 2006. p.71.
15
9. Pesavento F, Marconcini E, Drago D. Quality of life and depression in normal and in high-risk pregnancy:
16
analysis of a sample of 100 women. Minerva Gynecol 2005;57(4):451-60.
17
10. Symon A, Mackay A, Ruta D. Postnatal quality of life: a pilot study using the Mother-Generated Index.
18
J Adv Nurs 2003;42(1):21-9.
19
11. Ryan KJ, Berkwitz R, Barbien R, Duna if A. Kistner's Gynecology & women's health. 7thed. Boston:
20
Mosby; 1999. p.524-30.
21
12. Sherwen L, Scoloveno M, Weingarten C. Maternity Nursing. 3rd ed. Stamford: Appleton & Lance; 1999.
22
13. Varney H, Kriebs J, Gegor C. Varneyi’
23
s midwifery. 4th ed. Boston: Jane's and Barlett; 2004. p.1048-65.
24
14. Hill PD, Aldag JC, Hekel B, Riner G, Bloomfield P. Maternal post partum quality of life questionnaire.
25
J Nurs Meas. 2006;14(3):205-20.
26
15. Fraser DM, Coope MA. Myles textbook for midwifery. 14th ed. Lomdon: Gillian Fletcher; 2003. p: 653-61.
27
16. Jansen AJ, Duvekot JJ, Hop WC, Essink-Bot ML, Beckers EA, Karsdorp VH, et al. New insights into
28
fatigue and health-related quality of life after delivery. Acta Obstet Gynecol Scand 2007;86(5):579-40.
29
17. Murray SS, McKinney ES, Gorrie TM. Foundations of maternal-newborn nursing. 3thed. Philadelphia:
30
Saunders Company; 2002. p.463-8.
31
18. Alimohamadian M, Shariat M, Mahmoodi M, Ramezanzadeh F. The influence of maternal request on the
32
elective caesarean section rate in maternity hospitals in Tehran, Iran. Payesh (Journal of Iranian Institute for
33
Health Sciences Research) 2003;2:133-9.
34
19. Cunnigham FG, Leveno KJ, Bloom SR, Haulth J, Gilstraplc LC, Wenstrom KO. William obstetrics.
35
22nd ed. New York: McGraw Hill; 2005. p.190,592,706,708,590-92.
36
20. Lydon-Rochelle M, Holt VL, Martin DP, Easterling TR. Association between method of delivery and
37
maternal re-hospitalization. JAMA 2000;283(18):2411-6.
38
21. Lyndon-Rochelle MT, Holt VL, Martin DP. Delivery and self-reported postpartum general health status
39
among primiparous women. Pediatr Perinat Epidemiol 2001;15:232-40.
40
22. Gerber S, Sharp L, O’toole C. Comparison of postpartum quality of life between patients with repeat
41
cesarean delivery and vaginal birth after cesarean. AMJ Obstet Gynecol 2003;189(6):348.
42
23. Alizadh M, Charandy S, Nikniaz A. Assessment problem health mothers after 6 week postpartum in tabriz
43
city (dissertation). Tabriz (Iran): Tabriz University of Medical Sciences; 2001.
44
24. Dolatian M, Mazia P, Alavi Majd H, Yazdjerdi M. The relationship between mode of delivery and
45
postpartum depression. J Reprod Inferil 2006;7(3):260-8.
46
25. Norozi M, Bashardost N, Farmhini M .Assessment of postpartum physico-sexual problems and its related
47
factors. Journal of Kordistan University of Medical Science 2006;8(1):102.
48
26. Montazeri A, Torkan B, omidvari s. The Edinburgh postnatal depression scale (EDPS): translation and
49
validation study of the Iranian version. BMC Ppsychiatry 2007;7(11):1-6.
50
27. Border N. After the after birth: a critical review of postpartum health relative to method of delivery.
51
J Midwifery Womens Health 2006;51:242-8.
52
28. Scolt JR Gibbs RS, karlan B, Hakey AF. Danforth,s obstetrics and gynecology. 1st ed. Philadelphia:
53
Lippincott Williams and Wilkins; 2003. p.47,449.
54
29. Clement S. psychychological aspects of caesarean section best practive & Research clinical. Obstetrics &
55
Gynecology 2001;15:109-29.
56
30. Osis MJ, Paduaks, Duarte GA, Souzatr, Faunde SA. The opinion of Brazilian women regarding vaginal
57
labor and cesarean section. In J Gynecol Obstet 2001;75(1):59-66.
58
31. Schytt E, Lindmark G, waldenstrom u. Physical symptoms after child birth: prevalence and associations
59
with self-rated health. BJOJ 2005; 112:210-217.
60