ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تأثیر شیاف ایندومتاسین قبل از سزارین در کاهش درد پس از عمل
مقدمه: سزارین، یکی از شایع ترین اعمال جراحی است. درد پس از عمل باعث می شود که شروع موفق شیردهی مادر به تعویق افتاده و از طرف دیگر بهبود درد، باعث تسریع تحرک و ارتباط سریع تر بین مادر و نوزاد می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر تجویز رکتال ایندومتاسین قبل از سزارین در میزان بی دردی پس از عمل انجام شد.
روشکار: این مطالعه کارآزمایی دوسوکور تصادفی شده آینده نگر در سال 1390 بر روی 65 زن باردار با بارداری ترم که جهت سزارین الکتیو در بیمارستان تخصصی زنان ام البنین (س) بستری شده بودند، انجام شد. برای 35 بیمار قبل از القاء بیهوشی، شیاف رکتال ایندومتاسین و برای 30 بیمار، پلاسبو تجویز شد. میزان درد در دو گروه 3 و 24 ساعت پس از سزارین با استفاده از خط کش مقیاس دیداری درد بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های آماری کای دو و تی دانشجویی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافتهها: خصوصیات فردی دو گروه همسان بود. میانگین طول عمل در این مطالعه 45±108 دقیقه بود. دفع گاز طی 24 ساعت اول پس از سزارین در گروه ایندومتاسین به طور معناداری بیشتر بود (035/0=p). میانگین میزان درد در دو گروه شاهد و مورد در 3 و 24 ساعت پس از عمل از نظر آماری معنی دار نبود (05/0<p).
نتیجهگیری: از آنجایی که رابطه معناداری بین تعداد مسکن مصرفی و میزان درد 3 ساعت و 24 ساعت پس از عمل وجود ندارد، لذا استفاده از شیاف ایندومتاسین قبل از سزارین در کاهش درد پس از محل در بیماران ما مؤثر نبوده است.
https://ijogi.mums.ac.ir/article_2216_ac1c3ff4198ec00affafc12981a051ba.pdf
2013-12-22
1
5
10.22038/ijogi.2013.2216
ایندومتاسین
درد پس از عمل
سزارین
فاطمه
تارا
taraf@mums.ac.ir
1
دانشیار گروه زنان و مامایی، فلوشیپ پریناتالوژی، مرکز تحقیقات اختلالات تخمک گذاری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
AUTHOR
عطیه
منصوری
amansourit@yahoo.com
2
دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات اختلالات تخمک گذاری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
AUTHOR
سارا
میرزائیان
MirzaeianS@mums.ac.ir
3
استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات اختلالات تخمک گذاری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
LEAD_AUTHOR
فاطمه
نیازمند
niazmand@yahoo.com
4
متخصص قلب و عروق، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
AUTHOR
اقدس
کریمی
hamid.tehran.2006@gmail.com
5
دانشجوی دکترای تخصصی بهداشت باروری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
AUTHOR
اکرم
جعفرزاده
jafarzadena1@mums.ac.ir
6
کارشناس ارشد مدیریت پرستاری اطفال، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه اثر پتیدین و ماساژ بر میزان درد هنگام زایمان و مدت مراحل زایمان
مقدمه: اپیوئیدهای سیستمیک و ماساژ درمانی، به طور شایع جهت تسکین درد زایمان استفاده میشود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر پتیدین و ماساژ بر میزان درد هنگام زایمان و مدت مراحل زایمان انجام شد. روشکار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1391 بر روی 120 زن باردار مراجعه کننده به بیمارستان ولی عصر بروجن انجام شد. واحدهای پژوهش به صورت تصادفی در یکی از سه گروه ماساژ، پتیدین عضلانی و مراقبت استاندارد قرار گرفتند. گردآوری دادهها با استفاده از فرمهای مصاحبه، معاینه و مشاهده انجام شد. ارزیابی درد با مقیاس دیداری درد انجام شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمونهای آماری توصیفی، تی زوجی، کای اسکوئر، آنالیز واریانس، ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافتهها: در بین سه گروه مورد مطالعه، شدت درد زایمان، نیم ساعت پس از مداخله تفاوت معنی داری داشت و شدت درد در گروه ماساژ از دو گروه دیگر کمتر بود (001/0=p). شدت انقباضات رحمی در سه گروه اختلاف معنی داری داشت و در گروه ماساژ نسبت به دو گروه دیگر کمتر بود (0001/0>p). تفاوت آماری معنی داری بین سه گروه از نظر مدت مراحل اول (086/0=p) و دوم (295/0=p) زایمان وجود نداشت. نتیجهگیری: ماساژ و پتیدین عضلانی، باعث کاهش درد زایمان میشوند، اما ماساژ درمانی بدون هیچ عارضه جانبی، تسکین درد پایدارتری ایجاد میکند. ماساژ درمانی، مداخله ای ایمن، مؤثر و ارزان است و میتواند جهت تسکین درد زایمان استفاده شود.
https://ijogi.mums.ac.ir/article_2213_aee14971bdf8a832e5f9155a9752486f.pdf
2013-12-22
6
16
10.22038/ijogi.2013.2213
درد زایمان
ماساژ
مپریدین
منیژه
سرشتی
m_sereshti@yahoo.com
1
کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران.
LEAD_AUTHOR
فریبا
آصفی
faribaasefi@yahoo.com
2
ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران.
AUTHOR
مرضیه
شبانیان
shabanean@yahoo.com
3
متخصص زنان و زایمان، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران.
AUTHOR
شایسته
بنائیان
shbanaeian_212@yahoo.com
4
کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران.
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
گزارش مرگ زن باردار مبتلا پمفیگوس ولگاریس متعاقب آلودگی با انگل استرونژیلوئیدس استرکورالیس
مقدمه: پمفیگوس ولگاریس، یک بیماری خود ایمن و کشنده است که معمولاً با دوز بالای کورتیکواستروئید و آنتی بیوتیک درمان می شود. بیماران به دلیل درمان با داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی، در معرض ابتلاء به انواع عفونت ها هستند. معرفی مورد: در این گزارش، زن باردار 27 ساله ساکن یکی از شهرهای کرانه دریای خزر که دچار پمفیگوس ولگاریس بود، معرفی می شود که درمان با کورتون، باعث سندرم عفونت شدید با انگل مزبور شده و در نهایت به دلیل عدم تشخیص به موقع، بیمار فوت می کند. نتیجهگیری: افراد مبتلا به اختلالات نقص ایمنی که در نواحی شایع انگل استرونژیلوئیدس استرکورالیس نظیر شمال ایران زندگی می کنند، قبل از شروع یا افزایش دوز کورتون، باید از نظر انگل فوق آزمایش شوند که باعث ایجاد عفونت شدید نشود.
https://ijogi.mums.ac.ir/article_2212_6841dcf663474b2460ec9caaf8839965.pdf
2013-12-22
17
19
10.22038/ijogi.2013.2212
استرونژیلوئیدس استرکورالیس
بارداری
پمفیگوس ولگاریس
کورتیکواستروئید
علیرضا
قاسمی طوسی
1
استادیار گروه سم شناسی، مرکز تحقیقات اعتیاد، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
AUTHOR
رزیتا
مزینانی
2
متخصص پزشکی قانونی، سازمان پزشکی قانونی، تهران، ایران.
AUTHOR
نازیلا
آریایی
ariyaeen1@mums.ac.ir
3
کارشناس ارشد فیزیولوژی، مرکز تحقیقات اعتیاد، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
LEAD_AUTHOR