ORIGINAL_ARTICLE
بررسی فراوانی پیوژنیک گرانولوما و عوامل مرتبط در مراجعین باردار بیمارستان میرزاکوچک خان تهران در سال 90-1389
مقدمه: تومور بارداری که از جهت هیستولوژیک، منطبق بر پایوژنیک گرانولوما (تومور بارداری) می باشد، یک تورم خونریزی دهنده تحریکی است که بیشتر در لثه زنان باردار ایجاد می شود و می تواند باعث بروز عفونت های ثانویه دهانی شود. به دلیل شیوع بالای این ضایعه در زنان باردار و فقدان آماری دقیق در جامعه ایرانی، مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی تومور بارداری و عوامل مرتبط با آن انجام شد.
روشکار: این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال 90-1389 بر روی زنان باردار انجام شد. روش گردآوری داده ها از طریق مشاهده، معاینه بالینی، تکمیل فرم اطلاعاتی، بررسی پرونده پزشکی و آزمایشات پاراکلینیکی بود. عوامل مرتبط شامل سن، محل ضایعه، فک مبتلا، شکایت بیمار، مصرف سیگار و بیماری سیستمیک شناخته شده، وضعیت بهداشتی دهان، وجود ترمیم یا روکش دندانی نامناسب در محل ضایعه، سه ماهه بارداری، قدمت ضایعه و مصرف دارو به ویژه داروهای هورمونی تزریقی در طول بارداری مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه گیری به صورت مستمر انجام شد و پس از ثبت یافته ها، آنالیز آماری از طریق آزمون کای دو انجام شد.
یافتهها: از 1600 زن باردار با میانگین سنی 8/26 سال، 72 نفر (5/4%) مبتلا به ضایعه بودند. در 66 مورد، ضایعه در لثه ماگزیلا و 6 مورد در لثه مندیبل گزارش شد. وضعیت بهداشت دهان در 58 نفر (6/80%) ضعیف بود. 50 نفر از مبتلایان (4/69%) در سه ماهه سوم بارداری بودند و 5 نفر (9/6%) از 72 نفر، از تورم و خونریزی از ضایعه شکایت داشتند. 9 ضایعه در مجاورت ترمیم یا روکش نامناسب قرار داشت.
نتیجهگیری: سن، بهداشت دهانی و همچنین زمان بارداری، تأثیری مستقیم در افزایش بروز تومور بارداری در زنان باردار دارد.
https://ijogi.mums.ac.ir/article_1942_75ffb94528f3d5e360d216d4bc48ea3d.pdf
2013-10-23
1
6
10.22038/ijogi.2013.1942
بارداری
پایوژنیک گرانولوما
لثه
ماندانا
خطیبی
mandanakhatibi@yahoo.com
1
استادیار گروه بیماری های دهان و تشخیص، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران، تهران، ایران.
AUTHOR
شیرین
نیرومنش
shirin.niroomanesh@yahoo.com
2
دانشیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
AUTHOR
سید یاشار
ابهری
3
دندانپزشک، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران، تهران، ایران.
AUTHOR
نسیم
فلک الافلاکی
aflaki_n@yahoo.com
4
دستیار تخصصی گروه بیماری های دهان و تشخیص، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران، تهران، ایران.
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر ورزش بر خستگی بعد از زایمان: یک کارآزمایی بالینی کنترل شده
مقدمه: هر چند خستگی بعد از زایمان نسبت به افسردگی، شیوع بیشتری دارد، ولی اکثر مطالعات، در زمینه تأثیر ورزش بر تسکین افسردگی بعد از زایمان متمرکز شده و مطالعات اندکی در زمینه تسکین خستگی بعد از زایمان انجام شده است، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر ورزش بر خستگی بعد از زایمان انجام شد. روشکار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده در سال 1389، بر روی 127 زن باردار در هفته های 32-28 بارداری انجام شد. وضعیت افسردگی و خستگی با استفاده از پرسشنامه ادینبرگ و فرم تعیین خستگی ارزیابی شد. افرادی که نمره ادینبرگ کمتر از 15 داشتند، وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی در یکی از سه گروه کنترل، دریافت کننده آموزش "جهت انجام ورزشهای دوران بارداری" و دریافت کننده آموزش "جهت انجام ورزشهای دوران بارداری و بعد از زایمان" قرار گرفتند. وضعیت خستگی یک و دو ماه بعد از زایمان بررسی شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 13) و آزمونهای کای دو، دقیق فیشر و کروسکال والیس انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافتهها: بین گروههای کنترل، مداخله 1 و مداخله 2، از نظر «تغییر در نمرات خستگی یک و دو ماه بعد از زایمان نسبت به قبل از مداخله» تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت (به ترتیب 76/0=p و 87/0=p). نتیجهگیری: هر چند نتایج مطالعه حاضر نشان داد که انجام ورزش، منجر به کاهش نمرات خستگی نمی شود، ولی با توجه به محدود بودن مطالعات در این زمینه، نیاز به انجام مطالعات بیشتر جهت قضاوت نهایی وجود دارد.
https://ijogi.mums.ac.ir/article_1940_35dcd187f528bfcb9c51c50f26e0be98.pdf
2013-10-23
7
13
10.22038/ijogi.2013.1940
خستگی
کارآزمایی بالینی
ورزش
فاطمه
محمدی
mohammadifatemeh@yahoo.com
1
مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی تبریز، تبریز، ایران.
AUTHOR
جمیله
ملکوتی
jamilehmalakouti@yahoo.com
2
مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
LEAD_AUTHOR
سکینه
محمد علیزاده
3
استادیار گروه بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
AUTHOR
جلیل
باباپور
babapourj@yahoo.com
4
استادیار گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی ارتباط نوع زایمان با الگوی قاعدگی دردناک اولیه
مقدمه: قاعدگی دردناک اولیه، یکی از شایعترین شکایات زنان، توأم با عوارض اقتصادی، اجتماعی، جسمی و روحی می باشد. در زمینه تأثیر زایمان بر کاهش درد قاعدگی، مدارکی موجود است، اما ارتباط نوع زایمان با الگوی قاعدگی دردناک اولیه روشن نیست، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط نوع زایمان با الگوی قاعدگی دردناک اولیه انجام شد. روشکار: این مطالعه هم گروهی در سال 90-1389 بر روی 124 مادر نخست زا انجام شد. افراد در دو گروه زایمان طبیعی (61 نفر) و سزارین (63 نفر) قرار گرفتند. نمونه گیری به روش چند مرحله ای (طبقه ای- خوشه ای) از مراکز بهداشتی درمانی شهر مشهد انجام شد. ابزار پژوهش، فرم پرسشنامه مشخصات فردی، اطلاعات قاعدگی های قبل از بارداری و پس از زایمان و جدول چند بُعدی گفتاری درد قاعدگی بود. اطلاعات پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 5/11) و آزمون های کای اسکوئر و تی زوجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافتهها: دو گروه از نظر شدت قاعدگی دردناک اولیه تفاوت معناداری داشتند؛ به گونه ای که گروه زایمان طبیعی نسبت به سزارین، بهبودی بیشتری را نشان دادند (000/0>p). دو گروه از نظر محل درد قاعدگی نیز تفاوت معناداری داشتند (04/0>p). مدت درد قاعدگی در گروه زایمان طبیعی، کاهش بیشتری نسبت به گروه سزارین نشان داد اما این تفاوت از نظر آماری معنادار نبود (59/0>p). تفاوت کیفیت درد (39/0>p) و علائم همراه با قاعدگی (82/0>p) بین دو گروه معنادار نبود. نتیجهگیری: زایمان طبیعی نسبت به سزارین، بهبود بیشتری در شدت درد قاعدگی به همراه خواهد داشت.
https://ijogi.mums.ac.ir/article_1941_e46a3c023cceb9d89ceea10e0253ab6c.pdf
2013-10-23
14
20
10.22038/ijogi.2013.1941
زایمان
سزارین
قاعدگی دردناک
محبوبه
فیروزی
firoozim@mums.ac.ir
1
مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
AUTHOR
طاهره
زاهدی فرد
ta2002zahedifard@yahoo.com
2
مربی گروه مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی قوچان، قوچان، ایران.
LEAD_AUTHOR
پروین
سالاری
salarip@mums.ac.ir
3
مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
AUTHOR
سیدرضا
مظلوم
mazlomr@mums.ac.ir
4
دکترای پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
AUTHOR