ORIGINAL_ARTICLE
تعیین ارتباط بین عفونت هلیکوباکترپیلوری و میزان فریتین سرم زنان باردار (سه ماهه سوم بارداری)
مقدمه: کم خونی، مسئول 15-10 درصد از کل مرگ های مادری است. عفونت هلیکوباکترپیلوری یکی از دلایل ایجاد کم خونی ناشی از فقر آهن در زنان باردار می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین عفونت هلیکوباکترپیلوری و سطوح فریتین سرم (نشانگر ذخایر آهن بدن) در زنان باردار انجام شد. روشکار: این مطالعه مورد- شاهدی در سال 1388 بر روی 154 زن باردار در سه ماهه سوم بارداری در اهواز انجام شد. افراد در دو گروه سرولوژی مثبت و سرولوژی منفی از نظر هلیکوباکترپیلوری قرار گرفتند. برای کلیه شرکت کنندگان، آزمایش هموگلوبین، فریتین سرم و هلیکوباکترپیلوری به روش الیزا و تیتراژ آنتی بادی علیه هلیکوباکترپیلوری از نوع IgG انجام شد. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 19) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافتهها: غلظت هموگلوبین و سطح فریتین سرم در سه ماهه سوم بارداری، در گروه با سرولوژی مثبت (IgG) هلیکوباکترپیلوری به طور معناداری پایین تر از گروه سرولوژی منفی بود (001/0>p). همچنین سن افراد مبتلا به هلیکوباکترپیلوری، به طور معناداری بالاتر از گروه افراد غیر مبتلا بود (001/0>p). دو گروه از نظر تعداد زایمان (05/0p>)، تهوع و استفراغ اوایل بارداری (074/0=p) و یبوست در طول بارداری (072/0=p) تفاوت معناداری نداشتند. نتیجهگیری: بین سطوح پایین فریتین سرم و شیوع سرولوژی مثبت (IgG) هلیکوباکترپیلوری ارتباط معناداری مشاهده شد و هلیکوباکترپیلوری می تواند یکی از دلایل آنمی فقر آهن در زنان باردار باشد.
https://ijogi.mums.ac.ir/article_843_ae72324082f2860da4d5370831cf36dc.pdf
2013-05-22
1
6
10.22038/ijogi.2013.843
بارداری
فریتین
کم خونی فقر آهن
هلیکوباکترپیلوری
ناهید
شهبازیان
shahbazian_na@yahoo.com
1
دانشیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
AUTHOR
احمد
بهروز
ahmadbehrooz2012@yahoo.com
2
دانشیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
AUTHOR
افسانه
گرمسیری
garmsirif@yahoo.com
3
متخصص زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
AUTHOR
لیلا
یزدان پناه
leila.yazdanpanah@gmail.com
4
پزشک عمومی، واحد توسعه تحقیقات بالینی بیمارستان گلستان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
فراوانی تنگی شریان کلیه و عوامل خطر آن در زنان تحت آنژیوگرافی شریان کرونر
مقدمه: تنگی آترواسکلروتیک شریان کلیوی، یک بیماری پیش رونده است که ممکن است منجر به نارسایی کلیه، ادم ریوی ناگهانی، سندرم های ایسکمیک ناپایدار کرونر و هیپرتانسیون مقاوم شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی تنگی شریان کلیوی در زنان داوطلب آنژیوگرافی کرونر و ارتباط آن با عوامل خطر قلبی به منظور مشخص کردن نیاز به آنژیوگرافی همزمان کلیوی و کرونری انجام شد. روشکار: این مطالعه توصیفی- تحلیلی طی سال های 1390-1388 بر روی 375 زن در بیمارستان امام رضاء (ع) مشهد انجام شد. معیارهای ورود به مطالعه شامل: سابقه هیپرتانسیون تحت درمان و فشار افزایش یافته داخل رگی بیش از 90/140 میلی متر جیوه بدون تاکی کاردی همراه و کراتینین سرمی بیش از 5/1 میلی گرم در دسی لیتر بود. بیماران داوطلب آنژیوگرافی کرونر که واجد شرایط ورود به مطالعه بودند، همزمان تحت آنژیوگرافی غیر انتخابی شرایین کلیوی نیز قرار گرفتند. اطلاعات فردی، عوامل خطر آترواسکلروز، یافته های آزمایشگاهی و نتایج آنژیوگرافی در پرسشنامه جمع آوری شد و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 5/11) و آزمون های آماری کای دو، تی مستقل و رگرسیون لوجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافتهها: در مطالعه حاضر، فراوانی تنگی آترواسکلروتیک شرایین کلیوی در زنان، 5/20% بود. در بین عوامل خطر آترواسکلروز، سابقه فشار خون بالا و سن بیشتر از 65 سال با تنگی آترواسکلروتیک شرایین کلیوی، ارتباط معنی داری داشت (001/0>p)، ولی دیابت قندی، افزایش چربی های خون و تدخین سیگار با تنگی شرایین کلیوی ارتباط معنی داری نداشتند. تعداد بیشتر شرایین کرونر تنگ با تنگی شرایین کلیوی ارتباط معنی داری داشت (001/0>p). نتیجهگیری: انجام همزمان آنژیوگرافی غیر انتخابی شرایین کلیه ضمن آنژیوگرافی عروق کرونر، بدون انجام تست های غیر تهاجمی بررسی تنگی شرایین کلیوی در افراد زیر توصیه می شود: زنان با سن بالاتر از 65 سال، زنان با سابقه هیپرتانسیون تحت درمان و فشار داخل رگی بالاتر از 90/140 میلی متر جیوه و زنان مبتلا به تنگی بیش از 50 درصد کرونر.
https://ijogi.mums.ac.ir/article_752_610967a6988cf814133c2e3b224c03d4.pdf
2013-05-22
7
13
10.22038/ijogi.2013.752
آنژیوگرافی
تنگی شریان کلیه
عروق کرونر
عروق کلیه
علیرضا
عبدالهی مقدم
abdollahiar@mums.ac.ir
1
استادیار گروه قلب و عروق، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
LEAD_AUTHOR
هدی
رفیعی جلودار
2
پزشک عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
AUTHOR
محمود
ابراهیمی
3
دانشیار گروه قلب و عروق، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه فراوانی اختلالات قاعدگی (آمنوره، الیگومنوره، دیسمنوره و سندرم پیش از قاعدگی) بین دانشجویان دختر ورزشکار و غیر ورزشکار دانشگاه های تبریز
مقدمه: بر اساس نتایج برخی از مطالعات، شیوع اختلالات قاعدگی از جمله آمنوره و الیگومنوره در بین قهرمانان ورزشی بیش از جمعیت عمومی میباشد. دیسمنوره اولیه (قاعدگی دردناک) نیز در بیش از 90% بالغین در سنین باروری مشاهده می شود. سندرم پیش از قاعدگی نیز می تواند به طور مؤثری بر زندگی زنان تأثیر گذار باشد. از آنجایی که ورزش و فعالیت بدنی از عوامل مؤثر بر اختلالات ذکر شده می باشند، مطالعه حاضر با هدف مقایسه فراوانی اختلالات قاعدگی (آمنوره، الیگومنوره، دیسمنوره و سندرم پیش از قاعدگی) بین دانشجویان دختر ورزشکار و غیر ورزشکار انجام شد. روشکار: این مطالعه علی- مقایسه ای در سال 1389 بر روی 360 نفر از دانشجویان دختر 28-18 ساله رشته های پزشکی و غیر پزشکی دانشگاه های تبریز انجام شد. افراد به صورت انتخابی و هدفمند انتخاب شدند و پرسشنامه های تاریخچه ورزشی فردی، دیکرسون و مقیاس دیداری درد را تکمیل کردند. دادهها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمونهای آماری توصیفی و استنباطی (آزمون کی دو) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافتهها: دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار از نظر بروز آمنوره (55/10% در برابر 88/8%) (۰/۵۹=p) و الیگومنوره (33/18% در برابر 55/15%) (26/0=p) تفاوت معنی داری نداشتند. از نظر بروز سندرم قبل از قاعدگی ، دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار (به ترتیب 88/55% و 11/66%) تفاوت معنی داری نداشتند (15/0=p). فراوانی دیسمنوره در گروه ورزشکار 44/39% و در گروه غیر ورزشکار 88/43% بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود (39/0=p). نتیجهگیری: ورزش می تواند باعث بهبود دیسمنوره و سندرم قبل از قاعدگی شود، همچنین لازم است در مورد تغذیه که یکی از علل مهم آمنوره و الیگومنوره می باشد، توجه لازم مبذول شود.
https://ijogi.mums.ac.ir/article_844_01ec2de201702b196b6019430a100d8a.pdf
2013-05-22
14
21
10.22038/ijogi.2013.844
آمنوره
الیگومنوره
دیسمنوره
سندرم قبل از قاعدگی
ورزشکار
فهیمه
صحتی شفائی
sehhatief@tbzmed.ac.ir
1
کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
AUTHOR
حسن
متین همائی
2
استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی، تهران، ایران.
AUTHOR
لادن
زودفکر
ladan_zoodfekr@yahoo.com
3
کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی، تهران، ایران.
LEAD_AUTHOR