بررسی فراوانی بدخیمی توده های آدنکس در حاملگی در بخش ژنیکولوژی انکولوژی بیمارستان قائم از سال 1393-1389

نوع مقاله : اصیل پژوهشی

نویسندگان

1 استاد گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

2 دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

3 دانشیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

4 فلوشیپ انکولوژی گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

5 رزیدنت فلوشیپ انکولوژی گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

6 رزیدنت گروه زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

چکیده

مقدمه: توده های آدنکس در حاملگی اکثراً خوش خیم هستند. مسئله مهم این است که بتوان بین تومورهای خوش خیم تخمدان از بدخیم افتراق داد. با توجه به حساسیت دوران بارداری به ویژه بدخیمی توده آدنکس در بارداری و عدم اطلاع صحیح از شیوع این بدخیمی، مطالعه حاضر با هدف شیوع بدخیمی توده های آدنکس در بارداری انجام شد.
روش کار:این مطالعه کوهورت از سال 1393-1389 در بخش ژنیکولوژی انکولوژی بیمارستان قائم دانشگاه علوم پزشکی مشهد بر روی 53 زن باردار دارای توده آدنکس که نیاز به عمل جراحی داشتند انجام شد. متغیرهای مورد مطالعه شامل سن بیماران، سن بارداری، مشخصات سونوگرافی تومور، علائم بالینی بیمار، نوع عمل جراحی، وضعیت آسیب شناسی تومور، نوع شیمی درمانی انجام شده و عاقبت مادر و نوزاد بودند. روش و ابزار گردآوری داده ها استفاده از فرم پرسشنامه بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های من ویتنی تست و کروسکال والیس انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد.
یافته ها: شیوع بدخیمی در این بیماران (11 نفر) 21% بود. بیش ترین نوع بدخیمی در توده های آدنکس و حاملگی از دسته رژم سل تومور بود، 55% این تومورها در مرحله 3 و 4 بیماری قرار داشتند. تومورهای بینابینی 18% از تومورهای بدخیم را شامل می شدند. در این مطالعه 6/5% مرگ مادر و 8/3% مرگ جنین گزارش شد.
نتیجه گیری: توده های آدنکس را باید در زنان باردار با دقت و حساسیت بیشتر ارزیابی کرد و در موارد مشکوک یا تومورهای پایدار بهتر است جراحی در مراکز ژنیکولوژی انکولوژی انجام شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Prevalence of Malignant Adnexal Masses in pregnancy at Gynecology and Oncology Department of Ghaem Hospital from 2010 to 2014

نویسندگان [English]

  • Zohreh Yousefi 1
  • Sima Kadkhodayan 2
  • Maliheh Hasanzadeh Mofrad 3
  • Elham Hoseini 4
  • Mansoureh Mottaghi 5
  • Shadi Moloughi 6
  • Atefeh Alamatian 6
1 Professor, Department of Obstetrics and Gynecology, Women's Health Research Center, School of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
2 Associate Professor, Department of Obstetrics and Gynecology, Women's Health Research Center, School of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
3 Associate Professor, Department of Obstetrics and Gynecology, School of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
4 Fellowship of Gynecologist Oncologist, Department of Obstetrics and Gynecology, School of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
5 Resident of Fellowship of Gynecologist Oncologist, Department of Obstetrics and Gynecology, School of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
6 Resident of Obstetrics Gynecology, School of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
چکیده [English]

Introduction: The majority of adnexal tumors in pregnancy are benign. It is important to distinguish between benign and malignant ovarian tumors. Due to the sensitivity of pregnancy, especially malignant adnexal masses in pregnancy and the lack of accurate information from the prevalence of this malignancy, this study was performed with aim to evaluate the prevalence of adnexal masses in pregnancy.
Method: This cohort study was performed on 53 pregnant women with adnexal mass who needed to surgery referred to gynecology oncology department of Mashhad Ghaem Hospital during 2010-2014. Evaluating variables included maternal age, gestational age, sonographic characteristics of tumor, clinical symptoms of patient, type of surgery, pathology status of tumor, performed chemotherapy and prognosis of mother and fetus. Data collection tool was a questionnaire. Data was analyzed by SPSS statistical software (version 16), and Mann-Whitney and Kruskal-Wallis tests. PResults: the prevalence of malignancy was 21% (11patients). The most frequent malignancy in adnexal masses and pregnancy was germ cell tumors. 55% of these tumors were in stage 3 and 4. Borderline tumors included 18% of malignant tumors. In this study, maternal mortality rate of 5.6% and maternal mortality rate of 3.8% was reported. 
Conclusion: Adnexal masses in pregnancy should be evaluated with more care and sensitivity and in cases of suspected or stable tumors, it is better to perform surgery in gynecologic oncology centers.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Adnexal Masses
  • Malignancy
  • pregnancy
  • Prevalence
  1. Kondi-Pafiti A, Grigoriadis C, Iavazzo C, Papakonstantinou E, Liapis A, Hassiakos D. Clinicopathological characteristics of adnexal lesions diagnosed during pregnancy or cesarean section.Clin Exp Obstet Gynecol. 2012; 39(4):458-61.
  2. Koo YJKim TJLee JEKwon YSKim HJLee IH, et al. Risk of torsion and malignancy by adnexal mass size in pregnant women. Acta Obstet Gynecol Scand. 2011; 90(4):358-61.
  3. Goh WA1Rincon MBohrer JTolosa JESohaey RRiaño R, et al. Persistent ovarian masses and pregnancy outcomes. J Matern Fetal Neonatal Med. 2013; 26(11):1090-3.
  4. Cengiz H1Kaya CEkin MYeşil AYaşar L.Management of incidental adnexal masses on caesarean section. Niger Med J. 2012; 53(3):132-4.
  5. Aser E1Erkilinc SEsin STogrul CBiberoglu EKaraca MZ, et al. Adnexal masses encountered during cesarean delivery. Int J Gynaecol Obstet. 2013; 123(2):124-6.
  6. Ngu SF1Cheung VY2, Pun TC. Surgical management of adnexal masses in pregnancy. JSLS. 2014; 18(1):71-5.
  7. Sherard GB, Hodson CA, Williams HJ, Semer DA, Hadi HA, Tait DL. Adnexal masses and pregnancy: a 12-year experience. 2006;101(2):315-21.
  8. Dotters-Katz S1McNeil M2Limmer J3Kuller J4.Cancer and pregnancy: the clinician's perspective. Obstet Gynecol Surv. 2014; 69(5):277-86.
  9. Han SN, Verheecke M, Vandenbroucke T, Gziri MM, Van Calsteren K, Amant F. Management of gynecological cancers during pregnancy Curr Oncol Rep. 2014; 16(12):415.
  10. Grimm D, Woelber L, Trillsch F, Keller-v Amsberg G, Mahner S. Clinical management of epithelial ovarian cancer during pregnancy. Eur J Cancer. 2014; 50(5):963-71.
  11. Tulek F1, Kahraman A, Taskin S, Sertcelik A, Ortac F. Pregnancy complicated by a Krukenberg tumor with an undetermined origin and its management. J Obstet Gynaecol Res. 2014; 40(9):2076-80.
  12. Morikawa A1, Ueda K, Takahashi K, Fukunaga M, Iwashita M, Kobayashi Y, et al. Pathologyoriented treatment strategy of malignatovarian tumor in pregnantwomen: analysis of 41 cases in Japan. Int J Clin Oncol. 2014;19(6):1074-9.
  13. Koo FH1, Wang KC, Chen CY, Chang WH, Yeh CC, Yang MJ, et al. An 11-year experience with ovarian surgery during pregnancy. J Chin Med Assoc. 2013; 76(8):452-7.