مقایسه پارامترهای متابولیک در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک با و بدون هیپر آندروژنمی

نوع مقاله : اصیل پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه غدد و متابولیسم، مرکز تحقیقات غدد درون ریز، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

2 استادیار گروه غدد و متابولیسم، مرکز تحقیقات غدد درون ریز، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

چکیده

مقدمه: سندرم تخمدان پلی کیستیک، حدود 10 درصد زنان سنین باروری را تحت تأثیر قرار می دهد. با توجه به شیوع مقاومت به انسولین و به دنبال آن، افزایش میزان انسولین و نیز همراهی احتمالی مقاومت به انسولین با هیپرآندروژنمی، مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه هیپرآندروژنمی با معیارهای متابولیک کلینیکی و پاراکلینیکی در این بیماران انجام شد.
روش‌کار: این مطالعه مقطعی در سال 89-1388 بر روی 51 زن که معیارهای سندرم تخمدان پلی کیستیک را داشتند، در بیمارستان قائم مشهد انجام شد. افراد بر اساس شاخص هیرسوتیسم، شاخص توده بدنی بیشتر و کمتر از 25 و همچنین شواهد آزمایشگاهی وجود یا عدم وجود هیپرآندروژنمی تقسیم بندی شدند. سپس معیارهای متابولیک شامل قند خون ناشتا، قند دو ساعت بعد از گلوکز، سطح انسولین ناشتا، سطح مقاومت به انسولین با استفاده از فرمول HOMA-IR و میزان لیپیدها در این زیر گروه ها با یکدیگر مقایسه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 5/11) انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: بیماران با و بدون هیپرآندروژنمی، از نظر سطح پارامترهای آزمایشگاهی به استثناء سطح کلسترول HDL، تفاوت معنی داری نداشتند (03/0=p). ولی پس از تقسیم بندی بیماران به دو دسته افزایش وزن و وزن طبیعی، افزایش معنی داری در سطح فشار خون سیستولی (04/0=p)، میزان قند ناشتا (05/0=p)، سطح تری گلیسیرید (01/0=p) و کاهش معنی داری در سطح HDL (02/0=p) در بیماران با افزایش وزن نسبت به بیماران با وزن طبیعی وجود داشت. همچنین بیماران با درجه هیرسوتیسم بالینی، میزان قند خون ناشتای بالاتری داشتند.
نتیجه‌گیری: در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک، وجود یا عدم وجود هیپر آندروژنمی، ارتباطی با اختلالات متابولیک این بیماران ندارد.
 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Comparison of Metabolic Parameters in Patients with Polycystic Ovary Syndrome with and without Hyperandrogenemia

نویسندگان [English]

  • Shokoufeh Bonakdaran 1
  • Zahra Mazloum Khorasani 2
  • Zohre Moosavi 1
1 Associate professor, Department of Endocrinology, Endocrine Research Center, School of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
2 Assistant professor, Department of Endocrinology, Endocrine Research Center, School of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
چکیده [English]

Introduction: The polycystic ovary syndrome (PCOS) affects approximatley 10% of women of reproductive age. Insulin resistance accompanied by compensatory hyperinsulinemia is a prevalent feature that contribute to hyperandrogenism in PCOS. The aim of this study was to investigate the association of hyperandogenism in metabolic disturbances in PCOS.
Methods: This cross sectional study was conducted on 51 women with PCOS in Ghaem hospital of Mashhad, Iran in 2009. Patients were classified according to body mass index (BMI), hyperandrogenemia and hirsutism score. Serum level of fasting blood sugar, glucose level after oral glucose test, lipid profiles, serum insulin and insulin resistance (HOMA-IR) were compared between classifications. Data were analyzed using SPSS software version 11.5. P value less than 0.05 was considered significant.
Results: In patient with and without hyperandrogenemia, no significant differences were seen regarding HDL cholesterol (p=0.03) but significant higher values of systolic blood pressure (p=0.04), fasting blood sugar test (p=0.05), triglyceride (p=0.01) and lower HDL cholesterol level (p=0.02) were found in PCOS women with body mass index higher than 25. There was a significant positive correlation between hirsutism score and fasting blood sugar test.
Conclusion: In PCOS women, hyperandrogenemia is not associated with metabolic disturbances.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Hyperandrogenism
  • insulin resistance
  • metabolic syndrome
  • Polycystic ovary syndrome