2024-03-28T22:10:47Z
https://ijogi.mums.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=698
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1394
18
شماره 156,155
بررسی نتایج تحریک تخمک گذاری با آنتاگونیست (Cetrotide) GnRH در بیماران با پاسخ ضعیف تخمدانی در سیکل قبلی ART
ویکتوریا
حبیب زاده
سونیا
احمدی
مقدمه: اخیراً در مراکز ناباروری استفاده از روش تحریک تخمک گذاری با رژیم آنتاگونیست، برای رفع مشکل بیماران با پاسخ ضعیف تخمدانی پیشنهاد شده است. از دلایل انتخاب رژیم آنتاگونیست در این مطالعه می توان به هزینه پایین آزمایش، زمان کوتاه تر از نظر حصول نتیجه و همچنین عدم استفاده این رژیم تاکنون در این مرکز اشاره نمود. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی و مقایسه نتایج تحریک تخمک گذاری با آنتاگونیست GnRH (Cetrotide) در بیماران با پاسخ ضعیف تخمدانی در سیکل قبلی تکنیک های کمک باروری (ART) انجام شد.
روش کار: این مطالعه مداخله ای تجربی بدون شاهد، با طرح قبل و بعد در سال 93-1392 بر روی 41 زن نابارور در مرکز ناباروری بیمارستان افضلی پور کرمان انجام شد. افراد دارای پاسخ ضعیف تخمدانی در سیکل قبلی ART جهت طرح انتخاب و در سیکل جدید تحت رژیم آنتاگونیست قرار گرفتند و سپس نتایج حاصل از سیکل قبلی و فعلی این بیماران اعم از تعداد فولیکول، تعداد تخمک، کیفیت تخمک، تعداد جنین و کیفیت جنین با هم مقایسه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های کای اسکوئر و تی زوجی یا معادل ناپارامتری آن انجام شد. میزان p کمتر از 001/0 معنادار در نظر گرفته شد.
یافته ها: تعداد فولیکول ها، کیفیت تخمک، ضخامت آندومتر، گریدینگ، تعداد جنین ترانسفر شده و تعداد حاملگی در رژیم قبلی با رژیم آنتاگونیست ارتباط معناداری نداشت (001/0<p)، ولی از نظر تعداد تخمک و تعداد جنین ارتباط معناداری در رژیم آنتاگونیست مشاهده شد (001/0>p).
نتیجه گیری: روش تحریک تخمک گذاری با رژیم آنتاگونیست یک روش خوب و جایگزین برای بیماران با پاسخ ضعیف تخمدانی می باشد.
تحریک تخمک گذاری
آنتاگونیستGnRH (Cetrotide)
پاسخ ضعیف تخمدانی
سیکل قبلی ART
آگونیست GnRH
2015
07
23
1
8
https://ijogi.mums.ac.ir/article_4759_49b348d5a554c9ea19d12da00fa66922.pdf
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1394
18
شماره 156,155
مقایسه طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک های دلبستگی در زنان مبتلا به واژینیسموس و زنان عادی
سمیه
حمیدی
حسین
شاره
سید کاوه
حجت
مقدمه: طرحوارههای ناسازگار اولیه و سبکهای دلبستگی ناایمن زیربنای بسیاری از اختلالات روانشناختی هستند. مطالعه حاضر با هدف شناسایی طرحوارههای ناسازگار اولیه و سبکهای دلبستگی در زنان مبتلا به واژینیسموس و مقایسه آن با زنان عادی انجام شد.
روشکار: این مطالعه علمی- مقایسهای در سال 1393 بر روی دو گروه 30 نفری (گروه زنان عادی و گروه زنان مبتلا به واژینیسموس) انجام شد. زنان مبتلا به واژینیسموس به روش نمونهگیری هدفمند از طریق ارجاع توسط متخصصان زنان و زایمان، روان پزشکان و روان شناسان شهر تهران انتخاب شدند و با زنان عادی که از نظر متغیرهای سن و تحصیلات با گروه اول همتا شدند، مورد مقایسه قرار گرفتند. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه طرحوارههای ناسازگاراولیه یانگ- فرم کوتاه و مقیاس سبکهای دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 20) و آزمون تحلیل واریانس چند متغیری انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد.
یافتهها: میانگین نمرات تمام طرحوارههای ناسازگار اولیه در زنان مبتلا به واژینیسموس به طور معناداری از میانگین نمرات افراد عادی در این مؤلفهها بیشتر بود (01/0>p). سبک دلبستگی دو گروه در زیرمقیاس نزدیکی و اضطرابی تفاوت معناداری داشت (01/0>p)؛ به طوری که زنان مبتلا به واژینیسموس در مقایسه با زنان عادی به طور معناداری از سبک دلبستگی اضطرابی بیشتر و از سبک دلبستگی نزدیکی کمتر استفاده می کردند. در سبک دلبستگی وابستگی دو گروه تفاوت معناداری نداشتند (1/0=p).
نتیجهگیری: زنان مبتلا به واژینیسموس در مقایسه با زنان عادی دارای طرحوارههای ناسازگار اولیه بیشتر و سبک دلبستگی اضطرابی میباشند.
اختلالات جنسی
سبک های دلبستگی
طرحواره های ناسازگار اولیه
واژینیسموس
2015
07
23
9
18
https://ijogi.mums.ac.ir/article_4760_8398bf7e077eb3ca5175bf8ee1924b82.pdf
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1394
18
شماره 156,155
مروری بر روش های مؤثر بر کاهش آسیب به پرینه طی زایمان و بهبود آن
زهره
احمدی
مقدمه: اپی زیاتومی به معنای برش عضلات پرینه در مرحله دوم زایمان با هدف وسیع کردن دهانه خروجی لگن و افزایش سرعت خروج سر جنین و شایع ترین برش جراحی در مامایی است. امروزه از روش های غیردارویی مختلفی در زمان بارداری و حین زایمان جهت کاهش نیاز به اپی زیاتومی و بعد از زایمان جهت کاهش درد و ترمیم زود هنگام آن استفاده می شود. مطالعه حاضر با هدف مروری بر تعدادی از این روش ها انجام شد. روش کار: در این مطالعه از تمام کارآزمایی های بالینی انجام شده در مورد روش های کاهش نیاز به اپی زیاتومی و بهبود سریع و کاهش درد آن تا دی 1393 استفاده شد. برای دستیابی به اطلاعات لازم از پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Sciencedirect، googlescholar، SID و IranMedex استفاده شد. در مجموع 20 مطالعه بر اساس معیار جداد مورد بررسی قرار گرفت که از میان آن ها 17 مقاله ایرانی و 3 مقاله خارجی بود. یافته ها: بررسی ها نشان داد اکثر روش های کاهش نیاز به اپی زیاتومی (ماساژ پرینه، ورزش های کگل و ...) که در دوران بارداری و حین زایمان صورت گرفته و نیز گیاهان دارویی (آلوئه ورا، زردچوبه، اسطوخودوس، گل همیشه بهار، آناناس، بابونه و ..) که بعد از اپی زیاتومی جهت بهبود زخم و کاهش درد مورد استفاده قرار گرفته است، مؤثر بوده است، ولی در مجموع برای شناخت بهتر این گیاهان و عوارض احتمالی آن ها مطالعات بیشتری لازم است. نتیجه گیری: به طور کلی اکثر روش های استفاده شده برای کاهش نیاز به اپی زیاتومی و بهبود آن مؤثر بوده، ولی باید مطالعات بیشتری برای شناخت عوارض احتمالی آن ها انجام شود.
اپی زیاتومی
بهبود
کاهش درد
گیاهان دارویی
2015
07
23
19
30
https://ijogi.mums.ac.ir/article_4761_33bcb094d58a2361c2fd50b09636091f.pdf