2024-03-28T21:17:44Z
https://ijogi.mums.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=407
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1392
16
83
تأثیر مصرف کلسیم به تنهایی و ترکیب آن با منیزیم بر میزان و طول مدت خونریزی قاعدگی در دانشجویان مبتلا به دیسمنوره اولیه
سکینه
محمد علیزاده چرندابی
مژگان
میرغفوروند
یوسف
جوادزاده
سلیمه
نظامیوند چگینی
مقدمه:کمبود کلسیم و منیزیم، یکی از عوامل مطرح در افزایش میزان خونریزی همراه با دیسمنوره می باشد. با توجه به نیافتن مطالعه مداخلهای در این زمینه، مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر مصرف کلسیم به تنهایی و ترکیب آن با منیزیم بر میزان و طول مدت خونریزی قاعدگی انجام شد. روشکار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور در سال ١٣٩١ بر روی 63 دانشجوی مبتلا به دیسمنوره اولیه متوسط تا شدید در تبریز انجام شد. افراد به طور تصادفی در سه گروه دریافتکننده قرصهای کلسیم به تنهایی، ترکیب کلسیم و منیزیم و پلاسبو قرار گرفتند. میزان و مدت خونریزی طی دو ماه قبل از مداخله و دو ماه مداخله بر اساس چارت هیگام محاسبه شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 13) و آزمونهای کولموگروف اسمیرنوف، Levene، آنالیز واریانس یک طرفه، آزمون ANCOVA و تی زوجی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد. یافتهها: پس از مداخله، میانگین میزان خونریزی و طول مدت خونریزی در افراد گروه کلسیم- منیزیم به طور معنیداری کمتر از گروه پلاسبو بود (به ترتیب 009/0=p، 006/0=p). میانگین میزان خونریزی در گروه کلسیم تفاوت معنیداری با گروه پلاسبو نداشت (29/0=p) ولی طول مدت خونریزی به طور معنیداری کمتر بود (017/0=p). نتیجهگیری: مصرف ترکیب کلسیم و منیزیم در کاهش میزان و طول مدت خونریزی قاعدگی در افراد مبتلا به دیسمنوره اولیه مفید میباشد. این مطالعه تأثیر معنیدار کلسیم به تنهایی در کاهش میزان خونریزی قاعدگی را نشان نداد.
دوره قاعدگی
دیسمنوره
خونریزی
کارآزمایی بالینی
کلسیم
منیزیم
2014
01
21
1
8
https://ijogi.mums.ac.ir/article_2263_9c97db3a3cf672c960419b26fba1bbcd.pdf
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1392
16
83
مقایسه غلظت انسولین، پپتید C و فاکتور رشد شبه انسولین 1 مادری و جنینی در زنان باردار سالم و مبتلا به دیابت بارداری و ارتباط آن ها با وزن تولد نوزاد
نگین
رضاوند
اسد
ویسی رایگانی
فیروزه
ویسی
مریم
زنگنه
فرزانه
درویش زاده
حسین
بنی عامریان
مقدمه: غلظت سرمی انسولین، فاکتور رشد شبه انسولین و پپتید C بر رشد و نمو جنین تأثیر دارد. با توجه به مکانیسمهای پیچیده کنترل رشد جنین، مطالعات متعددی در جهت شناخت عوامل مؤثر بر آن انجام شده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه غلظت سرمی انسولین، فاکتور رشد شبه انسولین 1 و پپتید C در سرم مادر و جنین در زنان باردار مبتلا به دیابت بارداری و سالم و بررسی ارتباط آن ها با وزن نوزاد انجام شد. روشکار: این مطالعه مقطعی تحلیلی در سال 1390-1389 بر روی 85 زن باردار سالم و مبتلا به دیابت بارداری که جهت زایمان به بیمارستان امام رضا (ع) کرمانشاه مراجعه کرده بودند، انجام شد. نمونه خون وریدی از مادران در حالت ناشتا و نمونه خون بند ناف نوزاد بلافاصله پس از تولد گرفته شد. جهت اندازهگیری قند خون، IGF-1، انسولین و پپتید C، نمونهها پس از جمعآوری به آزمایشگاه فرستاده شدند. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمونهای آماری تی مستقل و یو من- ویتنی و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافتهها: میزان سطح سرمی IGF-1 مادر و نوزاد در گروه دیابتی با وزن هنگام تولد نوزاد ارتباط معناداری داشت (043/0=p، 028/0=p) ولی سایر پارامترهای اندازه گیری شده در گروه سالم و مادران دیابتی با وزن هنگام تولد نوزاد ارتباط معناداری نداشتند. نتیجهگیری: سطح سرمی IGF-1 در مادران با دیابت بارداری و نوزاد آنها با وزن هنگام تولد نوزاد ارتباط مستقیم دارد.
انسولین
پپتید C
دیابت بارداری
فاکتور رشد شبه انسولین 1
وزن نوزاد
2014
01
21
9
14
https://ijogi.mums.ac.ir/article_2264_a315fd1db87a1485410f56383ff0ba2c.pdf
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1392
16
83
بررسی تأثیر ماساژ در حین لیبر بر طول مدت و میزان درد زایمان در زنان نخست زا
سیما
خاوندیزاده اقدم
عزیزاله
ادیب
رأفت
کاظم زاده
مقدمه: طول مدت و درد زایمان، مواردی هستند که می توانند بر روی نتایج مادری و نوزادی زایمان تأثیر بگذارند. پزشکان و محققین معتقدند که برای کاهش طول مدت و شدت درد زایمان، باید به روش های بی خطر و ایمن متوسل شد که در عین مؤثر بودن، عوارضی را برای مادر و جنین ایجاد نکنند. تاکنون در استفاده از روش های غیردارویی، عوارض مادری و جنینی مشاهده نشده است. مطالعۀ حاضر با هدف تعیین تأثیر ماساژ بر میزان درد و طول مدت زایمان در زنان نخستزا انجام شد. روشکار: این مطالعۀ نیمه تجربی در سال 1392 بر روی 100 زن نخستزایی که جهت زایمان به بیمارستان تأمین اجتماعی شهرستان اردبیل مراجعه و بستری شده بودند، انجام شد. 50 نفر در گروه آزمون (ماساژ از انتهای مهره های ساکروم تا مهره های کمر) و 50 نفر در گروه شاهد (بدون ماساژ) قرار گرفتند. در گروه آزمون، ماساژ به مدت 30 دقیقه در حین انقباضات و در دیلاتاسیون 4، 6، 8 و 10 سانتیمتری سرویکس انجام شد و سپس شدت درد زایمان در پایان مرحله دوم زایمان و طول مدت زمان فاز فعال و مرحلۀ دوم زایمان در هر دو گروه ثبت شد. دادهها پس از گردآوری با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخۀ 12) و آزمونهای تی، کای اسکوئر و منویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد. یافتهها: در این مطالعه ماساژ به طور معناداری باعث کاهش طول زایمان در پایان مرحلۀ اول زایمان (001/0>p) و کاهش شدت درد زایمان (001/0>p) شد. نتیجهگیری: ماساژ در لیبر باعث کاهش طول مدت و درد زایمان می شود و می تواند به عنوان یک روش ایمن، بدون عارضه جانبی و آسان، مددجویان را در جهت کاهش طول مدت و درد زایمان یاری کند.
درد زایمان
زایمان
ماساژ
2014
01
21
15
20
https://ijogi.mums.ac.ir/article_2265_ab861ea2efdc027116da78b6d922e1af.pdf