2024-03-28T18:12:48Z
https://ijogi.mums.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=1176
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1395
19
39
تأثیر پتدین (مپردین) در کاهش مدت زمان مرحله اول و دوم زایمان
فاطمه
لالوها
آمنه
باریکانی
نرجس بیگم
هاشمیان
ندا
اسماعیلزادهها
مقدمه: پتدین دارویی است که جهت کاهش دردهای زایمان استفاده میشود، بر اساس مطالعات انجام شده پتدین میتواند در پیشرفت زایمان مؤثر باشد، مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر پتدین در کاهش مدت زمان مراحل اول و دوم لیبر انجام شد. روشکار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1392 بر روی 120 زن نولیپار با حاملگی تک قلویی ترم که جهت ختم بارداری نیاز به اینداکشن داشته، در بیمارستان کوثر قزوین انجام شد. افراد بهطور تصادفی در دو گروه 60 نفری شاهد و مداخله تقسیم شدند. در گروه مداخله 50 میلیگرم پتدین تک دوز داخل وریدی در دیلاتاسیون 4 سانتیمتر و در گروه شاهد، نرمال سالین به عنوان پلاسبو تزریق شد. فاصله زمانی تزریق تا دیلاتاسیون کامل، فاصله زمانی دیلاتاسیون کامل تا خروج جنین و فاصله زمانی تزریق تا خروج جنین اندازهگیری شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 19) و آزمونهای تی دانشجویی و کای دو انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد. یافتهها: میانگین فاصله زمانی تزریق پتدین تا دیلاتاسیون کامل سرویکس در گروه مداخله 70±129 دقیقه و در گروه شاهد 75±133 دقیقه بود که این اختلاف از نظر آماری معنیدار نبود (7/0=p). میانگین مدت مرحله دوم زایمان در گروه مداخله 26±45 دقیقه و در گروه شاهد 16±41 دقیقه بود که این اختلاف از نظر آماری معنیدار نبود (3/0=p). میانگین فاصله زمانی تزریق تا پایان زایمان (خروج جنین) در گروه مداخله 79±175 دقیقه و در گروه شاهد 83±174 دقیقه بود که این اختلاف از نظر آماری معنیدار نبود (39/0=p). نتیجهگیری: ارتباط معنیداری بین تزریق پتدین و پیشرفت روند مراحل زایمانی وجود ندارد.
زایمان
مپردین
مرحله اول زایمان
مرحله دوم زایمان
2017
02
19
1
7
https://ijogi.mums.ac.ir/article_8415_e3b312ce9685544b60e153c6d1fac32b.pdf
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1395
19
39
نسبت ضخامت پوست قدام ریشه بینی به طول استخوان بینی در سونوگرافی غربالگری جنینی سه ماهه دوم بارداری
امیرحسین
هاشمی عطار
نرگس
افضلی
سعید
نقیبی
مهرنوش
معمار
مقدمه: ناهنجاریهای کروموزومی، عامل بیش از ۸۰-50% سقطها و علت ۴-۲۸% تمام عقبماندگیهای ذهنی میباشند. استاندارد طلایی تشخیصی برای این بیماریها تعیین کاریوتایپ جنین با روشهای نمونهگیری از جفت یا آمنیوسنتز میباشد. از آنجایی که این روشها تهاجمی بوده و حداقل 1% در بردارنده خطر سقط میباشند، در سالهای اخیر تستهای غربالگری مختلف بر مبنای شاخصهای سونوگرافیک و بیوشیمیایی، جهت شناسایی افرادی که نیاز به این اقدامات تهاجمی دارند، معرفی و اجرا شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین نسبت ضخامت پوست قدام ریشه بینی به طول استخوان بینی در سونوگرافی جنین های سه ماهه دوم بارداری انجام شد.
روشکار: این مطالعه تحلیلی- توصیفی مقطعی در سال 1394 بر روی ۵۰۰ زن سالم باردار تک قلو در هفتههای 26-۱۵ بارداری انجام شد. اندازهگیریهای ضخامت پوست قدام ریشه بینی و طول استخوان بینی در سطح نیمرخ کامل صورت جنین در سونوگرافی انجام گرفت. مقادیر فوق در جدول آماری ثبت شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه ۲۲) و Statistica (نسخه ۱۰) انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد.
یافتهها: متوسط پوست قدام ریشه بینی از 47/0±23/2 میلیمتر در هفته ۱۵ بارداری تا 9/0±32/4 میلیمتر در هفته ۲۶ بارداری افزایش یافت (001/0=p). متوسط طول استخوان بینی از 17/0±4 میلیمتر در هفته ۱۵ تا 56/0±35/8 میلیمتر در هفته ۲۶ بارداری افزایش یافت (001/0=p). یک ارتباط خطی بین پوست قدام ریشه بینی و طول استخوان بینی با سن بارداری وجود داشت. متوسط نسبت ضخامت پوست قدام ریشه بینی به طول استخوان بینی 078/0±5/0 بود که در طول این هفتهها ثابت بود (89/0=p).
نتیجهگیری: سن بارداری، سن مادر و جنس جنین تأثیری بر روی نسبت ضخامت پوست قدام ریشه بینی به طول استخوان بینی ندارند (05/0<p). بنابراین این نسبت میتواند به عنوان یک فاکتور پیشبینی کننده غیر وابسته برای آنوپلوئیدیها مورد استفاده قرار گیرد.
آنوپلوئیدی
اولتراسونوگرافی
پوست قدام ریشه بینی
طول استخوان بینی
2017
02
19
8
17
https://ijogi.mums.ac.ir/article_8416_1f6293d257a78633f2a07a65e5dba745.pdf
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1395
19
39
بررسی عوامل مؤثر بر پیش آگهی بیماران مبتلا به سرطان پستان
بهناز
سوئیزی
سودابه
شهیدثالث
غلامحسین
نوفرستی
یاشا
مخدومی
افسانه
رضایی کلات
رضا
جعفرزاده اصفهانی
سارا
میرزائیان
مقدمه: مطالعات اپیدمیولوژیک انجام شده در ایران نشاندهنده روند افزایشی ابتلاء به سرطان پستان است و در حال حاضر به یکی از نگرانیهای اصلی پژوهشگران تبدیل شده است. در مناطق و جمعیتهای گوناگون، بررسیهای متعددی انجام شده که هر کدام عوامل مختلفی را بر میزان بقاء بیماران مؤثر دانستهاند. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل مؤثر بر پیشآگهی بیماران مبتلا به سرطان پستان، در بازه زمانی 5 ساله انجام شد.
روشکار: در این مطالعه مقطعی، اطلاعات همه بیماران زن مبتلا به سرطان پستان مراجعهکننده به مرکز تخصصی رادیوتراپی انکولوژی رضا از سال 1386 تا 1390 مورد بررسی قرار گرفته و تأثیر متغیرهای مختلف (از جمله سن، نوع پاتولوژی، گیرندههای هورمونی شامل استروژن گیرنده، پروژسترون گیرنده، بیان پروتئین Her2) بر میزان بقاء بیماران سنجیده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 18) و آزمون رگرسیون کاکس و آنالیز بقاء انجام شد. مقادیر p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد.
یافته ها: در مطالعه حاضر، میانگین سن بیماران مبتلا به سرطان پستان 57/11±13/49 سال بود. میانگین بقاء کلی بیماران با سن کمتر از 48 سال، 96/51 ماه و میانگین افراد مسنتر از 48 سال، 93/52 ماه بود که از نظر آماری تفاوت معناداری بین دو گروه وجود نداشت (336/0=p)، مرحله بیماری تأثیر معناداری بر بقاء کلی داشت و مشاهده شد که هر چه مرحله بالینی (Stage) بیماری بیشتر میشود میانگین بقاء کلی بیماران کاهش مییابد (000/0=p). میزان بقاء کلی با افزایش بیان گیرنده استروژن به شکل معناداری کاهش داشت (000/0=p).
نتیجهگیری: با توجه به تأثیر معنادار مرحله بالینی سرطان و بیان رسپتور استروژن بر میزان بقاء بیماران و همچنین دستیابی به میانه سنی حدود 48 سال در مبتلایان، انجام غربالگری و شناسایی موارد دارای احتمال خطر با پیش آگهی بد در این سنین ضروری به نظر میرسد.
بقاء
پیشآگهی
سرطان پستان
2017
02
19
18
24
https://ijogi.mums.ac.ir/article_8417_eb5121ad1c62e7954b77968c9114b42f.pdf
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1395
19
39
اثربخشی رفتار درمانی شناختی بر افکار دهشتناک زنان مبتلا به واژینیسموس اولیه: یک کارآزمایی تک موردی
میترا
تدین
آرزو
رضایی خیرآبادی
میترا
ملایینژاد
خدیجه
شیرالینیا
مقدمه: واژینیسموس یک اختلال جنسی شایع از دسته اختلالات تناسلی لگنی دخولی دردناک است. عوارض واژینیسموس ابعاد وسیعی دارد لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی رفتار درمانی شناختی بر افکار دهشتناک و انقباض افراد مبتلا به واژینیسموس انجام شد.
روشکار: در این مطالعه کارآزمایی آزمایشی تک موردی و طرح خط پایه چندگانه، 4 زن مبتلا به واژینیسموس که در سال 1394 به درمانگاههای درمان اختلالات جنسی اهواز مراجعه کرده بودند، در مطالعه شرکت داده شدند. قبل و پس از مداخله، متغیر مربوط به انقباض و افکار دهشتناک توسط ابزار چندوجهی اختلال دخول واژینال در مشارکت کنندگان مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمودنیها پس از تعیین خطوط پایه در متغیر وابسته به ترتیب وارد مرحله درمان شناختی رفتاری شده و به مدت 8 جلسه هفتگی بهصورت فردی مورد درمان قرار گرفتند. در این پژوهش از معنی داری بالینی استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل دادهها و ارزیابی کارایی، از روشهای ترسیم دیداری یا تحلیل نمودار گرافیکی، بهبود تشخیصی و شاخصهای ششگانه اینگرام استفاده شد.
یافتهها: تمام مشارکت کنندگان در پایان مداخله موفق به دخول واژینال بدون درد و ترس شدند. نتایج همچنین نشان داد درمان شناختی رفتاری در تغییر افکار دهشتناک و انقباض افراد واژینیسموس بهصورت معنیداری مؤثر بود (05/0>p).
نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده مؤثر بودن روشهای شناختی رفتاری در بهبود واژینیسموس بود. بنابراین گنجاندن این نوع درمان در مداخلات در نظر گرفته شده برای این بیماران و انجام مطالعات وسیعتر با گروههای کنترل و تعداد نمونههای بیشتر توصیه میشود.
اختلالات جنسی
درمان شناختی - رفتاری
واژینیسموس
2017
02
19
25
34
https://ijogi.mums.ac.ir/article_8418_fab45f9e204f9eb4b255bb9235377e1d.pdf
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1395
19
39
مقایسه تأثیر گاز انتونوکس با لیدوکائین بر علائم حیاتی حین برش و ترمیم اپیزیاتومی زنان نخستزا: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده
اعظم
هنرمندپور
سلیمه
نظامیوند چگینی
معصومه
یارعلیزاده
مقدمه: زایمان حادثهای بالقوه تنشزا است. تنش و اضطرابی که مادر در حین زایمان بهخصوص در موارد نیاز به اپیزیاتومی تجربه میکند، با تحریک اعصاب سمپاتیک منجر به بروز تغییراتی در علائم حیاتی میشود که میتواند اثرات نامطلوبی بر سلامت مادر و نوزاد داشته باشد؛ لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه گاز انتونوکس با لیدوکائین بر علائم حیاتی حین برش و ترمیم اپیزیاتومی زنان نخستزا انجام شد.
روشکار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1394 بر 120 زن باردار نخستزا انجام شد. در گروه مداخله، گاز انتونوکس از 2 دقیقه قبل از برش و ترمیم اپیزیاتومی داده شد و بعد از اتمام برش و ترمیم قطع میشد. در گروه کنترل طبق روش معمول از 5 میلیلیتر لیدوکائین 2% قبل از برش و ترمیم اپیزیاتومی استفاده شد. علائم حیاتی قبل و بعد از برش و ترمیم اپیزیاتومی با استفاده از دستگاه پالساکسیمتر مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمونهای منویتنی و کای دو انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافتهها: بین میزان نبض، درصد اشباع اکسیژن شریانی قبل و بعد از برش و ترمیم اپیزیاتومی، میزان تنفس بعد از برش و قبل از ترمیم اپیزیاتومی و میزان فشارخون سیستول و دیاستول قبل و بعد از برش و ترمیم اپیزیاتومی در دو گروه تفاوت معنیداری وجود نداشت (05/0p>). در دو گروه بین میزان تنفس قبل از برش و بعد از ترمیم اپیزیاتومی، تفاوت معنیداری وجود داشت (05/0p<). این میزان در گروه انتونوکس بیشتر از لیدوکائین بود. میزان فشار خون دیاستول قبل و بعد از برش اپیزیاتومی تفاوت معنیداری داشت (05/0p<)، بدین معنا که در گروه انتونوکس کمتر بود. هیچگونه عوارض جانبی مشاهده نشد.
نتیجهگیری: گاز انتونوکس همانند لیدوکائین در صورت استفاده صحیح، هیچگونه اثرات جانبی بر علائم حیاتی مادر ندارد.
اپیزیاتومی
زنان نخستزا
علائم حیاتی
گاز انتونوکس
لیدوکائین
2017
02
19
35
45
https://ijogi.mums.ac.ir/article_8419_d6e3fe922ce36e2be79d405f7bcaabba.pdf
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1395
19
39
مقایسه دلبستگی مادر به جنین و اضطراب بارداری در زنان رحم جایگزین و زنان با بارداری نرمال
فاطمه
قلیچی
رسول
روشن
آناهیتا
خدابخشی کولایی
مقدمه: در دنیای امروز، روشهای متعددی برای درمان ناباروری در پزشکی وجود دارد، استفاده از رحم جایگزین یکی از روشهای جدید میباشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی مقایسه دلبستگی مادر به جنین و اضطراب در دوران بارداری زنان داوطلب رحم جایگزین با زنان با بارداری نرمال انجام شد.
روشکار: این مطالعه پس رویدادی در پاییز و زمستان سال 1394 بر روی 30 زن با بارداری رحم جایگزین در مراکز ناباروری شهر تهران انجام شد. گردآوری دادهها با استفاده از پرسشنامه فردی، پرسشنامه دلبستگی مادر به جنین کرانلی (MFAS) و پرسشنامه اضطراب، افسردگی و استرس DASS21 صورت گرفت. میزان دلبستگی مادر به جنین و اضطراب بر اساس پرسشنامهها تعیین شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمون آماری لوین و تی تست انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد.
یافتهها: میانگین نمره رفتارهای دلبستگی مادر به جنین در زنان با بارداری رحم جایگزین 12/15±06/86 و در زنان با بارداری نرمال 52/8±93/95 بود (05/0≥p) میانگین اضطراب در زنان با بارداری رحم جایگزین 47/3±8/6 و در زنان با بارداری نرمال 31/4±6 بود که تفاوت از نظر آماری معنیدار بود (05/0<p).
نتیجهگیری: دلبستگی مادر به جنین در مادران رحم جایگزین کمتر از مادران نرمال است، اما سطح اضطراب در مادران رحم جایگزین بیشتر از مادران با بارداری نرمال نیست.
اضطراب
دلبستگی مادر به جنین
رحم جایگزین
2017
02
19
46
53
https://ijogi.mums.ac.ir/article_8421_fb30effb7094653dbc019cac1cd0151e.pdf
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1395
19
39
بررسی میزان انواع خشونت خانگی و عوامل مرتبط با آن در مادران باردار منطقه کلاله در سال 1393
عابد
نوری
اکرم
ثناگو
لیلا
جویباری
مریم
عظیمی
مقدمه: خشونت علیه زنان یک پدیده جهانی است که بر سلامت و بهداشت روانی خانواده و جامعه تأثیر منفی میگذارد و عواقبی نظیر افزایش هزینه مراقبت بهداشتی، کاهش بهرهوری و نیروی کار زنان از پیامدهای دیگر این معضل فرهنگی اجتماعی و بهداشتی میباشند. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان انواع خشونت خانگی و عوامل مرتبط با آن در مادران باردار انجام شد.
روشکار: این مطالعه توصیفی تحلیلی در سال 1393 بر روی 368 مادر باردار منطقه کلاله انجام شد. گردآوری اطلاعات به روش نمونهگیری ساده با استفاده از پرسشنامه انجام شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 19) و آزمونهای آماری توصیفی و تحلیلی کای دو، آزمون تی مستقل، تست دقیق فیشر، ضریب همبستگی پیرسون انجام شد.
یافتهها: 312 نفر (78/84%) از مادران باردار به اشکال مختلف مورد خشونت قرار گرفته بودند. شایعترین نوع خشونت علیه مادران باردار، عاطفی (18/49%) بود و 78 نفر (20/21%) از زنان از خشونت جسمی و 53 نفر (40/14%) از خشونت جنسی شکایت داشتند. همچنین با افزایش تحصیلات خشونت علیه مادران کاهش پیدا کرد. بین خشونت خانگی و مصرف سیگار و عدم اشتغال همسر رابطه معناداری مشاهده شد (05/0p<).
نتیجهگیری: با توجه به میزان بالای خشونت، انجام غربالگری خشونت در تمامی مراکز بهداشتی و درمانی توصیه میشود، همچنین آموزش مهارتهای زندگی و ترویج فرهنگ مشاوره در بین زوجین نیز اهمیت ویژهای دارد.
بارداری
خشونت خانگی
زنان
کلاله
2017
02
19
54
62
https://ijogi.mums.ac.ir/article_8422_e205b2d22b14847948a516dbce15488d.pdf
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
IJOGI
1680-2993
1680-2993
1395
19
39
آژنزی مولرین: اندومتریوما و هماتومترای شاخ فرعی رحم به صورت یک توده مشترک، گزارش یک مورد
لیلی
حفیظی
ملیحه
عافیت
الهام
معتمدی
مقدمه: رحم تک شاخ یک نوع آنومالی رحم به اشکال مختلف است. در این مقاله یک مورد نادر توده لگنی متشکل از هماتومترای شاخ فرعی یک رحم تک شاخ با شاخ فرعی غیر مرتبط با اندومتر فعال متصل به اندومتریومای همان سمت و غیر قابل افتراق از آن گزارش میشود.
معرفی بیمار: یک خانم 21 ساله با درد حاد شکم و توده لگنی در سال 1394 به بیمارستان امام رضا (ع) مشهد مراجعه کرد. در سونوگرافی، رحم دوتایی و توده کیستیک بزرگ تخمدان راست 5/12 در 5/17 سانتیمتر گزارش شد. CBC و تومور مارکرها نرمال بودند، تنها CA125 بالا بود. بیمار به دلیل شکم حاد جراحی شد. در لاپاراتومی و هیستروسکوپی، رحم تک شاخ با شاخ فرعی راست متصل به تخمدان راست بود که مجموعاً یک توده کیستیک محتوی مایع شکلاتی تشکیل داده بودند. شاخ فرعی همراه با لوله و تخمدان راست برداشته شد. گزارش پاتولوژی، هماتومترای شاخ فرعی رحم و اندومتریومای همزمان در تخمدان راست بود.
نتیجهگیری: رحم تک شاخ با شاخ فرعی غیر مرتبط و اندومتر فعال ممکن است با هماتومترا و/یا اندومتریوما همراه باشد. تجمع مایع شکلاتی میتواند سبب تخریب بافت تخمدان شده و حذف همزمان تخمدان و شاخ فرعی اجتناب ناپذیر باشد. تشخیص زودتر و حذف شاخ فرعی میتواند از عوارضی مانند اندومتریوز پیشرفته و حاملگی خارج رحم و حذف تخمدان جلوگیری کند.
آژنزی مولرین
اندومتریوما
رحم تک شاخ
هماتومترا
2017
02
19
63
67
https://ijogi.mums.ac.ir/article_8423_fac72d536001ab00b0019f19c7737b42.pdf