Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
18
171
2015
11
22
شیوع کم خونی و عوامل مرتبط با آن در زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهرستان مانه و سملقان
1
7
FA
رضوان
رجب زاده
دانشجوی کارشناسی ارشد اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات بیماریهای منتقله بوسیله ناقلین، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران.
rezvan.rajabzadeh@gmail.com
سید حمید
حسینی
مربی گروه آموزش بهداشت، مرکز تحقیقات بیماریهای منتقله بوسیله ناقلین، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران.
shamid.hosseini@gmail.com
جواد
رضازاده
کارشناس اتاق عمل، دانشکده پرستاری شیروان، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران.
javad.baghbani@gmail.com
عادله
باغبانی
کارشناس مامایی، مرکز بهداشت مانه و سملقان، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران.
adele.baghbani@gmail.com
میترا
نصیری
کاردان بهداشت، مرکز بهداشت مانه و سملقان، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران
mitra.nasiri@gmail.com
محمد
حسین آیتی
استادیار، گروه طب سنتی، دانشکده طب سنتی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
10.22038/ijogi.2015.6133
مقدمه: کمخونی باعث اختلال در سلامت و رفاه در زنان بوده و خطر ابتلا به عوارض جانبی در مادر و نوزاد را افزایش می دهد، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل مرتبط با کمخونی در زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهرستان مانه و سملقان انجام شد. <br />روش کار: این مطالعه مقطعی در سال 1392 بر روی 221 زن باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهرستان مانه و سملقان انجام شد. اطلاعات مربوط به خصوصیات فردی، تعداد حاملگیها، زایمان، سن، شغل و سن ازدواج از طریق چک لیست جمعآوری شد. هموگلوبین کمتر از 11 گرم در دسی لیتر در سه ماهه اول و 5/10 گرم بر دسی لیتر در سه ماهه دوم بهعنوان آنمی در نظر گرفته شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمونهای کای دو، تی مستقل و ضریب همبستگی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. <br />یافتهها: شیوع کمخونی مادران مورد مطالعه در هفته 10-6 بارداری 5/17% و در هفته 30-26 بارداری 9/18% بود. میانگین هموگلوبین مادرانی که سابقه کمخونی در بارداری قبلی داشتند، کمتر از مادرانی بود که سابقه کمخونی در بارداری قبلی نداشتند. بین نوع زایمان قبلی، شغل همسر مادران مورد مطالعه، کمخونی در هفته 10-6 بارداری، وزن، شاخص توده بدنی، قد، هموگلوبین و هماتوکریت هفته 10-6 بارداری مادران مورد مطالعه ارتباط آماری معنیداری مشاهده شد (05/0p<). بین سابقه کمخونی در بارداری قبلی و کمخونی مادران باردار در هفته 10-6 و 30-26 بارداری ارتباط آماری معنیداری مشاهده شد (001/0>p). <br />نتیجهگیری: سابقه کمخونی و سزارین در بارداری قبلی منجر به افزایش شیوع کمخونی میشود، همچنین بین وزن و شاخص توده بدنی و میانگین هموگلوبین همبستگی مثبت وجود دارد. لذا انجام اقداماتی توسط مسئولین در زمینه عوامل تأثیرگذار بر کاهش آنمی در جامعه ضروری به نظر می رسد.
ایران,بارداری,شیوع,کمخونی,مراکز بهداشتی
https://ijogi.mums.ac.ir/article_6133.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_6133_3779fce7246324176d72503f1a8396b1.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
18
171
2015
11
22
تأثیر کرم واژینال رازیانه بر دیسپارونی و رضایت جنسی زنان یائسه: یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور کنترل شده
8
16
FA
شهناز
نجار
مربی گروه مامایی، مرکز تحقیقات یائسگی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
:najarshanaz@yahoo.com
معصومه
یارعلی زاده
0000-0002-4659-4946
کارشناس ارشد مامایی، مرکز تحقیقات یائسگی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
m.yaralizade@gmail.com
پروین
عابدی
دانشیار گروه مامایی، مرکز تحقیقات یائسگی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
prin_smile@yahoo.com
فروغ
نامجویان
استادیار گروه داروسازی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
امل
ساکی مالحی
استادیار گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
10.22038/ijogi.2015.6135
مقدمه: در یائسگی کاهش استروژن و آندروژن به طور فیزیولوژیک منجر به کاهش جریان خون ناحیه ولو و واژن و در نتیجه کاهش میل و برانگیختگی جنسی می شود و خشکی واژن باعث کاهش آستانه حسی ناحیه ژنیتال، دیسپارونی و کاهش لیبیدو می شود، رضایت از رابطه جنسی در سلامت روحی افراد نقش بسزایی دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر کرم واژینال رازیانه بر مقاربت دردناک و رضایت جنسی زنان یائسه انجام شد. <br />روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور در سال 1393 با هدف بررسی تأثیر مصرف کرم واژینال رازیانه بر رضایت جنسی زنان یائسه بر روی 60 زن مراجعهکننده به مرکز بهداشتی شماره یک شرق اهواز انجام شد. تعداد 60 زن یائسه با تشخیص آتروفی واژن به صورت تصادفی در دو گروه 30 نفری جهت دریافت کرم واژینال رازیانه 5% و دارونما برای مدت 8 هفته قرار گرفتند. میزان رضایت جنسی بر اساس پرسشنامه لارسون محاسبه شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون های تی زوجی، تی مستقل، کای دو، من ویتنی و معادلات برآورد تعمیم یافته (GEE) انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد. <br />یافتهها: پس از مداخله، میانگین میزان رضایت جنسی در افراد گروه مصرف کننده کرم واژینال رازیانه به طور معنیداری بهتر از گروه دارونما بود (001/0>p) و کاهش قابل توجهی در درد حین مقاربت در گروه مصرف کننده کرم واژینال رازیانه مشاهده شد. <br />نتیجهگیری: مصرف کرم واژینال رازیانه سبب کاهش مقاربت دردناک و افزایش رضایت جنسی در زنان یائسه می شود. <br />
رضایت جنسی,کرم واژینال رازیانه,مقاربت دردناک,یائسگی
https://ijogi.mums.ac.ir/article_6135.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_6135_61ec263eddce46f5d80f4217c5faeadf.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
18
171
2015
11
22
گزارش یک مورد کیست اپیدرموئید پره ساکرال همراه با سرطان سرویکس
17
22
FA
ساره
حسینی
0000-0002-1242-763X
استادیار گروه رادیوتراپی و انکولوژی، مرکز تحقیقات سرطان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
hosseinis@mums.ac.ir
معصومه
غریب
0000-0003-2501-2684
استادیار گروه پاتولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
gharibm@mums.ac.ir
سمیرا
حسینی
دستیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
hosseini.samira61@gmail.com
10.22038/ijogi.2015.6136
مقدمه: کیست اپیدرموئید پره ساکرال، تشخیصی نادر در زنان سنین میانسالی است که اغلب بدون علامت بوده و به صورت تصادفی کشف می شود. نمونه برداری قبل از عمل توصیه نمی شود و جراحی، اقدامی تشخیصی و درمانی است. در این مطالعه یک مورد کیست اپیدرموئید پره ساکرال که در خلال مرحله بندی سرطان سرویکس کشف شد، معرفی می شود. <br />معرفی بیمار: بیمار خانمی 47 ساله با شکایت منومتروراژی بود که در اردیبهشت سال 1394 پس از معاینه ژنیکولوژی و بیوپسی، برای وی تشخیص سرطان سلول سنگفرشی سرویکس مطرح شد. سی تی اسکن و سونوگرافی در حین بررسی متاستاز سرطان سرویکس، توده ای بزرگ و کیستیک در ناحیه پره ساکرال را نشان داد. بیمار ابتدا تحت هیسترکتومی و سالپنگواوفورکتومی دو طرفه قرار گرفت. سپس مجدداً جهت برداشت توده پره ساکرال در بیمارستان انکولوژی امید مشهد لاپاروتومی شد. گزارش آسیب شناسی، تشخیص کیست اپیدرموئید پره ساکرال را نشان داد. <br />نتیجه گیری: کیست اپیدرموئید را باید در تشخیص افتراقی یک زن میانسال با ضایعه کیستیک و بدون علامت پره ساکرال در نظر داشت. جراحی، بهترین روش تشخیصی و درمانی است. انتخاب مسیر جراحی به اندازه ضایعه و تجربه جراح بستگی دارد.
سرطان سرویکس,کیست اپیدرموئید,کیست پره ساکرال
https://ijogi.mums.ac.ir/article_6136.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_6136_063083e253ad8bd136bc211773ce5f6d.pdf