Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
15
18
2012
08
22
تأثیر یونومایسین به عنوان یک ماده مصنوعی فعال کننده تخمک بر نتایج لقاح پس از انجام تزریق سیتوپلاسمی اسپرم به درون تخمک
1
9
FA
شهناز
رضوی
دانشیار گروه بافت شناسی و جنین شناسی، گروه علوم تشریح و بیولوژی مولکولی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
زینب
جاودان
پزشک عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
محمد حسین
نصر اصفهانی
دانشیار گروه جنین شناسی، گروه جنین شناسی و آندرولوژی پژوهشکده رویان، مرکز باروری و ناباروری اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
مسعود
صادقی
مربی گروه بافت شناسی، گروه علوم تشریح، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران.
10.22038/ijogi.2012.5664
مقدمه: جهت افزایش احتمال لقاح در مواردی که عدم موفقیت لقاح بعد از انجام تزریق سیتوپلاسمی اسپرم به درون تخمک (ICSI)، ناشی از فعال نشدن تخمک باشد، فعال کردن تخمک به صورت مصنوعی توصیه می شود. روش های فعال کردن مصنوعی تخمک از طریق استفاده از یک ماده شیمیایی یا به طریق الکتریکی می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر یونومایسین به عنوان یک ماده شیمیایی که به طور مصنوعی باعث فعال سازی تخمک می شود، بر میزان لقاح، تسهیم، رشد و نمو جنین و میزان بارداری بعد از انجام ICSI انجام شد.
روشکار: این مطالعه مداخله ای در سال 84-1383 بر روی 87 زوج نابارور مراجعه کننده به مرکز باروری و ناباروری اصفهان که علت ناباروری آنها فاکتورهای مردانه بود، انجام شد. مایع سمن از افراد مورد مطالعه جهت درمان ICSI جمع آوری شد. بخشی از آن جهت آنالیز معمول سمن که شامل بررسی غلظت، تحرک و مورفولوژی است، بر اساس معیارهای سازمان بهداشت جهانی استفاده شد و باقیمانده نمونه ها به روش با Pure Sperm شستشو داده شد و جهت انجام عمل ICSI مورد استفاده قرار گرفت. برای هر بیمار، اووسیت ها به طور تصادفی در دو گروه کنترل و تیمار قرار گرفتند. اووسیت های گروه تیمار به مدت 10 دقیقه در مجاورت با 10 میکرو مولار یونومایسین قرار گرفتند. پس از گذشت 18- 16 ساعت از تزریق به داخل اووسیت، میزان لقاح بر اساس مشاهده پیش هسته ها بررسی شد. میزان تسهیم و کیفیت جنین 48 و 72 ساعت پس از لقاح برای هر دو گروه بررسی و ثبت شد. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماریSPSS (نسخه 5/11) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جهت مقایسه میانگین داده ها بین دو گروه از آزمون تی استفاده شد. میزان pکمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافتهها: بین دو گروه از نظر میزان لقاح و درصد تسهیم 72 ساعت بعد از ICSI تفاوت معنی داری مشاهده شد (001/0>p). به علاوه در بیمارانی که گروه کنترل آنها فاقد لقاح بود، از گروه تیمار با یونومایسین، 2 عدد بارداری به دست آمد. در حالی که در گروهی که میزان لقاح پایین (33-1%) بود، میانگین میزان لقاح در گروه تیمار آنها (31/58%) نسبت به گروه کنترل (3/14%) به طور معنی داری افزایش یافت.
نتیجهگیری: فعال سازی مصنوعی تخمک با استفاده از یونومایسین نه تنها بر میزان موفقیت در لقاح، بلکه بر میزان تسهیم و همچنین رشد جنین اثر مثبت دارد.
تزریق اسپرم به داخل تخمک,عدم لقاح,فعال سازی تخمک,یونومایسین
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5664.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5664_ecd054bb5ef148a72618bb64b459ba9b.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
15
18
2012
08
22
رفتارهای تغذیه ای زنان در سه ماهه اول بارداری و ارتباط برخی مشخصات فردی- اجتماعی با آن در مراجعین مراکز بهداشتی - درمانی شهر کرج
10
18
FA
سکینه
محمد علیزاده چرندابی
استادیار گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
sakineh mohammadalizadeh@yahoo.com
مهین
کمالی فرد
کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
kamali-m2001@yahoo.com
مهرانگیز
ابراهیمی ممقانی
دانشیار اپیدمیولوژی تغذیه، مرکز تحقیقات علوم تغذیه، دانشکده بهداشت و تغذیه، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
mebrahimimameghani@gmail.com
محمد
اصغری جعفرآبادی
0000-0003-3284-9749
استادیار گروه آمار زیستی، مرکز تحقیقات آموزش علوم پزشکی، دانشکده بهداشت و تغذیه، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
m.asghari862@gmail.com
فاطمه
امیدی
دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، مرکز تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.
omidi_f90@yahoo.com
10.22038/ijogi.2012.5665
مقدمه: تغذیه دوران بارداری عامل اصلی در سلامتی مادر و رشد و نمو جنین او می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین رفتار تغذیه ای زنان باردار در سه ماهه اول بارداری و ارتباط برخی مشخصات فردی- اجتماعی با این رفتارها انجام شد.
روشکار: این مطالعه مقطعی در سال 1390 بر روی 103 زن باردار 14-8 هفته مراجعه کننده به 4 مرکز بهداشتی-درمانی شهر کرج انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه خود ساخته مشتمل بر 21 سؤال در زمینه رفتار تغذیه ای بود. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 13) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جهت تعیین ارتباط برخی مشخصات فردی و اجتماعی با رفتارهای تغذیه ای از آزمون های آماری رگرسیون لوجستیک و خطی استفاده شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافتهها: حدود نیمی از زنان (4/53%)، بارداری اولشان را سپری می کردند. 71 نفر (69%) از آنان اظهار داشتند که در مورد تغذیه دوران بارداری آموزشی دریافت نکرده اند. میانگین ± انحراف معیار امتیاز رفتار تغذیه ای در کل 2/17± 0/32 و در زمینه برخورد با مشکلات شایع دوران بارداری 2/8 ± 5/18 از محدوده امتیاز قابل کسب 0-100 بود. رفتار تغذیه ای 57 نفر (55%) زنان در کل و 84 نفر (81%) در زمینه برخورد با مشکلات دوران بارداری در حد ضعیف (امتیاز کمتر از 33) بود. یک چهارم از زنان مکمل اسید فولیک در دوران بارداری دریافت نکرده بودند. ارتباط آماری معنی داری بین میانگین نمره کل رفتار تغذیه ای با سطح تحصیلات (020/0=p) و متوسط درآمد ماهانه خانوار (017/0=p) وجود داشت. همچنین بین تعداد بارداری با مصرف اسید فولیک (023/0=p)، بین متوسط درآمد ماهیانه خانوار و دریافت بهینه گروه گوشت و حبوبات و نیز گروه شیر و لبنیات (به ترتیب 001/0=p= 0/014 ،p) ارتباط معنی دار وجود داشت.
نتیجهگیری: رفتار تغذیه ای اکثر زنان باردار به ویژه افراد با سطح تحصیلات و درآمد پایین نامطلوب است. همچنین دریافت ناکافی گروه گوشت و حبوبات و گروه شیر و لبنیات در بین افراد دارای درآمد پایین شایع تر است.
رفتار تغذیه ای,زنان باردار,مشخصات فردی- اجتماعی
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5665.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5665_b64bc6e4a6f9ef0e3b195751eb24db1c.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
15
18
2012
08
22
تجارب خانواده ها از معضلات قانونی حمل جایگزین
19
31
FA
میترا
زندی
دانشجوی دکترای پرستاری، گروه پرستاری، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
زهره
ونکی
دانشیار گروه پرستاری، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
vanaki_z@modares.ac.ir
مرضیه
شیوا
استادیار گروه زنان، پژوهشگاه رویان، پژوهشکده زیست شناسی و علوم پزشکی تولید مثل جهاد دانشگاهی، مرکز تحقیقات پزشکی تولید مثل، گروه اندوکرینولوژی و ناباروری زنان، تهران، ایران.
عیسی
محمدی
دانشیار گروه پرستاری، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
mohamade@modares.ac.ir
10.22038/ijogi.2012.5666
مقدمه: حمل جایگزین (رحم جایگزین) یکی از تکنولوژیهای جدید کمک باروری است که تاکنون پیامدهای عمیقی در اخلاق، حقوق، مذهب و جامعه به دنبال داشته است. جمعآوری اطلاعات در این زمینه نه تنها به منظور آگاه ساختن مؤسسان این تکنولوژی و قانونگذاران از مسائل موجود، بلکه به منظور تنظیم قوانین مناسب و ایمن برای زوج نابارور، مادر جایگزین و کودک ضروری است. مطالعه حاضر با هدف درک و تبیین تجارب مددجویان حمل جایگزین (مادران استفاده کننده از حمل جایگزین و دهندگان رحم) از معضلات قانونی حمل جایگزین و بررسی نحوه برخورد آنان با این شرایط انجام شده است.
روشکار: در این مطالعه کیفی که در سال 1390 بر روی 20 نفر صورت گرفت. 11 نفر از مادران استفاده کننده از حمل جایگزین و 4 نفر از دهندگان رحم به روش نمونهگیری هدفمند از پژوهشگاه رویان و سایر مراکز ناباروری کشور انتخاب شدند. همچنین جهت تلفیق منابع با 5 نفر از پرسنل مراکز ناباروری نیز مصاحبه شد. به منظور گردآوری دادهها 25 مصاحبه بدون ساختار و عمیق انجام شد. برای سازماندهی بهتر دادهها از نرم افزار MaxQDA 2007 استفاده شد. تحلیل دادهها همزمان با گردآوری آنها و به روش آنالیز محتوای کیفی قراردادی انجام شد. این مطالعه مورد تأیید کمیته اخلاق دانشگاه تربیت مدرس و پژوهشگاه رویان قرار گرفته است. اطلاعات پس از جمع آوری به روش تحلیل محتوای متعارف مورد تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: تجارب مشارکتکنندگان نشان میدهد که مادران استفاده کننده از حمل جایگزین و دهندگان رحم در هنگام تولد کودک، تنش های فراوانی را متحمل شده و فقدان حمایت قانونی، معضلات فراوانی را برای آنان به دنبال داشته است. تجارب مشارکتکنندگان، مضمون مشترک "تنگنای قانونی" را آشکار کرد که دارای سه بعد "ناکارآمدی قوانین موجود"، "عدم دریافت خدمات حمایتی آموزشی مکفی" و "استرس و استیصال" میباشد.
نتیجهگیری: تجارب مشارکتکنندگان نشان دهنده بستر نامناسب قانونی و تحمیل تنشهای فراوان ناشی از آن به مشتریان این تکنولوژی های جدید کمک باروری است. به منظور پیشگیری از تحمیل استرسهای روحی روانی و مالی مضاعف، برخوردی جدیتر و تنظیم قوانینی مشخص و مورد توافق ضروری به نظر میرسد. همچنین کادر درمان، پیش از تصمیمگیری خانوادهها باید آنان را در جریان کامل روند پیش رو قرار داده و با آگاهی کامل وارد این فرآیند نمایند.
تکنولوژیهای کمک باروری,رحم جایگزین,معضلات قانونی
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5666.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5666_6ff1cae5aaf91f5480f356eb43c0dd3d.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
15
18
2012
08
22
بررسی عوامل مرتبط با عدم موفقیت تغذیه انحصاری با شیر مادر در 6 ماه اول تولد در کودکان زیر یک سال مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر رشت
32
39
FA
طاهره
ضیایی
کارشناسی ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
taherehziaie@yahoo.com
عاطفه
قنبری
استادیار گروه پرستاری، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشکاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
at_ghanbari@gums.ac.ir
آفاق
حسن زاده راد
کارشناس مامایی، مرکز تحقیقات اختلالات رشد کودکان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
محمد علی
یزدانی
کارشناس آمار، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
10.22038/ijogi.2012.5667
مقدمه: تغذیه با شیر مادر همراه با تغذیه تکمیلی، یکی از مؤثرترین عوامل دستیابی به 8 هدف توسعه هزاره در زمینه کاهش فقر، گرسنگی، سوء تغذیه و یکی از فرصت های گرانبها و ساده برای کمک به رشد طبیعی کودکان می باشد. با این وجود، عده ای از مادران به نوزاد خود شیر نمی دهند و یا شیردهی انحصاری خود را زودتر از 6 ماهگی کودک قطع کرده و از شیرخشک جانشین استفاده می کنند. بر اساس نتایج مطالعات مختلف، هم اتاق نبودن مادر و نوزاد، عدم شروع به موقع تغذیه تکمیلی و عدم ترخیص همزمان مادر و نوزاد به عنوان عوامل عدم تداوم شیردهی مطرح شده اند. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل مرتبط با عدم موفقیت تغذیه انحصاری با شیر مادر در 6 ماه اول تولد در کودکان زیر یک سال مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر رشت انجام شد.
روشکار: این مطالعه توصیفی تحلیلی در سال 1389 بر روی 263 زن دارای فرزند زیر یک سال مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر رشت که شیردهی انحصاری را قطع کرده بودند، انجام شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای شامل مشخصات فردی، وضعیت اقتصادی اجتماعی، عوامل بیمارستانی و وضعیت کودک مرتبط با عدم موفقیت تغذیه انحصاری با شیر مادر بود که به صورت مصاحبه تکمیل شد. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 17) و آزمون های کای دو و رگرسیون لوجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزانp کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافتهها: از 263 مادر، 50 نفر (19%) زیر 6 ماهگی اصلاً شیردهی نداشتند، 157 نفر (7/59%) شیردهی کمتر از 4 ماه و 56 نفر (3/21%) شیردهی بین 4 تا 6 ماه داشتند. همچنین بر اساس آزمون رگرسیون لوجستیک، عدم استفاده از پاس شیر، عدم تداوم شیردهی را 7/2 برابر افزایش داد و عدم شیردهی در 30 دقیقه اول نیز احتمال عدم تداوم شیردهی را 4/8 برابر افزایش داد.
نتیجهگیری: حمایت مداوم از مادران شاغل در حین شیردهی و در آغوش گرفتن نوزاد بلافاصله پس از تولد، از اصول مهم در تداوم شیردهی است.
تداوم شیردهی,تغذیه انحصاری,شیر مادر,کودکان,مادران
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5667.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5667_5ab831944cefd0e19aee04f37ce93dca.pdf