Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
17
127
2014
12
22
تأثیر سولفات منیزیم در به تأخیر انداختن زایمان با پارگی زودرس کیسه آب و عوارض جنینی آن
1
9
FA
معصومه
میرزامرادی
استادیار گروه پریناتولوژی، مرکز تحقیقات بهداشت باروری و ناباروری، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
پریچهر
کیمیایی
استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
آسیه
منصوری
دانشجوی دکترای تخصصی اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت و انستیتو تحقیقات بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
زینب
بختیاری
دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران.
محمود
بختیاری
0000-0002-1216-7671
دانشجوی دکترای تخصصی اپیدمیولوژی، پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم، مرکز تحقیقات پیشگیری از بیماری های متابولیک، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
mahmood.bakhtiyari@ymail.com
10.22038/ijogi.2014.3796
مقدمه: استفاده از توکولیتیک هایی مانند سولفات منیزیم، یکی از روش های درمانی معمول جلوگیری از زایمان زودرس ناشی از پارگی زودرس کیسه آب می باشد. هر چند شواهد اندکی از اثرات مفید این دارو در بهبود پیامدهای بارداری وجود دارد، اما در بسیاری از مراکز به عنوان خط اول درمان به کار برده میشود. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر سولفات منیزیم در به تأخیر انداختن زایمان با پارگی زودرس کیسه آب و جلوگیری از عوارض جنینی آن انجام شد. <br/>روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور بین فروردین ماه سال 1389 تا آخر بهمن سال 1390 در مرکز آموزشی پزشکی مهدیه تهران انجام شد. افراد در دو گروه 46 نفری مداخله (دریافت کننده داروی سولفات منیزیم) و کنترل (دریافت کننده پلاسبو) قرار گرفتند. با در نظر گرفتن متغیرهای اثرگذار بر پیامد، از رگرسیون لوجستیک با روش Backward Stepwise برای بررسی اثر متغیرهای مستقل بر پیامدهای مادری و نوزادی استفاده شده است. از نرم افزار SPSS نسخهی 20 برای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شده است. <br/>یافته ها: تجویز داروی سولفات منیزیم منجر به مشاهده شدن اثرات سوء در پیامد بارداری نشد. همچنین این دارو در جهت افزایش مدت زمان تأخیر در شروع زایمان (001/0>p) در زنان با پارگی زودرس کیسه آب و نیز کم کردن سندرم دیسترس تنفسی در نوزادان آن ها تأثیرات مثبتی داشت (002/0=p). با در نظر گرفتن متغیرهای تأثیرگذار بر شروع فاز فعال زایمانی، تأخیر ایجاد شده در شروع فاز فعال زایمان به دلیل تجویز سولفات منیزیم در گروه مداخله 2/7 برابر همین زمان برای گروه کنترل بود (1/10-45/2CI:، 2/7=OR). همچنین تجویز این دارو هیچگونه تأثیری بر رخداد عوارض جنینی مرگ، سپسیس، خونریزی داخل بطنی و نیاز به NICU در افراد مورد بررسی نداشت. <br/>نتیجهگیری: سولفات منیزیم باعث افزایش زمان تاخیر در رسیدن به فاز فعال در مادران با پارگی زودرس کیسه آب شده است و شواهدی دال بر اثر سوء این دارو بر جنین مشاهده نشد.
پیامدهای جنینی,سولفات منیزیم,فاز فعال زایمان,کارآزمایی بالینی
https://ijogi.mums.ac.ir/article_3796.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_3796_829c6758e88c328d8158b141614a4d2f.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
17
127
2014
12
22
مقایسه میزان خونریزی به روش تخمین چشمی و معیارهای خونریزی پس از زایمان راهنمای کشوری زایمان طبیعی در دوره پس از زایمان
10
15
FA
ناهید
گلمکانی
استادیار گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
golmakanyn@mums.ac.ir
خوشه
خالقی نژاد
مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور، نیشابور، ایران.
khoosheh7@yahoo.com
سلمه
دادگر
0000-0001-6355-0622
استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
dadgars@mums.ac.ir
مجید
هاشم پور محمد آباد
مربی گروه آمار، دانشکده علوم پایه، دانشگاه هرمزگان واحد بندرعباس، بندرعباس، ایران.
نصرت
بهاریان شرقی
کارشناس مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
sakhdari85@yahoo.com
10.22038/ijogi.2014.3705
مقدمه: خونریزی پس از زایمان، یکی از علل مهم مرگ و میر مادران به ویژه در کشورهای در حال توسعه است. جهت تخمین میزان خونریزی پس از زایمان به طور رایج از روش تخمین چشمی توسط پرسنل استفاده می شود که نادرستی آن در مطالعات مختلف نشان شده است ولی در عین حال روشی سهل و بدون نیاز به ابزار است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه روش تخمین چشمی (بدون استفاده از یک معیار) و تخمین چشمی با استفاده از راهنمای کشوری زایمان طبیعی انجام شد. <br/>روش کار: این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال 92-1391 بر روی 112 زن که جهت انجام زایمان طبیعی به بیمارستان ام البنین (س) مشهد مراجعه کرده بودند، انجام شد. پس از کامل شدن مرحله سوم زایمان، میزان خونریزی به روش چشمی توسط ماما و در فاصله 1 و 2 ساعت پس از زایمان تخمین زده شد. همچنین در همین فواصل زمانی با استفاده از معیارهای خونریزی پس از زایمان راهنمای کشوری زایمان طبیعی، میزان خونریزی توسط یکی دیگر از ماماهای مشغول در شیفت تخمین زده شد و سپس مقایسه بین این روش های برآورد انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 19) و آزمون تی وابسته انجام شد. میزانp کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. <br/>یافته ها: برآورد میزان خونریزی با روش تخمین چشمی و معیارهای خونریزی پس از زایمان راهنمای کشوری زایمان طبیعی تفاوت معنی داری داشت (تخمین چشمی 39/12±57/37 و راهنمای کشوری 48/13±31/45 سی سی) که این تفاوت برآورد خونریزی در ساعت اول مشهودتر بود (0001/0>p). <br/>نتیجهگیری: شبیه سازی شرایط خونریزی پس از زایمان و آموزش با استفاده از راهنمای کشوری زایمان طبیعی می تواند صحت تخمین را افزایش دهد، لذا آموزش پرسنل با استفاده از این راهنما توصیه می شود.
تخمین چشمی,خونریزی پس از زایمان,راهنمای کشوری
https://ijogi.mums.ac.ir/article_3705.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_3705_b0d5d17a41991fa6e5a5953b664f62f9.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
17
127
2014
12
22
تاثیر ورزش بر کمردرد دوران بارداری
16
28
FA
حسین
حسن آبادی
استادیار گروه طب فیریکی و توانبخشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
hosein256@yahoo.com
نسرین
بحری
کارشناس ارشد بهداشت مادر و کودک، مرکز بهداشت شماره 3، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
bahrin1@mums.ac.ir
فاطمه
تارا
0000-0003-1812-1209
دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات ایمنی بیمار، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
taraf@mums.ac.ir
نرجس
بحری
0000-0002-1877-2573
دانشجوی دکترای تخصصی بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران.
nargesbahri@yahoo.com
10.22038/ijogi.2014.3687
مقدمه: کمردرد، یکی از شایع ترین اختلالات اسکلتی - عضلانی است که اکثر زنان آن را برای اولین بار در دوران بارداری تجربه می کنند. کمردرد در دوران بارداری می تواند باعث ناتوانی، کاهش کیفیت زندگی و یا از کارافتادگی زنان باردار شود. تمرینات ورزشی، یکی از گزینه های درمان و پیشگیری از کمردرد طی دوران بارداری است که به نظر می رسد محدودیت ها و عوارض سایر روش های درمانی را نداشته باشد. مطالعه مروری حاضر با هدف بررسی تأثیر تمرینات ورزشی در بهبود کمردرد دوران بارداری انجام شد. <br/>روش کار: پایگاه های اطلاعاتی scopus، Cochran، Ovid، Proquest، Science direct، Pubmed و ISI و مجموعه های Springer، Sageو موتور جستجوگر Google، با ترکیبات مختلفی از کلمات کلیدی مرتبط با موضوع مطالعه مورد جستجو قرار گرفت. به منظور یافتن مطالعات انجام شده در ایران نیز بانک های اطلاعاتی Irandoc، magiran، Iran medex و SID با کلید واژه های "کمردرد"، " کمردرد بارداری"، "حاملگی" و "ورزش" مورد بررسی قرار گرفتند. این جستجو در محدوده زمانی سال 2001 تا 2014 میلادی انجام شد. علاوه بر آن جستجوی دستی از کتب و جستجو در منابع استفاده شده در مقالات نیز انجام شد. <br/>یافته ها: نتایج جستجوی متون و منابع اطلاعاتی نشان داد که مطالعات انجام شده در این زمینه بسیار پراکنده بوده و به دلیل طراحی بسیار متفاوت این مطالعات، نمی توان یک جمع بندی قطعی از تأثیر یک برنامه ورزشی مشخص بر بهبود کمردرد دوران بارداری ارائه داد. اما به طور کلی نتایج اکثر مطالعات، نشان دهنده اثرات مثبت ورزش بر کاهش میزان کمردرد طی دوران بارداری بودند. <br/>نتیجهگیری: ورزش به طور کلی اثرات مثبتی بر بهبود کمردرد طی دوران بارداری دارد. لذا استفاده از برنامه ورزشی منظم و استاندارد در زنان باردار سالم که ممنوعیت خاصی برای انجام تمرینات ورزشی ندارند، به منظور پیشگیری و درمان کمردرد طی دوران بارداری پیشنهاد می شود.
بارداری,تمرینات ورزشی,کمردرد
https://ijogi.mums.ac.ir/article_3687.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_3687_f9c34b9a75adb85cad418a4e4f56b5b3.pdf