Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
15
27
2012
11
21
گزارش یک مورد آدنوکارسینوم تخمدان در بارداری با متاستاز ریوی
1
7
FA
ملیحه
حسن زاده
دانشیار گروه زنان، مرکز تحقیقات سالمت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
hasanzadehm@mums.ac.ir
ملیحه
محمودی نیا
0000-0002-9746-3313
دستیار تخصصی گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
mahmoudiniam@mums.ac.ir
10.22038/ijogi.2012.5634
مقدمه: سرطان تخمدان در بارداری بسیار نادر است. شیوع تومورهای تخمدانی در بارداری یک مورد در هر 1333
بارداری گزارش شده است. این مورد گزارش یک مورد از آدنوکارسینوم تخمدانی با متاستاز به ریه می باشد.
معرفی بیمار: بیمار زن 33 ساله ای بود که با بارداری ترم، تنگی نفس، تب و سرفه به اورژانس بیمارستان قائم )ع(
مراجعه و بستری شد. بیمار دیسترس تنفسی شدید داشت که بالفاصله لوله گذاری داخل تراشه انجام شد. در
سونوگرافی همراه بیمار، توده حجیم شکمی گزارش شده بود و در رادیوگرافی قفسه سینه، ضایعات متعدد ریوی
وجود داشت. بیمار تحت عمل سزارین قرار گرفت. در هنگام سزارین، لوله و تخمدان یک طرف برداشته شد که در
بررسی بافت شناسی، آدنوکارسینوم تخمدانی گزارش شد. بیمار پس از 13 روز بستری، فوت کرد. در بررسی نمونه
برداری از ضایعات ریوی نیز ضایعه متاستاتیک گزارش شد.
نتیجهگیری: با تشخیص زود هنگام توده های تخمدان در بارداری و درمان به موقع آن با روش های جراحی و شیمی
درمانی می توان تا حد زیادی مرگ و میر مادر و عوارض پری ناتال را کاهش داد.
بارداری,سرطان تخمدان,متاستاز
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5634.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5634_4c1f5ac1b9dff56d2870a9bb5062c788.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
15
27
2012
11
21
بررسی تأثیر مصرف خاکشیر در اواخر بارداری بر میزان سزارین و آپگار نوزاد
8
13
FA
ندا
محمدی نیا
مربی گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی ایرانشهر، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
mohammadinia55@yahoo.com
محمد علی
رضائی
مربی گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی ایرانشهر، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
rezaei47@yahoo.com
مرضیه
لری پور
مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، کرمان، ایران
نسترن
حیدری خیاط
مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، کرمان، ایران.
10.22038/ijogi.2012.5635
مقدمه: امروزه سزارین، شایعترین عمل جراحی مامایی بوده و میزان آن در 22 سال گذشته از 5% به 22% افزایش یافته
است. عواقب ناخواسته سزارین به ویژه برای مادر بیشتر از زایمان واژینال است و تجربیات نشان می دهد زنانی که در
دوران بارداری از خاکشیر استفاده کرده اند، زایمان واژینال موفق تری داشته اند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر
مصرف خاکشیر در اواخر بارداری بر میزان سزارین و آپگار نوزاد انجام شد.
روشکار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دو سوکور در سال 1911 بر روی 15 زن باردار و نخست زای مراجعه کننده به
مراکز بهداشتی درمانی سطح شهر رفسنجان که واجد شرایط ورود به مطالعه بودند، انجام شد. افراد به طور تصادفی در
دو گروه مداخله و غیر مداخله قرار گرفتند. به افراد گروه مداخله از هفته 93 بارداری، 21 بسته دو مثقالی )معادل 5
گرم( خاکشیر داده شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه دو قسمتی بود که قسمتی از آن ابتدا در 3 مرکز بهداشت
سطح شهر رفسنجان و بقیه در زایشگاه توسط ماماهای آموزش دیده تکمیل شد. داده ها پس از گردآوری با استفاده از
نرم افزار آماری SPSS )نسخه 16( و آزمون های تی مستقل و کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر
از 2/25 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافتهها: بر اساس نتایج مطالعه، طول مرحله اول زایمان )p=2/222( و سزارین )p=2/292( در گروه مداخله به طور
معنی داری کمتر بود و شروع خودبخودی دردها در گروه مداخله بیشتر بود، اما این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود
)p=2/22(. نمره آپگار نوزاد در دقیقه اول )p=2/92( و پنجم )p=1( بعد از تولد و دفع مکونیوم )p=2/59( در دو گروه
تفاوت معنی داری نداشت.
نتیجهگیری: خاکشیر با اثر بر روند زایمان می تواند در آماده کردن دهانه رحم، بدون افزایش عوارضی نظیر سزارین و
پایین آمدن نمره آپگار نوزادان مؤثر باشد.
آپگار نوزاد,القاء زایمان,خاکشیر,درمان مکمل,سزارین
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5635.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5635_33670bb4cb8efd72cffefa4dda3b1270.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
15
27
2012
11
21
تأثیر طب فشاری در نقطه هوگو (LI4) بر روند و پیامد زایمان در زنان نخست زا
14
20
FA
سیما
خاوندی زاده اقدم
. مربی بهداشت مادر و کودک، دانشگاه آزاد اسالمی واحد اردبیل، اردبیل، ایران
kavandizadeh@yahoo.com
آمنه
دریابخش
کارشناس مامایی، دانشگاه آزاد اسالمی واحد اردبیل، اردبیل، ایران.
adaryabakhsh@gmail.com
10.22038/ijogi.2012.5636
مقدمه: مطالعات مختلف اثرات طب فشاری در اتاق درد و زایمان را مطرح کرده اند و اهمیت آن کمتر از عوامل طبی
و مامایی نمی باشد. مطالعة حاضر با هدف تعیین تأثیر فشار در نقطه هوگو بر روند و پیامد زایمان در زنان نخست زا
انجام شد.
روشکار: این مطالعة نیمه تجربی در سال 1931 بر روی 111 زن نخست زایی که در سال 1931 جهت زایمان به
بیمارستان تأمین اجتماعی شهرستان اردبیل مراجعه و بستری شده بودند، انجام شد. 01 نفر در گروه آزمون )طب
فشاری( و 01 نفر در گروه شاهد )پالسبو( قرار گرفتند. در گروه طب فشاری، فشار روی نقطه هوگو )بین انگشتان شست
و اشاره( و در گروه پالسبو، فشار در خارج از نقطه هوگو )در شعاع بیش از یک سانتی متری از نقطة هوگو( هر دو دست
وارد شد. این مداخله )فشار( طی مدت زمان 21 دقیقه در حین انقباضات و در دیالتاسیون های 8 ،6 ،4 و 11 سانتی
متری سرویکس انجام شد و سپس طول مدت زمان فاز فعال و مرحلة دوم زایمان، نیاز به اکسی توسین در طول زایمان،
شدت درد زایمان در پایان مرحلة اول و دوم زایمان، آپگار دقیقة اول و پنجم نوزاد، نوع زایمان، میزان رضایت مادر از
تجربة زایمان و زمان شروع شیردهی ثبت شد. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS )نسخه 12(
و آزمون های تی، کای اسکوئر و من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 1/10 معنی دار در نظر
گرفته شد.
یافتهها: بر اساس نتایج این مطالعه، فشار بر روی نقطة هوگو به طور معناداری باعث کاهش طول زایمان )p>1/111(،
میزان نیاز به اکسی توسین در زایمان )p>1/111(، شدت درد زایمان در پایان مرحلة اول زایمان )p>1/111(، زایمان
به روش سزارین )p=1/126(، افزایش میزان رضایتمندی مادران از تجربه زایمان )p=1/116( و شروع زودتر تغذیه با شیر
مادر شد )p=1(. همچنین طول مرحلة دوم زایمان )p>1/10( و آپگار دقیقة اول و پنجم در دو گروه تفاوت معنی داری
.)p>1/10( نداشت
نتیجهگیری: فشار بر روی نقطة هوگو بسیاری از نتایج زایمان )طول زایمان، میزان نیااز باه اکسای توساین، شادت درد
زایمان، میزان سزارین، میزان رضایت مندی مادر و تغذیه با شیر مادر( را بهبود می بخشاد ، بناابراین مای تاوان از آن در
زایمان های طبیعی بدون هیچ عارضه ای استفاده کرد.
پیامد بارداری و زایمان,تعداد زایمان,زایمان,نقاط فشاری
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5636.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5636_6e4e52a3deac8e08111df54a858caade.pdf
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
15
27
2012
11
21
بررسی فراوانی بیماری های قلبی مادرزادی در نوزادان آنوس بسته مراجعه کننده به بیمارستان فوق تخصصی کودکان دکتر شیخ مشهد طی سال های 8313-8311
21
27
FA
هایده
هاشمی زاده
کارشناس ارشد، گروه پرستاری، واحد قوچان، دانشگاه آزاد اسالمی، قوچان، ایران.
haydeh_h_z@yahoo.com
هاله
برومند
کارشناس ارشد روانشناسی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
مهران
هیرادفر
دانشیار و فوق تخصص جراحی اطفال، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
10.22038/ijogi.2012.5637
مقدمه: مقعد بسته نوعی ناهنجاری مادرزادی است که نوزاد قادر به دفع مدفوع از طریق معمول نمی باشد. این اختالل
یکی از شایع ترین مشکالت جراحی اطفال می باشد. از آنجایی که معموالً بیماران مبتال به آنوس بسته در چند روز اول
نوزادی تحت عمل جراحی قرار می گیرند، تشخیص بیماری های همراه دیگر در این گروه از اهمیت باالیی برخوردار
است، مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی بیماری های قلبی مادرزادی در بیماران مبتال به آنوس بسته انجام شد.
روشکار: این مطالعه توصیفی و گذشته نگر در سال 1381-1383 بر روی 11 بیمار مبتال به آنوس بسته )1383-88(
که جهت عمل جراحی به بخش جراحی اطفال بیمارستان دکتر شیخ مشهد مراجعه و تحت بررسی اکوکاردیوگرافیک
قرار گرفته بودند، انجام شد. اطالعات مربوط به داشتن اختالل قلبی مادرزادی و نوع آن، جنسیت نوزاد و سن مادران از
روی پرونده های بیماران ثبت شد. در نهایت میزان شیوع کلی ابتالء به بیماری قلبی و سپس ابتالء به هر یک از انواع
اختالالت قلبی محاسبه و گزارش شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS )نسخه 11( انجام
شد. جهت مقایسه سن مادران در گروه نوزادان قلبی و غیر قلبی از آزمون تی تست و جهت مقایسه جنسیت نوزادان در
دو گروه از آزمون کای دو استفاده شد.
یافتهها: 11 بیمار مقعد بسته وارد مطالعه شدند. 88 نوزاد )13%( هیچگونه اختالل قلبی نداشتند و 21 نوزاد )33%(
مبتال به بیماری های قلبی مادرزادی بودند که در این میان 18 نوزاد )55%( پسر و 13 نوزاد )15%( دختر بودند.
بیشترین میزان شیوع بیماری های قلبی مربوط به شمال خراسان بود. شایع ترین بیماری های قلبی مادرزادی به ترتیب
نقص دیواره بین دهلیزى )15%(، نقص دیواره بین بطنى )21/5%(، نقص دیواره بین بطنی به اضافه کانال شریانى باز
)13/3%(، نقص دیواره بین بطنى همراه با نقص دیواره بین دهلیزى )1%(، نقص دیواره بین دهلیزى به اضافه کانال
شریانى باز )3/1%(، نقص دیواره بین دهلیزى همراه با نقص دیواره بین بطنى و همچنین همراه با کانال شریانى باز
)3/1%( و تترالوژی فالوت )3/1%( بود.
نتیجهگیری: نقص دیواره بین دهلیزى شایع ترین اختالل قلبی مادرزادی در نوزادان آنوس بسته است
آنوس بسته,بیماری های قلبی مادرزادی
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5637.html
https://ijogi.mums.ac.ir/article_5637_e47e24da3d886df078b627cdb33f8b03.pdf