%0 Journal Article %T بررسی میزان پاسخ پاتولوژیک، عوارض درمان و بقای مبتلایان به سرطان سرویکس موضعی پیشرفته پس از درمان با شیمی‌درمانی قبل از جراحی %J مجله زنان، مامایی و نازایی ایران %I Mashhad University of Medical Sciences %Z 1680-2993 %A حسینی, دکتر ساره %A حسن‌زاده مفرد, دکتر ملیحه %A عاقل, دکتر الهه %A همایی شاندیز, دکتر فاطمه %A یوسفی, دکتر زهره %A شهیدثالث, دکتر سودابه %A فرازستانیان, دکتر مرجانه %A جودی, دکتر منا %D 2020 %\ 02/20/2020 %V 22 %N 12 %P 1-10 %! بررسی میزان پاسخ پاتولوژیک، عوارض درمان و بقای مبتلایان به سرطان سرویکس موضعی پیشرفته پس از درمان با شیمی‌درمانی قبل از جراحی %K آنالیز بقاء %K درمان نئوادجوانت %K سرطان سرویکس %R 10.22038/ijogi.2020.15547 %X مقدمه: سرطان سرویکس، دومین علت سرطان در کشورهای کمتر توسعه یافته است. کمورادیوتراپی همزمان به‌عنوان درمان استاندارد سرطان سرویکس پیشرفته است، ولی در کشورهای در حال توسعه امکانات رادیوتراپی کافی نبوده، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان پاسخ پاتولوژیک، عوارض درمان و بقای مبتلایان به سرطان سلول‌های سنگفرشی سرویکس موضعی پیشرفته با استفاده از شیمی‌درمانی قبل از جراحی در بیمارانی که کاندید کمورادیوتراپی نبودند، انجام شد. روش‌کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی یک‌گروهه به‌صورت قبل و بعد، 24 نفر از مبتلایان به سرطان سلول‌های سنگفرشی (SCC) سرویکس در مرحله IB2، IIA2 وIIB که به دلایل مختلف کاندید درمان استاندارد کمورادیوتراپی همزمان نبودند، تحت سه دوره شیمی‌درمانی با رژیم پکلی تکسل (135 میلی‌گرم به ازای هر متر مربع بدن) و سیس‌پلاتین (75 میلی‌گرم به ازای هر متر مربع بدن) و سپس عمل جراحی قرار گرفتند. پاسخ بالینی به شیمی‌درمانی قبل از جراحی (نئوادجوانت) و عوارض درمان، بعد از هر دوره ارزیابی شد. در صورت پسرفت مناسب تومور، 6-4 هفته بعد از اتمام شیمی‌درمانی، بیماران کاندید جراحی ورتهایم شدند. سپس در غیاب معیارهای پرخطر در آسیب‌شناسی عمل جراحی، تحت سه دوره دیگر شیمی‌درمانی و در صورت داشتن این معیارها، تحت کمورادیوتراپی ادجوانت قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماریSPSS (نسخه 21) و آزمون‌های کای دو و کاپلان مایر انجام گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافته­ها: از 24 بیمار مطالعه، 13 نفر (2/54%) مرحله IIB و 17 نفر (9/73%) گرید II تومور داشتند. 13 نفر (2/54%) در معاینه، درگیری پارامتر داشتند. در مجموع، 7 بیمار از مطالعه خارج و 17 نفر جراحی شده و از این میان، 4 بیمار پرخطر، کاندید کمورادیوتراپی ادجوانت شدند. میزان پاسخ بالینی و آسیب‌شناسی کامل به‌ترتیب 17 نفر (2/77%) و 8 نفر (1/47%) بود. با میانه پیگیری 5/18 ماه، میانگین بقای کلی و بقای عاری از بیماری در بیمارانی که با پروتکل این مطالعه درمان شدند، به‌ترتیب برابر 71/25 و 51/24 ماه بود. میانگین بقای کلی 24 بیمار وارد شده به مطالعه، 82/30 ماه (26/32-38/29، 95%:CI) بود. نتیجه­گیری: شیمی‌درمانی نئوادجوانت در بیماران مبتلا به سرطان سرویکس موضعی پیشرفته علی‌رغم پاسخ پاتولوژیک قابل قبول، با سود بقاء همراه نیست. %U https://ijogi.mums.ac.ir/article_15547_7ae2337b010006857c02ef8769608704.pdf