per
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
2016-04-20
19
5
1
10
10.22038/ijogi.2016.6924
6924
Original Article
تأثیر 12 هفته تمرین هوازی بر ترکیب بدنی، توان هوازی و برخی از هورمون های زنان نابارور دارای سندرم تخمدان پلیکیستیک
Efficacy of 12 weeks aerobic training on body composition, aerobic power and some women-hormones in polycystic ovary syndrome infertile women
زهرا اکبری نسرکان
1
مهرداد فتحی
fathi@um.ac.ir
2
کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی کاربردی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد، بجنورد، ایران.
استادیار گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
مقدمه: سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) مهمترین علت عدم تخمکگذاری در جمعیت عمومی و در زنان نابارور میباشد. با تأکید به اهمیت سندرم تخمدان پلی کیستیک به عنوان یکی از علل نازایی و با توجه به ارتباط این سندرم با اختلالات هورمونی و متابولیکی، مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر 12 هفته تمرین هوازی بر ترکیب بدنی، توان هوازی و برخی از هورمونهای زنان نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1394 روی 20 زن نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مراجعه کننده به درمانگاه زنان ساکن شهرستان بجنورد انجام شد. افراد به صورت تصادفی به دو گروه 10 نفری مداخله و شاهد تقسیم شدند. آزمودنیهای گروه تمرینی، 12 هفته سه جلسهای تمرین هوازی را با شدت 65-40% ضربان قلب ذخیره بیشینه انجام دادند. پیش از شروع و پس از پایان مداخله تمرینی، سطوح هورمون های جنسی و ترکیب بدن جمعآوری شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS(نسخه 18) برای مقایسه میانگینهای درون گروهی و بین گروهی به ترتیب از روش آزمون تی دانشجویی در گروه های همبسته و مستقل استفاده شد. میزان pکمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد. یافته ها: در پایان دوره تمرینی وزن بدن و مقادیر هورمون لوتئینی کاهش و حداکثر اکسیژن مصرفی افزایش معنیدار یافت (001/0=p). غلظت هورمون محرک تیروئیدی، هورمون محرک فولیکولی و پرولاکتین در پایان دوره تغییر معنیداری پیدا نکرد (05/0p>). همچنین پس از پایان مداخله تمرینی، تفاوت معنیداری در وزن، شاخص توده بدنی، مقادیر هورمون لوتئینی و حداکثر اکسیژن مصرفی بین دو گروه مشاهده شد (05/0p<). نتیجه گیری: با توجه به کاهش وزن و هورمون لوتئینی و افزایش مقادیر حداکثر اکسیژن مصرفی به دنبال تمرینات هوازی، میتوان از آن به عنوان یک شیوه درمانی غیردارویی جهت بهبودی بیماران مبتلا به سندرم پلیکیستیک استفاده کرد.
Introduction: Polycystic ovary syndrome (PCOS) is the most important cause of anovulation in general population and infertile women. Emphasizing the importance of polycystic ovary syndrome as one of the causes of infertility and according to association between this syndrome with hormonal and metabolic disorders, this study was performed with aim to evaluate the effect of 12 weeks aerobic training on body composition, aerobic power and some women-hormones in polycystic ovary syndrome infertile women. Methods: This randomized clinical trial study was performed on 20 polycystic ovary syndrome infertile women referring to obstetrics clinic of Bojnurd in 2015. They were randomly categorized into two groups of experimental and control (n=10 in each group). The trained group performed 12 weeks 3 days/week aerobic training with severity of 40-65 maximum heart rate reserve. Pre and post of aerobic training, sex hormones levels and body composition were collected. Data was analyzed by SPSS software (version 18) and t-test in dependent and independent groups was used for comparison of means within and between groups, respectively. PResults: Weight and LH levels reduced and Vo2max significantly increased at the end of training period (P=0.001). Concentrations of TSH, FSH and prolactin did not changed at the end of training (P>0.05). Moreover, a significant difference was observed in the levels of weight, BMI, LH and Vo2max between two groups after at the end of training period (P<0.05). Conclusion: According to reduced weight and LH and increased Vo2max by doing aerobics training, it can be used as a non-pharmaceutical alternative to improve PCOS patients.
https://ijogi.mums.ac.ir/article_6924_641e03dfa12ed643cfec3bccd8cd57f5.pdf
تمرین هوازی
زنان نابارور
سندرم تخمدان پلی کیستیک
Aerobic training
Infertile Women
Polycystic ovary syndrome
per
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
2016-04-20
19
5
11
27
10.22038/ijogi.2016.6925
6925
Review Article
روش های طبیعی مؤثر بر انتخاب جنسیت جنین و ملاحظات اخلاقی مرتبط: مطالعه مروری روایتی
Natural Effective Sex Selection Methods and the Ethical Considerations: A Narrative Review
معصومه یزدانی علی آبادی
yazdani_mw89@yahoo.com
1
مژگان جوادنوری
mojganjavadnoori@yahoo.com
2
دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره در مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
استادیار گروه مامایی، مرکز تحقیقات ارتقای سلامت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
مقدمه: از دیرباز زوجین به دنبال روشهایی برای اثرگذاری بر جنسیت فرزند بوده اند. اگرچه برخی از این روشها برگرفته از عقاید خرافی بوده و هیچگونه پایه علمی نداشتند، اما امروزه شواهد مستند علمی وجود دارند که نشاندهنده تأثیر برخی از آنها بر انتخاب جنسیت میباشند. روشهای انتخاب جنسیت جنین به دو دسته کلی روشهای پیش از بارداری (تکنولوژیک و طبیعی) و پس از بارداری تقسیم میشوند. مطالعه حاضر با هدف بررسی روشهای طبیعی مؤثر بر انتخاب جنسیت جنین و ملاحظات اخلاقی آن انجام شد. روش کار: در این مطالعه مروری روایتی، مروری جامع با استفاده از پایگاههای بین المللی Pubmed،Science Direct، Google Scholar و SID از سال 1940 تا 2015 انجام گرفتو تنها مقالات فارسی و انگلیسی بررسی شدند. کلمات کلیدی انگلیسی شامل Sex Preselection، Sex Ratio و Sex Selection و کلمات کلیدی فارسی شامل انتخاب جنسیت پیش از بارداریو نسبت جنسیت و انتخاب جنسیت بود. یافته ها: یافته های مطالعه حاضر نشان داد که روشهای طبیعی انتخاب جنسیت جنین بر پایه زمانبندی نزدیکی، PH واژن و دوش های واژینال، وضعیت دخول، ارگاسم، فواصل نزدیکی و امتناع از آن و رژیم غذایی مادر میباشند، اگرچه عوامل اثرگذار دیگری نیز وجود دارند. نظرات اخلاق شناسان زیستی، مذاهب و سازمان های پزشکی تخصصی در زمینه انتخاب جنسیت جنین بسیار متفاوت میباشد. نتیجه گیری: روشهای طبیعی انتخاب جنسیت جنین پیش از بارداری به عنوان روشهایی ساده و ارزان، میتوانند بر جنسیت جنین تأثیرگذار باشند. ادغام این روشها یقینا میتواند راهکاری مناسب برای افزایش احتمال داشتن فرزندی با جنسیت دلخواه شود. با این وجود، مطالعات کارآزمایی بالینی وسیع تر می تواند شواهد کامل تری را ارائه کند.
Introduction: Since ancient times, couples have been trying to choose the sex of offspring. Although some of these methods derived from superstitious beliefs and had no scientific basis, but there is now scientific documented evidence that demonstrates the impact of some of them on sex selection. Sex selection methods classified into two general categories, preconception methods (technological and natural) and post conception methods. This study was performed with aim to determine the natural effective sex selection methods and the related ethical considerations. Methods: In this narrative review study, a comprehensive review of databases including Pubmed, Science Direct, Google Scholar and SID from 1940 to 2015 was conducted and only Persian and English articles were evaluated. Keywords included Sex Preselection, Sex Ratio and Sex Selection. Results: The findings of the present study show that natural sex selection methods are based on timing of insemination, vaginal PH and douching, position and penetration, orgasm, frequency of intercourse and abstinence and maternal diet. Although there are some other influencing factors. Bioethicists, religions, and professional medical organizations’ opinions about sex selection are very different. Conclusion: The natural sex Preselection methods as inexpensive and simple approach can influence the sex of the fetus. Integrating these methods can certainly raise the probability of conceiving babies of the desired sex. Nevertheless, large randomized clinical trials could provide more definitive evidence.
https://ijogi.mums.ac.ir/article_6925_a237c2fca0f88f2a7d889cc8a5bad502.pdf
انتخاب جنسیت پیش از بارداری
نسبت جنسیت
انتخاب جنسیت
Sex Preselection
Sex ratio
Sex Selection
per
Mashhad University of Medical Sciences
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران
1680-2993
2008-2363
2016-04-20
19
5
28
31
10.22038/ijogi.2016.6926
6926
Case report
گزارش یک مورد آسیب نمونههای صفاقی لگن توسط ابزار لاپاروسکوپی مشخص شده با میکروسکوپ الکترونی روبشی
A Case of Pelvic Peritoneal Damage by Laparoscopy Instruments Revealed Under Scanning Electron Microscope (SEM)
ابوالفضل مهدیزاده کاشی
amehdizadehkashi@yahoo.com
1
کبری طاهرمنش
2
بهاره فقیه نصیری
dr.bahareh.faghih@gmail.com
3
شهلا چایچیان
shahlachaichian@yahoo.com
4
سیده مهر عابد
5
ندا هاشمی
neda.hashemi@gmail.com
6
عباس فاضل انواری یزدی
7
استاد گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات آندومتریوز، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات آندومتریوز، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
متخصص زنان و زایمان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات روش های کم تهاجمی در زنان، واحد علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
دانشجوی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، یاسوج، ایران.
استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات آندومتریوز، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
کارشناسی ارشد مهندسی پزشکی، گروه زیست مواد، پژوهشکده مواد و زیست مواد، تهران، ایران.
مقدمه: نقش صفاق در انسان در انتقال آب و الکترولیتها، دفاع بدن و کاهش اصطکاک بین رودهها و دیگر احشاء از دیرباز شناخته شده است. این لایه سروزی از یک ردیف سلولهای مزوتلیال که بر روی لایه بازال و بافت همبند پشتیبان حاوی سلول و پروتئینهای ساختمانی قرار گرفته، تشکیل شده است. طی دهههای اخیرصفاق لگنی انسان با به کارگیری میکروسکوپ الکترونی روبشی در شرایط گوناگونی به منظور تشخیص بیماریها به ویژه در آندومتریوز دردهای مزمن لگنی و... مورد مطالعه قرار گرفته است. در این گزارش، تغییرات میکروساختاری ایجاد شده توسط جراح به دلیل مشکلات تکنیکال غیر عمدی در تهیه بافت ارائه شده است. در این گزارش، تغییرات فراساختاری غیر عمدی بر روی صفاق لگنی توسط ابزار در حین جراحی لاپاروسکوپی که می تواند منجر به بروز خطا در تشخیص پاتولوژیست و درک روند بیماری است، معرفی شد. معرفی بیمار: در این گزارش، دو قطعه از بافت صفاقی با ابعاد 7×7 میلی متری از صفاق درگیر و دو قطعه نیز از صفاق به ظاهر نرمال جهت بررسی با میکروسکوپ الکترونی روبشی در بیمار با درد مزمن لگن مشکوک به آندومتریوز مورد بررسی قرار گرفت. نتیجهگیری: با توجه به آسیب غیر عمدی ابزار لاپاروسکوپی در بررسی بافتهای ظریف مانند صفاق، بایستی به این نکته بسیار ساده اما کلیدی در روند تهیه نمونهها جهت بررسی های تشخیصی و فراساختاری دقت لازم مبذول گردد
Introduction: The role of peritoneal membrane in human has been known in transport of fluids and electrolytes, host defense and reduce friction between bowels and other organs for a long time. This serosal layer consists of a single layer of mesothelial cells resting on basement membrane and submesothelial connective tissue with cell populations and structural proteins. In last decades, human pelvic peritoneum has been studied by using scanning electron microscopy in many conditions to diagnose the diseases especially in endometriosis, chronic pelvic pain and etc. In this study, microstructural changes caused by the surgeon due to unintentionally technical problems in tissue dissections is reported. This article presents unintentionally ultrastructural changes on the pelvic peritoneum during laparoscopic surgery by instruments that can lead to errors in diagnosis and understanding of the disease process for pathologist Case presentation: Two pieces of involved peritoneal tissues with size of 7×7 mm and two pieces of apparently normal peritoneum were evaluated by scanning electron microscopy in a patient with chronic pelvic pain and suspected to endometriosis. Conclusion: According to inadvertent damage of laparoscopic instruments to evaluate fine tissues such as peritoneum, this very simple but important tip should be noted during laparoscopic peritoneal tissue dissections for diagnostic and ultrastructural investigations.
https://ijogi.mums.ac.ir/article_6926_96385a9dd064b4703df2bb34435b15b1.pdf
صفاق لگنی
لاپاروسکوپی
میکروسکوپ الکترونی روبشی
Laparoscopy
Pelvic Peritoneum
Scanning Electron Microscope (SEM)